[Selma Güneş] Umutlarımı geri verin !

abovv ..selma nerde gözlem yapıp sarhoşların nahoş hallerini böyle dizelere dökebildin..eksiklik var gibi,yani haliyle taa yüreginin derinlerinde fırtınalar kopup bak ben 2 büyük devirdim dimdik ayaktayım beni hiçbir şey yıkamaz diye magrurlanan..agladıgına şahit olunulmasın diye göşyaşlarını içine akıtanların halet-i ruhiyesini dile getirmek için yaşamak yada muhatabını cok yakından tanımak gerek..
yüregine saglık

selma hanım şiirlerinizi begenerek okuyorumyüreğinize kaleminize saglık..

çocukluğumu arıyorum !

Çocukluğumu arıyorum,
Bu mahallede olmalı...

Tombul bakkaldan, şeker, sakız almalıyım..
Topumla şutlar çekip, bir kaç cam kırmalıyım
Merdiven altlarına ,kömürlüklere saklanıp saklanbaç oynamalıyım,
Çember çevirmeli, kedilerin kuyruğuna teneke bağlamalıyım.
Burnu kalkık, tabanı havalandırmalı. ayakkabılarımı,
Parmak uçları delik çoraplarımı göstermeden....
Pencerelere baygın bakışlar fırlatmalıyım,hem utanıp,hem merak edip..
Sıska,sümüklü ergenlere...
Ağaç gövdelerine, sıra kapaklarına çakı izleri bırakmalıyım...
Bahçe duvarlarına ALİ AYŞEYİ SEVİOO... yazmalıyım yaa !!
Boş kalpler çizmeliyim,elimde kırık tebeşir...
İp atlayan kızların bacaklarına bakmalıyım,çapkınca,
Henüz bıyıklarımın terini silemeden...
Miskette hep baş vurmalıyım.toplamalıyım ceplerime...
Havam olmalı kızların yanından geçerken....

Annelerinin rujundan allık yapmaya çalışmış kızları sıkıştırmalıyım yaa.
Ya da ısırmalı,saat yaptım oyunuyla.

Ya da sen, ağlayıp tepinmelisin, tokalarını çaldılar diye...

Bayram sabahlarına hazır olmalısın,
Geceden, yeni kırmızı ayakkabılarınla girmelisin yatağa...
Annen görmeden....

Hatırlıyormusun o koca ıhlamur ağacını nasıl güzel kokardı...
Çocukluk günlerimiz....

O günlerde herkesin kimbilir ne sırları saklı...
Özlemekde haklıyız.....
Büyük olmakdan yorulduk...

Ne olur geri gelse... o çocukluk günleri....
Çabuk büyütmeyin ne olur o minik bebeleri......

Deprem

O boğucu sıcağın gecesinde..Sere serpe uykulara daldık..
Bir esinti uyuttu derin uykulara..Vakit 03.05
Tarih 17 ağustos 1999..

Bir gecekondusuna, beş daire kazanmıştı müteahitten....
Zaten köylüsüydü, bir daireyi fazlaya çıkarmıştı..
Bir ton hurda demirden arttırmış, bir iki ton çimentoya, bolca kumu katmıştı...
Akıllı adamdı vesselam..Hemşosuydu.. O kadar kıyağı olacaktı artık...
Sağolsun...İki göz gecekondudan..Dikmişti..Koca apartmanı dört ayda...
Belediyecilerde damgayı vurmuştu, dün akşam ki eğlenceden sonra...
Karar vermişti zaten.. O da olacaktı müteahit..

''Para bu işte ''dedi.. Yan döndü yatağında....Mutlu.. Paralı..Uyudu...
Giriş daireye oturttuğu anasının, babasının hatırlarını sormuş...
Hayır dualarını almıştı...Huzurlu..Gururlu..Uyudu..
Kim uğraşacak sigorta işiyle, ne olacak sanki...Taş gibi apartman !

Gökyüzü kırmızıya çalmaya başladı..Köpekler havlamaya..Uzaklardan..
Toprak aralanmaya başladı, sular ısınmaya.....
Bir talaz, bir tufan, sallanmaya başladı yere değen ne varsa...

