Ikiz kizlarimin hikayesini anlatmak istiyorum. O an olarak kendim kendimde yasamadim, fakat O an olarak doktorun benimle kizlarim hakkinda konustuguna deginmek istiyorum.
Bir annenin en güzel duygularida hamile oldugunu ögrendigi zaman olur. Bir bebegin dogacagi sevincini yasarken, 4 aylik iken birden doktorum hic süphe duymusmuyduk ikinci bir bebegin daha olabilecegini diye sordu bana saskinlikla. Artik bugünden sonra her hafta kontrolden gececeksin ve tüm gerekli kontrollerini ben takip edecegim dedi
6 ay doldurdu doldurmadi bebeklerin cigerlerinin gelismesi icin igneler gerektigini söyleyerek beni hastaneye sevk etti doktorum. 3 gün yat hemen cikarsin demisti... gidis o gidis bir gittim hastaneye birakmadilar daha. Doktorlarin kendi aralarinda konusmalari baslamisti, benide ürkütüyorlardi. bana bir bebegin pek gelisimini görmediklerini, ya ikizinden zayif oldugundan yada hastaneye geldi geleli büyümesi durdugunu düsünüyorlardi. Zaman zaman da kalbinin yavasladigini fark etmisler
Günlerden cuma aksami, yine kalp dinleme cihazinda bebekleri dinliyecekler. Fakat ikinci bebegi bulamiyorlardi. Ani bir panik ile tepeme hastanenin tüm doktorlari hemsireleri dikilmisti. Gece oldugu icin hepsi nöbetci idi
Onca panik ten sonra hemsirenin biri, ultrasyon ile baksak diye fikrini söyledi. Iyikide bakmislar, meger benim yumurcaklarin kalp atislari ayni anda atiyormus, o nedenle de ikinci bir bebek bulamamislardi
hepimiz sevinmistik bu duruma. Ama yinede ertesi gün Profesöre danismak istediklerini söylediler.
Profesör ise muayeneden sonra, yukari cikarin hemen bu bayani ameliyata hazirlayin bebekleri alacagiz oldu
Ama nasil olur bunlar daha 6 aylik dedim ben, normalde 3 aylari daha var Bana sakin olun bayan, TIP okadar gelistiki, bebekler su an saglikli, ve sorun cikmamasi icin dünyaya gelmeleri gerek. Nedeni ise iki bebegede yeterince yer olmamasi idi. Dünyaya geldikten sonra Kümez de biz onlara yeterince gerekeni yapacagiz, siz hic merak etmeyin, diger test sonuclarida cok harika, saglikli 2 bebeginizi kucaginiza alacaksiniz...
Elimiz mahkum mecbur kabul ettim, cünkü bu konuda hic bir bilgim yoktu. Güvendim doktorlara
Ameliyathaneyi cikarken ayilmistim bile, fakat bebeklerimi göremedim yogun bakima alindiklari icin. Birkac saat sonra doktorun biri yanima gelip cocuklarin durumunu anlatti. Hani zayif ve kalp atislari yavaslayan bebek varya, iste o hemen kendi nefes almaya baslamis gayet saglikli durumu iyi, hicbirseye ihtiyaci yok
ama saglikli deyipte asil umudumuzu bagladigimiz bebek ise kendisi nefes alamiyordu ve cihazlara takmislardi
Benimde yataktan kalkmam yasak idi, bu nedenle 3. gün nihayet bebekleri görmeye zorla izin aldim ve gittim, daha dogrusu tekerlekli sandalye ile götürüldüm.
