Biz insanlar kendimize öyle nankörüz ki, olmayan bir uzvumuzun ya da sağlığımızın değerini o varken bilmeyiz, şeker hastasının şeker hastası olmadan önceki tatlı-tuzlu-unlu gıdaların değerini bilmeden, şeker hastası olana kadar tüketmek gibi..
Dediğim gibi kendimize öyle nankörüzki hep eksiklerimizi düşünürüz; niye böyleyim, neden eksiğim, keşke şöyle olsaydım der dururuz ama sağlıklı olan yanlarımızın değerini hala bilmeyiz. Bardağın boş tarafı değilde dolu tarafına baksak, olmayan birşeyin derdini çekmek yerine, olanın kıymetini bilerek hayatımızı daha da çekilebilir getirmenin bir yol olduğunu bir çoğumuz bilmiyoruz. Engelli olmak şükretmenin eş anlamı bence.
Benim iki tane elim iki tanede gözüm vardı, şimdi ikisindende birer tane var doğuştan engelli biri değilim ama sonradan engelli olmanın doğuştan engelli olan birinden zor hayatı yaşadığını düşünüyorum.
Konuya cevap olarak, engelli olan biri için hayat; omuzlarda iki kat daha ağır yük demek. Benim çocuğum olsa ben ölene kadar onun iki kat yükünüde omuzlarımda taşırım, taşırımda bu onun için hayatı kısmen yaşanır hale getirir, yinede yeterli olmaz. İyinin kötüsü, mutlunun mutsuzu, tevazunun kibiri yani bu dünyada herşeyin bir zıttı olduğu gibi sağlıklının sağlıksızı olması doğamız gereğidir. Engelli bir bebeğin dünyaya gelmesini izin verip vermemek benim kararım olamaz, elimde olsa tabiki izin vermem ama Kürtaj konusunda birinin ne kadar engellide olsa dünyaya gelmemişte olsa dünyaya gelme ve yaşama hakkını elinden alamam.
Dediğim gibi kendimize öyle nankörüzki hep eksiklerimizi düşünürüz; niye böyleyim, neden eksiğim, keşke şöyle olsaydım der dururuz ama sağlıklı olan yanlarımızın değerini hala bilmeyiz. Bardağın boş tarafı değilde dolu tarafına baksak, olmayan birşeyin derdini çekmek yerine, olanın kıymetini bilerek hayatımızı daha da çekilebilir getirmenin bir yol olduğunu bir çoğumuz bilmiyoruz. Engelli olmak şükretmenin eş anlamı bence.
Benim iki tane elim iki tanede gözüm vardı, şimdi ikisindende birer tane var doğuştan engelli biri değilim ama sonradan engelli olmanın doğuştan engelli olan birinden zor hayatı yaşadığını düşünüyorum.
Konuya cevap olarak, engelli olan biri için hayat; omuzlarda iki kat daha ağır yük demek. Benim çocuğum olsa ben ölene kadar onun iki kat yükünüde omuzlarımda taşırım, taşırımda bu onun için hayatı kısmen yaşanır hale getirir, yinede yeterli olmaz. İyinin kötüsü, mutlunun mutsuzu, tevazunun kibiri yani bu dünyada herşeyin bir zıttı olduğu gibi sağlıklının sağlıksızı olması doğamız gereğidir. Engelli bir bebeğin dünyaya gelmesini izin verip vermemek benim kararım olamaz, elimde olsa tabiki izin vermem ama Kürtaj konusunda birinin ne kadar engellide olsa dünyaya gelmemişte olsa dünyaya gelme ve yaşama hakkını elinden alamam.
(sizde çok iyi düşünüp karar verin rabbim yar ve yardımcınız olsun