Uyandı..Kalkamadı..Yeltendi..Koca gardolap bacaklarının üstünde idi....
Yanına bakmak istedi..Ne otuz yıllık hayat yoldaşı vardı..Ne yan duvar...
Anammm dedii..Babam..Çocuklarımm....
Bu felaket nedir... Allahımmm....Deprem oluyordu....
Çatırtılar...Çığlıklar..Toz duman...

Bir anda bahçe kapısının sivri demiri girdi koluna..
Şaşkın..Acıyla haykırarak bakmaya çalıştı, sağına soluna...
Sesimi duyan varmı diyordu, bir yerlerden boğuk bir ses...
Sonra o da duyulmaz oldu..

Ağzına dolmuş kumları tüküremedi..Kurumuştu ağzı...
Kırık kemiklerinin acısını unutmak istercesine sımsıkı yumdu gözlerini...
Kelimeyi şehadet getirdi, içinden son bir gayret..
Ölümün serin esintisini hissetti..uyudu....

İki göz gecekondudan dikilen apartmanı mezarları olmuştu...
İyi ki çocukları o gece erken uyumuştu...

Gün ışıdı.. Felaketin üstüne...Deniz ayrı,toprak ayrı almıştı içine..Yutmuştu canları
Mahşer günümüydü Ya Rabbim...Binlerce el binlerce tırnak toprağı kazıyordu...
Anaları, bebeleri... canlarını arıyordu...Her çıkarılan cana.. Vakitsiz bayram yapıyordu...
Ölümün ellerine tutundu binlerce el... Karıştı toprağa gözyaşları sel oldu, sel..
O sabah çocuklar babasız,anasız.......Sevdalar..Yarsız kaldılar..

Hayatın ortasında....Yapayalnız,...Artık...Hep yalnızdılar....

Çaresizlik, acı...Merak oldu yaşamları,
Kimseler unutmasın !! o yaşanan anları....
Yapmasınlar...O isimsiz mezarları.....

allahım bidaha o günleri tekerrür ettirmesin çok üzücü günlerdi teşekkürler selma hanım paylaşı için

evet allah kimseye öyle acı günler yaşatmasın.

Felaket anında yaşanan ve acıları anlatan hüzünlü bir yazı olmuş. Allah bir daha kimseye yaşatmasın. Yüreğinize sağlık.

Çocukluk yıllarımıza özlem, harika bir anlatım olmuş. Okurken o yıllarıma döndüm. Yüreğinize kaleminize sağlık.

Gelirsem ...

Umutlarımı, gonca sevdalarımı,
Dost yüreğimi getireceğim sana.
Bekle beni..Bekle...
Kırmızı halı serme yollarıma,istemem...
Bir beyaz sayfa aç, mutluluğun defterinden o yeter.
Silip geleceğim hüzünlerimi..
Gönül anahtarım cebimde.

Yeni hayat sokağında, köşe başında bekle beni.
Avuçlarından içir taze suyumu,
Ekmeğime katık olsun gülüşün yeter..
Yıldızların altına ser, tek bir kilim,
Uyut,omuzunun huzur uykusunda,
Yorgunum..Uyuyacağım.
Ellerimi tut, sımsıkı sarıl,
Kavuşmuş gibi..Daha ayrılmadan.

Gelirsem..Sana bırakacağım canımın yarısını,
Canına can katsın.

Döneceğim gün, saklama gözyaşını bırak,
Bensizliğine yoldaş olsun, akacaksa aksın.

Bir sözüne, bir sözüne taht kurarım gökyüzüne..
Bir sözünle yıkarım sırça sarayı..

Belki de usulca, sessizce çıkarım hayatından
Geldiğim gibi, gidilen yollara..
Kırık umutlarımı martılara savurup,
Bir adımda , bin yıl uzağa gider hayallerim.

Sen, elinde solmuş bir gül,
Olmadığım sokaklarda beni ararken,
Ben, yanıma alırım gözyaşlarımı.
Hoşçakal derim, arkama bakmadan,
Boynum bükük..Döner giderim,geldiğim gibi.

Gelirsem sana..
Dönersem. dönülmezlere giderim.
Seversen sana..
Sevmezsen, sevmeyi bilene giderim.

Hüzünlü ve duygu dolu bir şiir. Yüreğinize sağlık.

