Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Bunu sen yapamazsın!!

Arzuum

Üye
Üyelik
6 Şub 2005
Konular
4
Mesajlar
72
Reaksiyonlar
0
Benden başka kaç arkadaşımıza daha söylenmiştir bu söz acaba?En sinir olduğum sözlerden biridir.Özellikle annemle çok sık yaşarım bu dialoğu.Evde veya dışarıyla ilgili bir iş yapmaya kalkışsam,hemen müdahale ile karşılaşırım.Ne olur yani heves ettiğim başarabiliceğime inandığım an engelimden ötürü ''Bunu sen YAPAMAZSIN'' sözüyle karşılaşmasam?Başka zaman dense neyse kaldırabiliyorum bu sözü.Ama konu engelli oluşum yüzünden deniliyorsa işte buna çok kızıyorum.
Benden başka, benim gibi bu söze kızan var mıdır acaba? :oops:
 
Bugüne kadar yüzüme söylenmedi ama bakışlardan ve mimiklerden bunu çok hissetmişimdir vazgeç yapamazsın bakışını ve mimğini ama onlara ve herkeze inat herzaman neye elattıysam altından başarıyla kalktım.
 
var tabiki

var arzum tabiki var.bende bu sözden ötürü çok tartıştım ama nafile çevremizdekiler bizi korumak isterken kendimize olan güvenimizi kırıyorlar.uyarıyorum kimi zaman baş edemeyip ağlıyorum ama yine aynı.yani sadece sanmaki sen yaşıyorsun ben de, o da, bu da herkes yaşıyordur.kendimize güvenerek bir işe kalkıştığımızda "aman dur ne yapıyosun bunu sen yapamazsın" deniyor işte o an gelde engelini hatırlama.....
 
Gülcancım demişsin ki''Kimi zaman baş edemeyip ağlıyorum.İlk önceleri bende çok ağlıyordum.Şimdi sadece çok kızıyorum.Ağlama nöbetlerim sinir nöbetlerine döndü.Yerden göğe kadar hakta vermiyor değilim sana.Ben engelimi unutmaya çalıştıkça daha doğrusu böyle kabullenildiğimi zannettiğim anda mutlaka bi arıza çıkarıyor birisi.Ne yaparsın işte hayat!!!! :wink:
 
Geronimo seninde şu hayatta aşmadığın konu kalmamış.Du bakalım ben daha çömezim bende aşacam elbet.Yinede tebrik ederim hayat felsefeni. :wink:
 
Bu benim yaşam tarzım ben bildim bileli böyleyim engelli olmadan öncede kendini bilmez çok çıkardı karşıma sanırım bunlar yaşamım boyuncada çıkmaya devam edcekler umarım herzaman onlardan bir adım ilerde olurum
 
:mrgreen: Hayat kendi kendine bir yarış zaten.Kimin ne zaman ileride kimin ne zaman geride gideceği hiç belli olmuyor Gero. Dilerim sen hayatta gönlünden geçirdiğin gibi yaşarsın. :mrgreen:
 
A M İ N Umarım Arzuum iiii dileklerin için teşekkür ederim.Sende kendine iyi bak
 
Nazmiye Güçlü
Yazılarını büyük bir beğeniyle okuyorum, kendimden öyle çok şey buluyorum ki, kedimi ifade etmekte zorlandığım zamanlarda onu yazılarından örnekler veririm.
Bu konuyla ilgili bir yazısı...

BİA (İstanbul) - Hamağa uzanmış kitap okuyordum, fonda denizin mavisi. Birden fon değişti. Pazarcı komşularımız kaşla göz arasında çadırlarını sökmüş de, söktükleri çadırın ipleriyle ip atlamaya başlamışlar.

Geldiklerinde, altına bir minibüs,15 kişi ve ahşaptan el yapımı bir beşiğin sığdığı çadırı bana beş dakikada yaptılar gibi geldiği için, sökerken onları izlemek istediğimden, gözümün önünde sökmelerine rağmen kaçırdığım için hayıflanmayı uzatmadan, hamaktan inip ip atlamaya gittim.

İpi çeviren kadınlardan biri atlamaya yeltendiğimi görünce, "Sen atlayamazsın abla!" dedi. Alışık olduğum için "Sen yapamazsın, sen edemezsin!" laflarına aldırış etmeyerek sıraya geçtim.

İpi izlemeye başladım sıra bana geldiğinde, atlamak için uygun anı kollamak için. Epeydir atlamadığım için olsa gerek, biraz uzun süre izledim. Tabii dönen ipi uzun süre izleyince başım döndü ve ipin altına atladığım anda küt diye yerde buldum kendimi.

