Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Engelli olmanızla alakalı, çok güldüğünüz bir anınız var mı?

aksu

Yeni Üye
Üyelik
6 Haz 2005
Konular
4
Mesajlar
40
Reaksiyonlar
0
Ya bu gün benim keyfim yerinde galiba.

Bugün engelli bir insan olarak içinde bulunduğumuz duruma çok farklı bir gözle bakalım istiyorum.
Çünkü bu güne kadar forum sitelerinde genellikle, şikayetlerimiz,beklentilerimiz, ihmal edilişlerimiz, sitemlerimiz , rahatsızlıklarımız, kırgınlıklarımız hüzünlerimiz ve bunlara benzer nahoş konular ele alınmış hep.
Bunların konuşulmasından da rahatsız değilim tabi ki, kesinlikle bunlar yapılmalı ve bunları konuşabilidğimiz bir ortamımız olduğu için ne kadar şanslı olduğumuzun da farkındayım.
Ama baştada dedim ya... Bugün benim keyfim yerinde sanırım.
Ve şimdi '' Birazda Gülelim '' diyorum.
Yeni forum konumuz şu olsun mu?
Engelli olmanızla alakalı, çok güldüğünüz bir anınız var mı?

Yani şöyle ki, sizin başınıza gelen bir olayı, kolu, bacağı, kaşı, gözü normal standartlarda olan bir insan yaşadığında sıradan sayılabilir.
Ama siz engelli olduğunuz için aynı olay sizin başınıza geldiğinde daha renkli, daha komik bir hal almıştır. Yıllar sonra hatırladığınızda bile siz farkında olmadan yüzünüze otomatikman bir gülücük kondurur.
Mutlaka hepinizin böyle bir anısı vardır.
Offf !!! biraz karışık mı anlattım ne?

Durun en iyisi örnekte vereyim.
Mesela, siz yolda giderken, sizin farkınızı keşfeden bir adam,bütün antenlerini açıp , dik dik size bakarak sizi incelemeye aldığından önündeki çukuru görmeyip tökezlemedi mi hiç?
Ya da koskoca elktrik direğini farketmeyip direğe toslamadımı?
ve ardından herkesle birlikte sizde ona dönüp,onun düşütüğü duruma gülmediniz mi?
Ya da ne bileyim, Çocukken yaptığınız bir yaramazlık, sağlıklı bir çocuk yaptığında o kadar komik olmazken, siz engelli bir çocuk olduğunuz için çok daha komik, çok daha şirin görünmedi mi göze...
Yani işte buna benzer örneklerdi anlatmak istediğim. Eminim sizler bu örnekleri çokdaha çeşitlendirirsiniz.
Şimdi geriye dönüp düşündüğünüzde sizi güldüren, hatırladığınızda sizi hala çok eğlendiren böyle anılarınız yok mu ?
Ben biliyorum...
Var...
Hadi o zaman, herkes hafızasını didiklesin. Güldürelim biraz birbirimizi ya...

Bakalım neler dökülecek ortaya merakla bekliyorum.
 
açıkçası olağan şeyler yaşamışsın
ben her nedense hiçbir şey yaşamadım bu konuda görünmezmiyim ne :D
 
Re: [Soru] Engelli olmanızla alakalı, çok güldüğünüz bir anınız varmı?

aksu' Alıntı:
Ya bu gün benim keyfim yerinde galiba.
Kafam yerinde diyince dün aksam yasadıım olay geldi aklıma.

Arkadaşlar okey oynamaya gidelim dediler...
Kahvehane bizim eve 100 metre uzaklıkta. Pek takılmam aslında kahveye
İki arkadaşım iki yanıma girerek beni kucaklayıp kahveye götürdüler. Aslında 3 arkadasım var da beni iki kişi taşıyabiliyor, Hani okey 4 kişi ile oynanıyor ya o bakımdan :) Toplamda 4 kişiyiz yani...
Gittik okeyimizi oynadık, yenen taraftaydım.
Çıkışta hava kararmıştı.
Yine aynı şekilde eve taşınıyordum arkadaşlarım tarafından, yolun ortasından ilerliyorduk
Aramızda konuşuyorduk ki yükses sesle konuşurum. Gülerek "Önümüze gelene bir tekme" falan gibi şeyler söylüyordum
10 metre falan ilerleyince farlardan ve sesten arkamızdan bir arabanın geldiğini anlayınca,
"Araba geliyor sağa çekin" dedim.
Araba bize yaklaşınca yavaşladı, biz aramızda konuşmaya devam ediyorduk. Biraz arkamızdayken, Bu arada hep beraber ilerliyoruz.
Şofor koltuğunda oturan hafif kafasını çıkartarak "ne oldu yahu" dedi.
Ben adamı tam göremiyorum, Bizim mahalle ya heralde tanıdık biridir dedim içimden, espri yapıo die düşündüm

