Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Özkıyım düşüncesi ile nasıl başediyorsunuz?

Bu aralar aklıma sürekli intihar takılıyor ; çok bunaldım nasıl kurtulurum bundan ; hayata dair ümidim yok
 
bende de var bu durum sesler duyuyorum Allah senin yaşamanı istemiyor git intihar et diye
 
Yaşamak anlamsız geliyor her hangi bi neden bulamıyorum varoluş sancısı çekiyorum
 
amcam kafaya şapkadan başka birşey takma demişti ama bazen olmuyor işte
 
ben şöyle düşünüyorum nerdeyse kırk yaşına geldim ne kaldı şunun şurasında zaten öleceğim intihara gerek yok. değmez yani. birde şu var ki biraz bekleyince ya şartlar değişiyor yada bakış açısı değişiyor.
 
Yalnızlık çok kötü bi duygu ; bi de metal müzik falan çok depresyona sokuyor
 
Her hangi bi inancım yok zaten inanmamı gerektirecek bi şey de yok hayatımda
 
Varlığınız bir delildir🤔

Bu bir bahane olamaz ; kendinize geliniz herkes yalnız!🤔 topluluk olarak intihara kalkisalim
 
@Death, inançla, namazla, abdestle olacak şeyler değil. Bilime yönelip tedavi olmak gerek ve depresyonda en önemli şey sosyal olmak, yanlız kalmamak. Ben buna eminim.
 
Herkes yalnız değil ; sevgilisi eşi olan insan dolu ortalık
 
@Death, bir uzmana git bu ilk adım ikincisi böyle zamanlarda içinden bir şey yapasın gelmez gelmedikçe içine kapanırsın kısır döngü sana tavsiyem sosyalleş reel ya da sosyal medyada da olur kendine hobi edin meşgale bul işte çalışmak Tr de özellikle hakkını alamadığın için kötü ama çalışmanın güzel yanı bir şeyle oyalandığın için kafa meşgul oluyor kısaca kafanı oyala yalnız kalma sessiz ortamdan kaçın
 
@Death,

Hocam şöyle söyleyeyim yıllardan beridir bu durumu yaşıyorum. Ama şunu söyleyebilirim, intihar gerçekten çok can yakıyor. Gaz ile denediğimde günlerce şiddetli kusma ile baş ettim. İlaç ile denedim kalbim bir 15 sn falan durdu. İnanılmaz tarifsiz bir acı çektim. Kimi insanlar yaşama amacını aile kurmak olarak görüyor, kimi ise ev mülk sahibi olmak için kullanıyor. Sanırım yaşadığınız olumsuzluklar üst üste geldi. Bende istemediğim hayatı yaşıyorum ve bu beni sizin gibi strese sürüklüyor. Bu durumu ancak doktor ve ilaç tedavisi iyi gelir.
 
Bence Yapın kurtulun yapmasanızda olur yaparsanızda canınınızı sıkmayın yapan yapıyor sizinde hakkınız yinede maddi durum kötü ise yapmanızda tutarlılık olabilir haa iyi ise yapmayın bir umut olabilir
 
İntihar etmedim, ama bazen düşünüyorum…
Maalesef hem hastalıklarla mücadele,
hem sosyal hayatta sürekli bir şeylerle savaşma,
hem de iş yerindeki o saçma sapan tayin süreci derken
psikoloji diye bir şey kalmadı

Bazen kendi kendime diyorum:
"La, git buradan… Yaşıyorsun da ne oluyor sanki?"
Bugünü kazandın, yarın yine sürüneceksin.
Yine o saçma acıları çekeceksin,
yine o gereksiz iş yerinde.

yüzüne yapışan sahte gülüşleri çekeceksin.
İnsanlara uzaktan mutluymuşsun gibi görünmeye çalışacaksın.
Sanki hayat bir diziymiş de sen mutlu karakteri oynuyormuşsun gibi.
Ama içeride figüran bile olmak istemiyorsun…
Ne bileyim ya.

