Psikotik atağı tarif edebilir misiniz?

Selam arkadaşlar. Askerlik rahatsızlıklar listesinde şöyle bir ifade var: "Psikotik ataklarla seyreden ağır kişilik bozuklukları (Şizoid, şizoafektif....)"

Psikotik atağın ne olduğunu az çok biliyorum ama kendi durumumun psikotik atak kategorisine girip giremeyeceğini merak ettim. Psikotik atağın ne olduğunu tarif edebilirseniz memnun olurum.

Kendi durumuma gelecek olursam:
Evden dışarı hiç çıkmıyorum çünkü ev dışında yapılabilecek bir aktivite hayal edemiyorum. Dışarıya adımımı atar atmaz insanlar hareketlerimi incelemeye başlıyorlar, bana şüpheliymişim gibi bakıyorlar, polisler herkesin üstünü arıyorken beni şapkama kadar arıyorlar. Çocukların ve yaşlıların yanından geçerken diğer insanların dehşet içinede beni izlediklerini görebiliyorum. Zaten yaşlılar ve kaçak göçmenler yollarını değiştiriyorlar. Bazen hakkımda konuştuklarını, uyuşturucu satıcısı dediklerini, güvenlik dediklerini, bunun her tarafı güvenlik olsa ne olur dediklerini duyuyorum. Esnaflar polis misin diye soruyorlar. Biriyle tanıştırıldığımda benden tiksindiğini daha ilk anda anlayabiliyorum. Kasiyerler herkesle sohbet ediyorlar, benimle tek kelime bile etmiyorlar. Nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum ama erişkin erkeklerin "kuyruğunu dik tutmaya çalıştığını" falan hissediyorum, bana karşı sert davranıyorlar. Güvenlik görevlileri benimle konuşurken kardeşimli mardeşimli konuşuyor, alttan alta "senden korkmuyoruz" mesajı vermeye çalıştıklarını hissediyorum. Askerlik şubelerinde ikişer üçer kızaklı askerler vazifeleri olmamasına rağmen bana neden geldiğimi sorup kendi çaplarında güvenlik tedbiri alıyorlar. Girdiğim ortamlarda istenmediğimi, diğer insanların hoşuna gitmeyeceği için yönetici yapılmadığımı, bu insanların yöneticilerle yaptıkları tartışmaların aslında benim gruba dahil edilmem olduğunu düşünüyorum. Bir gemi su alıyor ve bir kişinin atılması gerekiyorsa o kişinin ben olacağımın farkındayım. Ehliyetim var ama trafiğe çıkmaya çekiniyorum çünkü türk şoförlerinin kırmızı ışıklarda bana saldıracaklarını düşünüyorum. Hiçbir zaman araba almayacağım çünkü beni sevmeyen, hiç tanımadığım birinin arabamı çizeceğini düşünüyorum. 3 defa üniversite bıraktım çünkü hiçbir zaman beyaz yakalı bir işim olmayacağının, insan kaynakları görevlilerinin beni sevmeyip işe almayacaklarının farkındaydım. Fabrika işçisi olabilmem için bile işverenin çok zor bir durumda kalmış olması gerekiyor. Normal insanlara çok kolay açılan kapılar bana hiç açılmıyor, hakkımı alabilmek için hukuki yollara başvurmak zorunda kalıyorum. Bu yüzden günlerimi hatta aylarımı hiçbir işime yaramayacak, mesleği icra edenlerin bile bilmedikleri şeyleri öğrenmek zorunda kalıyorum. Berbere gitmemek için saçlarımı kendim kesiyor, fırına gitmemek için ekmeğimi kendim yapıyor, alışverişimi toplu yapıyor, hastaneye gitmiyor, evde malzeme eksikse yenisini almayı geciktiriyor, eşya stokluyorum. Yalnız yaşasaydım kendi gömleklerimi ve kendi pantollarımı ve kendi ayakkabılarımı üretmek için bir odamı tahsis edebilirdim. İntihar benim için çok kolay bir şey ama 3 çocuk yapmayı kutsal bir vazife olarak gördüğüm için ve ahirete inandığım için böyle bir teşebbüste bulunmam imkansız ama dediğim gibi, intiharı gerektiren bir durumda çok rahat intihar edebilirim (intihar planım ve ölme isteğim yok ama nasıl yapacağımı çok iyi biliyorum). Yüz ifadelerim donuk, konuşmam yavaş ve robot gibi, halüsinasyon görmüyor, gaipten sesler duymuyorum. Ayrıca son 10 yıldır kendi kendime konuşuyor, son 3 yıldır da bilgisayarda harcamadığım vakitlerimin tamamını kendi kendime konuşmakla harcıyor, geceleri bu yüzden uyuyamıyor, acil yapmam gereken işleri bile önce kendimle konuşmam gerektiği için erteliyorum. Ayrıca yanımda insanlar olmasından çok rahatsızlık duyuyorum, nefes almaları, muslukları açmaları, birbirleriyle konuşmaları, çatal bıçak sesleri beni çok rahatsız ediyor, gündüzleri ailemi görmemek için herkes 12'de işine gidene kadar yataktan çıkmıyor, sofralara kasıtlı olarak geç oturuyor, geceleri herkesin uyumasını bekleyip yalnız vakit geçiriyorum (her günün 4-5 saati gergin bir şekilde beklemekle geçiyor). Ailemi görmemek için işe gidiyorum ama patronlar herkese izin verip bana pislik yaptıkları için ayda 1 defa hastaneye gidebilmek için istifa ediyorum. Ayrıca hiçbir iş yerinde istenmediğimi düşünüyorum. Özellikle askere gitmemek isteme sebebim en çok ben hak ettiğim halde onbaşı bile yapılmayacağımın (karadan karaya top, omuzdan fırlatmalı uçaksavar füzesi, alçak irtifa uçaksavar topları, güdümlü antitank füzeleri, omuzdan fırlatmalı roketatarlar, hafif silahları bütün askerlerden daha iyi kullanırım hatta bunların imalatını yapabilecek kadar bilgim var), benim yerime aşağılık, pislik tiplerin onbaşı yaptırılacağının bilincindeyim. Askerdeyken kontrolü kaybedip, fakir türk gençlerine zalimlik eden bu tipleri doğramaktan korkuyorum (kungfu'da yeşil kuşağım var ve insanları öldürmeye yönelik yakın dövüş teknikleri biliyorum).

