Zeynep Sönmez

MELEKLER AĞLIYOR VE SORUYOR

Sen Ferhat gibi dağları delmeyecek
Ben Şirin gibi ölmeyecek miyim
Onlar gibi mezarlarımız yan yana olmayacak mı
Cennet de kavuşmayacak mıyız
Ve mezarlarımız üzerin de iki gül bitmeyecek mi

Sen Mecnun gibi çöllere düşmeyecek
Ben Leyla gibi aşkımıza sadık kalmayacak
Hasta olup yataklara düşecek ona gitmeyecek miyim
Onlar gibi beşeri aşk’tan ilahi aşka ulaşmayacak mıyız
Bu hayattan sonra Cennet bahçelerin de buluşan
İki mesut sevgili olmayacak mıyız

Biz Kerem ile Aslı’ya
Yusuf ile Züleyha’ya
Ve bir çok efsane aşka
Aranızda bize de yer verin
Sevdamızla,bir beden olarak bizde varız demeyecek miyiz

Bak iyi yüreklim fonda ne çalıyor
Ve Melekler neler Soruyor
Melekler hem ağlıyor hem soruyor
Ben duyabiliyorum... ya sen iyi yüreklim ya sen
Melekler ağlıyor, melekler ağlıyor ..

Zeynep SÖNMEZ

ŞİİRLER AĞLIYOR

Gözlerimde iki damla yaş belirdi

Biri beni anlamayan hayat
Diğeri elveda dediğim şiirler için

Eyy hayat sevin
Eyy aşk sevin

Siz kazandınız
Artık kalemimde yoksunuz

Zeynep SÖNMEZ[SIZE=3][/SIZE]

BEN SENDEYİM

Yanımda olamasan da,
Yanındayım her dakika,her saniye
Hiç konuşamasak da,
Sohbetteyim aslında seninle her gece
Yalnız olsam da,
Yalnız değilsin sen.
Orada başucundayım bak.
Kapa gözlerini,uzat ellerini
Ne kadar çok yanında değilsem,o kadar çok seninleyim aslında
Düşün ki omuzlarında taşıdığın o melekler gibi yakınım sana
Her an gölgen gibi peşindeyim,
Her nefes alıp vermende içindeyim.
Melek gibi uyurken sen,yanağındaki minik bir buseyim ben
Dedim ya sevgili ben sendeyim, sen de bende
Artık biz olduk .. Seni seviyorum.

Zeynep SÖNMEZ

Çok güzel şiirler.
Paylaştığınız için teşekkürler.

YAŞAYIP ÖĞRENMELİYMİŞİM

Sensiz ve sessiz geçen onca gece
Üşürdü ellerim
Titrerdi yüreğim
Göz bebeklerim direnirdi yaşlara
Dışarıdaki yağmurla yarışmak için inatlaşırdı

Ve istemeden de sabah oluyordu
Sabahın o ilk ışıkları bir kez daha
Sensizliği
Sessizliği
Çaresizliği
En acısı da ölümü getirirdi bana
Sensizlik ölümdür bana
Demek ki yaşayıp öğrenmeliymişim
Yaşayıp öğrenmeliymişim

Zeynep SÖNMEZ

SENSİN

Her anımda sana dair bir şeyler var
Aldığım nefeste
Attığım adımlarımda
Ettiğim yeminimde
Gözüm de direnen yaşlarda
Sakladığım sırrımda
Yanağımda ki gamzelerimde
Dinlediğim şarkılarda
Yazdığım şiirlerde

Yürüyorum yollarda ki sensin
Uyuyorum rüyamda ki sensin
Kurduğum masallarımda sensin
Ne içimdesin,ne dışımdasın
Sen kimsenin bilmediği bir yerlerdesin
Yüreğimdesin.

