neptune' Alıntı:
Doğrusu bu konuda ben de esila gibi düşünürüm. Hayat ne anlamlıdır ne de anlamsız. Ne iyidir ne de kötü. Ne acımasızdır ne de koruyucu. Hayat (ya da evren) aslında bize karşı yalnızca kayıtsızdır. O, Pegasus'un bahsettiği Big Bang'dan beri, hiç bir şeyi ya da hiç kimseyi umursamadan kendi yolunda gider. (Aslında bu bence çok korkunç) Var olmak için, çevreyle ve kendimizle barışık olmak için ona anlamı biz yükleriz.
Yaa Sevgili neptune, bana göre, buradaki herkes, konu hakkında, benzer düşünceleri farklı kelimelerle ifade etmişler.. Sanki aralarında çok büyük zıtlıklar varmış gibi göstertmeye çalışmak biraz "zorlama" olmuyor mu?
Yukarıda sözünü ettiğim "Haziran yazım"da
"Bu evrelerin başlıcalarına kısa başlıklar halinde göz atalım: İlköğrenim, üniversite, iş, evlilik ve emeklilik. Tabii, bunların içerisinde de ayrı ayrı evreler, ayrı ayrı yol ayrımları söz konusudur. Sıralaması da, bazen istisnaları görülse de, genel olarak aynıdır. Ancak, her insanın aynı evrelerden geçmediğini de görürüz.." de demiştim.. Aslında bunların her biri, insan hayatına heyecan ve anlam katan olaylar..
Bir çok benzerleri gibi, tamamen özenti olarak yapılan, üniversite mezuniyetinde "kep atma" olayı: Bir anlam (benim deyimimle "anlamcık"
)dır.
Kişi, işe girdi, diyelim. Bu işte gösterdiği başarıdan dolayı "terfi" etmesi, bir anlamcıktır.
Evlenmesi, çocuklarının olması, onları büyütmesi, emekli olması vb.. hepsi birer anlamcıktır!
Ama konuyu, özellikle toplumsal boyutta ele alınca, bir süre sonra tüm bu anlamcıklar monotonlaşıyor ve bir şey ifade etmemeye başlıyor. O zaman, branşlaşma ve sektörleşmeler oluşturuluyor.
Müzik, spor, edebiyat, sinema vb. benzeri dallarda heyecan ve anlam arıyorlar.
Uzun çalışmaların sonucunda başarıyla biten bir konserin sonunda orkestranın ve yönetmenin aldığı alkış bir anlam(cık)dır!
Çok çok büyük paralar döndüğü için, bir sektör gözüyle bakabileceğimiz, spor/futbol ve hemen her dalında çok çeşitli organizasyonları; hayatı renklendirmek, heyecanlandırmak, anlam kazandırmak için insanlığın yaptığı en büyük buluştur, bence..
Örnekleri daha da çoğaltmak mümkün. "Bunlar olmasaydı 'hayat' olmaz mıydı? diye de sorabiliriz. E.. O zaman şekersiz muhallebiye benzerdi, biraz..
"Hah, bak.. Bütün bunları insanlar uydurmuştur.. Bizim dediğimize geldin" de diyebilirsiniz.. Zaten farklı bişey dememiştim ki, baştan beri..
"Boş durma, boşa çalış, diye bir söz vardır!
