Engelli olmanız zaman zaman psikolojinizi bozuyor mu acaba?

Engelli olmanız zaman zaman psikolojinizi bozuyor mu acaba? Ben doğum hatasından dolayı doğuştan cp engelliyim bu egellimi hiç kabullenemedim örneğin 19 yaşıma kadar hiç engelli raporu almadım rapor alırsam engelli oluşum resmiyete dökülecek diye zaman zaman psikolojim bozuldu allah isyan ettim hatta 2009 yılında psikaytriye bile yattım sizdede oluyormu böyle durumlar?
Oluyorsa nasıl rahatlıyorsunuz arkadaşlar ?

engelin tam olarak nasıl

hafif derecede, konuşmam bozuk, denge bozukluğu var mesala topuklu ayakkabı giyemiyorum ve ellerim titriyor

Allah yardımcımız olsun engelliligi benimsemen gerek

artık mecburen öyle yapıyorum yaş büyüdükçe insan daha çok kabulleniyor

Ayakkabı alırken kendimden geçiyorum sadece o zaman dert ediyorum rahatsızlığımı, onun dışında gayet mutluyum (bugün hariç)

Nezihe ben makbule

Engelini hiç sorun yaşamadan kabullenen yoktur sanırım.. Bende o sorun yaşayanlardan biriyim
doğuştan sol ayağımın parmak ucuna basarak yürüme problemim vardı bunun için 2 kez ameliyat gecirdim ne kadar iyide olsa kul yapısı Allah yapısı gibi olmuyor yürürken küçük aksamalar var ortapedi doktoruma bakılırsa benim yerimde olmak isteyen cok insan var bunu kendi kafanda büyütüyorsun diyor. Birçok kişi psikologa gitmemi önerdi gitmedim. Bu seneye kadar rapor almayı hiç düşünmedim. Ayağımdaki aksamayı belgelemeye ne gerek var diyordum sonra anladım ki rapor alsamda almasam da değişen bişey yok bu durumun cefasını cekiyorum varsa sefasını sürmekte benim hakkım... Bakalım yaz sonu rapor almayı düşünüyorum bana ne kadar özür cıkarırlar bilmiyorum kısmet.
ben bu site sayesinde rahatlıyorum ortapedik ayakkabı araştırmak için üye oldum 2 ay oluyor.. Gördüm ki benim gibi olan insanlar hiçte azımsanacak küçümsenecek kadar az değil. Shbet edip dertleşiyorum forum yazılarını takip etmeye çalısıyorum sahsi fikrim denemeni tavsiye ederim.

23 yaşında sağ bacağımı kalçadan kaybettim-barsaklarım alındı. hastaneye çok sık gidiyorum- kalıcı kolostomim var-aşırı ağrılarım mevcut hala- ağrı kesici almadan 1 günüm geçmiyor-6,7 ayda bir böbrek taşı aldırıyorum-ağrısız nasıl yaşanır unuttum ama yinede şükür etmekten başka çare yok bunu görmek içinde kendinden daha beter olanaların var olduğunu bilmek gerekir. yinede mutluyum,çoğu kez mutsuzum ama olsun buna da şükür. 4 sene 3 ay oldu.

[FONT=verdana][SIZE=2]Elbette etkilenmeyen yoktur. Fakat etkisi kişiden kişiye değişir. Bazı insanlar alıngan olurlar ve daha fazla sorun yapar engelli oluşunu. Bazı insanlar ise işi espriye dökerek geçiştiriler. [/SIZE]
[SIZE=2]Etkilenme olayı kişinin çokta elinde olan bir şey değildir diye düşünüyorum. Elinde olan ise duygularına hakim olarak kendini engelli olarak ezdirmemek ve aciz olmadığını gösterebilmektir. Bunun içinde çalıştığın iş yerinde, yaşadığın mahallende azimle elinden gelenin en iyisini yapmak için emek ettiğin sürece bazı kendini bilmezler haricinde herkes sizi takdir edecektir. Ama hiçbir zaman herkesin sizi tam olarak anlamasını beklemek en büyük hayal kırıklığı olsa gerek….[/SIZE][/FONT]

Dert Ettiğiniz Bu Mu Bende CP Ortapedi Engellisiyim 15 Yaşında İki Kez İntihar Ettim Ama Anladım Ki Bu Bana ALLAHIM Bir Hediyesidir Yaşamak Güzel 17 Yaşımdan Buyana Hiç İsyan Etmedim Psikolojim ALLAH Şükür İyi Kafaya Takarak Kurtulamazsınız....

Zaman zaman psikolojide gel gitler olabilir. Bunun önüne geçmenin tek yolu da sağlam bir maneviyata sahip olmaktır... Manevi tarafımıza Kuran okumak, zikir çekmek, ibadet etmek, iyilik yapmak, güzel düşünmek, İslam alimlerinin eserlerini okumak gibi farklı yollarla yatırım yapmalıyız...