"Pert oldum dedim" (Arabalar kullanılamayacak duruma geldiklerinde perte çıkartılır)
Adam görüş alanıma girdiinde tanıdık biri olmadığını farkettim.
Benim bu lafın üstüne adam sesli bir kahkaha atarak; arkadaşlara "çok mu içirdiniz" dedi
Bende lafa atladım hemen
"Çok çay içtim, çayla sarhoş oldum" Ben konuştukça adam gülmeye devam ediyor.
Yok ağabey dedim, beni 27 yıldır bu şekilde taşırlar ama 27 yıldır sarhoş gezmem" dedim
Arkadaşlara, "Elini yüzünü yıkayın açılır"dedi.

Evin önünüe geldiimizde adamda basıp gitmişti.

Arkadaşlara sordum; "ben tanıyamadım yahu kimdi bu adam?" Onlarda tanımıyoruz dediler. Başladık gülmeye :)

Adam beni sarhoş ve espri yaptıımızı sanmıştı, ortada hiç bir şey yokken arkadaşlarım tarafınan taşınıyorum sanmıştı. Biz buna baya bi güldük.

Sora dedim ben değilde adamlar sarhoş olabilir :)


Ya bir tane daha geldi aklıma, msjımda değiliklik yapıyorum (yukardaki yazıları 15 dk önce yazmıştım)

15-16 yaşlarındayım, ablam ile birlikte eve geri dönmek için duraktan minübüse binmiştik. Doluydu, kimse de lütfedip bana yer vermedi. (bu yer verme ile ilgili bir çok anımı daha sonra anlatırım :) ) Sol kolumu kullanamıyorum. Dizlerden bükük şekilde ayakta durabiliyorum. Yukarıdaki tutacaklardan sağ elimle tuttum. Minübüs biraz ilerledikten sonra bir yolcu aldı. Bu bayan geldi yanıma dikildi. Sanırım bana hiç dikkat etmemiş olacak. Bir süre sora bana parayı göstererek "şunu uzatırmısınız" dedi. Hafif gülümseyerek "uzatamam" dedim. (Hayır sağ elimle parayı alıp uzatmaya çalışsam düşecem) Kadın şaşırarak "uzatsan kolun mu kopar" deyince, Bende "belki kopabilir diyerek ve sol kolumu göstererek bakın bi önceki sefer mininüse bindiğimde birisinin parasını uzatıyım derken bakın bu hale geldi sol kolum" dedim. :) Ablam dahil 2-3 kişi başladılar gülmeye Kadın sadece "Afedersiniz" diyebildi :) :)
 
Benimde aklıma bir çocukluk anım geldi. Biz ablamla aklımıza geldikçe o günkü halimize hala çok güleriz. Bakın sizede anlatayım.

Ben çocukkken bahçeli müstakil bir evde oturuyorduk. o yıllardada etrafımıza yeni yeni apartmanlar yapılıyordu. Bizde o apartmanlardaki evlerin dizi dizi yapılan küçük balkonlarına çok özenirdikhep. Niye bizim de öyle balkonumuz yok diye çok hayıflanırdık. Keşke bizim de öyle bir balkonumuz olsaydı!

Sonra annemin evde olmadığı bir gün, bahçe kapısının üzerine yapılan beton zemin ilişti gözümüze. Burası 1,5 metrekare genişliğinde kapıya koruntu olsun diye yapılmış bir yerdi.

Ama olsun, tıpkı balkona benziyordu :) Merdiveni falan yoktu ama, biz iki dahii bunada bir çözüm bulabilirdik!!!

Nitekim arka bahçede biraz eşelendikten sonra eski tahta bir merdiven bulduk. İyi ama ben doğru yolda zor yürüyordum zaten, bu merdivenle ta oraya nasıl tırmanırdım. :eek: Ablam,'' dur önce ben çıkıp bir bakiym ''dedi.

