Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Psikoz olmasına rağmen evlenen veya evlenmeyi düşünen var mı?

republix

Üye
Üyelik
17 Ağu 2023
Konular
19
Mesajlar
273
Reaksiyonlar
30
Merhabalar,

Psikoz olmasına rağmen evlenen veya evlenmeyi düşünen var mı?

ben şimdi daha psikoz olduğuma emin değilim depresif bi durum yaşamış da olabilirim geçme ihtimalinde duruyoruz daha önceki konularımda buna karar kıldık doktorlada görüşmelerimiz bu yönde ama bu durum kesinleşip de ona rağmen evlenen ve bunun için pişman olmayıp iyi ki evlenmişim diyen var mı veya evlenmeyi ileride düşünenler var mı bu konuda fikirlerinizi merak ediyorum

bir konuda okumuştum ki psikoz ve şizofreni tanısı olanlar evlenemez kanunen yazmışlar bu benim baya modumu moralimi düşürdü ileride tek kalmak daha büyük depresyona sürükler muhtemelen sizler bu durumu nasıl aştınız ?
 
Evlenemez demez kanunlar hastalığımız karşı tarafın boşanma gerekçesi olarak kabul edilebiliyor
 
Althusserian Marxist

Teşekkür ederim gene de hiç evlenemez değil yani ilaç içerek de evli olanlar olduğunu bilmek isterim şahsen öyle olursa bana da güven verebilir.
 
kellim

nasıl tam anlayamadım demek istediğinizi

ailenize niye güvenemiyorsunuz
 
Psikiyatrik rahatsızlığı olan vesayet altındaki kişilerin evlilik ehliyeti alabilmeleri mümkün mü?
 
BİR tanıdığım benim gibi psikoz hastası ve evli
 
erola

peki evlilikleri nasıl geçiyor evlenmeden önce mi bu hastalığa yakalanmıştı ve eşi bu şekilde evlenmeyi kabul etti mi merak ettim

atak veya yanlış düşüncelere dalma oldugu zaman birlikte atlatabiliyorsa süper.
 
Doktora sorduğumda evlenebilirsin demişti bana bende organik olmayan psikozum.
 
Ben bipolarım, ben de psikotik de eşlik ediyor. Sosyal fobi, okb, panik atak vs. Psikoz varsa benim fikrim yüzde 90 eşinizin ya da sevgilinizin sizi aldattığını düşüneceksiniz.

"Kıskançlık Hezeyanı: Eşlinin ya da cinsel partnerinin kendisini aldattığına inanma."
 
Şizofrenim. 1 evlilik yaptım. Hastalık engel olmadı.
 
Şizofrenim. 1 evlilik yaptım. Hastalık engel olmadı.

Çok sevindim sizin adınıza

osmangazi
bende de zaten paranoid sanrılar mevcut tam bir paranoyağım bakıştan bir sözden anlamlar çıkarmakta üzerimde yok ve günümü kötü geçirmemde ... Tek güvencem ailem allahtan onlardan şüphe duymuyorum allahıma bin şükür
 
Ülkemizde erkekler ayrıcalıklı oldukları için her türlü sevgili olabiliyor, evlenebiliyor vs. Fakat bir kadın hastaysa, özellikle ruhsal bir rahatsızlığa sahipse, hiçbir şeye layık görülmüyor. Sırf elinden veya ayağından engelli olduğu için ya da bipolar vb gibi hastalığa sahip olduğu için evlenemeyen, istenmeyen bir sürü kadın var..
 
MAGİSTER HİSTORİA

ben tam tersi olur diye düşünmüştüm erkek olarak zaten eş bulmak oldukça zor normal şartlarda e bir de - bir özellikle aramaya çıkıldığı zaman zaten bu tarz durumlar kesinleşmişse karşıdaki kişiye daha tanışma aşamasında bahsetmek her iki kişi için uygun olur diye düşünüyorum tam bağlandıktan sonra böyle bi durumu açıklamak her iki taraf için daha yıkıcı olabilir. Ama bence erkeğin işi daha zor gibi geliyor bana göre kadınlar mutlaka evlenebilir diye ben düşünmüştüm tabi detaylı ve çevrelice hiç düşünmedim ama erkeklerin normal şartlarda bir kız ile arkaş ve sevgili olma durumu oldukça zorken eksi bir özellikle tamamen kendini izole etmiş oluyor konuyu açmamdaki neden de aslında buydu gerçekten buna rağmen evlenenler oldu mu karşıdaki kişi kabul ediyor mu gibisine.
 
selinpelin
Kesinlikle bu konuda erkekler daha şanslı. Hatta engelli evlilikleriyle ilgili bir istatistik çalışması yapılsa, evli engelli erkeklerin sayısı evli engelli kadın sayısına fark atar..
 
