Engelimizle gelen zorluklar ve bu zorlukları aşma çabalarımız...

Engelimizle gelen zorluklar ve bu zorlukları aşma çabalarımız…

Hangimiz engelimizden dolayı sorun yaşamadı ki? Hangimize sen engellisin demediler ki?

Hangimize adeta acıyan gözlerle bakmadılar ki? Hangimize engellimizden dolayı sen yapamazsın demediler ki?

İşte bütün bu sorular, bizim engelliler olarak, hayatımızda sıkça veya en az bir kaç kere duymuş olduğumuz, klasik ama üzüntü verici sorulardan birkaç tanesidir.

Hayatımızda engelimizden dolayı, yaşamış olduğumuz o kadar zorluklar mevcut ki; Bunların hepsini burada anlatmak asla mümkün değildir. Tabi bu yaşadığımız zorlukları kişinin engeline göre ve yaşadığı ortama göre türlü değişiklikler gösterebilmektedir.

Hayatımızdaki yaşadığımız bu zorluklar karşısında sadece o an, yani zorluğu yaşadığımız sırada bir tepki gösteriyoruz. Hatta gösterdiğimiz birçok tepkininde takipçisi olmuyoruz. Bunun yanında bir engellinin yapmış olduğu mücadelelere karşı, bizde bir engelli olarak gerekli tavrı koymuyoruz. Ta ki; kendi başımıza gelene kadar, kendi başımıza geldiği zamanda en sert tepkiyi ortaya koymaya çalışıyoruz. Fakat gerekli desteği göremediğimiz için bu tepkimiz de orada kalmış oluyor. Sonuç alma olanağımız da oldukça azalıyor.

İşte burada, bir engelliye yapılmış bir haksızlık varsa, bizimde o engelliye karşı gösterilen haksızlığı kendimize yapılmış gibi kabul ederek, gerekli desteği vermemizin önemi çok büyüktür. Eğer biz orada gerekli desteği sağlamazda “Bana değmeyen yılan bin yaşasın.” Mantığı ile hareket edersek bizim yaşamış olduğumuz bütün zorluklarda artarak devam edecektir.

Yaşamış olduğumuz bir sorun karşısında, uğramış olduğumuz haksızlıklara, kendimize gerekli desteği bulabilmek için, bizimde diğer engelli kişilere yapılan haksızlıklara karşı, gerekli desteği sağlamamız gerekmektedir. Eğer bu desteği veremiyorsak bizimde bir destek beklememiz biraz yersiz olur diye düşünüyorum.

Yaşamımızda ki zorluklar karşısında sesimizi duyurabilmemiz için, birbirimize tam destek olmalıyız. Ne kadar çok destek bulabilirsek sesimizi de o kadar iyi duyurabiliriz. Bundan dolayı haklarımızı iyi bilelim, sonuna kadarda arayalım.

Hayatımızda hiçbir zorlukların bizi yıldırmaması, haklı olduğumuz bütün mücadelelerden hakkımız olanı alabilmek temennisiyle…

Hayatımızda, çevremizdeki insanların genel olarak, engellilere karşı bilinçsiz davranılarından dolayı, biz engellilerin bazı zorlukları yaşamasıda kaçınılmaz oluyor.

Engelimizin zorlukları sadece toplumlada sınırlı değildir. Aynı zamanda çevremizin de yapılan düzenlemelerin, engellilerin standarlarına uygun oılmaması, biz engellilere göre engel teşkil eden ve hayatımızı zorlaştıran farklı bir yöndür.

Engellilerin sosyal faaliyetler konusunda gerekli düzenlemelerin yapılmaması, engellilerin sosyal açıdan geri planda kalmasına neden oluyor. Bir çok sosyal yapılanmaların engellilere uygun olarak düzenlenmesi demek, yine birçok endelliyi toplumla barışık hale getirmek demektir.

