Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

İsmail Sarıgene

BARBiEBARBiE

Aktif Üye
Üyelik
19 Ağu 2005
Konular
71
Mesajlar
1,693
Reaksiyonlar
1
SEBEBİ GÖZLERİNDİR

Hayata tek gülüşünle bile tutunabiliyorsam
Kurak çöllere umut çiçeklerini ekebiliyorsam
Dilimde her an senin ismini sayıklıyorsam
Sebebi Hayatıma Umut Saçan O Gözlerindir

Gece yarısı ter içindeyken hayalinde teselli buluyorsam
Kırık sazımla toprak kokan türküler okuyorsam
Karanlık gecemi bir tek yıldızla aydınlatıyorsam
Sebebi Gülümsemeyi Öğreten Gözlerindir


Tek bir gözyaşında ölümün kefenini giyiyorsam
Rüzgar olup saçlarında esmeyi görevim biliyorsam
Acılarımı tek kalemde geçmişe çiviliyorsam
Sebebi Karakışımda Baharı Yaşayan O Gözlerindir

Gökkuşağı renkli kalemimden satırlara ismin dökülüyorsa
Aşkımdan mısralar kalbine tek tek süzülüyorsa
Çocuksu düşlerim yüreğinde kanatlanıyorsa
Sebebi Sevmeyi Delice Yaşatan O Gözlerindir

Karanlık geceden sonra seherin geleceğini anımsıyorsam
Mavi denizlerin tam ortasına ismini yazıyorsam
Ölüme rest çekip tüm benliğimle sana koşuyorsam
Sebebi Yarınlarımda Tek Umudum O Gözlerindir

İsmail SARIGENE
 
CANIMIN İÇİ

Ne zamanı bir dakika önce geriye alabirim
Ne de geleceğimi bir dakika sonra yasayabilirim
En bildiğim şeyi yapmalıyım
Seni Sende Bir Ömür Boyu Sevmeliyim
Ve seni bir ömür boyu yüreğimde nefesim gibi bilmeliyim
İnce bir çizgi kalbimde sana olan Duygularım
Ne adını koyabiliyorum bu sevdanın
Ne de kendime uykusuz gecelerimi sorguluyorum
Sadece Tek Bildiğim Şey Seni Canımdan Öte Seviyorum


Karanlığa inat gözlerindeki ışıklarla bakıyorum geceye
Aldığım her nefesi senin kalbine adayıp her atışım senin güzel yüreğine
Rahat uyuyamıyorum senden sonra
Uyku tutmuyor umut dolu gözlerimi
Alacakaranlıklardan sabah ezanına uzanıyor tüm bedenimin hücreleri
Karsımda senin baharımsı düşlerin Kalbimde büyüttüğüm Hasretim
Artık zamanı durdurmak istiyorum seni avuçlarımdan kaybetmemek için
Yokluğunda bile senin için bu beden nefes almaya devam edecek
Ben Seni Senin Beni Sevdiğinden Daha Çok Seviyorum
Canımın İçi

İsmail SARIGENE
 
YILDIZLARA KAPAT GÖZLERİNİ

'Sen ki, gül yüzlüm
Karanlıklarıma gülümseyen güneşim,
Acılarımda sığındığım nefesim,
Gülümsediğimde gamzelerimsin

Yıldızlara kapat gözlerini
Sabah uyandığında,
Güneşle birlikte doğamazsam gözlerine
Arama beni yalnızlığın sokaklarında.
Ben,
Gözlerini ıslatan yağmurlarla kavgalardayım
Ve bir gece yüreğine döndüğümde
Kan revan içinde görürsen sinemi
Ağlama ne olur gül yüreklim.
Gülüşlerine kanatlanan düşlerim,
Yetim düşmüştür sana koştuğum yollarda

Kurak topraklara ser gülüşlerini.
Baharlar, gölgelerine gülümsediğinde
Nefesimle gülümseyemezsem yüreğine,
Arama beni karlı dağların zirvelerinde.
Acılarının icinde bedenimle ' sana ' yanmaktayım
Ve alevlerle düşersem omuzlarına
Durma ne olur
Gözlerindeki umut pınarlarıyla söndür
Sana yanan yüreğimin alevlerini

Bir yaz gecesi,
Saçlarını rüzgarlar çözerse
Kızma ne olur onlara.
Saçlarının her teline yıldızları giydirmek icin
Rüzgarın koynuna girip
Saçlarını yavaşca çözen benim.