Çok uzun bir yazı oldu farkındayım ama aklıma gelen her şeyi yazmak istedim. Doktorların bu durumu psikotik atak olarak değerlendirme imkanı var mı yoksa illa halüsinasyon ya da sanrılar şart mı?
(uzun olduğunu düşünenler 2. paragrafı okumasın, sadece psikotik atağın tarifini merak ediyorum. internette malesef detaylı bir bilgi yok.)

Kurtulussecilmis
Geçmiş olsun sende bir sıkıntı olduğu kesin pisikiyatri doktoruna gidiyormusun tedavi görüp ilaç kullanıyormusun?
Genelde psikotik atak geçiren kişi gerçekte olmayan şeyler ses, görüntü veya düşüncelerin doğruluğuna kesin olarak inanır hiç kimse onların olmadığına veya yanlış olduğuna inandıramaz gerçeklik algısı ve düşünce akışı bozulur.
sen atak halinde olsan bunları buraya yazman zor.
ama bir sıkıntı olduğu kesin şimdi yazdıkların gerçekten oldu mu yoksa sen bunların olduğunu düşünüp şüpheleniyor musun bu kadar insan sana karşı bunları yapamaz kafanda kuruyorsun sanırım öyleyse bunlar paranoid belirtiler.
En yakın zamanda doktora gitmeni ve aynı bunları anlatmanı tavsiye ederim.

psikoz olmadığının, gerçek olduğunun farkındayım çünkü bilimsel yöntemlerle ispatlayabilir, yaşadıklarımın mantıklı açıklamasının olduğuna insanları ikna edebilirim. Henüz anlatmadığım, ve bunların kuruntu değil gerçek olduğunu ispatlayabilecek delillerim var. Yazmaya gerek olmadığı için yazmadım. Bunları psikotik atak olarak değerlendirirlerse askerden muaf olma imkanım var. Psikiyatri el kitapları buldum, internetin altını üstüne getirdim, psikoz geçirenlerin tecrübelerini okudum, benimki onlarınkilerden halüsinasyon kısmında ayrılıyor. Aslında şizofreninin negatif özelliklerini psikotik ataktan saydıklarına dair bir şey okudum ama emin olamıyorum.

ayrıca doktoru ikna edemedim
niye geldin, durumdan şikayetçi değilsin gibi diyor. sanki hastaneye gerçekten hastalar gidiyormuş gibi. askerlik yapmak istemediğim için yalan söylediğimi düşünüyor sanırım.