Gelirsem sana..
Dönersem. dönülmezlere giderim.
Seversen sana..
Sevmezsen, sevmeyi bilene giderim.[/QUOTE]
yüreğinize sağlık şiir cok güzel ama bu kıtası cok etkiledi beni..

Gelirsem ...

Sevgili şiir sever dostlarım. Paylaşımınız için çok teşekkür ederim. Duyguları paylaşmak zenginliktir. Hüznün sizlerden uzak olmasını dilerim. Bazen hüzünler bile anılardan çağırılabilir .Ya da bir zamanlar hüzünlendiren olaylar anılara karıştığında farklı hissedersiniz...Kırgınlıkların yerini , hoşgörü alır. Yaşanmışlıklar tecrübelere katılır....İnsan bazen kendini KARUN kadar zengin sanır.
Aşk ; sonu nasıl biterse bitsin...Yaşanmalıdır !.

aşk yaşanmalı..nedemiş sezen aksu aşk için ölmeli aşk o zaman aşk..öldürsede bazen yinede yaşanmalı..

Köpeğin Vedası .

Beni çok özlediğini yukarılardan görüyorum.
Yokluğumdan duyduğun acıyı hissediyorum.
Evin içinde,tüylerim her yerde,
Kokum, o evde biliyorum.
Benim ölümümü yok oluşum diye düşünme,
Ben sevgini verebildiğin her yerde,
Her şeyde olabilmek için,
Bedenimi değiştirdim sadece.
Etrafına bak,
Sevgi ile bak, beni göreceksin.
Şu anda okuduğun bu satırlardayım.
Sana bakıyorum gülümseyerek,
Kuyruğumu sallıyorum sevincimden,
Ben baktığın her yerdeyim.,
Ben sevdiğin her şeydeyim.
Ayak ucunda yatışımı özlediğinde,
Yine ordayım.
Bir çocuğun saçlarını okşa,
Tüylerimi okşadığında hissettiğin huzuru bulacaksın.
Bana sarılmak istediğinde,
Sarıl sevdiklerine, beni hissedeceksin.
Islak burnumu, kara gözlerimi,
Gülümseyen,sevgi dolu bakışlarımı,
Bir bebeğin yüzünde de bulacaksın,

Ben beni yaşattığınız her yerde,
Sizinle olmaktan mutlu oldum.
Beni doyurdunuz,okşadınız, sevdiniz hepiniz.
Aranızda sevindim,koşturdum oynadım.
Çişimi olmadık yerler yaptım.
Bir bebek kalmak istedim, beni sevmeniz için.
Hiç büyümedim, hep sevilecek kadar küçük kaldım.

Ama vakit geldi... Aranızdan ayrılmak zorundaydım.
Ben de sizleri çok sevdim, çok sevdim..
Üzgünüm... Ölmek zorundaydım...

köpekleri cok seviyorum en cok sevdgim alman kurdu güzeldi

Saklı mutluluk

Elim kalem tutardı, yıllar öncesinden,
Sözün duyulmadığı sesleri,
Yazardım satırlara.
Damla damla gözyaşları asardım,
Renksiz duvarlara.

Sevmek için iki yürek gerek derler,
Ağlarken tek...
Tutunmak istersin,
Sarılmak istersin,
Tek olmak istemezsin..

Yalnızlığın körebe oyunu,
Yıllarca oynanır,
Sanırlar ki..
Yaşanmamış duygular,
Acı hatıralarda kalır.
İnsan kendini rüzgarın önünde,
Savrulan yaprak sanır...

İliklerine işler yalnızlığın soğukluğu,
Mahşeri kalabalıklar,
Isıtmaz yaralı ruhunu,

Bir umuttur sürükleyen,
Yaşam denen labirentler arasında,
Saklanmış mutluluğu arar,
Döndüğü her köşe başında,
Çaldığı her sevda kapısında.
Yıllar, aramakla geçer,

Gün olur, bitmeyen yolların bir yerinde,
Ömür pes eder...
Buraya kadar der...
Benden buraya kadar...

Yine isyanların kalemini, alırsın eline,
Sessiz çığlıkların duyulur,

Çaresiz umudun, saklı mutluluğu
Sonsuz uykuda, seni beklerken bulur.