Haydi, uyu ne olur.
Birazdan safaklar sökecek karanlıklarından.
Yıldızlara kapat gözlerini.
Sen uyurken,
Ben, gözlerindeki Cennetin içinde
Sana ve hayata gülümsüyor olacağım

İsmail SARIGENE
 
GİDİYORUM ARTIK


Geldiğim gibi gidiyorum sessizce hayatından.
Suçlusu ne sen ne de bu yalan dünya.
Her şeyin tek suçlusu benim
Son kez senden af diliyorum gözbebeklerimdeki gözyaşlarımla

Ve giderken kalbin bahar esintisi kadar sevgi dolu olsun
Gözlerin ise geceyi aydınlatan yıldızlardan birisi olsun


Seni severken gidiyorum
Ben gitsem de ağladığında ıslak gözyaşlarındayım!
Güldüğünde ise tatlı gülüşlerinde olacağım
Seni özleyerek gidiyorum
Hakkını helal et bitanem
Sunu bil ki;
Cehennemde sadece günahlarım için yanmayacağım
Senin sevgine hasretle yanıp tutuşacağım
Gözyaşlarımda gidiyorum artık

İsmail SARIGENE
 
ÖLECEK MİYİM ANNE

Ellerim üşüyor nedense uzat ellerini anne.
Ya ellerin çok sıcak ya da benimkiler çok soğuk
Bacağım ağrıyor kanım akmıyor sanki donuk.
Yüreğim üşüyor , yoksa ölecek miyim anne

Gözyaşım akmıyor nedense gözlerini ver anne
Ya sen ağlıyorsun ya da benim yüreğim
Canım acıyor içten içe ve donuyor elim
Bu sessizlik niye yoksa ölecek miyim anne

Isınmıyor ayaklarım nedense yüreğini ver anne
Ya bedenim ıslanmış ya da bedenimden canım çıkıyor
Büyüttüğüm çicekler kime ağlıyor
Bu ağıt bu figan kime , yoksa ölecek miyim anne

Güllerim kurumuş başucumda onlara gözyaşlarımı ver anne
Ya susuzluktan ağlıyorlar ya da benim acılarıma
Ya da acılarıma dayanamayıp sarılıyorlar gözyaşlarıma
Gülen gözlerin solmuş, yoksa ölecek miyim anne

Karanlık çöküyor odama ışığını ver anne
Ya benim gözlerim kararmış ya da güneşim doğmamış
Farkında mısın bilmiyorum anne gözlerin ıslanmış
Avucların yaşla dolmuş , yoksa ölecek miyim anne


İsmail SARIGENE
 
GÖZLERİNDE MÜEBBETİ İSTİYORUM

Gözlerinde müebbeti istiyorum
En acımasız mahkemelerde yargılasınlar beni.
Bedenimden yüreğimi söküp
Yüreğinde nefes almak olsun suçum.
Son isteğim;
Darağacım, yıldızların düştüğü
Saçlarının tellerinden örülsün.
Yüreğinde ölmeyi istiyorum.
Baharları mevsimlerden çalıp
Gözlerine doldurmakla suçlasınlar beni.
İnfazım, gözyaşlarında son bulsun

Çıplak yüreğime,
Gözyaşlarının umut zincirlerini geçirsinler.
Aldığım her nefes sevdana olsun.
Gözlerinin güneş gibi düştüğü
Gönül mapusluğunda,
Ömür boyu yüreğinin müebbetini istiyorum.

Gülüşlerinde erimeyi istiyorum.
Yağmurların sadece gözyaşında saklı olduğu
Güneşin, hep gülüşlerinde solduğu
Bir ceza istiyorum.
İnfazım, gözlerinde yavaş yavaş erimek olsun.


Avuçlarında solmayı diliyorum.
Ömrümden vazgeçip,
Senin gözlerine firardan yargılanayım.
Susma hakkımı kullanıp,
Gözlerinde müebbeti istiyorum

İsmail SARIGENE
 
AŞKA HUDUT ÇİZİLMEZ

Bir damla gözyaşıyla ıslanan yüreğine ölüm istenilmez
Karanlık ruhuna çöküyorsa, korkuların depreşiyorsa
Gözlerime en parlak yıldızları sığdırıp,
Aydınlığı yarınlarına hediye edeceğim.

Aşka hudut çizilmez
Gözlerini kapatmakla güneşe perde çekilmez
Çiçeklerin soluyorsa, avuçlarında güllerin yanıyorsa
Avuçlarımda baharı sana getireceğim.

Aşka hudut çizilmez
Son nefeste bile ömre kefen biçilmez
Toprağın kuruyorsa , dudakların yanıyorsa
Ellerimle denizleri sunup ,
Yüreğindeki susuzluğunu gidereceğim.

Aşka hudut çizilmez
Kefeni giyip ölüme gitmekle Cennet istenilmez
Ayakların tutmuyorsa, çocukların seni bekliyorsa
Tek bir gülüşün için
Sırtımı senin yüreğine semer bileceğim.

