Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Oğlumun durumunu kabullenmesi için iyimserlik mi yoksa gerçekçi olmak mı gerek?

müge

Yeni Üye
Üyelik
8 Haz 2007
Konular
2
Mesajlar
18
Reaksiyonlar
0
14 yaşındaki oğlumda nistagmus var şimdilik tedavisi yok ben kabullendim ama oğlum asla..18 yaşında ameliyat olup düzeleceğini düşünüyor onun hayallerini yıkamam bu siteye bunun için üye oldum aynı yada benzer sorunları olanlardan yardım almak isterim bilgisayar kullanmayı oğlum yeni öğretti ama bu siteye şimdilik gizli giriyorum onunla paylaşımda bulunacak birisi çıkarsa sanırım durumunu kabullenmesi açısından onuda bu siteyle tanıştıracağım
 
yardım!!!!!!!!!!

meraba ben ismimi vermek istemeyen 13 yaşında biriyim.sol kolum doğuştan dirsekten yok.bu yaşıma kadar hiç kolumu saklamadım hep güldüm ama galiba ergenlikten saklıyorum sonra saklamamam gerek diyorum fakat dersanedeki arkadaşlarım bana ne der kolumu artık saklamassam ne olur yardım edin :( :( :( :(
 
Dikatinizii olan UZUVLARINIZA yönlendirseniz nasıl olur

DİRSEKTEN OLMSA İDİ bence olanların degerini bilmek gerek
olmayanlara üzülmek size hiç bir şey kazandırmazz. üzülmekten ve çevrenizi ailenizi üzmekten başka olanlara şükür edersenizz ..daha mutlu olursunuz inanın
İyi düşünceler iyi düşünceleri dogurur kötü düşünceler kötü düşünceyii

Söylemesi kolayy diyeceksinizz ama böyle
ben sandalyedeyim yürüyemiyorum ama tüm ihtiyaçlarımı kendim görüyoruum şükür ediyorumm gözlerim saglamm güzellikleri görüyoruum
zaman zaman isyan etmmiyormuyum tabii ediyorumm.

Ama kısa süre

Kazadan sonra benim yaşamama izn verdigi için ŞÜKÜR EDİYORUM
eger ölse idimm şimdiye kadar yaşadıklarım güzelliklerin hiç birini yaşayamayacaktım

TEŞEKÜRLER ALLAHIMMM :roll:

AYAKKABIMIN OLMADIGINA HİÇ BU KADA SEVİNMEMİŞTİİİM

TAAAAKİİ AYAKLARI OLMAYAN ADAMI GÖRENE KADARR..
 
Saklamak iyi değil en azından hiç bir şeye konsantre olamıyorsun sürekli aklında aa biri gördümü gibi bir düşünceyel meşgul oluyorsun. Seni kabullenen böyle kabullensin.
 
Re: [Aile] Oğlumun durumunu kabullenmesi için iyimserlik mi yoksa gerçekçi olmak mı gerek?

Müge bende senin oğlunun yaşadıklarını yaşadım. Ailem bana hep büyüdüğümde ameliyat olup iyi leşeceğimi söyledi ama gerçi benimki iyileşilecek bir rahatsılıktı ama şimdi ben ameliyat olmuyorum. Bu konuda ciddi bir psokolog desteği alsan senin için çok iyi olur hatta tandık arkadaşlar var seni yönlendirebilirim bu konularda çok iyiler yıllarca engelli çocukları eğittiler. Sen
doğru yönlendirebilirler.
 
ama sorun şu ki ona ameliyat olup düzeleceksin demedim hiç bir zaman ama o öyle inanarak söylüyorki aksinide söylemedim sadece çok daha kötü durumda olanların olduğunu kendine acımaması gerektiğini isterse her şeyi yapabileceğini söylüyorum stephan hawking örneğini gösteriyorum ama benim oğlum çok duygusal çevresinde durumuna benzer bir örnekte yok birlikte oturup sorunlarını paylaşsınlar kendini yalnız hissediyor ve rahatsızlığı ile ilgili ne yorum yapıyor nede yaptırıyor örneğin benim bu siteye girdiğimi bir öğrense ben engellimiyim diye kıyameti koparır bana göre ne benim oğlum nede diğer fiziksel eksiği olan diğerleri engelli değil bu siteye girdiğimden beri görüyorum herkes ne kadar donanımlı ne kadar her şeyle ilgili darısı eğlenmekten başka şey düşünmeyen çağımızın tüm dejenere gençliğinin başına.hepinizi tebrik ediyorum.
 
