Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Neden ben diye sordunuz mu kendinize? [Yaşam]

mami6

Üye
Üyelik
6 Mar 2005
Konular
9
Mesajlar
114
Reaksiyonlar
0
hani bazı anlar vardır ya insan kendi ile basbasa kalır ve de derki allahım neden ben diye; ya da bu cezayı hak edecek ne yaptım diye sorar kendine. iste biz o nedenlerin cevabını bilmiyoruz, ama bildigimiz bir gercek var, o da mucadele etmek sonuna kadar.
bazen otobuse binmeniz gerekir gideceginiz yer uzaktır ama size gore otobus yoktur, bazen cevre kosulları size gore yapılmamıstır yuruyemezsiniz ya da cıkamazsınız, ama her zaman bir yol vardır. onemli olan yılmadan o yolu bulmak, savasmak hayata kusmemek gerekir.
şimdi içimizden gecmiyor degil ya ben zaten engelliyım neden bana o yolu göstermiyorlar ki, o yolu sana gosterseler senin savamana gerek kalmayacakta
bizler hayat savasımızda sonuna kadar savasalım. allah cıktıgımız bu yolda pisman etmesin bizleri ve de neden ben derseni :cünkü dünyaya gelirken bana sorulmadı ki engelli mi engelsiz mi gelecegim ya da basıma böyle bir olay gelecek mi diye
nedenleri degil cevaplarını arayalım l
 
Merhaba Arkadaşım bence neden ben diyerekten ağlayacağımıza Neden Ben Olmayayım ki diyerek şükretmemiz lazım bence ....
 
Her insan engelli-engelsiz olsun bunu hayatında en az bir kere sormuştur bana göre. Yaşantısından tam memnun olanı göremedim. Demek ki yaşıyorsak birşeylerin mücadelesini ve savaşını vermemiz gerekiyormuş. Hiç bir fiziksel engeli olmayan insanlarında mutlaka bu yaşamda-hayatta-dünyada bir engeli oluyor. Fiziksel koşullar olmasada cevresel faktörler,cevresel föktörler olmasa da kendi kendini engeller. Mutlaka birşeyler ona engel olur.. Biraz gözlemlediğimizde bunun bir çok örneklerini çok rahat görebiliriz. Bu yüzden nedenlere cevap bulamayız. Bu dünyaya gelirken sadece bize değil hiç kimseye hiç bir şey sorulmuyor. Anne babamızın kim olduğu , nerede yaşamak istediğimiz,hangi dili kullanmak istediğimiz,ne şekilde gelişip büyüyeceğimiz ve yetişeceğimiz de soruluyor mu? Elbetteki hayır!
Nedenlere cevap aramak yerine , kendimizi yenilemeliyiz. Böylece soru ve cevaplara da gerek kalmaz. Herkesin yaşamı çok kolay ama bir o kadar da zor...
 
Keşke olmasaydı, keşke keşkelerde olmasaydı...
Neden ben dediğim nadir günlerden birinde forumdaki günlüğüme yazdığım bir yazı....


Üzgünüm
çok üzgünüm ama
göründüğüm kadar güçlü değilim ben,
o gördüğün gülümsemeler benim değil...
eee dostum soruyorum sana söylesene
ufukta ne görüyorsun
yaralı ruhum özgür olur mu ki
üzgünüm dostum...
şu bazenlerim de olmasa
bazen neden ben
diyorum
ama sen hiç duymuyorsun
olmaz!
sana negatif düşünceler yükleyemem dimi,
mutlu ol bak mutluluk şuracıkta derken
nasıl derim sana
nasıl anlatırım
hani dün gördüğüm rüyayı anlatırken
içim çok acıyor demiştim ya
neden ben diyebilmek istedim sana
hiç kimseye değil o an yalnızca sana
neden ben
etrafımda gülen yüler görmek istiyorum derken
nasıl asabilirim yüzümü
nasıl derim ki
neden ben...
alıp götür beni dostum, uzaklara götür
bırak beni orada
ardına bakmadan
bırak beni
nedenlerim ve ben oracıkta kalayım
sen neden ben deme emi
hiç deme
bırak
ben'i
oracıkta
kalayım
neden ben