Allah selamet versin...

Merhabalar..
Öncelikle çok geçmiş olsun..
Derdin büyüğü küçüğü yoktur o yüzden hastalığınızı küçümseyemem Allah kimsenin başına vermesin ama
Anladığım kadarıyla eliniz ayağınız sağlam çok şükür gözünüz görüyor vs. denge problemi yada topuklu ayakkabı giyemediğin için ruh halini derinleştirmen senin için ileride daha çok sorun yaratır.
İşitme engelliyim hiç duymuyorum dudak okuyarak anlaşabiliyorum 7 yılda 5 kez ameliyat oldum 26 yaşındayım.
Duymadığım ve Nerofibromatozis tip 2 hastası olduğum için denge problemim var arada bayılırım.
Omuriliğimde tümörlerim var boynumda tümörüm var hala işitme sinirlerimin üzerinde ameliyat olduğum halde tümörlerim var.
Felç geçirme riskim var Sol kolumda tümörüm var daha önce ameliyat olmuştum 7 cm tümör aldırdım ve elim bilekten felç oldu geçti şimdi şükür.hala biraz var.
Sol kulağımdan ameliyat olduğumda yüzümün sol kısmı komple felç oldu gözümü görmen lazımdı !
Neyse ki şükür o da geçti yılda bir kontrol altındayım ve hastalığım ırsi bebeğimde de Allah göstermesin olabilme ihtimali var.

Yani bazen daralıyor muyum ? Evet mesela şuan anlatırken daral geldi
Genelde ruh halim süper hiç bir şeyi kafama takmamaya çalışırım sonuçta yapacak bir şey yok yani ne yapabilirim ki?
Ama bazen her şey üstüme geldiğinde habire engel çıktığında yada her şey beni bulduğunda bi duygu patlaması yaşıyorum
Lİsede Müzik bölümü öğrencisiydim bak Üniyi de kazanmıştım ama hastalığım o dönemde çıktı ve müziğe devam edemedim
Ve bendeki okuma aşkı kimsede yok heralde.
Derslerim süperdi teşekkür bile getirmedim hep takdir ! (Lise boyunca) Üni puanım güzeldi o yüzden müzik harici seçmemiştim
Gel gör ki hastalık çıktı ameliyatlar vs derken okuyamadım
En daraldığım konu budur hala aklıma geldikçe sinirlerim bozulur.
Her sene ben kendimi toparlarım yeni bir şey çıkar.

vs.vs.vs. anlatmakla bitmez ki
Ama her halükarda beterin beteri var !
Ben kendime değil gördüğüm hastalara daha çok üzülüyorum.
Mesela EKPSS için kursa gittiğimde ilk gün hastalandım gördüklerimden dolayı bayıldım vs.
Dayanamadım o kadar engelli görmeye bünyem kaldırmadı.
Derslere gidemedim ilk 1hafta bedensel engelli arkadaşlarımla (özür diliyorum) ilk başlarda konuşamadım ne yapacağımı nasıl davranacağımı hiç bilemedim
Sonuçta kırabilirim nebiliyim zaten dayanamıyorum ve full rüyalarıma girdiler o kadar etkilendim.
Ama gittikçe herkese alıştım hala görüşüyorum hepsiyle ama gel bir de bana sor
Konuyu nereden nereye getirdim işte ama anlatmak istediğim beterin beteri var halimize binlerce kez şükür..
Sonuçta yaşamak güzel her şeyiyle her şeyin zevkini almaya bak bir yerlere gelebilmeye bak yaşın da küçükmüş elinden geldiği kadar oku ilerle.
Lise mezunlarına pek bir avantaj yok

Neyse işte çok konuştum..
Çok geçmiş olsun.

Since1905OnLyGS' Alıntı:

Ayakkabı alırken kendimden geçiyorum sadece o zaman dert ediyorum rahatsızlığımı, onun dışında gayet mutluyum (bugün hariç)

Genişletmek için tıkla ...

Arkadaş'a katılıyorum. Birde koşan insanları gördüğüm zaman bozuluyor.

Yoooo piskolojimi neden bozsun ki, ben böyle de mutluyum...

burdakı herkesın sorunu var. pskılojısıde ona gorecelı ıyı yada kotu ama bazılrında gereksız yere polyannacılık oynamak cok sırıtıyo yanı ıçı başka dışı başka gıbı duruyo.sozum burada yazanlara degıl .
ben kendım gıbıyım icerdede dışardada .

başkası olma kendın ol boyle cok daha guzelsın(tarkan)demış..