Re: yardım!!!!!!!!!!

b951, canım benimde senin yaşlarında bir oğlum oğlum var.benim oğlum saklıyor ama arkadaşları farkedince hele birde alay ettiyse bilirsin çocuklar bazen çok acımasız oluyorlar ozaman çok daha zor oluyor ben oğluma onlar farketmeden sen söyle seni öyle kabullensinler diyorum bir yapsa hayatı nasıl kolaylaşacak.bu bir ayıp değil canım.. utanmayın.oğluma yaptığım bu önerileri sanada tekrarlıyorum izin verirsen umarım sen daha güçlü olursun.sevgiler
 
müge,
Çocuğunuz belli bir süreçte bazı acılar gerçekleşebilir ama siz herşeyden önce onun engelli biriymiş gibi davranmayacaksınız. Benim ailem hep bana böyle davrandı hiç bir zaman engelli olarak görmedi bütün kardeşlerimle aynı eşitliklere sahip oldum dayakta bile eşit davrandılar:)

Çocuğunuzla iyi bir iletişim sağlıklı bir iletişim kurmak istiyorsanız mutlaka bu iş için eğitimli insanlardan yardım almalısınız çocuğunuz değil siz yardım almalısınız bunlardan çocuğunuzuın haberi olmaz. Eb yakınınızda bulunan bir erhabilitasyon merkesine başvurabilirsiniz.
 
ilginize teşekkürler bende aynen sizin aileniz gibi davranıyorum [dayak hariç kızımıda oğlumuda dövmem ben] bir çok kitabım var pedegoglarada gittim ama teoride mükemmel gözüken pratikte her şeyi berbat edebiliyor bana göre en iyi uzman tecrübe...umarım burada bulabilirim o uzmanı.
 
müge,

Evet iyi bir yerdesiniz sonuçta pratik çok önemli ve buradan çok rahatlıkla bunu elde bilirsiniz. Oğlunuza iyi bakın. Saygılarımla
 
bende engellıyım cocukken mahllede cocuklarla her kavga edısımde veya tartıstıgımda bana topal derlerdı. ama ben cocuklugumdan berı cok guclu ıdım Allah benı boyle yarattı galıba.. bende o cocukları bır guzel doverdım.. hıcte kafama takmadım.. cevremdekıler cok sasırırdı 35 yasıma geldım suan halada oyleyım.. bu halımle cevrede en cok benım kız arkadasım olurdu.. herkez benımle gezmek oturmak kalkmak ısterdı.. ama sıze sımdı işin asıl gercegını soylıyeyım.. benı bu kadar guclu ve topluma yer sahıbı olmamın sebebını... CANIM ANNEMDIR. her zaman bana cok saglıklı oldugumu bu ozrumun sadece bana Allahın bır armaganı oldugunu soylerdı. evlatlarının arasında en cok benı sevdıgını soylerdı hep kucagına alırdı benı koklardı yavrum oglum canım derdı hala bıle benı oper oper durur canım annem ve benı oyle bır yetıstırdı kı dıger kardeslerım saglıklı olmasına ragmen hıc onlardan ayırmadı.. kı hayatım hem amelıyatla gectı 7 tane amelıyat oldum.. her amelıyat olusumda gozlerımı her actıgımda sandalyenın uzerınde o tahta sandalyede 24 saat hıc sıkılmadan oturan annem vardı.. hep sözu su idi oğlum sen yeterkı ıyıleste.. MÜGE burda en buyuk destek sana dusuyor arkadasım.. sen ogluna hep onu oyle sevdıgını onun gozunde saglıklı bır ınsandan farklı olmadıgını goster.. ve hıc sıkılmadan onu ne kadar sevdıgını soyle.. sevgı herseyın ılacıdır..
 
