Bu sözü son zamanlarda oldukca fazla duyar oldum..
Aslında ilk etkilerini çocukluktan çıkış ve ergenlikte hisseder olmuştum. çünkü artık çocuk sıfatında değil erkek sınıfında değerlendiriyorsunuz. bu durumda doğal olarak karşı cins ile ilişkilerinizi daha yoğun yasamanıza neden oluyor,sosyal iletişimiz artıyor ve konuşulan konular ve kelimeler farklılaşıyor.
İşte tam bu devrede konuşulan kelimelerden bir örnek "oğuz beni kimse almazsa sen alırsın değil mi" olayın güzelliğine kaptırıp " tabii ki canım" derdim fakat bilinç düzeyi artıkca düşünmeye başladı beynim " bu ne demekti yahu" nasıl yani kimse almazsa sen alırsın. bu düpedüz hakaretti. beni kimse secmezse ya da evde kalırsam sen zaten elimin altındasın, garantidesin. yani sen seceneklerin içinde en son gelenisin ya da uğranacak durakların içinde en son duraksın inilecek..
Aslında kadınların yasama bakış acılarını değerlendirdiğim zaman şimdiki düşüncemin ışığında bu çok anormal bi durum gibi gelmiyor. neden mi? çünkü garantiyi seviyorlar güvenlik altında olmak onlar için vazgeçilmez bir unsur, mutlaka yanlarında can yelekleri olmalı. buraya kadar anlaşılıyorda bu ruh halini bu kadar pervasızca ortaya koymaları şaşırtıyor beni.
Yaşama değerveren ve yasamdaki herhangi bi etkinlikten en doğal şekilde pay almayı isteyen talep eden hatta mucadele eden bir beyin böyle bişeyi nasıl kabul edebilir ya da böyle bir düşünceye yaklaşıp hoşgörebilir?
Sanırım hala bazıları "farklı" insanları 14 y.y. yaşıyor sanıyorlar. birilerinin bunlara geçti bor' un pazarı......... demesi gerekiyor
hayatımız yolgeçen hanı değil..................
saygılarımla
Aslında ilk etkilerini çocukluktan çıkış ve ergenlikte hisseder olmuştum. çünkü artık çocuk sıfatında değil erkek sınıfında değerlendiriyorsunuz. bu durumda doğal olarak karşı cins ile ilişkilerinizi daha yoğun yasamanıza neden oluyor,sosyal iletişimiz artıyor ve konuşulan konular ve kelimeler farklılaşıyor.
İşte tam bu devrede konuşulan kelimelerden bir örnek "oğuz beni kimse almazsa sen alırsın değil mi" olayın güzelliğine kaptırıp " tabii ki canım" derdim fakat bilinç düzeyi artıkca düşünmeye başladı beynim " bu ne demekti yahu" nasıl yani kimse almazsa sen alırsın. bu düpedüz hakaretti. beni kimse secmezse ya da evde kalırsam sen zaten elimin altındasın, garantidesin. yani sen seceneklerin içinde en son gelenisin ya da uğranacak durakların içinde en son duraksın inilecek..
Aslında kadınların yasama bakış acılarını değerlendirdiğim zaman şimdiki düşüncemin ışığında bu çok anormal bi durum gibi gelmiyor. neden mi? çünkü garantiyi seviyorlar güvenlik altında olmak onlar için vazgeçilmez bir unsur, mutlaka yanlarında can yelekleri olmalı. buraya kadar anlaşılıyorda bu ruh halini bu kadar pervasızca ortaya koymaları şaşırtıyor beni.
Yaşama değerveren ve yasamdaki herhangi bi etkinlikten en doğal şekilde pay almayı isteyen talep eden hatta mucadele eden bir beyin böyle bişeyi nasıl kabul edebilir ya da böyle bir düşünceye yaklaşıp hoşgörebilir?
Sanırım hala bazıları "farklı" insanları 14 y.y. yaşıyor sanıyorlar. birilerinin bunlara geçti bor' un pazarı......... demesi gerekiyor
hayatımız yolgeçen hanı değil..................
saygılarımla
