Şikayet ettiğiniz yaşamınız bir başkasının hayalidir

gazetede bir haber vardı. genç kıza akülü sandalye hediye edilmiş ve o şöyle diyordu: artık parka tek başıma gidebileceğim. bu en büyük özlemimdi.
bu haberde genç kızın şikayeti tek başına parka gidememekdi. etrafınıza bakın, hatta kendinize bakın (yürüyebilen engelliler tabii) büyük bi çoğunluğu da parka tek başına gitmekden sıkılıyordur, hatta tek başına olduğu için gitmiyordur parka. yanında bi sevgilisi olsun ister. ya da sevdiği biri bi arkadaşı bi dostu. değil tek başına, ailece cümbür cemaat bile olsa parka gidebilmenin hayalini dahi kuramayan milyonlarca kişi vardır şu dünyada. hastanedekiler, hapishanedekiler, çok yoğun iş temposuna kendini kaptırıp çalışan gönüllü mahkumlar. ben onlara büro mantarları diyorum
herkesin bi özlemi vardır. ama emin olun o özleminiz gerçekleştiği an hemen yerine koyacak yeni bir özlemi bulursunuz. en azından insanların büyük bi çoğunluğu böyledir. ve o yüzden hep mutsuzdur.
tüm mutsuzluklarımız, sahip olduklarımızın farkına varmayıp daha çoğunu istemekden kaynaklanır.
..yok bu büyük laf bana değil mevlana'ya ait.

bu konu başlığının altına en çok şikayetçi olduğunuz şeyi daha sonrada o şikayet ettiğiniz şeyin kimin hayali olabileceğini yazabilirsiniz.hayal gücünüzü çalıştırın o şikayetçi olduğunuz şey/durum kimin hayali olabilir?

en uçlardan bi örnek vereyim: zaman zaman altınıza kaçırıyorsunuz diyelim. evet berbat bi durum. eğer bi de kendi temizliğinizi kendiniz yapamıyorsanız duble berbat.
bu kimin hayali olabilir?
söyleyeyim mesela: adamı bi kaç ayda götürebilen bağırsak kanserlinin en büyük hayalidir. ne şekilde olursa olsun dışkılamak, bağırsakların çalışmaya başladığını ve vücudun tedaviye cevap verdiğini gösterir. eminim o sırada duyduğu pis (!) koku onun için hayatında duyduğu en güzel kokudur.o yaşamın hayatın kokusudur o anda.

EVET... ŞİKAYET ETTİĞİNİZ YAŞAMINIZ BİR BAŞKASININ HAYALİDİR. SİZİN YAŞAMINIZ KİMİN HAYALİ OLABİLİR ?

Gene damardan girmişsiniz sevgili baykemiz... . ))
Allah düşüncelerinize zeval vermesin... : ))
İmkanlarımız içerisinde mutlu olmayı becerebilsek ne güzel olurdu.. . : ))
İnsanoğluyuz hep kendimizden iyi durumda olanları görüp hem onları hem kendimizi üzmesek ... : ))

"Beterin beteri var,Allah daha beterinden saklasın" demek lazım gerçekten de.Gerçi ben Tanrı'nın, bile bile beter edeceğine inanmıyorum ya o ayrı mesele...

Benim yaşamım kimin hayali olabilir? Çok fazla düşünmeme gerek yok aslında...Birçok kişinin hayali olabilir.Engeli olanın da olmayanın da...Tertemiz bir işim var.Bir hayat kadınına işimi teklif etsem özrümle beraber onu alacağından adım kadar eminim. Yapamadığım tek şey koşmak, ağaca bile tırmanmışlığım var
Eğer engelim bir bedel olsaydı onu taşıyacak çok insan bulunurdu.Lakin engelimin üstüne yapışan hüznü her babayiğit taşıyamazdı...

Bayke,açmış olduğunuz konu cidden bam telimi titretti...muhabbetle kalın...

Baba, ben şimdiye kadar diyodum ki; Benim derdim, herkesin derdini döver..
Sen, şimdi diyosun ki; Bazılarının derdi, senin derdini döver..Vede onu sen bul..

kuyucak;
sadece headmause la yazabilenler var. yani vücudunda sadece kafasını oynatabilen ve kafasına bağlı mausla yazabilen. tetraplejiler. buna ne dersin kuyucak. :wink:
bana dram yapma bilmediğim bi problemin yoksa sen bu sitede durumu en kebap olanların içindesin.