.
.
.
08.07,05
Çiğdem Yuksel
 
tsk

tsk ark cigdem neden ben hala neden ben savasıyorum sonunda kazanacagım ama yinede neden ben diyorum tsk ilginize arkadaslar
 
Keşkeler kalp zulasını doldurdu,
Pişmanlıklar alın yazısı oldu,
Geri dönüş ufukta yoktu,
Kader defteri en ala/sını yazıyordu,
Pembe düşler karalanıyordu…

Neden aramak sadece zaman kaybıdır yaşıyorsak neden yaratmayalım derim.
 
İnanın bunca senedir böyle bir soruyla karşılaşmadığımdanmıdır? nedir ? Hiç aklıma gelmeiş kendime böyle bir soru sormak.

Peki şimdi sordunmu? kendine o soruyu diyeceksiniz. Hayır o soru için artık çok geç. O kadar geriye dönemem.
 
Neden ben diye sordum, o kadar sordumki, artik sormuyorum !!! Cevabi olmayan bir soru soruyor olabiliriz. Vardir da ben bulamiyorum :)

Kendi kendime bir cevap ortami yaratiyorum :

Neden mi ben engelliyim ?
Cunku kimse benim tasidigim gibi boyle bir yuku tasiyamazda ondan !

miss :wink:
 
herkes gibi bende bu soruyu kedime ck sordum. en sonunda su cevabı buldum : KADERR
 
evet ben bir türlü kafamdan çıkaramadım bu konuyu. her an moralim bozuluyor. fakat hepimizin şükretmekten başka da çaremiz yok. allah yardımcımız olsun.
 
sordum ama kendime sordum ALLAH A sordum cevap almadım malesef
mami
 
hepinize sevgilerimi yolluyorum, seçilmiş ve özel insanlar
yaşanan zorluklar çekilen sıkıntılar hiçbirşey karşılıksız degildir
 
bence bız allahın sevgılı kullarıyız kı bızı boyle yarattı cunku bızde yuruyen ınsanlar gıbı olsaydık allahın gozunde dıger kullarından bı farkımız olmayacaktı
yanı bızler secılmıs ınsanlarız
grimace.gif
 
Sevgili arkadaşlarım bizim böyle olmamız neden suç olsunki biliyorsunuzki suçlular özgür değildir ama bizim özgürlüğümüz var. kaderimiz böyle çizilmiş biz olmasak başkaları olacaktı ne fark eder. Yüce Allah her şeyin iyisini bilir ve yapar bügünkü halimize şükretmeliyiz yukarılara değil aşşağılara bakmalıyızki durumumuzun farkıda olalım ve şükretmesini bilelim
 
Engelim ile ilgili olarak neden ben ? diye kimseyi sorgulamadım. Kaderimdir dedim , Üzülmedim.
 
:p Delikanlı çağımızda "Allah'ım neydi günahım?Ben nerde yanlış yaptım?" şarkısını kendime göre yorumlardım sanırım.

Ama Ferit Abi'nin dediği gibi "geriye dönmek zor". Hatta düşündükçe o günleri kendi kendime "ne kadar da ........mışım" derim.
 
merhaba arkadaşlar
Neden ben?Bunu tıbbi açıdan düşünürsek daha az kendimizi üzeriz.Sakat olmaya eğilimimiz var,zayıf bir bünyemiz var,vüris gelip bizi bulmuş.Darwin'in bakış açısından da bakmak gerekiyor biraz; güçlü olan yaşar,zayıf olan yok olur.Biz ise güçlüyle zayıf arasında yaşam savaşı veriyoruz.Bu bakış açısı oldukca acımasız biliyorum,ama bana göre gerçek...siz de kendi gerçeklerinize inanacaksınız elbet,saygım sonsuz.
Dünyaya gelebilme ihtimalimiz vardı geldik,keşkelerle,belkilerle harcayacak vakit yok,geçmişe değil geleceğe bakmak gerek.Hayat,doğa tarafından bize sunulan en güzel armağan....Bunu neden ben diye boş yere harcamayın...sevgiyle ve dostca kalın.
 