istanbulda dünya ticaret merkezinde(merkezin adını yanlış hatırlamıyosam bu)engelliler günüde engelliler için hayatı kolaylaştıran gerecler sergilenmiş.eniştem(teyzemin eşi) o gereçlerden okadar etkilenmiş ki engelli insan yok diyor artık.merdivenden cıkan sandelye varmış onunla 4-5 basamak bile çıkmış

bence bizler için artık hayatlarımızı kolaylaştıracak çok güzel gelişmeler oluyor ama biz bu güzel gelişmeleri sadece fuarlarda internetlertden tvden şahit olabiliyoruz.yani tamamen duygusal sebeplerden dolayı öteye geçiremiyoruz.bence bu en büyük sorunumuz

Engellilik ve mücadele…

Engellilik ve mücadele…

Engelliler olarak her zaman için sorunlarımızın olduğunu, bizlere uygun olarak düzenlemeler yapılmadığından yakınırız. Hayat mücadelesinde hep geri planda bırakılarak, sadece göstermelik strateji projeleriyle yalnızca öne çıkan engellilere üstünkörü birkaç iyileştirme ile geçiştirilmekten duyduğumuz rahatsızlığı dile getiririz.

Bazen kendimize yapılan haksızlıklardaki mücadelelerimizde üstün bir çaba ile ilerlemeye çalışarak sorunu çözmek için büyük emekler sarf ederiz. Fakat bazen durum öyle noktaya geliyor ki insanın geri plana itildiği adeta yüzüne bir şamar gibi iniveriyor. Kimi zaman ise sırf engelli diye acıyarak değerlendiren tamamen iyi niyetli olan insanların inisiyatifinden medet ummak durumunda bırakılıyoruz.

Zamanında verilmeyen mücadelelerin faturası o kadar ağır oluyor ki; bazı zamanlar bir köşeye atılmışlık, kimi zamanda kalabalık bir yerde yalnızlığa mahkûm edilmiş bir duygu içinde kalabiliyoruz. Oysa engellilerin almaları gereken o kadar çok hakları varken, hazır elimizde bulundurduğumuz haklarımızı bile koruyamamak durumunda düşmüş durumdayız.

Bizdeki bu mücadele anlayışı değişmediği sürece bu durumun kalıplaşmış şemaili değişmeyecektir. Hepimiz sorunlarımızdan dolayı yakınıyorsak o zaman kendimize şu soruları hiç sorduk mu? Bize bu haksızlıklar neden yapılıyor? Veya biz nerede hata yapıyoruz? Bu soruları bence çok düşünerek gerekli girişimleri kendimizden başlayarak bir mücadele evresine girmek gerektiği konusunda aynı fikirde olduğumuzu düşünüyorum.

Aslında olayı sözlerden öteye taşıyarak öze doğru uygulamalarla ilerlemek gerekiyor. Bunun için ise yaptığımız işe, başladığımız münazaaya ve ettiğimiz mücadeleye önce kendimiz inanarak, yaptığımız mücadeledeki haklılığımızı çok iyi vurgulayabilmeliyiz.

Mücadele kavramının benliğimizde neyi ifade ettiği çok önemlidir. Bizim için ettiğimiz mücadelenin gerekliliği, bize ve bizim durumumuzdaki insanlara ne kazandıracağı? Ve bu konuda hangi konumda olduğumuz çok önemlidir.
Haklılıkla onurluca verilen her mücadele sonuç itibarıyla kazanılması muhtemeldir. İnsanların bencillikten ve nemelazımcılıktan kurtularak toplumsal taban da düşündüğü zaman zaten belli bir süre sonra o kazanımların faydası bireyselliğe inerek toplumumuzda geniş bir kesimin faydalanacağı durum ortaya çıkacaktır.

Dünümüze bakarak bugünümüzü kıyaslarken engelliliğe dair neler kazandık? Neler kaybettik sorusunu sorarak bir kıyas içinde bulunabiliriz. Sorunların artık kalıtsal bir hal almasıyla çözümlenemeyecek bir vaziyette kördüğüm olmuş olduğunu görüyorsak bunun için önce kendimizde ne gibi hataların olduğunu sorgulamamız daha doğru olacaktır. Eğer hata bizden kaynaklanmıyorsa hatanın kaynağını iyi analiz ederek olayı değerlendirmek bizi daha çok mesafeler kat edebilmemiz için çok önemli olacaktır.

Engelliler olarak ya mücadele etmesini öğreneceğiz ya da kaderimize razı olacağız…