Zeynep SÖNMEZ[SIZE=3][/SIZE]

BİLEMEDİNKİ

Her geçen gün ölüp ölüp dirilirken ben,
Zorda olsa mücadele ederken.
Sevdiğini söylerken sen
Tutmadın yüreğimin bir kenarından
Bilmediğin gibi kıymetimi,anlamadığın gibi beni
Gerçekten sevdiğimide hiç bilmedin.Belkide bilemedin

Ellerimden tutup taşımadın beni göklere,
Yusuf gibi atılırken ben kör kuyulara
Gözyaşlarım kan gibi oluk oluk akarken yüreğime, benliğime
Hiç bilmedin. Belkide bilemedin

Sevdamızın kanadı kırık kuş gibi sokaklarda çırpınırken,
Gözlerim her zamanki gibi ağlamaklı,
Bilmediğin uzaklara giderken
Yüreğimdeki sözlerin bir bir yakarken özlemimi...
Kaybetmemek için kendimi,inatla direndiğimi...
Hiç bilmedin. Belkide bilemedin

Ve daha birçok şeyi bilmedin,ve bilemeyeceksin belkide

Zeynep SÖNMEZ

İKİ KELİME ; SENİ SEVİYORUM

Soğuk,sessiz ve karanlıklarla dolu bu gecemde,
Yalnızlıklar kaplarken bütün benliğimi,bedenimi;
İçimde bir yerlerde,canımdan bir parçam kopuyor
Kelimeler birbirini izliyor,söyleyemiyorum
Nefes alamıyorum adeta
Sen duymuyorsun feryatlarımı
Soğuk,sessiz ve karanlıklarla dolu bu gecemde
Gönlümede karlar yağıyor
Umutlarıma,hayallerime,geleceğime
Bütün gece sessizce,öyle kendimi dinliyorum.
İsyan ediyorum gecelere
Karanlık duvarlara
Yalnız,vakitsizce,hızla geçen düşman saatlere
Akrebine,yelkovanına,her bir saniyesine
Sen görmüyorsun bile
Ağzımdan sadece hiç söyleyemediğim o iki kelime dökülüyor
Seni seviyorum
Duymasanda, görmesende
Sadece Seni Seviyorum .. Seni.

Zeynep SÖNMEZ[SIZE=3][/SIZE]

AŞK SENSİZ BENSİZ

Suskun yine yüreğin
Geceye esir düşmüş gözlerin
Sessiz sessiz yaşlar yanaklarına süzülüyor
Dudaklarından dökülen bir kaç kelime
Belli belirsiz söylemek istediğin
Ama mecbur olarak kalbine gömdüğün
'özledim' diye fısıldıyor yüreğin
Gecenin karanlığında,odanın duvarlarına
Ve sen orada yine kendinle baş başasın
Bense senden uzakta yapayalnız

Suskun yine yüreğim
Geceye esir düşmüş yüreğim
Sessiz sessiz yaşlar yanaklarıma süzülüyor
Dudaklarımdan dökülecek bir kaç kelime
Belli belirsiz söylemek istediğim
Ama mecbur olarak kalbime gömdüğüm
'özledim' diye fısıldayarak cevap veriyor yüreğim
Gecenin karanlığında,odamın duvarlarına
Ve sen yine kendinle baş başasın
Bense senden uzakta yapayalnız

Fonda bir şarkı
Loş ışıklar sensiz bensiz
……
Bir masalmış geçen yıllar
Kaç yaprak var elimizde
Aşk bir rüyaymış uyandık…
Adı kaldı dilimizde..

Zeynep SÖNMEZ

HERŞEY SANA DAİR BURALARDA

Her şey sana yazılmış
Her şey sana dair buralarda…
Gökkuşağının dans eden renklerinde
Yağan yağmurun selinde
Ellerim semada yalvarıyorum yaradanıma

Derin bir ah çekiyor
Seni Ondan Dileniyorum
Göz yaşlarım aktı akacak Gamzelerime
Onlar da ettiğim aminlerimdir dualarıma
Koca bir özlem senden bana yadigar
Birde Meleklerle Sunduğun Buseler

Hayalinde olsa seni düşünmek..
Ellerini tutmak
Ve yağmur tanelerinde yürümek elele..
Her şey sana yazılmış
Her Şey Sana Dair Buralarda

Biraz Özlem duygusunu katıyor
Biraz da çaresizliği azığıma
Her dakika her saniye
Seni yaşıyorum doyumsuzcasına