MAGİSTER HİSTORİA

Muhtemelen gene de ağzı iyi laf yapanlar falan bu konudan bir şekilde sıyrılıyordur sosyal fobisi olup da üstüne bir de psikoz olan birisinin işi daha da zor diyelim o halde herkesin zor ama eş bulma konusunda bir tık daha zorlanabilirler. Gene de ben nedense kendimi bu hastalığın bana vurduğuna inandığım gibi ailem giderse ben ne yaparım yaşlılığımı yalnız mı sürdüreceğim tek başıma mı kalacağım gibi düşünceler baya modumu düşürüyordu inşallah kimse yalnız kalmasın öyle bi duruma da düşmesin.
 
Psikoz dediğimiz hastalık eğer ilaç tedavisine tam yanıt veriyorsa normal insanlardan hiçbir farkınız kalmıyor.

İlaç kullandığınız sürece hasta olma ihtimaliniz düşüyor.

Öncelikle evlilik için belirli şartların oluşması gerekiyor.
Okul-askerlik-iş gibi

İş evresini halledip evinizi kendinizi geçindirecek bir gelire sahipseniz evlenmeyi düşünebilirsiniz.

Tabiki uygun adayla bu uygun aday hastalığınızı bilecek ve atak geçirme geçireceğiniz dönemlerde size destek olacak biri olmalı en az sizin kadar hastalığınızı tanıması gerekiyor.

Yani hastalığınızı bilmesi ve ona göre evlenmesi gerekiyor.

Çünkü her geçirdiğiniz atak bir öncekine göre farklı oluyor yada daha ağır geçiyor.

Bu atak sürecinde benim gibi işinizden olabilirsiniz. Uzun sürüyor. Hiçbir işyeri sizi 6 ay 1 yıl beklemez. Kamuda çalışsanız bile sonuç aynı atak geçirseniz. İşinizden olma ihtimaliniz çok yüksek.

Bu durumdan sürekli olarak yeniden başlıyorsunuz.
Hastalığınız geçtikten sonra tekrar iş arama moduna giriyorsunuz.

Ataklar 4/5 yılda bir bazen daha uzun yıllar olmayabilir.
Sonuç olarak olduğunda karşılaştığınız durum bu şekilde.

Tüm bunları göze aldıktan sonra evlenilebilir ama yalnız kalmamak için belki çocuk sahibi olurken 10 defa daha düşünmek gerekebilir.
 
Son düzenleme:
yakınlarım çalışmayana kız vermezler dediydi ;)
 
Evet özellikle ilaçların yan etkisinden dolayı mı bilmiyorum kişisel temizliği bile aksattığımız oluyor değil ki çocuğa özverili bir şekilde nasıl bakacağız çocuk ve iş (iş bir nebze kendimi kurtarıyor ama evlilik ve geçinmek için zor) konusunu henüz halledemediğimden bende de askıda duruyor fakat benim hasta olmadan önce de hep hayalimdi zaten hastalığa kapılmam da bu durumdan dolayı oluştu fazla heyecan..

İlaçlar gerçekten yararlı ama çocuk yapmak istemeyen ve hastalıgı kabul eden biri de bulmak oldukça zor olur hadi hastalığı kabul etti çocuk sahibi olmak mutlaka isteyecek

gerçekten zor ama yalnız kalmak eminim daha da zor olur depresyona girmeyi sağlar kilo artışına neden olur çeşitli hastalıklara yol açabilir bu hastalık da neymiş ki bile dedirtecek konuma itebilir insanı.

E arkadaş arkadaş da bir yere kadar arkadaş olacak..

Gerçekten işimiz zor allah yardımcımız olsun umarım psikoz değil de depresyon ile ilgili bir şey geçirmişimdir tek isteğim o şu an değilse de yapacak bir şey yok.

Ara ara aklıma geliyor baktım ailem öldü gitti bi silah bulup sıkar giderim kafama diye tek başına kalmak istemiyorum çünkü ya da ölecek biri varsa inşallah ilk ben ölürüm ailem sonradan gelir..
 
selinpelin

Bunlar sadece senin aklına gelmiyor. Bizimde aklımıza geliyor.
Uzun süredir hasta olan arkadaşlarımızdan bazıları bu durumun aşmışlar bir şekilde.

Ben bu duruma düşeli 6 ay oldu.

Dediğin gibi yalnız kalmak kötü bir durum ama bir gün mutlaka karşılaşacağız.

O yüzden şimdiden çok uğraşıyorum.

Benim durumum biraz daha ağır. Çünkü psikozu dibine kadar hissettim. Bu geçirdiğim süreçte. Mecbur vasi tayini gerekli gördüler.

Tedaviyi reddetme ilaç bırakmanın kötü sonuçları.

Tüm bunlar geçer. Tekrar işime girersem. Beni anlayacak biriyle tabiki uygun şartlar oluşursa en azından yalnız yaşamamak için evlenmeyi düşünürüm.

İlaç yan etkisine gelirsek, psikomotor ve bilişsel olarak yavaşlatıyor. Otomatik olarak hayatımızı bu yönde organize etmek gerekiyor.