Gözyaşların kurur,

Adın unutulur...

Hayat, adresi bilinmez mutluluğu,
Aramaya çıkmış, umutlarla doludur.

Bulan olsa da,

Bir köşede saklamayı unutur...

Unutur...

depremin kurgusu öyküselliği çok hoş selma devam

Çocukluğun fırtınaları-özlem ve deprem gerçeği....
Anlatım harika.Selma arkadaş devamının gelmesi dileği ile...

Öğren bunları !

Acının yüzü soğuk, sakla kendine,
El niye dövünsün, senin derdinle,
Yas bile biter, kırk yemeğinde,
Yaranı sarmayı, sen kendin öğren.

Akmayı unutsun, söyle gözüne,
Sen yanarsın, ben yanarım özüme,
Düşüp kalsan, yanında olmaz hiç kimse,
Kendin için ayakta durmayı öğren.

At artık dertlerini, sustur ağıtlarını,
Sil ömrünü tüketen, acı hatıraları,
Kendine yaşa biraz, bırak başkalarını,
Şu kısacık hayata,gülüp geçmeyi öğren...

Dost yalnızlığım

Sonbahar, hüznünü attı içime,
Dallarda sarardı, yaprak düşerken,
Yine efkar sardı, dört bir yanımı,
Yalnızlıkla içtim, şafak sökerken.

Kaç yıl oldu, tanıştık hep yanımdasın.
Soğuk gecelerde yatağımdasın.
Alıştım sesine kulağımdasın,
Ne vefalı dostumsun, sen yalnızlığım.

Duvarları renkten renge boyarsın,
Ben yürüsem, sen peşimden koşarsın...
İsyanımla kızar, sevincimle coşarsın,
Saklı gizli ağlarız, seninle yalnızlığım...

Deli bunlar derlerdi, görseler halimizi.
Sessiz at kahkahanı, duymasın kimse bizi.
Tek kadehte içelim, yudumla derdimizi...
Aklına gelip de.. Ararsa... Biri bizi ...

Kalk sen aç kapımızı,dost yalnızlığım.

Hanım kovdu kıraathanesi !

Bir telaştır..Geçti yıllar...
Okul., iş.,evlilik...Çocuklar...
Olduk...
Okuldan mezun...İşten emekli...
Evlilik yorgun..Çocuklar büyüdü..Sorunlar feryat..
Yahu tutun..! Yakalayın..Kaçıyor hayat ...!

Kalktı, dolaplara naftalin poşeti ile..
Takım elbise... Resmi kravat....


Odacı'ya teslim ettim...
Kaşe'leri, evrakları...
Maaş kuyruğunda anladım...
Ne onay kalmış,ne makam,ne rütbe ne istihbarat...
Hep beraber kuyruktayız..Hepimiz yorgun erat...

Emeklisin ya.. Erken kalkma sabahları...
Biraz daha yat....
Dikildi tepemde kredi kartı, aidat..
Hadi yat kolaysa...Yatabilirsen yat...

Kahvaltıdan kalkınca elimde alışveriş listesi...
Misafir gelecekmiş, mutfakta börek tepsisi..
Cepte'ki son parayı aldı zaten bizimkisi...
Hiç bitmiyor..Darphane'nin çilekeş mesaisi...

Mahalleli davet etti, yeni bir yer açılmış...
Lafın belini kırıp, gel bir fayans dizelim..İ
İki mars, bir oyunda tavlayı ögretelim....

Yahu! adres neresi.....
Gülümsedi birisi...
Adı dedi...Hanım kovdu kıraathanesi.!!!..

sağol selma güneş güzel bir şiir olmuş.

Bırak elimi ANNE !

Nefes alamıyorum anne..
Bu sevgi yorganını çek biraz üstümden...
Üşümem lazım anne...
Güneş'e sevinmek için...
Bırak yansın elim sobadan...
Acıyı tanımalıyım...
Bırak silme gözyaşımı, erkekçe ağlamalıyım....İçimden geldiğinde..
Dövüşmeyi öğrenmeliyim anne...
Haksızlıklara karşı durmayı, yürekli olmayı....
Uslu çocuklar dayak yiyor anne....
Yemeklerin en lezzetlisini..
Bol kepçe koyma tabağıma...
Açlığı ögrenmeliyim....
Takma şu nazar boncuklarını..İğde dallarını..
Kader savaşında sırtımı sıvazla benim...
Babamdan gizli harçlık koyma
cebime..