Akşamın alaca karanlığında.
Bırakıyorum kendimi rüzgarın kızıl saçlarına
Atıyorum bedenimi kör gecenin koynuna
Kömür Karası Gözlerini çiziyorum

Yüreğimin taaa derinlerine
Resmediyor ve hapsediyorum..
Kurban olduğum sevdiğim seni

Ve ben
Ömrümün son günlerinde yine sana demleniyor
Ve yine seni tüketiyorum kendimle

Dedim ya can tanem
Her şey sana yazılmış
Her şey sana dair buralarda

Zeynep SÖNMEZ
[SIZE=3][/SIZE]

BİR GÜN BENSİZ KALINCA

Şimdi sen gidiyorsun ya
Yaram durmaksızın kanıyor
Git hadi git.

Ardında ne bırakıyorsun aldırma
Dönüp arkana bile bakma

Bir gün bensiz kalınca
Sensizlik ne demek
O zaman zaten anlayacaksın..

Zeynep SÖNMEZ[SIZE=3][/SIZE]

BENİ ÇOK ÖZLEYECEKSİN

Beni çok özleyeceksin
Hep keşke diyeceksin.Yüreğinin eskisi gibi,
Delicesine coşmasını isteyeceksin
Benim sevdamı düşüneceksin
Bir an gözlerini kapayacak
Ellerini tuttuğumu,farkına varmadan
Gözlerinden süzülen yaşları sildiğimi hayal edeceksin
Görüşmememize bulduğun mazeretlerin aklına gelecek
Yüreğine bir ürperti dolacak
Keşke diyeceksin...Keşke daha çok değer verseydim
Aldığım kadarını verseydim
Yaz yağmurlarının yüreğine
Hayatına,damarlarına usulca bırakıp gittiği aşkın için,
Kaybettiğin varlığım için sızlanacaksın
Ne olduğunu bir türlü anlayamadığın
Senin için çarpan o yüreği anladığında çok geç olacak çok
Hep keşke diyeceksin
Senden vazgeçmeye başladığımda
Eskisi gibi yine bana dönmeye başlayacaksın sende.
Baktın olmayacak
Senden her vazgeçmemde benden
Sevgimden vazgeçemediğini göreceksin
Hep keşke diyeceksin keşke
Keşke.

Zeynep SÖNMEZ[SIZE=3][/SIZE]

YÜREĞİMİ KAYBETTİM

Gözlerin birden beliriverdi hayalimde
Kara gözlerin geldi aklıma
Hani o bakmaya doyamadığım gözlerin
Sonra, sonra

İçimi bir ürperti sardı aniden
Çünkü kollarım bu yazın sıcağında
Sensizliğin soğukluğunu sarmaya başladı
Tir tir titredim

Bakışlarım,gülen gözlerim
Ucunda yaşlarla
Sevdiğin o gamzelerim somurtan ifadelerle
Hepsi seni aradı çevrede

Taaaa uzaklara baktı durdu.
Havayı soludum
Hüzün koktu, özlem koktu, ayrılık koktu
Ama diyemedim,kimseye diyemedim

Bir gülün kokusunda tenini
Çocukların cıvıltısında gülüşlerini aradım
Bakındım durdum uzaklara
Senden bir iz görürüm diye

Ve gözlerimde buldum gözlerini
Dudaklarından kopan buselerin mutluluğu
Yanaklarımdaydı hala veda ederken

Ağlarsam gözlerimden gamzelerime süzülen
Sen olacaktın yaşlar değil
Ama hepsini yüreğime sakladım
Sevdamız gibi,sır oldun ömrüme

Ve acıda olsa anladım ki
Avuçlarımdan kayıp giden ellerindi
Kaybettiğim sıcaklığındı
Sendin

Yüreğimdin, seni kaybettim.