sevgi,sabır ve doğru yaklaşımla aşılabilecek şeyler bu kadar gözünüzde büyütmeyin :p allah yardımcınız olsun :p
 
hakana

Hakan,anneniz müthiş.Bende oğluma aynı şekilde konuşuyorum,ama Allahın bir lütfu diyemem doğrusu.Bu herhangi bir engeli olmayan birinin söyleyebileceği bir şey değil bana göre.Engellilerin neler yaşadığını,neler hissettiğini,isyanlarını tahmin edebilirim sadece.Ben engelli olsam böyle söyleyen birini dürüst bulmazdım.Anneniz yüce gönlüyle bunu bir avuntu bulmuş kendine.Ben bazen neden ben,neden benim oğlum?diye sordum,bunu haketmediğimizi düşündüm.çocukluğumda sokağımızdaki çocukların lideriydim,aktiftim,her şeye ben karar verirdim ama kimsenin oynamak istemediği ayakları sakat,gözleri az gören,birazda saf olan komşumuzun kızıyla sadece ben oynardım.ilçemizdeki sahipsiz hayvanlar evimizin mutfağından beslenirdi.Çok merhametliydim,halada öyleyim,çocuklarımda öyle..İşte bu yüzden isyan ediyordum.Ama şimdi bunun bir sınav olduğunu düşünüyorum,başaracağımızı biliyorum oğlumla elele.Üstelik bu günlerde aramız çok iyi,artık bazı şeyleri konuşmaya başladık Allaha şükür.Kanatlanmış uçacak gibi mutluyum.OĞLUMU ÇOOOOOOK SEVİYORUM...ilginize teşekkürler,annenize saygılar..
 
engelli olmak

progresif müsküler distrophi hastası biriyim.ama belkide kader arkadaşlarımın içinde en şanslı olanı olduğumu kabulleniyorum.beni diğerlerinden ayıran hayata olan bağlılığımdır.inancımı hiç yitirmedim.ve bu inançla üniversiteyi bitirdim.engellerime rağmen bugün evliyim.beni seven ve sevdiğim bir karım ve dünya tatlısı bir oğlum var.iyi bir işim ve hatta kariyerim var.birimimde şefim ve bana bağlı 7 kişi var.mesleğim üzerine parmakla sayılacak tecrübeli kişiler arasındayım.hatta dürüst olmak gerekirse en iyilerden biriyim.bütün bunları kendime olan inancım engelleri aşmak için sabrım ve polyannacılık oynayarak etrafıma verdiğim mutluluk sayesinde kazandım.engeller en iyi olamk için size mani değildir.asıl engel zihinsel engeldir.yanlış anlamayın özür manasında demiyorum.ben yapamam bu benim için zor yada karamsarlık uyandıran diğer herşey size engeldir.etrafınıza bakarsanız engelleri aşan bir sürü insan görürsünüz.hiçbirşey engelleri aşmanıza mani değildir.yeterki azmedin.yeterki isteyin.bu,bu sitedeki herkese örnek olur umarım.karamsar olmayın.
 
engelli değiliz

bizim toplumumuzda okadar cahil insanlar varki etraflarında tekerlekli sandalyede 1 kişi gördüklerinde sanki uzaydan bi varlık görmüş gibi bakıyorlar bunun gibi birçok insanı şiddetle kınıyorum!!asıl engel onları beyninde.bende engeliyim kendimle çok ama çok barışık biriyim,yürümenin ne olduğunu hiç bilmem hiçte dert etmedim,rabbim ettirmesinde.çok mutluyum hayat doluyum iyikide yaşıyorum,kendimi engelli gibi hissetmiyorum,engelli olan cahil insanlar bence,
 
bence
gerçekçi olmak..
gerekirse profesyonel yardım almak gerek..
 
B951 ismini vermeyen arkadaşım,neden durumunu saklayacaksın ki.Arkadaşlarınla açık açık konuş.Durumunu kabullen.Arkadaşların seni kolun,bacağın için seviyorsa öyle sevgi onların olsun.