İlk duyduğum: "Ben sana atlayamazsın demiştim abla!"

"Ama atlıyorum her zaman," dedim.
Öyle severim ki, ip atlarken gördüğümde birilerini dayanamam. Atlarım hemen. Atlamaya atlarım yani.

O kadın kendisiyle inatlaştığımı sandı. Halbuki inatlaşmıyordum. Sadece canım atlamak istiyordu.
Düştüğüm yerden kalkmama yardımcı bile olmadılar.
Söz dinlemedim ya cezamı çekmeliyim!
Kalktım ve atladım.
Hevesimi alınca hamağa geri döndüm; baktım bacaklarım kan içinde.

İstanbul'a döndüğümde bacaklarımdaki yaraları görenler, ip atlarken olduğunu öğrenince o kadar çok kızdılar ki, tabii ben de kızanlara... Yaraların acısını bile bastırdı onlara kızgınlığım.

"Bir o kusurdu!" "Haketmişin bu sefer!" "İp de atlamasan ölür müsün!" vs vs vs. "Atlamasam ölürdüm, atladım yine öldüm!" dedim.

Canım acıdığı için üzülüyorlar biliyorum; peki ne yapıyorlar üzülünce? Üzülmelerine sebep olanı azarlıyorlar. Peki ben onlar üzülsün diye mi atladım? Onlar üzülsün diye mi düştüm? Zaten canım acıyor bir de onların üzüntülerinden mi acı duyayım?

Birisi için üzüldüğümüzde onu üzmek zorunda mıyız?
Üzüntümüzün acısını ondan çıkarmadan bunu yapmanın yolu yok mu?

Daha yaralarım iyileşmeden bir arkadaşımın elinden damlayan suların kayganlaştırdığı mutfağında kaydım ve düştüm. Bu kez düştüğüm yerden uzun süre kalkamadım, daha acı verici bir düşüştü; Mualla* kırıldı diye korktum. Hala onun kırılmasından korkmamayı öğrenemediğimi fark ettim yerde yatarken.

Benim kalkamadığımı görünce arkadaşım gülmeye başladı. O gülmeye başlayınca ben de ağlamaya...
Ağlarken bir yandan da yine sinemacılara küfredip duruyordum. Bir insan acı çekerken ona gülmeyi filmlerden öğreniyoruz diye düşündüğümden...

Belki bu yüzden komedi filmlerinde bile düşme sahnelerine gülemem.

O kadar uzun süre ağladım ki, arkadaşım da başladı ağlamaya; onun gülmesiyle ağlamamın başladığını fark etmiş olmalı ki, sinirden güldüğünü söyledi.

Bir yandan da ellerini kurulamayıp düşmeme sebep olduğu için kendine kızıyordu. İkimizin de ağlaması bitince annemin beklediğini hatırlayıp kalktım. "Sakın annene söyleme, çok üzülür!" dedi.

Onu dinleyip söylemedim anneme. Ama çok zordu. Acı çekerken çektiğin acıyı gizlemek çok yoruyor insanı.

Neden acılarımızı gizlemek zorunda kalıyoruz annelerimizden?

Her düşüşten bir şeyler öğreniyorum ya, bu düşüşlerden öğrendiğim: İp atlarken, salıncakta sallanırken, barda dans ederken düşersem eğer, bana kızmasınlar diye arkadaşlarıma yapmak zorunda olduğum bir "iş"i yaparken düştüğümü söylemeliyim!.

"Yazı yazarken düştüm!" diyemeyeceğim için "bulaşık yıkarken düştüm!" derim mesela.

Aslında beni yalana zorlamamaları için öğrenseler artık üzüntülerinin acısını benden çıkarmamayı.

Ben bir şey yaparken mutlu oluyorsam, ve bunun bedeli de bazen düşmekse ve ben bu bedele razıysam, bu yüzden kızmasalar ya bana...

Aşkı hatırlattı son cümlelerim...
Aşk bitince acı çekeceğim diye aşık olmaktan korkan arkadaşlarımı hatırladım. Belki acı çekmekten korkmadığım için zırt pırt düştüğüm gibi zırt pırt aşık oluyorumdur...

"Her aşkta da her düşüşümde olduğu gibi bir şeyler öğreniyorum ama!" diyecektim ki anneannemin lafı geldi aklıma; "fukara avuntusu!" der böyle şeylere. Belki de hayat acılardan öğrendiklerimizden ibaret bir avuntudur...

Yazının burasında verdiğim bir molada yine düştüm. Fakat bu son düşüş fazla geldi. Canımın acısından şimdi son satırları zor yazıyorum artık. Daha düzeltmeler var...