Zeynep SÖNMEZ[SIZE=3][/SIZE]

BENİM SEVDAM

Sana olan sevdam uzak,
Kendimce, sessiz ve sensiz
Yakın olmaktan korkan,
Uzaklaşınca da kaybetmemek için titreyen.
Kalbinin her atışını hisseden
Bir sevda benimkisi
Öyle çocukca bir duygu değil.
Yanında olmak, elini tutmak
Sana dokunmak hiç değil
Deniz kenarında, martıların çığlıkları arasında,
Mavi dalgaların önünde
Gözlerinin içine bakarak ağlamak değil.
Başka dünyada beklemek seni.
Gerçekte birleşemeyen yüreklerimizi dualarda birleştirmek.
Gerçekte yaşatamadığımız duyguları hayallerde yaşatmak.
Güzel duygularla karşılamak seni,
Ve aynı duygularla uğurlamak belkide.
Benim sevdam sevilmek için değil,
Seni dinlemek, varolduğunu bilmek
Seni uzaktan izlemek benimkisi
Belki mutlu yaşamak değil,ama mutlu yaşatabilmek.
İçten, samimi duygularla sevmek ve sevdirebilmek.
Sana, senin inançlarına saygı duymak benimkisi.
Yüreğim yüreğinle,dualarım dualarınla buluşuncaya dek,
Belkide sonrasında yine
Sormadan,sorgulamadan
Farklı bir sevda benimkisi
Sana göre belki çocukca,bencilce bir duygu.
Ama benim sevdam
İstemeden veren, sevilmeden seven
Benim ben olmamı sağlayan hepsi hepsi bir sevda benimkisi..

Zeynep SÖNMEZ

SENİNLEYDİM BU GECE

Bu gece penceremi açtım
Hava sen kokuyordu
Birden rüzgarla gelen esintiyle
Teninin kokusu sinmişti odama
Ve ardından bir yüz beliriverdi

Özlediğim sen vardın karşımda
Tutmak istediğim ellerin
Sarılmak istediğim bedenin
Yaslanıp ağlayabileceğim omzun
Her şeyinle sen vardın yanımda

Önce biraz şaşırdım
Sonra yüzümde gamzelerim doğdu yeniden
Usulca yanıma uzandın
Gözlerine baktım
Özledim diyordu

Busemi gönderirken yüreğine
Sarılırken hasretle delicesine
Özledim diyordum eski tatla yine
Seninleydim bu gece
Dokunacaktım ellerimle tenine

Gecemdeydin sen tüm benliğinle
Ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimde
Ve o ölümsüz güzellikte buselerin..
Süt beyazı tenimde

________Ne çok özlemişim seni
________Ne çok özlemişsin beni

_________Öpüşlerin aynı tatta
_________Öpüşlerim aynı tatta
Ve minik yüreğim baharlarda
Seninleydim ya bu gece

Güneş senle doğdu bu sabah odama
Birlikte girdiğimiz yeni güne..Başka bir merhaba


Zeynep SÖNMEZ
[SIZE=3][/SIZE]

BU CAN FAZLA BU BEDENE


Mezarımdan bir avuç toprak getirsinler sana.
Savur şehrindeki dağlara taşlara
Bastığın o topraklara
Yalnız sana ait olayım
Ve yeniden senin sevdanla doğayım

Sensiz bu can fazla bu bedene

Zeynep SÖNMEZ

ADI KONMAMIŞ MASALDIR YALNIZLIK

Adı konmamış bir masaldır yalnızlık
Kahramanları dört bir yanda yaşayan.
Ve sürekli değişen

Elimizdekilerin kıymetini bilmeden
Nasılda harcarız cömertçe
Akıp giden zamanda

Yalnızız yine bir yerlerde
Sesimizi ne bir duyan,
Nede yüzünü dönen biri var

Adı konmamış bir film gibidir
İzleyicisi daima değişmeyen
Aşk konulu…

Suskun geçen gecelerin prensi
Yağmurlu havaların hüznüdür

Ve ben bu gece yine
Adı konmamış masalımı yazıyorum sessizce
Ne sesimi duyan var nede yüzünü dönüp bakan

Zeynep SÖNMEZ

SEN BENİM

Sen benim
Işığım
Gözümdeki akıtamadığım gözyaşım
Samanyolu’ndaki yıldızım
Gecem,gündüzüm
Yüreğimdeki sızım
Perdelerimi kapadığım odamdaki
Güneşten önce doğmasını beklediğim aydınlığım,nurum
Bir tanem
Ellerini hiç tutamadığım,belki de hiç tutamayacağım,
Sarılıp ağlayamadığım,
Gözlerini göremeden kalbini gördüğüm,
Sana bakmadan seni hissettiğim
Yüreğimdeki özlem çiçeğim
Vuslatsız sevdam
Dünyada ki sırrım

Meleklerin attığı sol yanımdaki imzamsın
Ve en önemlisi sen benim

burayı doldurmuyorum.
Çünkü oraya gelecek en güzel kelime,
Senin benden yürekten duymayı istediğin söz..

Zeynep SÖNMEZ

CAN GALİBA ÖLÜYOR BU CAN

Deli bir ırmak gibi ömrüm
Sağdan sola savrulan
Ve bir nokta da son bulan
İşte son noktam
İşte sensiz bu CAN
Öyle yorgun
Mahzun ve yalnız ki
Can,galiba ölüyor bu can


Zeynep SÖNMEZ

RABBİMDEN DİLEĞİM

Sana bir hayatı sunmak
Seninle bir ömrü paylaşmak
Seninle bir yastıkta yaşamak ve yaşlanmak

Seninle Ölümü tattıktan sonra cennette buluşmak
Ve cennette yaşamak
Alnımıza yazılan bu yazıysa
Seninle ben seve seve yaşarım bir tanem ..

Zeynep SÖNMEZ

BİR GARİP BUGÜN YÜREĞİM

Saat tik tak tik tak
Sabah olacak neredeyse kalk bak
Nasılda yormuş gün bizi
İstemeden kapatmış Gözlerimizi

Oysa ne güzel dinlenirdik
Hoş vakitler geçirirdik
Tek bir vücut olup kenetlenir
Merhaba mutluluğun resmini çizen dakikalar derdik

Sen yoktun bu gece yanımda
Günün yorgunluğu vardı yanımızda
Benim de senden farkım yoktu ya
Sımsıkı sarılıp silkinecekken tüm dertlerden
Sen bir köşede sarıldın gecenin karanlığında yastığına
Bense içimdeki sebepsiz sıkıntıya

Bir nebzede olsa dinleniyorsun ya
Mutluyum ben de doyasıya
Tatlı bir iyi geceler dileğinin ardı sıra
Dalıyoruz ikimizde derin bir uykuya

Sabah oldu işte nasıl olduysa,
Güneş doğdu bir şekilde,onuda görmedim ya
Farklı uyandım bugün yeni sabaha
Canım sıkılıyor buralarda
İçimde anlayamadığım binbir dert var..
Onlarıda anlatamadım Sana

Gözlerim şimdi sanki ağlamaklı
Geçmek bilmeyen zaman
Giderek artan bir hezeyan

Gece olsaydı
Yüreğime dokunsaydın ellerinle
Odama teninin kokusu hakim kılınsaydı
Gece olsaydı
Gözlerimize baksaydık sadece
Ve konuşsaydık beden dilimizle öylece

Şimdi nasılım,ne haldeyim bir görsen
Senin güldürdüğün Gözlerime nasıl kıyıyorlar bir bilsen
Bu sabah kötü başladım işte güne

Güneşin doğuşuyla kıydılar,O sevdiğin Gamzelerime
Ağır sözler eklediler Küçük Yüreğime...
Omuzlarıma kötü geçecek günün yükünü yüklediler
Zorlu bir mücadelenin defterini elime derdiler

Senin gülüşünle okşadığın yüreğime
İndirdiler binbir darbe
Olmuyor işte akşam olmuyor
Gelmiyor bir türlü gece

Gece olsaydı
Sarılsaydım sessizce
Teninin kokusunu alsaydım içime

Gece olsaydı
Tüm günün acısını alsaydın bedenimden
Unuttursaydın ve uzaklaştırsaydın hüzünlerden

Şimdi nasılım,ne haldeyim bir görsen
Senin güldürdüğün gözlerime nasıl kıyıyorlar,
Bir bilsen ..


Zeynep SÖNMEZ