Bu doktorların hemen askerden kaçmak için bahane arıyor tavrı ne zaman değişir gerçekten ya insanlar rahatsuzlanamaz mı foruma girdiğimde beri hep doktorların bu ithamlarınj okuyorum kaç kişiden

Bana kalırsa psikozsunuz ama atak boyutunda değil
Ben de psikozda atak yaşamadan önce uzun bir süre aşık hissediyordum bana ithafen paylaşım yapıyor sanıyordum
Ben de aşık olduğumu kanıtlayabilirdim ama şu anda hiçbir his yok arada geçen 6 ay ve 1mg rileptid var

İşte bu yazdıkların senin psikoz olduğunun göstergesi çünkü yazdıklarının ve düşündüklerinin kesin doğru olduğuna sarsılmaz bir şekilde inanıyorsun ve kimse seni ikna edemez.
Yaşadıkların doğru olduğuna dair kendince çok mantıklı gerekçeler ve deliler sunabilirsin ve tedavi görmedikçe kimse sana bunların doğru olmadığına ikna edemez.
Sende sanrı ve halisinasyonda var yok diyorsun ama var zaten kabul etsen hasta olmazsın.
Bana şöyle yaptılar böyle yaptılar diyorsun ya onlar sanrı ve halisinasyon olmayan şeyleri beynin kuruyor kafanda.
Askerliği falan boşver bir an önce tedaviye başla ilaç kullandıkça ben bunlara nasıl inanmışım diyeceksin.
Ama kendi başına ikna olman ve tedaviye başlaman zor ailenden birisiyle gidin doktora rahatsız kişi olayların tam farkında olmadığı için kendi pencerisinden anlatır hastaya yakın kişi gözlemlediği şeyleride anlatırsa teşhis daha rahat koyulur.
Birşeyler okuyarak tedavi olunsaydı doktorlara ne gerek vardı okumak bilinç kazanmak için iyi ama tedaviyi doktor yapar.
Doktoru sen ne için gittin onu anlamadım askerlikle ne alakası var rahatsızsan askerlik yapmazsın zaten hele psikoz ve şizofrenlere kesin yaptırmazlar ama doktora güven biraz.

Kurtulussecilmis

Sanrılı bozukluk gibi geldi bana

Yaşadığın şey psikoz tarifi kardeşim acilen ilaç kullanıp tedavi olmalısın. Zaman zaman şiddetleniyorsa atağa çevirebilir.

Ayrıca ilaç kullanmadan geçmez. İspatlayabilirim demişsin aslında ispatlanacak bişe yok.

İlaçları kullandığın an 1-2 ay içinde anlayacaksın.

Hiç geçiktirme daha fazla ilerlemeden doktora git. Hatta acile git. Durumunu anlat. Muhtemelen yatış verirler. Hazırlıklı ol.

Tedaviden sonra anlayacaksın. Böyle şeylerin psikozdan olduğunu olabileceğini.

Şuan hemen doktora gitmelisin.

birine beni anlat desem sanki bu yazdıklarını yazardı. çok geçmiş olsun bunların farkında olman bile iyileşebilme yada hayatını daha rahat idame ettirebileceğine işaret. ben ilk başlarda bu durumun farkında bile değildim TRSM ye 2 yıl gittim ve bu düşüncelerimin rahatsızlığımdan kaynaklandığını anlayabildim. eğer imkanın varsa TRSM de haftada 1 gün vakit geçir. bize doktorlar ve psikologlar 2-3 saat psikoterapi diyebileceğimiz toplantılar yaparlardı ve hastalığımızla ilgili farkındalıklar kazandırdılar.
Hee farkındalık kazandık ama bu düşünceler duruyor o ayrı birşey ama bu beni panikletmiyor .doktora gitmeyi ihmal etme ilaçlarını kullan. sana dışarı çık sosyalleş gibi tavsiyeler veremem çünkü bende yapamıyorum