Allah`ıma binler kez şükürler olsun hiç engelimden dolayı psikolojim bozulmadı. Arada bir sıkılırsın tabi kızarsın morelin bozulur fakat ne çare benim de engelim ağır yani sipastik engelliyim yürüyemiyorum normal insanlar gibi konuşmam düzgün değil ve hep birine muhtaçlığım var ben yapamıyorum diye kendi kendime üzülüp dursam düzelir miyim hayır çok şükür ailem hep yanımdalar ve hiç bir zaman üzmediler ne yapayım engelli olmamı ben mi istedim benim de hakkımda hayırlı olanı buymuş ne ailemin psikolojisi bozuldu ne de benim en güzel çarem benim bol bol dua etmek ibadetlerimi yerine getirmek bu dünya yalan bu gün varız yarın yokuz o yüzden hiç bir şeye kafana takmana hiç gerek yok arkadaşım ben babama kaybedeli 8 ay oldu ve babam pankreas kanseriydi hiç bir şeyi yoktu dağ gibi babam gözümüzün önünde eridi bitti gitti ve 1 sene içinde çok zor hele ki benim için herkes babasını çok sever biliyorum ama benim babam hayata pozitif bakardı hep Allah ondan razı olsun beni hiç üzmedi hep bir yere gideceğimiz an kucaklardı bunları düşünürken gözlerim doluyor mekanı cennet olsun o yüzden arkadaşım herkesin kendine göre bir zorluğu ve sıkıntısı var bence sıkılma üzülme Allah bizlere sabır versin inşallah Allah yardımcımız olsun...

Engelli olduğum için psikolijim bozuk değil, psikolijim bozuk olduğu için engelliyim.

Niye psikolojin bozuk peki ?

şiddete meyyalim vallahi dertten

.

bende engeli sorun olarak görüp psikolojisi bozulanlardanim. ve bunu anladım ki artık tek başıma aşamayacam. o yüzden psikolojik destek alacağım. acaba benim gibi hayatındaki tum olumsuzlukları engeline yükleyen başka biri var mı. bu yüzden kendimi çok üzdüğümün farkındayim.

Sebebini bilmiyorum tek bildigin omur boyu bir igneye mahkum oldugum. Doktorun dedigine gore atak yasama ihtimaline karsi boyle olmasi gerekiyormus.

insancıkların tavırları elbette psikolojimi bozar.

Engelli olmam değil de fakat ne engelli sayılıp nede sağlam olmamam çok fazla psikolojimi bozmuş durumda.Uzaylı mıyız biz? acaba

Bence psikoloji bozukluğu insan seçmiyor ! , sağlıklıkende insanı bulabiliyor değil mi ?

Engelli olmakta sorun ama asıl sorun böyle bir toplumda doğmak, iki kere engelli olmak gibi bir şey sanırım. Yani normal bir toplumun engellisinin iki katı engelli olmak. Türk toplumunda engelli doğmak sanırım ölü doğmakla eşdeğer.
Kısaca insana değer verilen bir toplumda insanca yaşamak isterim o zaman engelli olmuşsun olmamışsın zaten engelsiz insanlarda sorun etmez seni toplumunun bir parçası olarak görür kısaca insan sıfatından dolayı değer görür ve mutlu olursun. (Parana göre değil)
Malesef mutlu olabileceğimiz bir toplumda doğmamışız ama bence hala dünyada insani değerlerini kaybetmemiş bir topluluk küçükte olsa bir yerlerde vardır mutlaka orada doğmak ve yaşamak isterdim.

kim ne yaparsa yapsın sağlam kafa sağlam vücutta bulunur derler, doğru. sadece yapamadığın şeyleri düşünüp onları başarmaya çalış. kim ne demiş kim ne yapmış sana düşünme. rapor alırım engelli damgası yerim falan bunlar çok basit şeyler. büyük insanlar bunları kafaya takmaz. millet olarak cehaletimiz engellilere bakışımızdan belli.

yaşam...

olmaz mı bende sürekli yaparım bunu

Arkadaşlar bu sitede çok yeniyim yazılarınızı okuyorum ve iyi ki üye olmuşum diyorum. Saygilar

engeli olupda ben alışdım hiç sorunum yok diyen arkadaşlara bakmayın kendilerinı avutuyorlar emin olun bende o sorunum yok diyen delilerdendım hayatı takmazdım umursamazdım ama ne kadar umursamazsan okadar kovalıyor sorunlar seni ve hataları kendinde aramaya başlıyorsun asıl hatayıda burda yapıyoruz kendimize yülüyoruz herşeyi herşey kafada bitiyor emın olun sağlam salıklı bireyler olsaydınız hayatı gine kendinıze sorun ederek yaşıycakdınız sadece kafaya takdınız sorunlar deyişcek insan oğlu nankordur herzaman fazlasını ister ksuuruma bakmayın arkadaşlar sadece yorumum ortaya kendımıde katıyorum bazı şeylerden yetinmeyı bılmek lazım

[FONT=sans-serif]Plumeria çok çok gecmiş olsun arkadasım umarım biran önce sağlına kavuşursun hayatı paylaşmak kadar guzel birşey yok konuşun en sevdınız ve guvendınız ınsanlarla ıcınıze kapanmayın saygılar [/FONT]