O an onu çok kıskandım. Ya o çıkrada ben çıkamazsam, aşağıda kalırsam!!! Banane , küçük balkonumuza ben de onunla birlikte çıkmak istiyordum.

Ben hemen,'' olmaz, benide oraya çıkart , ya da sende çıkamazsın,yoksa senin oraya çıktığını annem geldiği zaman anneme söylerim''dedim. Ablam düşündü taşındı ve oda balkonu gözden çıkartamadı :lol: baktiki pabuç pahalı , ''peki o zaman hadi gel, bin sırtıma '' dedi.

Ama malesef ablada daha 11 - 12 yaşlarında falan :lol: benim boyumsa nerdeyse ona yakın. Ben onun sırtına yüklendim , hırıl hışıl küçük balkonumuza çıktık. :D sonra ablam birdaha aşağı indi ve aşağıdan küçük bir paspas ve çerez alıp tekrar yukarı çıktı.

Yaşasın, çok mutluyduk. artık bizimde bir balkonumuz vardı ve işte biz şimdi o balkondaydık. artık çerezlerimizi yiyip kabuklarını aşağıya atıp, yere nasıl düştüklerini seyredebilirdik, bakalım önce hangimizinki yere düşecekti. Bu bizim için olağanüstü bir keşifti.

Mevsim yaz,aylardan temmuzdu. güneş tepemizi pişiriyordu ama biz halimizden şikayetçi değildik.

Neyse efendim, biz iki kafadar tam yerimize yerleşmiştik ki annem çıkagelmez mi? bizi orda görür görmez kadıncağzın aklı başından gitti.
Çünkü çıktığımız yer gerçekten çok tehlikeliydi. Üstelik hem çok küçük, hemde etrafında hiç bir korkuluk yoktu. Boş bulunup arkamıza dayanmak istesek yere çakılacaktık.

Ve tabi biz küçük balkonumuzun sefasini süremeden annem apar topar bizi ordan indirdi. :cry:

Ve annem ablama beni oraya çıkarttığı için çok kızmıştı.

Banane o ablaydı, ben ne dersem diyeyim, o da bana kanmasaydı. :D
 
Kuzenimle fenerbahçe sahilinde oturuyordum.
Dilenci bir kadın geldi,'falına bakayım' dedi.'Param yok bedava bak 'dedim.Yok dedi gitti ama çok sinirlendi tavrıma.Kuzenimin koluna girip zoraki sendeleyerek arabaya binerken(koltuk değneği kullanamıyorum bu arada)arabaya yanaştı ,'pis sarhoş' diye bağırdı bana.O zaman çok gülmüştüm..
 
Vakıf guraba hastanesinde rapor almak için kuyrukta bekliyorum herkes ayakta bir ben tekerlekli iskemledeyim.
Önümde ayakta durmakta zorlanan yaşlı bir teyze duruyor.
Ben yeni kaza geçirmişim , klinikten gelirken tekerlekli iskemleye bindirilmişim. Ne durumuma nede iskemleye alışmışım henüz, o yüzden başımı kaldırıp etrafıma bakamıyorum bile.
Yanımda bir kadın belirdi “ işte şimdiki gençler böyle, utanmadan oturmuş ,yer vermemek için kafasını bile kaldırmıyor “ dedi….güldüm…evet sadece güldüm benden başka gülen de yoktu.

Birkaç kere daha bu yaşta bu iskemlede oturmamı tembellikten sanıp azarlayanlar oldu.
Bunlar insanı gülümsetiyor , ama gülümsemenin acı sı bunlar
 
polis üstümü arıyorsu protez bacagıma elledi bu ne dedi bazuka dedim silahı cekti ve göster dedi
 
sakatlığımla ilgili çok güldüğümüz bir anımı paylşayım sizinle
lise birinci sınıfa gidiyordum fizik dersinden yazılı olacaktım
son yazılıda geçmek için bir şeyler yapmam gerekiyordu
sağ ayakkabımın altına yazılıda cıkacak soruların cevaplarını
yazdım sınav başladı ben tabı harıl harıl kopyaya bakarak
cıkan soruların cevaplarını yazmaya başladım.
Meğersem arkamda oturan arkadaşda benim ayağımın altındaki
kopya kağıtlarına bakarak soruların cevabını yazıyormuş
sınav bittikten sonra bana teşekkür ediyor hayırdır dedim
kopyayı beraber cektık dedi tabi arkadaşlarla bize bir gülme aldı durdurabilene aşk olsun.
 
