İş yerinde dışlanmış hissetmek

@MertKutuk, özel değilse engelli raporununuz kaç? Ve tanınız nedir ?

@erola, engelli oranım 45 tanı olarak süreğen kronik olarak verildi verilme sebebi tabi epilepsi

hocam hiç boşa üzülmeyin niye mi ben şizofreni hastasıyım şu an ve bu hep insanlar yüzünden oldu tabi bide hatalarım yüzünden sizin mutsuz olmanızın sebebi yalnızlık değil uğraşınız yok örneğin ben her gün birşeyler öğrenirim birşeyler kodlarım hobilerim bunlar benim üniverste fizik kitaplarını filan okurum hatta bazen diyorumki keşke insanlar hiç olmasada işlerimi layığı ile yerine getirsem.yani şu an mesala mühendislik matematiğine takmış durumdayım.fakat tabi sizi anlıyorum insanlar aslında sizi dışlamıyorlar onların sorunu sizi görmemek iş yerinizde şöyle üstmevkide bir makamda olsanız en azından yüzünü sahte gülüşler atarlar.size tavsiyem çok takmayın bu devirde dostluk arkadaşlık yalandır sizde onlar gibi bir persona takının sanki öyleymişsiniz gibi sizi görmek istedikleri gibi değilde sizin kendinizi gördüğü gibi okuduğunuz için teşekkürler.son olarak iyi insan kötü insan yoktur nötr insan vardır...

@MertKutuk,
Hissettiğin duygular normal ancak bu duyguları kontrol etmen lazım. Kendini kaybettiğin anda hastalığı tetikleyebilir.

sen karşı taraftan birinin senle konuşmasını ve böylece konuşmaya başlamayı bekliyosun
ilk zamanlar ben de fazla sosyal gözükmedim selam ver- hal hatır sor - iyi akşamlar günaydınları hep yapıyorum tabii ki ama şimdi bütün personel toplanıyor aralarına beni çağırıp sohbet etmek istiyor. aralarına karışınca kendimi cem yılmaz gibi hissediyorum sessizlik oluyor herkes bana bakıyor ve espirilerime gülüyorlar.

hatta bana ne kullanıyon bana da getir senin kafa uçmuş diyolar. konuşurken de vurgulu konuşurum hislerimi duygularımı katarım bi bağırırım bi sakinleşirim olayı yaşar gibi konuşuurum. benim de yaş 30 üstü ve arada annem falan kuruma geldiğinde anneme beni çok sevdiklerini söylüyorlar.
arada benim için kafa kırık diyen duyunca hemen ters agresif cevabı yapıştırıp hakkımda herşeyi söylenemez gibisinden sınırı çiziyorum

ama mutluyum yani dışardan da böyle şizofren gibi engelli hiç görünmem anlayamaz kimse engelli kadrosundan çalıştığımı ilaç kullandığımı müdür dışında bilen yok

bir de eskisine göre oldukça fazla göz teması kuruyorum yani öyle çekinme utanma korkma durumu özgüven eksikliğim yok

Yaw boşverin dışlasınlar, dışlasalar en azından zararlarından korunmuş oluyoruz. Dışlamadıklarında da insanı depresyona sokuyor bunlar. Saygı bilmezler, sevgileri yapmacık. İşleri güçleri sinsilik, kurnazlık. Oda arkadaşları hariç, herkesten kaçarım. Konu açıldığında işitme cihazı takılı değil, duymuyorum ondan diyorum.

Bak unutma onların hiç biri senin arkadaşın değil ve arkadaş da olmayacaksın. sizler orada Ücret karsiliği çalışan menfaat birlikteliği olan tiplersiniz, oradaki insanlardan çok bir şey bekleme muhtemelen çoğu bir birini görmek dahi istemiyordur.

@AYLAK ADAM, hastalığım tetiklenmemesi için benim kafamı dağıtıyor olmam lazım lakin buna izin vermiyorlar

Kardeşim tek ve gerçek dost ALLAH c.c tır. Bu yüzden işyerindekileri önemsemeden O c.c nunla sohbet etmeye konuşmaya çalış. Suan benim yaptıgım ve insanlara söylediğim beni ister sevin ister sevmeyin. Buraya sevilmek ve muhabbet için gelmedim dedim. İşimi yapıyorum gereksiz lüzumsuz insanlarla muhatap olmuyorum. Buda hiç beni üzmüyor. Çünkü ALLAH c.c bana yeter... Eminim ki sana da yetecektir

@MertKutuk,
İşin çıkmaza girdiği nokta burası zaten. Durum ne olursa olsun senden önemli kimse yok, bunu kibirden ziyade sağlık için kullanmalıyız.

"Boş ver"meyi bir şekilde öğrenmemiz gerekiyor.

@MertKutuk,

dış görünüşünde bişey yok kardeşim çok güzel adamsın