Ama işte o son an var ya, ölüm anı…
Oraya geldiğinde içinden bir ses feryat ediyor:
"Yaşamak istiyorum!"
Ve o an korku…
Her yerini sarıyor.
Sonra kendine geliyorsun,
çayı demliyorsun,
ve "neyse ya" diyerek yeni güne başlıyorsun.
 
Hiç mi sevdiginiz bir şey yok hayatta? Gülü seven dikenine katlanır misali?
 
Çaresiz, yalnız, keyifsiz bir hayat yaşamak ve sonunda istese de istemese de öleceğini bilmek
Ha şimdi ölmüşüm ha 20 yıl sonra ne farkeder sonuçta ölüyoruz
20 yıl daha acı çekerek yaşamak mı yoksa şimdi intihar edip acılardan kurtulmak mı
Ben böyle düşünüp intihar etmiştim sonrada 2 ay akıl hastanesinde yattım

(Keşke ölseymişim o zamanlar)
 
@Micro123, Aynıları yaşandı, ama iyi ki ölmemişim. Hayat yaşamaya değermiş.

@Samarra, Rahatsız olduğum dönemden bahsediyorum, gülü sevemedim ki dikenine katlanayım... Öyle bir durum işte. Lanet majör depresyon. 🥺
 
Bu başlığı açalı 6 hafta geçmiş. Şu an int*har düşüncesi geçti. Mental olarak çok iyiyim. İyiki yaşıyorum. Hayatımı yaşamaya değer kılmaya çalışıyorum. Hobiler ediniyorum.
 
Son düzenleme:
Her şeyden yoruldum. Şizo-obsesifim. Kurtulamıyorum. Hayatım *ktan. Fakirim. Yaşama hevesim kalmadı. İntiharı düşünüyorum. Aynı zamanda Clonex kullanıyorum. Ona rağmen yani... Ne yapacağımı bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım?
 
Hayata bağlayan bir şey var mı seni? Ben defalarca intiharı denedim en son 1 5 hafta önce
 
Kolaysa yap diyorum, susuyor. (iyiyiz bu aralar🤗)
 
intihar düşüncesinin başımıza gelen olayların büyüklüğü ile ilgili olduğunu düşünmüyorum. bu daha çok o olayları nasıl algıladığımızla ilgili bir konu nasıl algıladığımız ise yaşama verdiğimiz anlam ile ilgili. İhtihar düşüncesinin ANLAM kavramı ile direk ilgisi olduğu düşünenlerdenim yaşamda bir anam bulanm kişi herhangi bir anlam bulan yada bu anlamı inşa eden kişi bir şekilde hayatta kalıyor
 
@anonymous,

Bende biraz hiç olmazsa umursamazlık var kim ne derse desin bu bizim hayatımız evet bir baltaya sap olamamış olabiliriz ama iş güç bakıyoruz nihayetinde bize uygun iş neyse ona basvuruyoruz ülkenin gidişatı belli kimisi alicaz diyip almıyor kimisi tecrübeli arıyor kimisi ekonomiden dolayı ben buna nasıl maaş baglarim gücüm yetmez başka eleman alamam diyor ve biz böylece ortada kalıyoruz çabalamadık mı? Evet çabaladık sonuç alabildik mi hayır bunu onlara aktarıyorum ne derse desinler çok bilmişler hayat bizim hayatımız kimsenin söz hakkı olamaz ne akraba ne arkadaş ne de başkası.
 
Son düzenleme:
Hiç düşünmedim ama hayatımdan da memnun değilim çok sükür yine de günüme.
 
Önceden bunaltı sebebiyle kendime ufak çaplı zararlar veriyordum ama yapmaz oldum.Özkıyım düşüncelerine çok kapıldım ama hiç teşebbüs etmedim.
 
Kendimi tamamen kaybettiğimde psikiyatristim sana ne , bana ne çalışması yaptık. Algım iyice kapandı, İç ses veya dış ses (dış ses ben de olmadı) konuştuğunda bana ne diye cevap veriyordum.
 
Üst Alt