Kendimize zor bakıyoruz. Çocuk işi çok zor olur.

Arkadaşlar gelirsek hepsi uzaklaşıyor. İleride 1 tanesi bile zor kalır.
 
@selinpelin bu evlilik konusunda senin gibi düşünüyorum Tedavi gören erkeklerin işi daha zor. Ama bir kız , bipolar falan da olsa hastalığı çok ağır değilse karşısına her zaman talipler çıkar Ama erkekte öyle değil. Başıma çok geldi.

Görüştüğüm kıza 3-4. buluşmada psikiyatrik tedavi gördüğümü söyleyince vazgeçtiler. Hele şizofreni deyince böyle "gulyabani" görmüş gibi kaçıyorlar. Ailem ölürse ileride tek başıma ne yaparım ? Bu anksiyetenin aynısı bende de var. Nerdeyse ergenlikten beri var...

Ama çok takılmamak lazım. Buna kendimizi alıştırmalıyız. Ölümden kaçış yok Ama tabi ki evlenirsek bu yas evresini daha kolay atlatırız. Tek kalırsak durum biraz sıkıntılı olur... Anne&babamız hayatayken kıymetini bilmemiz lazım. Kalan zamanlarımızı güzel geçirmemiz lazım.
 
perseküsyon

Kendi arkadaşlarımız uzaklaşıyor, senin söylediğin gibi hastalığı yanlış anlayan kızlar nasıl uzaklaşmasın.

Bana psikoz teşhisi konduktan sonra daha doğrusu hastaneye yatıp çıkınca arkadaşlarım hastalığın ne olduğunu bile bilmeden benimle iletişimlerini kestiler.(bazıları)

Bunun nedeni günümüz koşullarında hastalık hakkında yanlış bilgilendirme ve tedavinin bu kadar ilerlediğini bilmediklerinden.

Hastalığı psikolojik olarak bilmelerinden.
Benim durumum tamamen beyinle alakalı hormonlar vs o ilaçları almadan düzelmem imkansız. O kimyasallar vücuda girmeden olmuyor.

Yani konuşarak düzelen birşey degil. Hastalarında bir çoğunun yanılıp ilaç bırakmalarının sebebi de bu

Doğru bilgilendirmemeleri.
 
@selinpelin bu evlilik konusunda senin gibi düşünüyorum Tedavi gören erkeklerin işi daha zor. Ama bir kız , bipolar falan da olsa hastalığı çok ağır değilse karşısına her zaman talipler çıkar Ama erkekte öyle değil. Başıma çok geldi.

Görüştüğüm kıza 3-4. buluşmada psikiyatrik tedavi gördüğümü söyleyince vazgeçtiler. Hele şizofreni deyince böyle "gulyabani" görmüş gibi kaçıyorlar. Ailem ölürse ileride tek başıma ne yaparım ? Bu anksiyetenin aynısı bende de var. Nerdeyse ergenlikten beri var...

Ama çok takılmamak lazım. Buna kendimizi alıştırmalıyız. Ölümden kaçış yok Ama tabi ki evlenirsek bu yas evresini daha kolay atlatırız. Tek kalırsak durum biraz sıkıntılı olur... Anne&babamız hayatayken kıymetini bilmemiz lazım. Kalan zamanlarımızı güzel geçirmemiz lazım.

çok haklısınız tamamen aynı düşünce kalıpları .. benim en büyük anksiyetem o çünkü biz aynı işyerine çalışıyoruz ailecek ve onlar olmaz ise ben işi tek başıma da yürütemem her şey aileme bağlı onlar olmadığı zaman kendimi idame ettirebilmem oldukça zorlaşır hammallık yapılabilen bi işe girmem gerekir ve gecem gündüzüm orada geçer hayatımın kalitesi baya düşer e eve gecince de sevgi görebileceğin bir şey olmadıktan sonra hadi kedi köpek bir yere kadar ama bilemiyorum allah korusun onları diyelim en iyisi .
 
selinpelin

evlenipte çocuk yapıp şizofreni genlerimizi ileriye taşımayalım

işin garibi ne biliyor musunuz bizim aile ve geçmişte hiçbir şekilde ne şizofreni ne de psikoz geçiren kimse olmamış ve olmadı da benimki de daha psikoz mu belli değil çünkü doktor da emin olmadığından ilacı bıraktırıcak depresyonun çeşitlerinden birine girmiş olabileceğimi söyledi.

Aileden gelen bir gen olmadığını düşünüyorlar yani bende gene de hastalıgın oluşması olağan bir durum mudur
 
Evlenmek isterdim ama karşıma uygun biri hiç çıkmadı. Hoşlandıklarım benden hoşlanmadı, benden hoşlananları (az kişiydi) ben sevmedim. Şimdi tek isteğim bekar, evlenmeyecek arkadaşlarımın çoğalması. 🤭
 
Üst Alt