Sitenizi şöyle bir geziyorum da konu başlığı doğrudan engellikle ilgili olmasa da laf dönüp dolaşıp yine engellere takılıyor. - doğal olarak -
Toplumlarda bireyler engelli de olsalar engelsiz de yine de hayatın doğal parçasıdır. Herkes kendi hayatından bir yol tuturup yaşar gider. Herkes mutluluk peşindedir. Nerde mutluysa orda olmak ister hep. Ama kendi yaşadıklarımızdan yola çıkarak insanların yaşam analizlerini yaptığımızda aslında bütün engellerin dışında hayatların ne kadar yarım yaşandığını anlarız. Yarım hayat nedir diye hiç düşündünüz mü ?
Günümüzün zor sosyal ve ekonomik şartlarında tam hayatı yaşamanın ne kadar zor olduğunu biliyoruz aslında yine de sorgulamadan edemiyoruz işte. Yaşamım ne kadar tam...?
Ne dersiniz biraz insan felsefesi yapalım mı ?
Eminim kopyaya ihtiyacınız yoktur ama yine de vereyim isterseniz.
Arkadaşlık kavramı size neyi anlatır? Bir insana arkadaşım demek için öncelikle beynimizdeki arkadaş kavramının kendi yaşadıklarımızın dışında kavramlaşmış olması gerekmiyor mu? Bu bakışla ARKADAŞIMIZIN yaptığı iyi bir şey neden bizi rahatsız ediyor? Eğer arkadaşsa onun için iyiyi istemek gerekmez mi ? Arkadaşımızın iyi şeyleri - artık neyse o iyi şeyler - bizi rahatsız ederken o arkadaşlığın ya da arkadaşlıklarımızın tam yaşandığını kim söyleyebilir ki?
Sevgiyle kalın...
Toplumlarda bireyler engelli de olsalar engelsiz de yine de hayatın doğal parçasıdır. Herkes kendi hayatından bir yol tuturup yaşar gider. Herkes mutluluk peşindedir. Nerde mutluysa orda olmak ister hep. Ama kendi yaşadıklarımızdan yola çıkarak insanların yaşam analizlerini yaptığımızda aslında bütün engellerin dışında hayatların ne kadar yarım yaşandığını anlarız. Yarım hayat nedir diye hiç düşündünüz mü ?
Günümüzün zor sosyal ve ekonomik şartlarında tam hayatı yaşamanın ne kadar zor olduğunu biliyoruz aslında yine de sorgulamadan edemiyoruz işte. Yaşamım ne kadar tam...?
Ne dersiniz biraz insan felsefesi yapalım mı ?
Eminim kopyaya ihtiyacınız yoktur ama yine de vereyim isterseniz.
Arkadaşlık kavramı size neyi anlatır? Bir insana arkadaşım demek için öncelikle beynimizdeki arkadaş kavramının kendi yaşadıklarımızın dışında kavramlaşmış olması gerekmiyor mu? Bu bakışla ARKADAŞIMIZIN yaptığı iyi bir şey neden bizi rahatsız ediyor? Eğer arkadaşsa onun için iyiyi istemek gerekmez mi ? Arkadaşımızın iyi şeyleri - artık neyse o iyi şeyler - bizi rahatsız ederken o arkadaşlığın ya da arkadaşlıklarımızın tam yaşandığını kim söyleyebilir ki?
Sevgiyle kalın...
