2001 yazında üniversite sınavına girmiştim.
Normalde bile çok heyecanlı biriyim ve sınav gününe kadar hep "heycan yok heycan yok" die kendimi teselli ettim
Neyse, sınav sabahı kalktık erkenden, babamla gidecez; İzmir'in bi köyünde okulda girecem, arabayla götürecek beni.
atladık gittik, sınav zamanı geldi, içeri alıyolar öğrencileri yavaş yavaş babam dedi ki: Ben seni çıkarırım yukarı kadar tamam dedim. geldik kapıya. kapıda bi asker vardı, "beyefendi siz çıkamazsınız" dedi, "kızınızı başka bi öğretmen çıkarsın"
babam da -yıllarca öğretmenliğin içinde bulunduğu için- bi parladı, ama bütün herkesi başına topladı, ortalık karıştı Biz dedi senin gibileri çok biliriz, ben çıkaracam kızımı)
Ortalık anacan babacan günü oldu birden, renk geldi (ya bizde olmasak çok monoton olacaktı )
neyse bense açmışım ağzımı iki karış olanları izliom. ama heyecan da artmaya başladı yavaş yavaş
o arbedenin içinde bi tane kadın tuttu beni kolumdan gel gidiyoz dedi. dedim noluyo babamı kavganın içinde bırakıp götürdü beni zorla.
Her şey bu kadar mı durun daha yeni başlıo
ben o gün bütün evraklarımı kimlik vs. bi torbanın içine koymuştum kadın beni oturttu sınıfa bi güzel hadi başarılar hadi güle güle felan dedik birbirimize. aradan beş daka geçti bir de ne görim ortalıkta torbam yok O öğretmen kadın almış gitmiş ve sınava çok az kalmıştı. Size o anki sınıftan çıkışımı anlatmak istesemde anlatamam bir hışımla fırlamışım ki... Allahtan merdivenlerde başka bi hocayla sohbet ediyomuş ben dabi dururmuyum, koydum lafımı: Beni dedim, buraya kadar çıkarcağına az dikkat etseydiniz daha az yorulurdum kendim çıksam bu kadar olmazdı! ağzını açamadı
İşte arkadaşlar üni. sıvanından hatırladığım aşağıda kavga ortasında bıraktığım babam (dedim o kadar basın mensuplarını çağırsaydık ne güzel olurdu ve O torbanın kaybolması
Her şey gümbürtüye geldi, ama başarıyla kazandım o sınavı arkadaşlar; yendim kaderimi belkide.
Olumsuzlukları olumluya çevirdim
Şu anda celal bayar üniversitesi Maliye böülümü 3. sınıf öğrencisiyim
Normalde bile çok heyecanlı biriyim ve sınav gününe kadar hep "heycan yok heycan yok" die kendimi teselli ettim
Neyse, sınav sabahı kalktık erkenden, babamla gidecez; İzmir'in bi köyünde okulda girecem, arabayla götürecek beni.
atladık gittik, sınav zamanı geldi, içeri alıyolar öğrencileri yavaş yavaş babam dedi ki: Ben seni çıkarırım yukarı kadar tamam dedim. geldik kapıya. kapıda bi asker vardı, "beyefendi siz çıkamazsınız" dedi, "kızınızı başka bi öğretmen çıkarsın"
babam da -yıllarca öğretmenliğin içinde bulunduğu için- bi parladı, ama bütün herkesi başına topladı, ortalık karıştı
Biz dedi senin gibileri çok biliriz, ben çıkaracam kızımı) Ortalık anacan babacan günü oldu birden, renk geldi (ya bizde olmasak çok monoton olacaktı
)neyse bense açmışım ağzımı iki karış olanları izliom. ama heyecan da artmaya başladı yavaş yavaş
o arbedenin içinde bi tane kadın tuttu beni kolumdan gel gidiyoz dedi. dedim noluyo
babamı kavganın içinde bırakıp götürdü beni zorla. Her şey bu kadar mı durun daha yeni başlıo
ben o gün bütün evraklarımı kimlik vs. bi torbanın içine koymuştum kadın beni oturttu sınıfa bi güzel hadi başarılar hadi güle güle felan dedik birbirimize. aradan beş daka geçti bir de ne görim ortalıkta torbam yok
O öğretmen kadın almış gitmiş ve sınava çok az kalmıştı. Size o anki sınıftan çıkışımı anlatmak istesemde anlatamam bir hışımla fırlamışım ki... Allahtan merdivenlerde başka bi hocayla sohbet ediyomuş ben dabi dururmuyum, koydum lafımı: Beni dedim, buraya kadar çıkarcağına az dikkat etseydiniz daha az yorulurdum kendim çıksam bu kadar olmazdı! ağzını açamadıİşte arkadaşlar üni. sıvanından hatırladığım aşağıda kavga ortasında bıraktığım babam (dedim o kadar basın mensuplarını çağırsaydık ne güzel olurdu
ve O torbanın kaybolması Her şey gümbürtüye geldi, ama başarıyla kazandım o sınavı arkadaşlar; yendim kaderimi belkide.
Olumsuzlukları olumluya çevirdim
Şu anda celal bayar üniversitesi Maliye böülümü 3. sınıf öğrencisiyim
