Sevgili Herkes,
…………
Ve bizler doğduk, hepimiz birer isimde kendimizi bulduk, Dünyayı ilk algılamaya başladığımız andan itibaren “Anne” ve “Baba” dışında bir kavram daha girdi hayatımıza “Kan” dediler adına…Oysa biz daha yeni yeni oyuncak isimlerini adlandırıyorduk, Ve acıyla tanıştık ve göz yaşlarıyla, bizim melekleri hep beyaz önlüklü bildik bu yüzden, ve bu yüzden bizim evcilik oyunlarımız olmadı hiç, daima doktorculuk, hemşirecilik oynadık… Yeni kavramlar tanımaya devam ettik feritin… desferal… hemogram… Bir sinek ısırmadı hiç bir zaman bizi, bir ısırık olarak biz hep iğneleri bildik...
Ve algılamalarımız arttıkça, biz büyüdükçe onlarda büyüdü, dışlanmaları, yanlış anlaşılmaları, yanlış yorumlanmaları, içimizi acıtan bakışları da öğrendik….
Ve büyüdük okula başladık veya bir işe… kulağımıza takılan kelimler hep aynı sonla bitiyordu “O Hasta” ……
Ve büyüdüm, En aydın kişilerden bile “Hastaysan neden bu okuldasın, neden bu mücadele “Git ve Öl”
Hala beynimde yankılanan o iki kelime “GİT ve ÖL” Hani Öğretmenim söylemişti ya doğruydu, Zaten çoğu zaman aileme de, kendime de ağır geliyordum bu yükle… “Gitmeliydim ve Bitmeliydim”
Ve Talasemi’ye dair hayatıma en son “Git ve Öl” kavramları girdiğinde daha 16 yaşındaydım… Gitmeliydim ve ölümü beklemeliydim hepsi buydu oysa…
Ve 16 yaşındaydım Talasemi ve O na dair tüm kavramları hayatımdan çıkardığımda…
Ama şimdi Talasemi’ye ait bilmeni istediğim tek bir şey var 16 yaşımda beni öldüren yüce mesleğin sahibi… Şimdi 23 yaşımı doya doya yaşıyorum, Gitmedim ve bitmedim bilmeni istiyorum…
Nisan 2004 İmren …
(2004 Doğum günümde kaleme aldığım hayatıma dair bir kesit paylaşmak istedim) :wink:
…………
Ve bizler doğduk, hepimiz birer isimde kendimizi bulduk, Dünyayı ilk algılamaya başladığımız andan itibaren “Anne” ve “Baba” dışında bir kavram daha girdi hayatımıza “Kan” dediler adına…Oysa biz daha yeni yeni oyuncak isimlerini adlandırıyorduk, Ve acıyla tanıştık ve göz yaşlarıyla, bizim melekleri hep beyaz önlüklü bildik bu yüzden, ve bu yüzden bizim evcilik oyunlarımız olmadı hiç, daima doktorculuk, hemşirecilik oynadık… Yeni kavramlar tanımaya devam ettik feritin… desferal… hemogram… Bir sinek ısırmadı hiç bir zaman bizi, bir ısırık olarak biz hep iğneleri bildik...
Ve algılamalarımız arttıkça, biz büyüdükçe onlarda büyüdü, dışlanmaları, yanlış anlaşılmaları, yanlış yorumlanmaları, içimizi acıtan bakışları da öğrendik….
Ve büyüdük okula başladık veya bir işe… kulağımıza takılan kelimler hep aynı sonla bitiyordu “O Hasta” ……
Ve büyüdüm, En aydın kişilerden bile “Hastaysan neden bu okuldasın, neden bu mücadele “Git ve Öl”
Hala beynimde yankılanan o iki kelime “GİT ve ÖL” Hani Öğretmenim söylemişti ya doğruydu, Zaten çoğu zaman aileme de, kendime de ağır geliyordum bu yükle… “Gitmeliydim ve Bitmeliydim”
Ve Talasemi’ye dair hayatıma en son “Git ve Öl” kavramları girdiğinde daha 16 yaşındaydım… Gitmeliydim ve ölümü beklemeliydim hepsi buydu oysa…
Ve 16 yaşındaydım Talasemi ve O na dair tüm kavramları hayatımdan çıkardığımda…
Ama şimdi Talasemi’ye ait bilmeni istediğim tek bir şey var 16 yaşımda beni öldüren yüce mesleğin sahibi… Şimdi 23 yaşımı doya doya yaşıyorum, Gitmedim ve bitmedim bilmeni istiyorum…
Nisan 2004 İmren …
(2004 Doğum günümde kaleme aldığım hayatıma dair bir kesit paylaşmak istedim) :wink:
