Garip bir an [Yaşam]

Tuhaflıklarla dolu bir an içerisindeyim,sanki engin denizlere uçsuz bucaksız okyanuslara doğru akan milyarlarca nehir yataklarının birinde sürükleniyorum,sonunda köpek balıklarının bile uğramadığı bir yerden sonra güneş ışığının bile erişemediği okyanusların o dipsiz ve zifiri karanlıklarındayım, kendi derinliklerime doğru indikçe hiç bilmediğim bir yolun yolcusu olduğumu görüyorum nereye gittiğimi yahut yolun beni nereye götürdüğünü bilmeden yürüyorum ardımda kendimi bırakarak.
Yazılan cümlelerin telafuz edilen her kelimenin anlamını yitirdiği her şeyin basitleştiği bir an içerisindeyim, inat edip kendimden biraz daha içeri daldıkça tarihin çöplüğünde buluyorum kendimi ve Arafat’ ki ilk buluşmayı düşlüyorum Adem ile Havva’ da, Habil’den akan ilk kanı,gırtlağında babasının hançeri ile İsmail’i,tur i Sina da Allah’la konuşan Musa’yı, Miraç’a yükselen Muhammed’i düşlüyorum, Sudan’da açlıktan ölen bebekleri,Filistin’de taş atan çocukları, Bağdat’a yağan bombaları, yaşam var oldu olalı yer altında yatan kimsesiz mezarları düşlüyorum ve kendi içimdeki mezarları keşif etikçe kendi ölümümü özlüyorum...

Bence yanlış yerlere bakıyorsun sedat.

İleriye geleceğe doğru bak. Planlarını programlarını hep güzellikler üzerine
yap.

aferitis

abiciğim pardon ama sen yazının bir deneme olduğunu anlayamamışsın galiba.

gülnihalDen

Deneme dahi olsa burada o kadar kendini ümitsiz hisseden arkadaslarım var...

bu yazılardan yola çıkarak neler düsünebileceklerini düsünerek yazsan daha iyi olacaktı...

denemelerini insana yasam hevesi katacak yönde yaparsan büyük bir zevkle en basta ben okuyacagım ve benim gibi bir sürü insan...

yeni denemelerini (hayata pozitif yönde bakan) görmek ve okumak dilegiyle...

gülnihal

hanım denemenin negatfi pozitifi yoktur aslında denemenin ispatı da olmaz yani bu yazıyı bi özürlü yazıyor diye hemen adını karamsarlık koymak yanlış diye düşünüyorum hem idda ediyorum bu ortamda kimse benim kadar kendiyle barışık değildir. saygılar

....

bunu yazılarına daha pozitif yansıt o zaman zira seni herkes dibe vurmus olarak görmekten vaz geçecek bastada ben...

insanların bir satırlık cümlede küçücük bir ısık yakalamak için burda herseyi satır satır ve hece hece okuduklarını göz önünde bulundur lütfen..

bu arada aynı kulvarda kosuyoruz...bende bir engelliyim...

valla kimin ne dediği ve ne düşündüğü pek umursadığımı söyleyemem ben kendimi bilip kendime güveniyorsan ve bana verelini bir lütuf olarak görüyorsam yeterli gerisi tefferuat

...

gülnihal gönderdiğin mesaja cevap yazdım ama hata oluştuğu için göndermiyordum bende burdan yazıyorum arkadaşın için gercekten çok üzüldüm ve özür diliyorum aslında yazdıklarımla yapımın tamaman zıt olduğunu anlatm ak isterdim...

Arkadaşlar,
depresyon bulaşıcıdır. tıpkı bir grip gibi. bu yazıyı görünce ben sedat'ı ciddiye aldım ve kendisine özel mesaj yazmak zorunda hissettim ve yazdım. diğer arkadaşların da dediği gibi burda bu tür yazıların yazılmasını doğru bulmuyorum. deneme olarak ise hiç doğru değil. zaten arkadaşların binbir türlü sıkıntıları var.
bir ara bayke'nin ''onun özürü yoktu '' diye bir yazısı vardı. o yazıyı da bu türden ve çekilmez bulmuştum