Kesinlikle gerçekçi olup,durumu olduğu gibi anlatmalısın Müge.Benim engelim doğuştan,ailem bir kere olsun bu konuda bizimle konuşmadı.(kızkardeşim de aynı engele sahip)Annem üzülecek diye fazla sormuyordum.Bazende çok üzüyordum.Aileler çocuklarıyla açık iletişim kanalıyla durumlarını konuşmalı.Konuşmadan direkt dışardan gelen sorular ve verilemeyen cevaplar ya da donup kalmalar daha çok yıpratıyor.Aile ve engelli birey ailede bu durumu halletmelidir.Kendi içinizde bunu çözmelisiniz,alıştırmalısınız,kabullenmelisiniz.Annem vefat etti ve ben kendimi tam hayatın içinde buldum.Zorlandım ama sonra alıştım,hem de çok,dalga geçip gülüyorum kendime.Arkadaşlarım her ne kadar kendini küçümseme dese de…Ben gerçeklerde yaşamayı tercih ettim.Belki gerçeği açıklamak zor gelecek,belki oğlunuzun isyanları daha şimdiden kulaklarınız tırmalayacak ama siz yinede olanı söyleyin,daha fazlasını değil.Müge ben sizin bile bu durumu kabullendiğinizi sanmıyorum.Gerekirse uzman desteği alın,ama yine her şey sizde başlıyor ve bitiyor.Size kolay gelsin.
 
bencede iyimser olmak yerine durumu kabullenip bu şekildede başarılı olabileceğine inandırmak gerekli diye düşünüyorum.bende çok sıkıntı çektim bu konuda hiç umudumu yitirmedim.ameliyat hayali bir zamanlar bendede vardı.ancak zamanla tedavisinin olmadığını kabullendim ve şükredecek çok şeyin olduğunu düşündm.ve başta ben kabullendiğim için çevremdeki insanlarada normal geliyor artık.şu anda öğretmenim.ailenin desteği ve durumu kabullenip çocuğunada kabullenmesine yardımcı olması gerekli diyue düşünüyorum.en başta ailenin çocuğunun başaracağına en başta ailenin inanması gerek.özgüven kazandırması çokm önemli.görş.dilğ.selamlar:)
 
Öncelikle oğlunuzun durumuna gerçekçi bir yaklaşım göstermeniz bence doğru bir karar olacaktır yalnız yapmış olduğunuz bir yoruma kendi şahsım adına bir cevap vermek istedim (lutuf) kelimesini annelerin avuntu sığınağı olarak görmeniz ben kendi adıma bu kelimenin birçok anlamı olacağına inanırım bana görede oğlum bana Allahın bir hediyesi
oğlumu anlamam için engelli olmam gerekmiyor çünkü ben onunla engeli zaten yaşıyorum asıl önemli olan ben onun sayesin de hayata daha faklı bir pencereden bakabiliyorum öncesi ve sonrası onun varlığı bana insanların gerçek yüzünü sabrı ve mücadeleyi bunun gibi vs... sayabilirim untmayın ki her şerde bir hayır her hayır da bir şer vardır neden ve niçin den önce isyan etmek yerine emek vermek ve kabullenmek
(BERK İN ANNESİ)
 
slm,

benimde dogustan sol elim yok, Ailem beni bugüne kadar herzaman engelim yokmus gibi büyüttü, dogrusuda bu bence.

Bir cocugu engeli var diye fakli büyütmek cok yanlis olur, cünki bu ona hep engelini hatirlatir.

Cocugunuz hakkinda sizin en dogru karari vereceginize inaniyorum, annesi olarak en dogrusnu siz bilirsiniz.

Allah yardimciniz olsun
 
En büyük engel cehalettir. Oglunuz su an ergenlik döneminde. En zor dönemden geçiyorsunuz. Biraz büyüdüğünde o da bazı şeylerin farkına varmaya başlayacak ve zamanla kabullenecek ama bu hiç kolay olmayacak. Çok güçlü ve sabırlı olmalısınız. Herşey düzelir zamanla su akar yolunu bulur. Sevgi ve doğru iletişimin bu tür durumlarda çok faydası var. Tanrı yardımcınız olsun.
Sevgimle
 
Üst Alt