"Bakalım bu düşüşten neler öğreneceğim?" deyip kendimi eğlendirmeye, ağrıların beni esir almasına engel olmaya çalışıyorum.

Merak etmeyin eğer bir şey öğrenirsem mutlaka yazarım size de... Beni de merak etmeyin nasılsa geçecek bu ağrılar da, diğerleri gibi... (BB)
Nazmiye Güçlü
Bianet
 
Sevgili Çiğdem gerçekten beğenilerek okunacak bi makaleymiş.Sanırım bunu yazan bi köşe yazarı.Bende buna benzer yazıları gazetede görünce zevkle okuyorum.Ayşe Arman ında bu tarz yazıları çıkıyor.Hayat kadınla değil;kadın hayatla gırgır geçiyor yazılarında.
 
sen bunu yapamazsın!

Aile dışında bu sözün pek olumsuz etkisi olmadı bende. :wink: Aslında daha çok " bunu sen mi yaptın?" lara gıcık oluyorum. Öyle çok, öyle çok anı var ki, yazmaya gücüm yetmez.

Ama mesela annemin "seni ..... ([size=2]ayrımcılık olmasın diye sildim[/size]) kızlar bile beğenmez" deyişi kırar beni mesela. Oysa bilmez ki ben onsuzken daha güçlüyüm.

Şu hayatta o kadar şeyi hakkıyla yaptım ki, yaşamaktan zevk aldım çünkü nicelerini gördüm yarı yolda pes ettiler.

Uzanabildiğim her dalı tuttum. Her suya taş attım. Her meydanda at koştum.

Korkmayan adam deli oluyor. Deliler aşık oluyor ancak. Sonu mühim mi?

Nasıl olsa öleceğiz.
 
Şu hayatta zaten hep vurdum duymaz yaşayan insanlara imrenmişimdir.Kendilerine ne söylenirse söylensin hiç üzerlerine alınmaz güler geçerler.Acaba derim onlar yaşamda saklı olan sırrı mı keşfettiler? Kafalarının estiği gibi diledikleri şekilde yaşarlar.Bense bunun biraz tersini yapıyorum.Yani hayatı aşırı ciddiye aldığım zamanlar çok oluyor.Dilerim ileride yaşım olgunlaştıkça bende onlar gibi düşünmeye başlarım.Çünkü görüyorum üzülmekle bir şey elde edilmiyor.Bari gülüp geçerek mutlu yaşarım. Nasıl olsa bu dünyada geçiciyiz.
 
evet işte bunlar bu sözcükler ve davranışlar insanı yalnızlaştırıyor.Eğer güçlüyseniz bir şekilde görmemezliğe gelip doğru bildiğiniz yolda savaş veriyorsunuz ama birde gücünüz yoksa mücadele edecek, yandınız o zaman .Ne yapmaya kalksanız - yapabileceğini biliyoruz ama biz varken yorma kendini . Bu cümle yüzünden neler yitirdiğimi şimdi daha iyi anlıyorum . Onlar değil ,kötülüğü yapan kendime ben olmuşum .Sanki başıma gelenlerin sorumlusu kendim yada bu yaşam biçimini kendim seçmişim gibi onlar üzülmesin diye yaşamımdan neleri çıkarmışım şimdi ise o yetileri kazanmak için mücadeleye değermi veya zamanım varmı bilmiyorum. Tek bildiğim bizlerin hem hayatla ,hemde bu hayatı paylaşmak zorunda olduklarımızla mücadele vermemiz gerektiği.
 
Mücadele herşeye değer yağmur o heyecan bile senin ömrünü uzatır ,yaşamına anlam katar ,ve ne kadar ömrümüz olduğunu tanrı bilir devam ....
 
bunu sen yapamazsın...
bu söz benim için kilit söz.....
bu söylendiği anda bana bişiyler oluyor ve o dedikleri her ne iş ise en kısa zamanda yapıyorum...hatta evde bazen sırf bir işi yapayım diye bu sözü söyledikleri bile oluyor...
 
bunu sen yapamazsın

Bunu sen yapamazsın :!: :!: :!:
Bana zaman zaman söylendi bu söz.Söyleyenler beni tanımayan önyargılı insanlardı.Zamanla ban böyle bir sözün söylenmeyeceğini anladılar.
Bizim ne yapıp yapamayacağımızı bizden başkası söyleyemez :wink:
İstersek yapamayacağımız hiçbirşey yok bence :D :D Yeter ki isteyelim
 
slm

aldırma canım sen o sözlere ben bişey yapmıyorsam yapmak istemediğimden yoksa o sözleri söyleyen insanlarda biçok şeyi yapamıyorlar. :)
 
ONLARA GÖRE HİÇ BİR ŞEYİ YAPAMAZDIM,
BANA GÖRE İSTEDİĞİM HER ŞEYİ YAPTIM...