Solunum zorlugu ceken Dilara´m hala bir ölü gibi yatiyor hic kipirdamiyordu. Ziyaretine gittigim gün ise beyin kanamasi gecirmisti ve doktor bana kan verilmesi gerektigini onun icin imza atmami söyledi. Bana bu cocugun yasamasina 50% sans veriyorum, ama digeri saglikli cokda hareketli masallah dedi
Beni Dilara´min ölebilecegini söylediler, ben ise hic dinlemedim onlari hala dua ediyorum her ikisi icin
5. ci günün sonuna dogru doktor bir mucize olabilir, Dilara artik kendisi nefes alabiliyor dedi ve o günden sonra her ikiside hayat mücadelesine son hizi ile sürdürüyorlar ve hizlaniyorlardi
Damla 1030gram Dilara 1330gram dogduguna ragmen, hersey iyiye gitmeye baslamisti, kilo aliyorlardi. 3 hafta yogun bakim sonunda, artik normal klinik odasina alabiliriz diyorlardi doktorlar. Yogun bakimdan cikacaklari gün yanlarina gittim, doktor yanima geldi ve lütfen oturun sizinle birsey konusacagim dedi. (Cok ciddi bir tonla)
Dilara´yi gecirdigi onca sIkIntIlI günlerden sonra onun beyin tomografisini cektiklerini söylediler. Yogun bakimdan cikarmadan bir genel kontroldan gecirmek istemisler dilara yi. Doktor basladi Serebral Paralize (CP) vs vs bana anlatmaya. Ben ise hicbir kelime anlamiyordum doktorun ne demek istedigini
Bana acikca anliyacagim dilden söylermisiniz dedim ne diyorsunuz. Oda basladi: Sizin bebeginiz belki hicbir zaman konusamiyacak, yürüyemiyecek belkide duyamiyacak ve göremiyecek. belki hic oturamiyacak bile diye sayiyordu... Ama Fizik tedavi ile büyük basarilar elde edebilecegimizi anlatiyordu ki. ben dediklerini artik duymuyordum. $ok olmustum ne diyecegimi ne düsünecegimi bilmiyordum
Aradan bir gün gectikten sonra yine gittim hastaneye bebeklerimi görmeye. Doktor yine geldi yanima, ama bu kez icimde bir korku daha vardi ki. doktor: malesef bir süphe icinde idik ve ikinci bebegide kontrol ettik, her nedense ondada var Serebral Paralize dedi
$imdi doktorlarin 3 haftalik iken cektikleri beyin tomografisinin sonucunda teshis konulduguna seviniyorum, cünkü zamaninda tedaviye baslamistik
10 Yili nasil gecirdigimizi tahmin ediyorsunuzdur. Hergün tedavi sürekli doktor ve hastane kontrolleri vs vs vs cocuklarin gittikleri kre$ bile bana, cok fazla uygulama yapiyorsunuz, cocuklar yoruluyor biraz azaltsaniz diyordu. Haftalik planimiz dolu idi, günlük fizik tedavi haricinde, at terapisi, su terapisi (yüzme), konusma terapisi, el-hareket terapisi, macaristan fizik tedavi (Petö) aklimdakiler bukadar sanirim baska yoktu
hoby olarakta bisiklet sürüyorlar (üc tekerli)
Her ikiside kisa yollari yürütec ile yürüyebiliyorlar ve uzun yollarda tekerlekli sandalyelerini veya bisikletlerini aliyorlar
4 hafta önce de, daha iyi hareket etmeleri icin, her ikiside kalcalarindan ameliyat oldular. Arti sinirleri uzatildi. $u an ve daha 1 bucuk hafta alci yatagindalar
Alcilar ciktiktan sonra tedavi merkezine sevk edilecegiz insallah, ondan sonra daha iyi gelisme olacak
yazi biraz uzadi kusura bakmayin, insan yazdikca yazasi geliyor
saygilar
Bir annenin en güzel duygularida hamile oldugunu ögrendigi zaman olur. Bir bebegin dogacagi sevincini yasarken, 4 aylik iken birden doktorum hic süphe duymusmuyduk ikinci bir bebegin daha olabilecegini diye sordu bana saskinlikla. Artik bugünden sonra her hafta kontrolden gececeksin ve tüm gerekli kontrollerini ben takip edecegim dedi
6 ay doldurdu doldurmadi bebeklerin cigerlerinin gelismesi icin igneler gerektigini söyleyerek beni hastaneye sevk etti doktorum. 3 gün yat hemen cikarsin demisti... gidis o gidis bir gittim hastaneye birakmadilar daha. Doktorlarin kendi aralarinda konusmalari baslamisti, benide ürkütüyorlardi. bana bir bebegin pek gelisimini görmediklerini, ya ikizinden zayif oldugundan yada hastaneye geldi geleli büyümesi durdugunu düsünüyorlardi. Zaman zaman da kalbinin yavasladigini fark etmisler
Günlerden cuma aksami, yine kalp dinleme cihazinda bebekleri dinliyecekler. Fakat ikinci bebegi bulamiyorlardi. Ani bir panik ile tepeme hastanenin tüm doktorlari hemsireleri dikilmisti. Gece oldugu icin hepsi nöbetci idi
Onca panik ten sonra hemsirenin biri, ultrasyon ile baksak diye fikrini söyledi. Iyikide bakmislar, meger benim yumurcaklarin kalp atislari ayni anda atiyormus, o nedenle de ikinci bir bebek bulamamislardi
hepimiz sevinmistik bu duruma. Ama yinede ertesi gün Profesöre danismak istediklerini söylediler.
