Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Sakatlığımızı gizlemeye ihtiyacımız var mı? [Tartışma]

benim sagirligim zaten gizli :lol:
kucukken ailemde dikkat et guzel dinle denince engelimin ayip bisi oldugunu sanirdim
cevremdede hic sagir yoktu yuzyuze konusulanlari zorluk cekmeden anliyordum arkam donuk olunca ses oldugunu bile anlamazdim
e butun tanidiklarim arasinda meshurumdur isine geldimi oyle guzel anlarsinki isine yaramayan yerlerde sagirliga siginirsin diye
bende pistim artik duydugum hosuma gitmesse beni fazla irgalamazsa iyice sagirim :lol:
ahhh keskeee engel gizlemekle engelsiz olunsa....
 
Bnence kesinlikle yanlış beni kabul eden böyle eder taşıma suyla değirmen dönmez ama artık bıkıp saklamaya çalışanlar da var tabiki bunlar da haklı ama bence yanlış saklamaları
 
Özürlü mü özür-lü mü?

DOSTLAR BİLGİNİZ GİBİ ENGELLİ OLMAK BİZİM İSTEĞİMİZLE OLAN BİR OLGU DEGİL.HER İNSAN NORMAL DE DOGA BİLİR ,HASTA DOĞABİLİR.BİZLER DE HASTA DOĞMUŞUZ BÖYLE YAŞAMALIYIZ VE BÖYLE YAŞAMAK İÇİN MÜCADELE ETMELİYİZ.BU MÜCADELE Yİ HİÇ BIRAKMALIYIZ.BİZ BU MÜCADELEYİ BIORAKMAZ İSEK AİLELERİMİZ DE BİZİ DESTEKLER.
ENGELLİLİĞİMİZ GİZLEZ İSEK TOPLUM BİZİ KABULLENİR VE DESTEKLER.gİZLER SAKLAR İSEK BİZ ACIMA DUYGUSU İLE BAKAR.
BU SEBEPLE ENGELİMİZİ BİR ENGEL OLARAK GÖRMEMELİYİZ.
 
ya sağlam göründüğü halde harbi çatlak niceleri var.
fiziksel yada zihinsel engeline rağmen gönlü deryalar gibi olanlara ne mutlu..
 
saklanması saçma ama üstüne basa basada ben engelliyim demek daha bi saçma,kısacası kendin olmak ortası,ve bişey daha çok fazla arkadaşım var ama bi okadarda tanıştığım gün kaybettiğim...
 
bence hiç bir şeyi saklamamalıyız. neyse odur. ben de görme engelliyim yani saklasamda neyi saklayacam ki. allah ne verdiyse odur.
selam ve dua ile...
 
capricorn
Ben de Orta Okul çağlarında senin gibiydim.
Ama ben kendimi halen aşamadım, insanların meraklı ve acıyan bakışları yüzünden.
 
Aslında bu başlıktaki gibi sorgulamalar da gözden kaçırılmaya çok müsait bir durum var bence... :)

Bu başlığa fikir beyan eden kaçımız herhangi bir tartışma forumunda rastladığı "estetik ameliyat yaptırmak ne kadar ihtiyaç?" konusunda açılan bir başlığa fikir bildirme tercihi yapardı? Bu sorunun cevabını gerçekten merak ediyorum...
 
Dönem dönem engelimi saklama ihtiyacı hissettim desem.
Mesela 13-14-15-16 yaşlarımda. Ergenlik dönemimde.
Ve ben bir çok özürlünün şimdi bu kompleksimi aştım diyen bir çok engellinin o dönemde özrünü sakladığını saklamaya çalıştığını düşünüyorum. Ben denedim en azından itiraf ediyorum. ve bunun çok normal olduğunu düşünüyorum.

Yerine göre giyinmekten bahsetmiş bir arkadaşımız.
Ben Ankarada şort giymiyorum. Mini etek hiç giymiyorum. Çünkü ortez kullanıyorum ve görüntünün en azından burda hoş olmayacağını düşünüyorum. Ha utanıyormuyum engelimden. tabiki hayır neden utanayım. Bunu ben seçmedimki. Engelli olmak benim seçimim değilki. Utancımdan değil ama hoş görüntü olmayacak kanaatimden giymiyorum. Ama tatile gittiğimde deniz kenarında bırakıyorum kendimi. Plajda ortezimi çıkarırken beni seyredenlerle dalga bile geçiyordum kardeşimle. Plajın en güzel kızı soyunuyor tabi ondan bakıyor bu kadar millet diye.

Uzun lafın kısası.
Ben özrün saklanması olayının bir dönem, ergenlik, gençlik döneminde normal olduğunu ve çokça olduğunu düşünüyorum. Ama kişiliklerimiz oturduktan sonra bunu saklamaya çalışmakda çok anlamsız. Psikolojik sorun olarak bakmıyorum,bakmıyorum da sadece kendini boşa yorar saklamak isteyen diye düşünüyorum.
 