Aşka hudut çizilmez
Ölüm son duraktır ; gidiş- dönüş bileti verilmez
Acım çok, umudum yok diye feryat edersen
Mutluluğun Kevser ırmağında yaşamak dururken
Ölüme davetiye gönderirsen
Son nefesimi yarınlarına sunup
Ömrümü sana feda edeceğim

İsmail SARIGENE
 
BEN SANA HAYAT DEDİM


Beni mutsuz edemezsin. Başaramazsın bunu.
Çünkü ben sana “ hayat “ dedim sevgili.
Öldüremezsin bizi. Üzemezsin beni.
Kendini öldürmeye yeltendikçe ben seni “ bende “ büyütmeye devam edeceğim.
Sen devam et kendinin katili olmaya.
Sen yüzünü kapattıkça umuda ben seni “ sende “ doğurmaya devam edeceğim.
İnatla, sabırla. Çünkü sen cansın bende..
Yüreğine darağa çları kurmakta kendin kadar özgür, ben kadar rehinsin hayata.
Durma kanat dudaklarını. Sonra da tuz bas üzerlerine.
Ama başaramayacaksın beni hüzünlere gelin etmeye.
Başaramayacaksın çünkü sen bana aitsin ..
Öldüremezsin beni.
Üzemezsin sevgili.. Çünkü sen köklerime hayat verdin.
Sökemezsin beni senden. Atamazsın içimdeki seni.
Şimdi devam et kaldığın yerden.
Öldürmeye devam et kendini.
Güya sadece kendini öldüreceksin.. Hayır hayır.
Sen bir kez öperken toprağı dudaklarından, ben sensizlikte bin kez ölümü prova ederim gözlerimde.
Sana öldükçe çoğalırım ben, çoğaldıkça büyürüm sende ..​

İçinde yeşeren “ umut “ filizlerini köklerinden kopar.
Kan revan olsun ellerinden. Yüreğinden sızsın karanlıkların.
Adressizliğini fırlat yüzünü.
Ama benden “ seninle “ yaşadığım hiçbir an’dan mutsuzum cümlesini duymayı bekleme.
Çünkü ben sana “ umut dedim.
Yüzünü sök yüzünden.
Kov mutluluk sözcüklerini limanlarından.
Mutlu olacaksan, ezik durmaktan övünç duyacaksan devam et.
İçinde biriken tüm savaşlara başlamadan yenilgileri kabul et.
Ama ben sende yaşarken “ beni “ mutsuz edemeyeceksin.
Başaramayacaksın sevgili.
Ben yaşarken ölmeyeceksin.
Kendini öldürmene izin vermeyeceğim.

Ben bir masala “ kahraman “ olmak için gelmedim.
Sana inat gitmeyeceğim.
Sen “ kendinden “ uzaklaştıkça sana “ sen “ kadar yakınlacağım.
Sen kendinden vazgeçtikçe ben “ sen “ olacağım.
Hadi dur ölümün besmelesiz safına.
Gir kimliksiz şehirlerin küfür kokan sokaklarına.
Aydınlık yüzünü vur karanlığa.
Uykusuzluğunu kemirsin içinde adım miktarı mutluluklar.
Sana diyorum sevgili.
Öle-mez-sin. Kendini öldürmene izin veremem.
Sendeki “ seni “ öldürebilirsin lakin sendeki beni öldü-re-mez-sin ..
Çünkü ben sana “ hayat “ dedim ..
Çünkü ben sana “ umut “ dedim ..

Şimdi bırak içindeki yavan sorguları/ savaşları.
Yetmedi mi kendini asmaların ?
Yetmedi mi kendini yerden yere vurmaların ?
Çok fazla şey istemiyorum senden.
Adımın kapladığı yer kadar mutlulukları kendine bağışla ne olur.
İki dudağının boşluğuna birkaç umut cümlesini bırak.
Hadi adından ötesini hiçlik bildiğim duraklarda ölmeme izin verme.
İliştir beni aynalardaki gülümseyen yanına.
Bir uçurum boşluğu yüreğin.
Sendelesen de düşme sakın.
Düş-me..Düşersen de sol yanıma düşür sol yanını..
Bir ölüm sessizliği hüznün.
Üşüsen de ölme sakın. Öl-me.
Öleceksen de beni de götür yanında.
Tek kişilik mezara sığar değil mi yüreğimiz ?

Beni bu kadar mutlu etmişken
Başını eğe-mez-sin.
Seni “ sana “ bırakmıyorum..
Öle-mez-sin.
Bite-mez-sin..
Çünkü sen ben’sin ..
Ben de sen ..

Ne yaparsan yap ..
Beni mutsuz edemezsin.
Ölümü daya dudaklarıma,
Karanlığı yama kıyılarıma.
Ama beni üze-mez-sin
Çünkü ben seninle mutluyum ..
Sen yaşarken,
Beni mutsuz göremezsin ..
Çünkü ben sana “ Hayat “ dedim ..

İsmail SARIGENE
 
Üst Alt