SORGULAMADIM KENDİMİ NEDEN BÖYLEYİM DİYE ALLAH BAŞKA DERT KEDER VERMESİN. BUNADA ŞÜKREDİYORUM..
 
aslında çok basit...

evet bence çok basitti.
olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu....
 
Ben ilk zamanlar kendime neden ben diye sordum,hayata isyan ettim.
Bundan 7-8 sene önce bir hastaneye kontrole gittim.Orda gördüklerim beni hayata bağladı.Durumu benden kötü olan insanlar gördüm.ve bu insanlar hayata öyle sıkı tutunmuşlardıki,taktir etmemek mümkün değil.İşte o gün anladımki hayattaki herşey insanlar için.
Şimdi ne zaman zor durumlarla bir karşılaşsam,aklıma hastanedeki o insanlar gelir.
Ama yinede çok şükür halime.
DEMEKKİ ÖYLE OLMASI GEREKİYORDU...
 
Uzun zamandır buraya bir cevap yazsam mı yazmasam mı diye kendimle cebelleştim.

Bu soruyu hangi anlamda olursa olsun kendisine sormayan bir insan hemen hemen yoktur diye düşünüyorum.

Cevabı çok basit aslına bakarsınız;

İnsanız çünkü....

İnsanız ve insanlara ait herhangi bir şey mutlaka bizleri bulacaktır. İyi ya da kötü...

Bu cevabı istemediğinizden eminim. Daha farklı cevaplar bekliyor olabilirsiniz. Ama bana kalırsa daha önemli bir soru var;

Ben ben bu durumda ne yapacağım ? Neler yapabilirim ?

Bunun cevabı yaşamımızın anahtarıdır.
 
slm

tsk ederim icinden gelenleri yazanlar icin tsk
 
sormayan varmı?
sormayanlar yazsın mutlaka 1 kerede olsa sorulmuştur
 
tabiki bu soruyu defalarca kendi kendime sordum ve neden ben dedim ama bunu benim hayatımda yaşamam gerekiyormuş ben istesemde istemesemde benim ve benim gibi arkadaşların elinde olan birşey değil bazen düşünüyorumda hayat hiç adil değil eğer bu bir kaderse neye göre bu insanlar seçiliyor eğer bir cezaysa o kadar yalnış yapan günah işleyen insanlar varki neden onlarda aynı şekilde cezalandırılmıyor ben kaderci değilim bu bir şansızlık olmayabilirdide bunu değiştirecek hiçbirşey yok sadece zorlukları kabuledecek ve engeli olmayan arkadaşlarımıza göre daha zorlu bir yaşam geçirecegiz..üzgünüm..ama hayat bu kime ne getireceğini bilmiyoruz....
 
Hayatta bir kez gittiğinde asla geri dönmeyecek üç şey zaman ,sözcükler

Ve fırsatlardır.

Hayatta hiçbir zaman kaybedilmemesi gereken üç şey ; barış , umut ve dürüstlüktür.

Hayatta en değerli üç şey ; sevgi , kendine güven ve arkadaşlardır.

Hayatta hiç emin olunmayacak üç şey ; sağlık ,başarı ve zenginliktir.

Hayatta insanı geliştiren üç şey ; çok çalışma ,samimiyet ve başarıdır.

Hayatta insanı mahveden üç şey ; cesaretsizlik ,gurur ve öfkedir.
 
hemde çok sordum etrafta kimsede yokken neden ben...
 
