Bu yıl 3 Aralıkla ilgili hazırlıklarıma erken başladım. Daha hazırlıklı yakalanmak için. Belki de özel eğitimi terk kararımın içimdeki hüznündendir bilemem. Ama sizlere sunuyorum ve yorumlarınızı bekliyorum. Mektup şeklinde yazdım daha dikkat çekebilmek ve duyguyu da verebilmek adına.
Canım Oğluma,
Küçük yavrum bugün senin günün. Günün kutlu olsun diyemeyeceğim maalesef… Bugünün senin günün olmasını istemezdin eminim. Ama bugünün ne anlama bile geldiğini bilemeden 3 aralık senin için ‘özel ‘ oldu. Ben yine de nice ‘özel ‘ günlere diyorum senin için… Bugün yine herkes konuşacak yavrum,herkes. Herkes senin için bir şeyler vaat edecek, bir şeyler dileyecek, bir şeyler anlatacak… İnanma oğlum bu söylenenler bugüne özel. Yarın unutulur.Yine yaşam kendi akışında devam eder herkes için. Biz de kendi evimize ve sıkıntılarımıza geri döneriz. Önceleri ben de senin gibi inanıyordum aslında. Ama seninle birlikte ben de büyüdüm oğlum. İnanmıyorum artık her söylenene. İnanınca hayal kırıklığı da aynı oranda büyüyor yavrum. Yeterince üzgünken bir de hayal kırıklığı yaşamayalım derim. Biz en iyisi küçük yaşamımıza geri dönelim. Ama sıkıntılarımızın çözümünü de kucaklayarak.
İnsan farklı bir dünyanın içinde olunca yaşam da daha bir anlamsızlaşıyor değil mi ? yaşanan kavgalar,üzüntüler,kırgınlıklar da aynı oranda küçülüyor insanın gözünde, insanlar küçülüyor,yaşam küçülüyor… Ama bunu anlamıyorlar. İllaki bu dünyaya ait olacaksın diyorlar. Direndikçe içlerine alıyorlar anlamadığımız dünyalarının. Peki o zaman bizi olduğumuz gibi kabul edin diyoruz bu sefer de istemiyorlar 7 yaşına kadar 7 ayrı okuldan kovulduğunda sorduk birlikte seninle: “ bizi dünyanıza neden almıyorsunuz “ diye cevap bile vermediler. Sadece “gidin” dediler. Bunları unutmadık oğlum. Ama yılmayacağız. Sesimizi duyarlar elbet. Duyarlar bir gün ama biz görebilir miyiz ? bilemem.
Herkes kötü değil oğlum. Bizi anlayanlar da var. Sedat Amcan,Tülay Teyzen,Taşkın Amcan,Tuna Abin,Figen Teyzen, Yüksel Amcan… aaa Asya’yı unutmayalım bizi seviyorlar onlar,biz de onları sevelim. Bizi olduğumuz gibi kabul eden herkesi seveceğimiz gibi. Bir de senin gibi özel olanları tabii. Onlar bizim hep yanımızda. Biz yanlarına gidemesek de onların sıcak yüreği bizim yanımızda. Furkan yanımızda,Ekin Ezgi, Güz…. Onların aileleri… Bizde onların yüreklerine konalım oğlum. Dokunamasak da yüreklerinin içinde olalım.
Yasal hakların epeyce düzeldi oğlum. Senin için okul da yapıldı. Sen gidemesen de seni anladığını düşündüğüm bir okulun var. Biraz daha büyüyünce alırlarsa gidersin oğlum. Yönetmelikler de sana uygun olarak düzenlendi. Bakanımızın talimatını anlayanlar doğru işler yapıyorlar senin için. Ama anlamayanlar için daha çok yapacak iş var oğlum. Sağlık hizmetlerinde de iyileşme yaşandı bu arada. Ancak henüz senin gibi özel olanlar sıra bekliyorlar. Ne yazık hastaneye gelen herkes hasta mantığıyla senin için özel şeyler düşünmemeleri… Onu da zamanla aşarız oğlum. Her şey sırayla. AB bastırıyor engellilerin hakları diye. Bakalım kimler bu bastırışı doğru işlerle yorumlayacak. Sana bunun haberini de veririm bir gün. Toplumun en az yarısını ilgilendiren bu özel duruma pek ses çıkarılmaması ilginç değil mi oğlum ? Bu sadece bizim yaşadığımız bir durum değil. Çok arkadaşın var onları tanımasan da.Hepiniz de aynı” umut gözlerle” bakıyorsunuz bizlere. Ama sizin gözlerinize bakan o kadar az insan var ki. Göremiyorlar “umut bekleyişi “Bekle oğlum … Yaşama dair tutunma mücadelende yanında olduğumu unutma.