WaLe;
bence kendine acımanın antitezi

Bu, kendini iyi hissetmek için kendinden zor durumda olan kişileri düşünmek ya da varolan durumundan daha kötü hale gelebileceğin ihtimali ile iyi olmak/şükretmek mantığı bana oldum olası ters gelir. Bu o kadar içselleştirilmiştirki insanoğlunda, hepimiz elimizde olmadan, neredeyse refleks halinde bunu yapar hale geldik.
Çok ince bir konu, o yüzden sürekli aklımda olmasına rağmen bu konuda yazamıyorum. Bir ara kafamdakileri netleştirip yazıcam ama, du bakalım ne zaman..

bülent; yazımın başlığının aslında "engelli olmanın getirmiş olduğu ruhsal -özellikle ruhsal- ve sosyolojik problemlere pozitif bir yaklaşım" olduğunu düşün. çözüm değil sadece bir yaklaşım, bir bakış açısı önerisi.
aman sakın türkiye geneline, emek sermaye ilişkisine yayma. o zaman senin yanında yer alıp aynı şeyleri savunacağımı bil
"bi lokma bir hırka..haline şükret dostum..bak onu bulamayanlar da var" felsefesine ben de karşıyım.

Bayke seni anlamaya çalışıyorum ama, daha önce yazdığım bir yazım;

2- O bir KIYASÇI, Engelli... O, görmeyen yanında ortopedik, ortopedik yanında duymayan, duymayan yanında görmeyendir. Kafası iyi çalışır (?)... Kendinden kötü olanların olduğunu bilmek(!) , onun iyi olmasına yeter. O hep daha beter durumda olanı düşünür… Onun ‘’daha beter sınırının’’, sınırlarından hepimizin korkması lazım sanırım… Her şeye daha beteri var gözüyle bakar çünkü… Kimseye de zararları yoktur aslında, tabi onları dinlemediğiniz sürece…

Yani demem o ki; Benim durumum sana göre kebap, Kenan'ın durumu bana göre
kebap,Karısının durumu Kenan'a göre kebap..Bu yönü böyle..
Birde aksiyöne gidelim; Senin durumun Kaan'a göre kebap, Kaan'ın durumu Murat'a göre kebap..Murat'ın durumu da yaşlı kanserliye göre kebap..
Paralı olan fakir olan girer devreye..İstanbul'da oturan garibistanda oturan..
Kız olan erkek olan, sonra da güzel olan çirkin olan..Bakir olan çapkın olan..

Ya baba kafamı karıştırdın allasen..İyi hissetmeye yarıyorsa kime ne?

okudum.....okudum.....okudumm....yine çok beğendim bu konuyu herhalde koltuk değneği kullanan biri benim yerimde olmak isterdi?tabi bende gerektiğinde hızla koşabilen,önündeki otobüsü yetişemem diye kaçırmayan,karda buzda kayıp düşmeyen,merdivenleri koşarak inip çıkan birinin yerinde olmak istemezdim desem yalannn olur :? tabi asıl olan bizim yerimizde olmak isteyenleri düşünüp şükretmek halimize

Kim sakat bir beden içinde hapsolmak ister ki :?: Ruhumun bedenime dar geldiğini hissederim,engellenmişilik duygusunu yaşarım.Yapmak isteyip de yapamadıklarımın sebebi de sakat olmamdır.Meslek olarak benim yerimde olmak isteyecek çok kişi çıkar ama beden olarak kimse istemez....Ve hayatta başka seçeneğimiz olmadığı için halimizi kabullenir,yapamayacağımız şeyleri yapmayız ya da artık istemeyiz.Beterin beteri var deyimi de bana hiç hoş gelmiyor.Polyanacılığın da mantıklısından yanayım.Sağlıklı bir bedende özgür ruh olmak varken,herhalde,sanırsam galiba kimse sakat bir hayat istemez

Not:Biraz umutsuz ve karamsar oldu kimsenin dikkate almamasını diliyorum....