Sakatlığımızı gizlemeye bana göre gerek yok mesela beni gören bir çok insan benim engelli olduğumu anlamıyor. hatta komşularım olsun arkadaşlarım olsun benim engelli olduğumu bilmezler. Bunu ben saklamıyorum kendileri sormuyor bende söylemiyorum tabi durup dururkende ben engelliyim demenin bir manası da yok sanırım....
 
Hayat görsel bir tablodur.Bu tabloda ki kötü renkler göze batar ve düzeltilmesi ihtiyacı hissedilir.Bizde sağlam insanlara göre bu tabloda ki kötü bölümleriz. :(
 
Geçenlerde bir Tv kanalına bir kiralık katilin karısını çıkarmışlar ve kadın toplumun kendisine bakış açısını anlatıyor.. Bundan çok daha önce de yine fazla mürekkep yalamadığı konuşmalarından belli olan bir kadıncağızı çıkarmışlardı, onun da çocuğu ellerinden rahatsızdı ve bu her iki bayanın ortak noktaları toplumun baskısı altında yaşadıkları idi..Birine kocası katil diye toplum tenkit edici gözle bakıyor, diğerine de çocuğunun elleri sakat diye..Şimdi burada kadınların günahı ne, hatta çocuğun günahı ne?..Katil olan koca ama eşine baskı var, sakat olan çocuk ama anasına baskı var..Anaya baskı olunca da içinde yaşadıkları ortamda çocuğun karşılaştığı baskıyı siz canlandırın kafanızda..Kısacası eğitim fakiri olduğumuz sürece sakatlığımızı saklasak da saklamasak da maalesef bu tür saçma sapan davranışlarla karşılaşıyoruz..Dikkat edin kendisinin veya evladının sakatlığını elinden geldiğince saklamaya gayret edenler genelde eğitimden nasiplenememiş kimseler..Başımdan geçen çok enteresan bir hadiseyi sizlerle paylaşayım da beraber gülelim biraz. Bundan sanırım 8-9 sene öncesi, oğlum henüz 9 yaşlarında filan..Fethiye’de deniz kenarındayız.. Nasıl ki sağlam insanlar deniz kenarında soyunup mayolarını giyiyorlar ise ben de aynen onlar gibi soyunup cihazımı çıkarırım ve üstüm değiştiririm, hiç bir zaman sıkılmam.. Yavaş yavaş akşam olmaya başladığından giyinmeye başladım, tabi cihaz kullandığım, ayağıma kayışlarını nasıl bağladığım apaçık ortada..Baktım ki 10-15 mt kadar ilerimizde 60 yaş civarında kelli felli bir karı koca ve adamın gözü devamlı bende..Takmış ayağıma, gözlerini kıpırdatmadan beni rontgenliyor, cihaz nasıl bir şey ona bakıyor..Oğlumu çağırdım ve dedim ki oğluma” oğlum şu ilerdeki amcaya gidiver de babam sizi çağırıyor gelebilir misiniz amca” deyiver dedim..Oğlum adamın yanına gitti ve adam gelince de kendisine “beyefendi deminden beri çok merakla bakıp duruyorsunuz, bunun adı cihaz, yürüme cihazı bakın bunlar da kayışları, bunları şuralardan buralardan ayağa bağlıyorum ki rahat yürüyeyim” gibisinden bir şeyler diyerek cihaz hakkında bilgilendirdim kendisini..Adamcağızın halini tahmin edebiliyor musunuz, kızardı ve kem küm ederek ve tabii ki beni rontgenlemediğini söyleyerek çekti gitti yanımdan..Hırsız değiliz, ahlaksız değiliz, esrar eroin kaçakçılığı da yapmıyoruz, eee o zaman utanılacak neyimiz var?..
İnanın arkadaşlar böyle yapmak lazım, rahat olmamız lazım ama bunun için de başka arkadaşlarımızın da dediği gibi eğitim, eğitim, yine eğitim..Gerisi bizler ve ailelerimiz için inanın çok ama çok kolay.
 
Engelin dolayısıyla ortez, protez, koltuk değneği, tekerlekli sandalye……….vs.’nin istenmeyen bir durum ve genel kabul görmüş estetik kavramı dışında olduğunu düşünürsek, birinin her gün büyüyen keli ve göbeğiyle benim yürüme cihazım arasında teşhirlik açısından bir fark olmadığını da kabul etmemiz gerekir.

Ve bu anlamda, göbeğimi saklama ya da ortaya serme özgürlüğümü kısıtlayanları esefle kınıyorum. :)Belki ben göbeğimi seviyorum bana yakıştığını düşünüyorum, belki kendimi daha farklı bir bedende düşünemiyorum yabancılaşıyorum..

İnsan kendini nasıl mutlu ve rahat hissediyorsa öyle davranmalıdır. Görmekten hoşlanmadığı yerlerini örtüyor olması onun bundan utandığını ya da tam tersi davranışı onun çok pozitif, kendiyle/derdiyle barışık olduğunu kanıtlamaz. Ve tabii ki, cihazıyla mini etek giyen bir bayan aslında engelini insanların gözüne sokarak kendi varlığını kişiliğini perde arkasına alma gayretinde de değildir. Böyle bir insanı tanımadan, kişiliği hakkında fikir sahibi olmadan altında psikolojik nedenler aramak bana çok mantıksız geliyor. Mini eteği de şortu da seviyorum ve bu yakışmış yakışmamış mantığının dışında, benim kendimi o şekilde görmekten hoşnut olup olmamamla ilgili diye düşünüyorum.
 
