El insaf (hayata dair...)

:arrow:
bugün istanbuldan vana gelmek için havaalanına gittim.biletim falan alınmış. neyse arkadaşlara siz gelmeyin dedim. ve arabada vedalaştık. güvenlik kontrollerinin ilki için sıraya girdik. baya uzun bir kuyryk. yaklaşık 15.20 dakka sonra sıra bana geldi. sıkı bir üst araması. değneklerin xray cihazından geçmesi (ismi bu olsa gerek)...
hemen ardından uçuş kartı için sıraya girdim. bu defaki kuyruk daha fazla hem de çok fazla uzun geldi bana. iyi kötü bunu da atlattık. şimdi 2 güvenlik noktasından geçip 106 nolu kapıya geçmeye geldi. işte bu gördüğüm beni gerçekten ürküttü. çift sıra halinde ve bir öncekilerden çok daha fazla bir kuyruk. alnımdan artık terler dökülmeye başladı. çünkü uzun süre koltuk değnekleri ile ayakta kalmıştım. uzun bir süre daha kalacağa benziyordum.
:arrow: :arrow:
sağolsun 35-40 yaşlarında bir ağabey, beyefendi siz sıraya girmeyin en öne geçin dedi. ben kabul etmedim biri bir laf söylerse utancımdan ölürüm korkusuyla. sonuçta bu ağabey ısrar etti ve ben de seninle geleceğim deyince cesaretlenip gittim. ağabey güvenlik görevlisi bayana (çok tatlı bir bayandı) beyefendi rahatsız yardımcı olurmusunuz deyince, bizim tatlı abla beni çağırdı. o ağabeyde kuyruğun en sonuna kadar gitti. onu da zor durumda bırakmıştım. benimle ilgilenmeseydi en az 20-25 kişinin önünde olurdu (rakamlar göz kararıdır)(SAĞOL AĞABEY).. güvenlik görevlisi (tatlı abla) uçuş kartımı ve kimliğimi kontrol ettikten sonra geçebilirsin dedi. bu arada 3 genç arkadaş bizim tatlı ablaya. hakkımızı yedin. adam kayırıyorsun dediler.
ve TATLI ablanın cevabı....
EL İNSAF YA EL İNSAF.bu adam kayırmak mı....
ve yolculuğum bana zehir oldu. aklımdan hala da çıkmıyor.

Gerçekten el insaf yahu el insaf.

Bu kadarına da pes yani :!:

Gerçekten pes... Toplum olarak ne kadar duyarsız olmuşuz...

Aslında sen baştan durumunu anlatıp hiç kuyruğa girmeden geçebilirdin, hatta uçağa biniş için yardım bile alabilirdin. Havaş'ın engelliler için hizmeti var. Seni kontrolden alıp, uçağa kadar götürüyorlar. Dış hatlarda bu var, iç hatları bilemiyorum ama muhakkak vardır.

Ve Timurleng kardeşim başkalarının bakışları, sözleri karşısında hiç çekinme, utanma.
Bende çok önceleri böyle durumlar karşısında çekinir, utanırdım. Belki şimdi bile az da olsa vardır.
Gerektiğinde neden sıra beklememen gerektiğini, neden öncelikli olduğunu bıkmadan usanmadan anlat. İnat edenlere gerekli cevabı vermeye çalış.
Senin için o lafları edenler düşünsün, sen ise kafana takmamalısın.

Ben 4-5 defa yurtdışına gittim ve burada da yabancıların bulunduğu ortamda bulundum. Buradan bir örnek vereyim:

İstanbul'a Formula 1 yarışını izlemek üzere gitmiştim. Binlerce yabancı'da oradaydı. Tabiki bizim vatandaşlarımızda.
Biz engelliler düz bir alanda yarışı izledik. Ön tarafında da bir geçiş alanı vardı ve düz bir alan olduğu için insanların bu geçişi, bazende geçen arabalara bakmak için bizlerin yarışı izlemesini engelliyordu. Buradan geçen ve duraksama yapan kişileri uyardığımızda şunu gördük;

-Yabancılar bu uyarımız karşısında özür dileyip, hemen çekiliyorlar. İtiraz etmeden
-Vatandaşlarımız ise önce bir duraksıyor, ne var? ne oluyor? der gibisinden bakıp, "neden çekilelim ki ", "burası geçiş alanı değil mi?", "yarış izliyorum kardeşim", ... gibi itiraz ettiklerini görüyorduk (Anlayışlı davranan, özür dileyen çok fazla değildi).

Yine yarış izlerken tuvalete gittiğimde (sadece baston kullandığım için özürlü tuvaleti vardı ama biraz uzak olması nedeni ile tercih etmemiştim). Çok kalabalık bir ortam olduğu için kuyruk vardı ve bende kuyruğa geçtim (beklemeden direkt de girebilirdim). Kuyruğa geçmem ile birlikte yabancılar hemen niye bekliyorsun sen girsene şeklinde beni uyardılar.

Ben burada kendi milletimi kötülemek amacı ile söylemedim ve söylememde.
Birçok konuda yabancılardan iyiyiz ama bizim tek eksiğimiz insanımıza yeterince eğitim vermememiz.
Burada özellikle annelere, öğretmenlere çok iş düşüyor diye düşünüyorum. Babalar sizlerede.

Duyarsız bu tür insanları milletleri ne olursa olun kınıyorum. Bu insanlık nereye gidiyor böyle, anlamakta zorluk çekmeye başladım, ALLAH sonumuzu hayır etsin. Tekrar tekrar hatırlatmak istiyorum.
İnsan olmanın bir gereğide ENGELLİ'lere saygıdır.
Saygı ve sevgilerimle.