Bende serebel ataksi hastasıyım. Ankarada oturuyorum. Bende birden oluştu tam iki yıl oldu birden herşeyimi kaybettim. Hastanede tam 69  gün yattım yiyemiyordum, içemiyordum, hiç konuşamaz oldum, ellerimi kullanamıyorum, hiç yürüyemiyorum. İnanın Hastanede fizyoterapisle beraber bir iii sesini çıkarmak 15 gün uğraştık. Çok şükür tam 100 gün sonra yavaş yavaş yemeye ve içmeye başladım. Şu anda  yavaşda   olsa herşeyi  yiyip içiyorum. Fakat hala tek başıma hiçbir ihtiyacımı karşılayamıyorum. İlk hasta olduğumda sadece gözüm kıpırdıyordu, iki  yıl oldu şu anda kolumdan bir kişi tutunnca 1 km. falan yürüyebiliyorum.  Tek hedefim bütün ihtiyaçlarımı yavaş  yavaşda  olsa karşılamaktır. Bu hastalığın tıpta ilacı yoktur. Tek yapacağanız şey bilinçli olarak düzenli egzersiz yapmaktır. Ben şuanda 50 yaşındayım, hiçbir zaman  ümitsizliye ve karamsılığa düşmedim. Saygıdeğer kader arkadaşlarım, tek yapacağanız şey  herşeyin yüce yaratan Allahtan  geldiğine inanmak   ve mücadeleyi bırakmamaktır.  Alllah hepinize acil şifalar versin   amin,     saygılarımla hoşca kalın.