Alın teri dökmeliyim.,emek vermeliyim..
Çalışıp, kazanıp helalinden yemeliyim...
Ağlama..vatan borcuma gidersem...
Ölürsem, şeref olsun şehitliğim..
Gazi dönsem, bıraktığım her bir parçam şanın..

Sağ salim dönersen anne...Paylaş gururunu babamla...

Bir sevdiğim var anne..
O da bir başka can katıyor canıma..
Paylaş sevgini anne....
Onun da elini tutayım..

Bırak elimi anne....Sevmeyi..Sevilmeyi öğreneyim...

Bırak elimi anne...Ben.. Artık... Büyüyeyim....

güzelbir Şiirdi Paylaşımın için Teşekkürler

Teşekkürler canım yavrum

Anneler, sevgisini kız ve erkek çocuk arasında dengelemekte hep zorlanmışlardır. Erkek çocukları büyüdüklerinde bu aşırı sevgi yüzünden mutsuz da olabiliyor. Sevgi kim için olursa olsun , ona nefes alma fırsatı da vermeli, başka sevgilere de...Değil mi ?

gulpembe' Alıntı:

güzelbir Şiirdi Paylaşımın için Teşekkürler

Genişletmek için tıkla ...

Şiir severliğin için özellikle teşekkür ediyorum.

Hoşgeldin Boğaçhan kardeş

Teşekkür ederim. Nazik sözlerin için. Dostlukla selamlar.

Çok güzel bir şiir olmuş. Yüreğinize sağlık.

İyi geceler ,

PRENSES' Alıntı:

Çok güzel bir şiir olmuş. Yüreğinize sağlık.

Genişletmek için tıkla ...

Çok teşekkür ederim. Senin de güzel yüreğine sağlık. Her şey gönlünce olsun.

Çok teşekkür ederim. Sizler harikasınız.

sedam' Alıntı:

emegine saglık şiir harika olmuş

Genişletmek için tıkla ...

Sayfamı ziyaret eden, şiirlerimi okuyan dostlarımın yorumlarını her zaman beklerim. Dostlukla kalın.

Aşk kazandı !

Elimde, tozlu dâva dosyam,

İçinde, hayat delillerim.

Nöbetçi mahkemeler kuruldu yüreğime.

Yaşanmamış duygulara borçlu çıktım.


Her bir alacaklı dikildi karşıma.

Rüyalarım suçladı, hayallerim suçladı.

Bedenim, yaşamadım dedi,

Yaşatmadın..


Ruhum yaralarına,

Gönlüm,üstüne örttüğüm ölü toprağına öfkeli.

Sadece gözyaşım geri çekildi.

Alacağı yokmuş gözlerimden.


Saçlarımdaki ak teller,

Yüzümdeki çizgiler..

Bakışlarıma yerleşmiş hüzün, şahidimdi.

Nöbetçi mahkemeler kuruldu yüreğimde.

Ömrüm yargılandı.

Karar açıklandı: suçlu

Ceza: müebbet sevda

Nöbetçi mahkemeler kuruldu yüreğime.

Sen sevdin, ben sevdim..

Aşk kazandı !

Vaz geçme benden.

Kalk, toparlan düştüğün yerden,

Tut uzattığım ipi,

Çık o kuyudan,

Çırp, üstüne bulaşmış ne varsa,

Savur gitsin rüzgara.

Geçmişe kov, adı kara günleri,

Umutlarla taşırım seni baharlara,

Dağlarıma dayan düşmezsin.

Kekik kokar ovalarım,

Çek, için tazelensin.

Yaşamak tutkun olsun,

O zaman üzülmezsin.

İnan senin için herşey,

Bir anlasan,

Dönemezsin.

Yakala beni,

Tutun sımsıkı,

Sakın bırakma.

Elinden bir kaçırırsan,

Giderim,geri döndüremezsin.

Vazgeçme benden.

Benim adım.

Hayat...

Vazgeçme benden, benim adım hayat..