@seda73838,
Ben 20+ yıldır şizofreni hastasıyım. Ben de bugünlere çok kolayla gelmedim ama içimde daha iyi bir hayat kurmak için müthiş bir istek/arzu vardı, hâlâ da bu arzum var ve yavaş yavaş ilerlemeye devam ediyorum.
Mesele istemek ilkin bence:
Bir örnek hikaye yapıştırıyorum aşağı belki fikir verir konyla ilgili olanlara:
**********************************************
Efendim, dalları heybet ile göğe uzanan ulu bir kavak ağacının yanında bir sarmaşık filizi boy vermiş. Baharla birlikte sarmaşık filizi kavak ağacının gövdesine sarılarak yükselmeye başlamış. Yağmurun ve güneşin etkisiyle hızla büyümüş ve neredeyse kavak ağacının boyuna yetişmiş. Sarmaşık bir gün kavak ağacına sormuş: " Sen kaç ayda bu hale geldin?" Kavak: " On yılda" demiş. Sarmaşık kibirle yapraklarını sallayarak gülmüş ve " On yılda mı? Ben neredeyse iki ayda seninle aynı boya geldim bak!" demiş.
Kavak: " Doğru, haklısın" demiş ve başka bir şey dememiş. Derken günler günleri kovalamış yazın sıcak günleri yerini sonbaharın serin havalarına bırakmış. Sonbaharın ilk rüzgarları ile birlikte sarmaşığın nazenin yaprakları savrulurken üşümeye başlamış. Sonra yavaş yavaş büzülüp aşağı doğru inmiş sarmaşık. Endişe ile kavağa sormuş: " Bana neler oluyor ağaç?" "Ölüyorsun" demiş kavak. "Niçin?" diye sormuş sarmaşık. Kavak sarmaşığa haddini bildiren sözü söylemiş: "Benim on yılda geldiğim yere sen iki ayda gelmeye çalıştığın için."
İnsan hayatı da kavak ve sarmaşık gibidir. İnsanoğlu bulunduğu konuma gelirken bilgi birikimi, deneyim ve tecrübesi ile gelmişse neyi nasıl yapacağını bileceğinden hiç bir dış etken kendisini olduğu yerde yok edemez.
*************************************************