Saklanmak yada ortaya çıkmak..İnsan ben buradayım diyebildiği kadar insandır..Engelli yada değil hayatla ve insanlarla barışık olabildiğini bağıracak kadar cesaret sahibiyse kendini kanıtlamış tabuları aşmış demektir..Acıyan gözlerle bakan insanlara inat yaşamanın güzelliğini kendi içinde hissedebilmek kadar muhteşem bir olay yok diye düşünüyorum..Saklama gereği duyduğumuz engel yada değil kendi özelliğimizdir sonuçta..Bunun diğer insanlar tarafından bilinmesi ve bizim buna rağmen ayakta durduğumuzun görülmesi hayata sarılma açısından utanılacak değil gaza gelinecek bir mevzu olmalı..

GİZLENECEK HİÇ BİR ŞEYİNİZ YOKSA VE HER ŞEYE RAĞMEN DİYEBİLİYORSANIZ O ZAMAN YAŞIYORSUNUZ DEMEKTİR...
 
bızım durumumuzda tum engellıler bır zaman saklama ıhtıyacı duyar ne utanılacak bı durum nede acınacak ama ıste onu psıkolojkmen kabbulenebılmek gerek ben hala kendım ıcın bır mucıze olucagına ınanıorum ve dısarı cıktıgımda gene rahatsız oluorum keşke dıorum elımden baska bısey gelmıoor ben bu durumumu hıc kabbulenmedım ve aslada kabbulenmıcem bu benım dusuncem :(
 
ben kendimle dostum şükür utanılacak bi şey yapmadım yapmıyorum ayağımıda çok seviyorum özellikle ortezimi ..hem olan bi şey nasıl gizlenirki keşke mümkün olsada gizlense..bence herkes haline şükredip sevmeli..
 
bende özürlü bir insanım.. hemskolyozum hemde boyum kısa. bu güne kadar ne yaptımsa kendimi saklayamadım bazen boyumun kısa olduğunu farketmesinler diye ayağa bile kalkmadım. ben bir bankadan emekliyim. bacaklarım güzel olmadığı halde yıllarca etek giydim. pantolon serbest olduktan sonrada birdaha hiç etek giymedim. evet bunun nedeni bacaklarımı saklamak. bizlerin duygularını insanların anlaması çok zor. bıraksınlar içimizden geldiği gibi davranalım. bizi bir kalıba sokmaya çalışmasın kimse.. saygılarımla
 
Daha önceki zamanlarda bazı ortamlarda rahatsız olup yerimden kalkmak istemediğim anlar olurdu..Sanıyorum yaş ilerledikçe daha umursamaz olunuyor yada ben başardım bunu,takmıyorum başımı özellikle kaldırıp giriyorum ortamlara,bazen saçma sapan insanların arasında kalıyorumda hepimiz yaşıyoruz bunu,rahatsız olduğumuda özellikle belli ediyorum sözlerimle yada hareketlerimle o insan bir daha yapmasın yapamasın diye ben nasıl dikkat edip kimseyi kırmamaya çalışıyorsam karşımdakide bana öyle davranmak zorunda,yani engelimi saklamaya çalışmıyorum çünkü atsam atamam satsam satamam benimle birlikte oda yaşlanacak kabullendim çoktannn..:)
 
ada;
Çocukken futbol maçlarında sen koşamassın diye beni hep kaleci yaparlardı,oysa ben gol atmak istiyordum, işte o durumlarda bende hep aynı şeyi düşünürdüm keşke herkesin engelli olduğu bir yer olsada gidip orda yaşasam,futbol oynayasam diye, o zaman ben hep gol atabilirdim...
O zaman herkesin hayatta istediği mevkide oynayabilme şansı olurdu, O zaman biz bu konuyo tartışıyor olmazdık....

Ahmet Haşim kendini çirkin olarak gördüğü için sadece geceleri sokağa çıkarmış. Engelini saklamaya çalışma duygusu , bu ve benzeri şekilde toplumdan kopmaya yol açmadığı sürece saklamak isteyen saklayabildiği kadar saklasın,mızrak çuvala sığmazki zaten...
 
zaten nasıl saklayacağızki..tekerlekli sandalyemi sırtımda taşışam gören olurmu acaba?:rolleyes:
 
Düne kadar çok saklardım ama artık saklamıyorum umrumda değil çünkü kimse. geçen aylarda ablama subay eşleri gelmişti ablam da subay eşi olduğu için. hiç umrumda bile olmadı engelimi görmeleri hepsi görsün yürüyüşümü de ayaklarımı da dedim ben kendimden rahatsız olmuyorsam başkası olmuş olmamış umrumda değil
 
Üst Alt