Benimde güldüğüm ve halada aklıma geldikçe güldüğüm bir anım var benimle ilgili deyil ama ilginç bir anı bu başkanla (bizim apartmanın yönetim başkanı) ile bundan 4-5 ay önce bir hayırlı iş için Ankara'ya gitmiştik başkanın amca oğlunun evinde kalmıştık o kaldığımız akşam başkanın amca oğlunun arkadaşı gelmişti o da engelli (koltuk deynek kullanıyor) gecenin sonunda o arkadaşı yolcu ediyordukki başkanla vedalaşırken bizim başkanın ayağına koltuk değneğiyle tabiki görmeden kazaren arkadaşta hani kilolu idi de basmıştı bir baktım başkanın hiç sesi çıkmıyor ve canının acıdığını farkettim ben ama o hiç belli etmemeye çalıştı yani havaya falan zıplamadı o an ama arkadaş evden çıkınca birden havalara zıplamaya başladı ve ayağım gitti gitti ben de sakatlandım diyerek havalara zıplıyordu tabiki beni başladım gülmeye o hala zıp zıp zıplıyor başkan niye ayağına deynek basılınca havaya zıplamadın şimdi zıplıyorsun diyorum ama o hala kıvranıyor. İşte böyle düşünceli saygılı arkadaşlarda var bu anı aklıma geldikçe başkanın o haline çok gülerim :)
 
bilmiyorum buraya daha önce yazmışmıydım!
ünivtedeydim...
aynı gün iki sınav var benim ingilizce iyi arkadaşımın tarih
karar verdik;o bana tarihte kopye verecek ben ona ingilizce
iki sınavda test şeklinde...
tarih sınavında yakınımda oturmuş(yan sıralar)alçak sesle 5 _10soruyorum o işaretle a b diyo...
neyse geldik ingilizce sınavına;o bana yardım etti ya boynumun borcu bende yardım edecem yine yan sıralardayız o soruyor ben tam duyamıyorum
_ne?kaç?
o biraz sesini yükseltiyor
ben hala duyamıyorum....
hoca taa arkalardan bağırıyor...
_nuran 15 diyor 15....anlatamam ne kadar güldüm tabii sonradan...
 
Gözlerinde kayma olan bir arkadaşımız vardı. Hikayede biraz sonra soru soracak olan arkadaşımla birlikte yıllardır tanırdık onu. Soru soracak olan arkadaşım şimdi soruyor sorusunu: "Ya senin gözlerinde bişeymi var?" El Cevap: "Valla şimdiye kadar farketmediysen, senin gözlerinde birşey var!"
 
benimde biraz trajikomik bir anım var bir buçuk yıl kadar oldu bir akrabanın düğnünde oturuyoruz oynayanları izliyoruz o sırada bir genç bana dikkatlice bakıyor sonra ben baktığım zaman gözlerini kaçırıyordu beş on dakika böyle sürdü sonra dans havafı çalınmaya başladı aradan bir dakika geçmedi o genç yanıma geldi ve bana benimle dans edermisiniz dedi tabi ben ne diyeceyimi bilemedim sadece hayır teşekkür ederim dedim sonra çocuk tekrar yerine çetti ve beni izlemeye devam etti daha ve saatler geçti biz eve dönmek için kalktım çocuk o an benim engelli olduğumu anladı ve bana dikkatlice baka kaldı oradan uzaklaşana kadar sonra bu olay bana komik ve birazda üzücü bir durumdu eminim o genç hayalkırıklığına uramıştı çünkü:)
 
Aslında hiçte okadar güldürmedi beni engelim ama yinede arkadaşımla yaşadığım bir diyaloğu anlatayım.
Arkadaşlarla konuşuyoruz bir arkadaşım çook severim kendisini benden imkansız olan bişeyi yapmamı istedi ama farkında değil ben yapamayacağımı söylememe rağmen dalgınlıkla işte ısrarla yapmamı istedi bende gırgırla canım bende çok isterdim ama 2.el yok dedim güldüm tabi bizim diğer arkadaşlar koptu ama bir o biraz mahcup oldu bide üzüldü canım benim ya:)neyse ben anladığımı farkında olmadan yaptığını farkında olduğumu söyleyince bide sitem işittim tavrımdan ötürü haklıydı da.
 