gerçekten konu başlığı çok güzel benim de dikkatimi çekti hepimiz eksik olan organlarımıza takılıp kalıyoruz sanki her acıyı biz çekiyoruz her sorunu biz yaşıyoruz engelli olmasaydım hayatımda şöyle olurdu gibi sözlerle hayatı hem kendimize hem de sevdiklerimize çekilmez hale getiriyoruz var olanların kıymetini anlamıyoruz her zamanki gibi oysa konuyu açan arkadaşımızın da dediği gibi bizim yerimizde olmak isteyen sayısız kişi vardır bilemediğimiz şimdi düşünüyorum da benim yerimde olmak isteyen kimbilir ne kadar kişi vardır .....bakış açımızı biraz daha geniş tutup kendimizden çok etrafımızdakilere yöneltebilmek dileğiyle

ya bayke insanı öyle bir yerden vuruyorsun kii tebriklerryani silaha gerek yokk kelimelerinn tam hedefehanii kendinizden her zaman alttakine bakın derler ya haklısın valla.hiç şikayete serzenişe gerek olmayacak kadar net ve güzeldi haber.allah kimseye dayanamayacağı yük vermez bencee.allahım isyan ettrimesinn hiç bir zamaan.evet zaman zaman hüzne kapıldığımız oluyoo ama bakıyoruzkii daha zor durumda olanlarr var.hani ayakkabı takıntısı olanlar ayağı olmayan bir çocuğu görüpde o takıntıdan vazgeçerler ya onun gibi demi.yüreğine kalemine sağlık.
sanırım senin repertuar çok zenginn allah bozmasın emi.sevgiyle kal

bilmem başkalarının yaptıkları bizim hayallerimizmi?
bu konu aslında derin bi mevzu ben bülent ten bu konuyu haftanın konusu olarak taşımasını isterim gerçekten açık bi tartışma konusu...

ben kısa bi şekilde şunu belirteyim ben bi çok engellinin yerinde olmak isterim ayakta aksayarak bile baston ile yürümeye neler veririm anlatamam ve genelde o.f li hastalardan inannın milyarlar verecek insanlar var benim kanaatım bu ama dedigim gibi tartışmaya açık bi konu geniş kapsamlı yazmak gerekir

“Nasreddin Hoca bir ara uzun bir yolculuğa çıkmış. Yolculuk sırasında kaybolmayayım diye beline bir kabak bağlamış. Kafile bir konak yerinde konakladığı sırada muzibin biri, Nasreddin Hoca’nın uykuya yatmasından faydalanarak kabağı Hoca’nın belinden çözerek kendi beline bağlamış. Saatler sonra Hoca uykudan kalkınca, önünde beli kabak bağlı adamı görünce şaşırmış ve “ben şu adamım ama acaba kendim kimim?” diye derin bir düşünceye dalmış. Sanırım kim olduğumuz sorusuna cevap bulursak ne şikayet ettiğimiz bir şey ne de hayal ettiğimiz yaşamlar kalacak. Belki hepimiz kendi iç mabedimize doğru sonsuz bir yolculuk yapmaktayız. Evreni ve yaşamı aklımızla nasıl algılarsak algılayalım, içinde yaşadığımız evren ve gezegenin düzeni değişmez. Felsefemiz ne olursa olsun psikolojik sorunlar çözülmek üzere bizi beklemektedir. Galiba yapılacak en iyi şey bedenlerimizi bu düzenin akışına bırakarak mutlu ve huzurlu olmaya çalışmaktır.

cok guzel bır yazı olmus bu bızlere dogru yolu gostermek ıcın
ısın dogrusu hıc duymasamda bazen zorluk ceksemde sankı yasarken baska dert yokmu en kolay benım engelım dıyorum buda yasama engelmı sankı duymayıver der gecerım

Şikayet ettiğiniz yaşamınız bir başkasının hayalidir... çok güzel bir söz vede sonuna kadar doğru bunu çok iyi bilenlerden biriyim diyebilirim bu yaşıma gelene kadar bir çok engelli derneklerinde bulundum ve ne kadar zor koşullarda yaşayan engelli kardeşlerimle karşılaştım bazıları benden iyi durumdaydı ya diğer arkadaşlarım ya onlar napsın bu yüzden ne olursa olsun haline şükredeceksin unutma herzaman için sende daha kötü durumda olan bir engelli kardeşin var haline bak ve şükret

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun abimizin saygı ile yad edmek istedim.