Gözlerinden öpüyorum.
Reyhan Gazel
SP’li Çocuklar Derneği Kurucu Üyesi
Canım Oğluma,
Küçük yavrum bugün senin günün. Günün kutlu olsun diyemeyeceğim maalesef… Bugünün senin günün olmasını istemezdin eminim. Ama bugünün ne anlama bile geldiğini bilemeden 3 aralık senin için ‘özel ‘ oldu. Ben yine de nice ‘özel ‘ günlere diyorum senin için… Bugün yine herkes konuşacak yavrum,herkes. Herkes senin için bir şeyler vaat edecek, bir şeyler dileyecek, bir şeyler anlatacak… İnanma oğlum bu söylenenler bugüne özel. Yarın unutulur.Yine yaşam kendi akışında devam eder herkes için. Biz de kendi evimize ve sıkıntılarımıza geri döneriz. Önceleri ben de senin gibi inanıyordum aslında. Ama seninle birlikte ben de büyüdüm oğlum. İnanmıyorum artık her söylenene. İnanınca hayal kırıklığı da aynı oranda büyüyor yavrum. Yeterince üzgünken bir de hayal kırıklığı yaşamayalım derim. Biz en iyisi küçük yaşamımıza geri dönelim. Ama sıkıntılarımızın çözümünü de kucaklayarak.
İnsan farklı bir dünyanın içinde olunca yaşam da daha bir anlamsızlaşıyor değil mi ? yaşanan kavgalar,üzüntüler,kırgınlıklar da aynı oranda küçülüyor insanın gözünde, insanlar küçülüyor,yaşam küçülüyor… Ama bunu anlamıyorlar. İllaki bu dünyaya ait olacaksın diyorlar. Direndikçe içlerine alıyorlar anlamadığımız dünyalarının. Peki o zaman bizi olduğumuz gibi kabul edin diyoruz bu sefer de istemiyorlar 7 yaşına kadar 7 ayrı okuldan kovulduğunda sorduk birlikte seninle: “ bizi dünyanıza neden almıyorsunuz “ diye cevap bile vermediler. Sadece “gidin” dediler. Bunları unutmadık oğlum. Ama yılmayacağız. Sesimizi duyarlar elbet. Duyarlar bir gün ama biz görebilir miyiz ? bilemem.
Herkes kötü değil oğlum. Bizi anlayanlar da var. Sedat Amcan,Tülay Teyzen,Taşkın Amcan,Tuna Abin,Figen Teyzen, Yüksel Amcan… aaa Asya’yı unutmayalım bizi seviyorlar onlar,biz de onları sevelim. Bizi olduğumuz gibi kabul eden herkesi seveceğimiz gibi. Bir de senin gibi özel olanları tabii. Onlar bizim hep yanımızda. Biz yanlarına gidemesek de onların sıcak yüreği bizim yanımızda. Furkan yanımızda,Ekin Ezgi, Güz…. Onların aileleri… Bizde onların yüreklerine konalım oğlum. Dokunamasak da yüreklerinin içinde olalım.
Yasal hakların epeyce düzeldi oğlum. Senin için okul da yapıldı. Sen gidemesen de seni anladığını düşündüğüm bir okulun var. Biraz daha büyüyünce alırlarsa gidersin oğlum. Yönetmelikler de sana uygun olarak düzenlendi. Bakanımızın talimatını anlayanlar doğru işler yapıyorlar senin için. Ama anlamayanlar için daha çok yapacak iş var oğlum. Sağlık hizmetlerinde de iyileşme yaşandı bu arada. Ancak henüz senin gibi özel olanlar sıra bekliyorlar. Ne yazık hastaneye gelen herkes hasta mantığıyla senin için özel şeyler düşünmemeleri… Onu da zamanla aşarız oğlum. Her şey sırayla. AB bastırıyor engellilerin hakları diye. Bakalım kimler bu bastırışı doğru işlerle yorumlayacak. Sana bunun haberini de veririm bir gün. Toplumun en az yarısını ilgilendiren bu özel duruma pek ses çıkarılmaması ilginç değil mi oğlum ? Bu sadece bizim yaşadığımız bir durum değil. Çok arkadaşın var onları tanımasan da.Hepiniz de aynı” umut gözlerle” bakıyorsunuz bizlere. Ama sizin gözlerinize bakan o kadar az insan var ki. Göremiyorlar “umut bekleyişi “Bekle oğlum … Yaşama dair tutunma mücadelende yanında olduğumu unutma.
Gözlerinden öpüyorum.
Reyhan Gazel
SP’li Çocuklar Derneği Kurucu Üyesi