Engelli olmakla mı alakalı bilmiyorum ama hayatımda bir günüm benim için çok özeldir...Hatırladıkça hala gülmekten kendimi alamıyorum...:p
Üniversite 4. sınıftaydım...Sabah okula gittim,dersten önce bahçede bir sigara içem dedim,sigaramı yaktım kibrit sönmeden kutunun içine koymuşum,gençliğimde çevreciydim etrafa çöp atmazdım, kutunun içindeki bütün kibritler tutuştu,birazcık elim yandı...:(
Bizim bölüm 4.kattaydı asansöre bindim,elinde camlarla bir adam asansörü açtı,tam binerken camlar elinden düştü ve kırıldı...Benim negatif elektirik adama da geçti...:)
Öğle oldu yemeğe gittik okulun yemekhanesine,yemek yerken koltuk değneğiyle bir bayan öğrenci geldi,oturdu,yemeğini yiyor...Ben yemeğimi bitirdim..Bayanla konuşmaya gittim...Elimde anketler,öğrenciye,benim tez konum okuldaki engelli öğrencilerin sorunları hakkkında tez hazırlıyorum ,bana yardımcı olabilir misiniz dedim,demez olsaydım...:D
Kız ben engelli değilim dedi...Ama koltuk değneğiyle yürüyorsunuz dedim..Kızcağız şaşkın bir şekilde,geçiçi olarak dedi...Şaşırma sırası bendeydi,artık yüzümün rengini bilmiyorum nasıldı ama,morun en koyu hali olmalı...:p
O günden sonrada gördüğüm her koltuk değnekli insana engelli gözü ile bakmamayı öğrendim...Büyük bir ders oldu benim için:p
Benim için hem sinir bozucu hem de çok eğlenceli bir gündü...:)
 
tekerlekli sandalyeye sığmadımm..

inanmassınız tam 110 kilo olmuştum:Dbayanlarda basen sorunudu da olunca düşünün:)))4 aylık hastane tedavisinin ardından yataktan ilk kez kalkıyodum biri sedye dedi biri sırtıma alıyım derken,tekerlekli volvo geldi kapıya..yatakdanda 5 kişi yardımıyla alınıyorum::))))zar zorr millet kan ter içinde beni yatağın kenarına aldılar sandalya yatağa dayatıldı tam oturcamm oda ne sığmıyorum:Dabimm tam güç bastırıyor eliyle :))yok babam girdi devreye öyle bir zorluyorki benii:))imkansız:Ddr lardan biri geçiyordu koridordan içerdeki sesleri duyunca bişey oldu sandı geldi:)kahretsin bide en yakışıklı olanıydı::D:Ddediki gülen bidahaki ameliyetta seni estetik yapalım kalça kenarlarından az alalım:Dçok utandım ama napımm 4 ay boyunca bütün kemik sularını içirdi annem bide pekmez vardı kemiği güçlendirir kan yapar kızım yee:)))sonuç 110 kiloydum sandalyeyi kaldırdılar sedyeyle taşındım :Dama şimdi virdim kiloları bi tabureye bile sığabilirim.........
 
Aşkından yanıp tutuştuğum bir erkek vardı mahallede :D yürüyüşe çıkmıştım ki tamda onun gözünün önünde ayağım kaydı ve çamurun içine kapaklandım.:D hani düş desen düşmez derler ya o türden oldu tam :D kahramanım hemen koştu geldi tabiki ve kaldırdı beni . :eek: O zaman çok utanmıştım ama şimdi utanılacak bişi olmadığını düşünüyorum ve çok gülüyorum buna. :)
 
ben iş aramak için antalyada birsepten bir semte gidiyordum.yalnız bir ayboyunca hepiş aradım.artık belediye şöförleri bile tanımıştıbeni kartı gösteriyodum beleşden iş arıyor ve geziyodumacıkcası ama bir defasında yine elkaldırdım şöför duracaktı beni tanıdı ve hemengazayüklendi.o cok komigime gitmişti adam gaza öyle basıyorduki tozu dumanakatıyodu.neymiş efendimbiz para vermiyomuşuz
 
Üst Alt