Profesör ise muayeneden sonra, yukari cikarin hemen bu bayani ameliyata hazirlayin bebekleri alacagiz oldu
Ama nasil olur bunlar daha 6 aylik dedim ben, normalde 3 aylari daha var
Bana sakin olun bayan, TIP okadar gelistiki, bebekler su an saglikli, ve sorun cikmamasi icin dünyaya gelmeleri gerek. Nedeni ise iki bebegede yeterince yer olmamasi idi. Dünyaya geldikten sonra Kümez de biz onlara yeterince gerekeni yapacagiz, siz hic merak etmeyin, diger test sonuclarida cok harika, saglikli 2 bebeginizi kucaginiza alacaksiniz...Elimiz mahkum mecbur kabul ettim, cünkü bu konuda hic bir bilgim yoktu. Güvendim doktorlara
Ameliyathaneyi cikarken ayilmistim bile, fakat bebeklerimi göremedim yogun bakima alindiklari icin. Birkac saat sonra doktorun biri yanima gelip cocuklarin durumunu anlatti. Hani zayif ve kalp atislari yavaslayan bebek varya, iste o hemen kendi nefes almaya baslamis gayet saglikli durumu iyi, hicbirseye ihtiyaci yok
ama saglikli deyipte asil umudumuzu bagladigimiz bebek ise kendisi nefes alamiyordu ve cihazlara takmislardi
Benimde yataktan kalkmam yasak idi, bu nedenle 3. gün nihayet bebekleri görmeye zorla izin aldim ve gittim, daha dogrusu tekerlekli sandalye ile götürüldüm.
Solunum zorlugu ceken Dilara´m hala bir ölü gibi yatiyor hic kipirdamiyordu. Ziyaretine gittigim gün ise beyin kanamasi gecirmisti ve doktor bana kan verilmesi gerektigini onun icin imza atmami söyledi. Bana bu cocugun yasamasina 50% sans veriyorum, ama digeri saglikli cokda hareketli masallah dedi
Beni Dilara´min ölebilecegini söylediler, ben ise hic dinlemedim onlari hala dua ediyorum her ikisi icin
5. ci günün sonuna dogru doktor bir mucize olabilir, Dilara artik kendisi nefes alabiliyor dedi ve o günden sonra her ikiside hayat mücadelesine son hizi ile sürdürüyorlar ve hizlaniyorlardi
Damla 1030gram Dilara 1330gram dogduguna ragmen, hersey iyiye gitmeye baslamisti, kilo aliyorlardi. 3 hafta yogun bakim sonunda, artik normal klinik odasina alabiliriz diyorlardi doktorlar. Yogun bakimdan cikacaklari gün yanlarina gittim, doktor yanima geldi ve lütfen oturun sizinle birsey konusacagim dedi. (Cok ciddi bir tonla)
Dilara´yi gecirdigi onca sIkIntIlI günlerden sonra onun beyin tomografisini cektiklerini söylediler. Yogun bakimdan cikarmadan bir genel kontroldan gecirmek istemisler dilara yi. Doktor basladi Serebral Paralize (CP) vs vs bana anlatmaya. Ben ise hicbir kelime anlamiyordum doktorun ne demek istedigini
Bana acikca anliyacagim dilden söylermisiniz dedim ne diyorsunuz. Oda basladi: Sizin bebeginiz belki hicbir zaman konusamiyacak, yürüyemiyecek belkide duyamiyacak ve göremiyecek. belki hic oturamiyacak bile diye sayiyordu... Ama Fizik tedavi ile büyük basarilar elde edebilecegimizi anlatiyordu ki. ben dediklerini artik duymuyordum. $ok olmustum ne diyecegimi ne düsünecegimi bilmiyordum
Aradan bir gün gectikten sonra yine gittim hastaneye bebeklerimi görmeye. Doktor yine geldi yanima, ama bu kez icimde bir korku daha vardi ki. doktor: malesef bir süphe icinde idik ve ikinci bebegide kontrol ettik, her nedense ondada var Serebral Paralize dedi
$imdi doktorlarin 3 haftalik iken cektikleri beyin tomografisinin sonucunda teshis konulduguna seviniyorum, cünkü zamaninda tedaviye baslamistik
10 Yili nasil gecirdigimizi tahmin ediyorsunuzdur. Hergün tedavi sürekli doktor ve hastane kontrolleri vs vs vs cocuklarin gittikleri kre$ bile bana, cok fazla uygulama yapiyorsunuz, cocuklar yoruluyor biraz azaltsaniz diyordu. Haftalik planimiz dolu idi, günlük fizik tedavi haricinde, at terapisi, su terapisi (yüzme), konusma terapisi, el-hareket terapisi, macaristan fizik tedavi (Petö) aklimdakiler bukadar sanirim baska yoktu
hoby olarakta bisiklet sürüyorlar (üc tekerli)
Her ikiside kisa yollari yürütec ile yürüyebiliyorlar ve uzun yollarda tekerlekli sandalyelerini veya bisikletlerini aliyorlar
4 hafta önce de, daha iyi hareket etmeleri icin, her ikiside kalcalarindan ameliyat oldular. Arti sinirleri uzatildi. $u an ve daha 1 bucuk hafta alci yatagindalar
Alcilar ciktiktan sonra tedavi merkezine sevk edilecegiz insallah, ondan sonra daha iyi gelisme olacak
yazi biraz uzadi kusura bakmayin, insan yazdikca yazasi geliyor
saygilar