[size=6] "NEDEN BEN?"[/size]
DİYEN HERKES İÇİN
Brenda,yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı.Bir gün bir grupla birlikte tırmanışa katıldı.
Bir süre tırmandıktan sonra,nefeslenebileceği bir oyuk buldu.Orada asılı dururken,gruptan yukarıda ipi tutan kişi daldınlığa düşerek ipi gevşetiveriyor.Aniden boşalan ip,hızla brendanın gözüne çarparak lensinin düşmesine sebeb oluyor.
Lens çok küçüktü ve yamaçlarda biryerdeydi.Ümitsizlik içinde Brenda bulanık görüyordu ve ancak Allah'a dua edebilirdi yanlızca...Ve içten içe Allah'ım!Sen bu anda burdaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi,benim lensimin yerini de biliyorsun.Onu bulmama yardım et."
Patikalardan yürüyerek aşağı indiler.Aşağı indiklerinde,tırmanmak üzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler.İçlerinden biri "Aranızda lens kaybeden varmı?" diye bağırdı.
brendanın sonradan öğrendiğine göre,lensi bir karınca taşıyordu.Ve parlayan lens kızların dikkatini çekmiştir.
eve döndüklerinde Brenda karikatürcü olan babasına olayı anlattı ve babası ağzında lens olan bir karınca çiziyor veüzerindeki baloncuğa şunu yazdı.
"Allah'ım! Ben bu nesneyi neden taşıdığımı bile bilmiyorum.Bunu yiyemem ve neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır.Ama istediğin sadece bunu taşımamsa,senin için taşıyacağım...."

"BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM"demeyelim....

Arkadaşlar bir dergiden okuduğum bu hikayeyi sizinle burda paylaşmamamın doğru olacağını düşündüm.Bence harika bir örnek bizlere.
 
neden ben?
mutlaka her engelli bazı dönemlerde kendi içinde bu soruyu sorarak cevap aramıştır ama hiç bir zamanda mantıklı bir cevap bulamamıştır ve bir süre sonra durum kabullenilir ve ben nasıl başedebilirim daha iyi yaşamak için bu koşullar altında ne yapabilirimi sorgular sağlıklı süreçde sanırım bir engelli için budur ama mutlu bir hayat yaşamak için bardağın dolu tarafından bakarak yaşamak gerekir ve şükretmek bu egnelli engelsiz herkes için gerekli ne durumda olursak olalım kaybetmeyi istemeyeceğimiz uzuvlarımız yeteneklerimiz olacaktır en azından bunlar için bile şükretmek gerekli diye düşünüyorum
 
bir yerde okumuştum;
kısaca:şimdi siz 9 ay boyunca hayalini kurduğunuz bir tatile hazırlanıyorsunuz.(mesala hawaii adaları gibi)hep tatille yatıp kalkıyorsunuz orda şunu yapacağım şunu giyeceğim şunu yiyeceğim denize gireceğim diye düşünüp hazırlanıyorsunuz.o tatil yeri hakkında araştırma yapıp bilgi ediniyorsunuz.
ve tatile gitme zamanı geliyor farketmeden yanlış uçağa biniyorsunuz ve mecburen hiç bilmediğiniz bir yere gidiyorsunuz(mesela italya).uçaktan inince farkediyorsunuz ve geri dönüş imkanınız yok.ama siz kendizi hawaiiye göre ayarlamıştınız tatiliniz boyunca bunu düşünüp kendinize zehir edeceğinize italyanında güzelliklerini keşfedebileceğinizi unutmayın.italya da da nice güzel tatlar ve yerler var bunu keşfetmeye ne dersiniz.
yani biz 9 ay(hamileyken) boyunca sağlam çocuk hayali kurup onu şöyle yetiştirceğiz şöyle okutacağız onunla şöyle yapacağız diye hayaller kurmuşuzdur.ama gerçekten benim oğlumun kendinde gizlediği ve kimsenin keşfetmediği heran yeni heyecanlar yaşattığı anlar var ve dahada olacak.o benim kimsenin bilemediği ve keşfedemediği bir hazine,bir oyun her zaman yeni süprizler ortaya çıkaran :)
neden ben yada biz diye sorarak düşünüp durursak hayattan zevk alamaz çevremizdekilerinede mutsuz ederiz.
 
Üst Alt