YANİ KISACASI ŞU Kİ:
HİÇBİRŞEYİ YAPAMAZDIM - HER ŞEYİ YAPTIM... :wink:
VE HALA YAPIYORUM... :wink:
 
Benim oğlum da tendonu eksik ayağına rağmen top oynamayı çok seviyor. Oynamasına engel olmuyorum fakat oyundan sonra bazen sabaha kadar ayağının acısından yatamıyor, tabii biz de.

Fakat yukarıdaki mesajlarınızı okuduktan sonra ona hiç karışmamanın daha doğru olacağına inanmaya başladım.
 
merhaba
çiğdemin gönderdiği hikayeye bayıldım. Çok Güzel anlatılmış duygular.

Açıkçası yapazsın demeye cesaret edecek kimse çıkmadı karsıma....

Bu kelimeye sinir olduğumu bilirler ve söylemezler

Yaparım dediğim ve yapamadığım hiçbir iş olmamıştır.

Gücümün neye yettiğini bilirim....

Ne yapıp yapamıyacağıma da ben karar veririm.

Canım sende laf söyletme seçimler senin

yapamazsan tekrar denersin mutlaka başka bir yolu vardır.

Hiçbir sey tek yönlü degildir.

dostcakal
 
Açıkça yapamazsın diyenlerle gözleriyle mimikleriyle söyleyenler..
Her iki türde de duydum hissettim.
Sonuç mu?
Muhteşem bir hayat :)
 
BENDE BUTİP TAVIRLARLA ZAMAN ZAMAN KARŞILAŞMIŞIMDIR. İNSANLAR ÖYLE GÖRSELERDE BİZLER YILAMADAN YOLUMUZDA İLERLEMELİYİZ........
 
DEMEK KI ARKADASLAR HEPIMIZIN SORUNLARI AYNI .DOGRUSUNU SÖYLEMEK GEREKIRSE "YAPAMAZSIN "LAFI GERCEKTEN COK GICIK BIR LAF .ENGELLI OLDUGUMUZ ICIN BUNU SÖYLÜYORLAR AMA DENEMEDEN GORMEDEN YAPAMAYA-
CAGIMIZI NASIL ANLIYOR BAK BENDE BUNU MERAK EDIYORUM :)
:wink: ÖRNEGIN BEN KONYA SELCUK ÜNIVERSITESINI KAZANDIGIMDA ILK SÖYLEDIKLERI SEY "KIZIM ORDA YANLIZ BASINA YAPAMAZSIN "OLDU INANIRMISINIZ ONLARI IKNA ETMEM ÜNIVERSITE KAYITLARINA KADAR DEVAM ETTI NITEKIM SONUCTA ARKADASINIZ KAZANDI ""BEN BU ISI YAPACAGIM DEDIM VE COK ŞÜKÜR SONUNDA BAŞARDIM :)
BIZIM YAPAMAYACAGIMIZ HICBIR SEY YOKTUR AMA YETERKI YAPMAK ISTEYELIM :wink:
 
bunu sen yapamazsın
hayatımda ailem dışında ki (aileminde bunu sen yapamazısn anlamında beni engelleyici anlamda söylemi veya yaklaşımı hiç olmadı sadece örneğin bir kış ayında dışarıda felaket buzlu aman kızım dikkat et veya taksiye bin yürüme düşersin vb. gibi beni korumak adına belki birazda haklı olarak uyarıları olmuştur ki bunlarıda zaten dikkate alırım gelelim iş hayatına iş hayatında bunu sen yapamazsın dedirtecek bir izlenim hiç vermedim çok şükür her zaman girdiğim ortamda iş hayatı kurslar olsun hep başarıya oynamışımdır hedef bu olunca sonuçta sizin için genelde tatmin edici oluyor ve çevrenizdekilerin saygı ve güvenini kazanınca size kimse BUNU SEN YAPAMIZSIN değil BUNU SEN YAPARSIN KONUMUNA GELİYORRRR ve ben hepimizin bu güçte olduğuna inanıyorummmmm
 
Çok sevdim eşimi hemde öylesine çok sevdim ki gözüm kapalı evlendim eşimle annemin babamın sen yapamazsınlarına kulaklarımı tıkadım gözlerimi kapadım.

Bütün itirazlarına rağmen ailemi dinlemedim. Oysa annem sen yapamazsın evlilik sana göre değil demişti. Ve bana sen ev çekip çeviremezsin özürlüsün demişti. Şimdi evime geldiğinde mutfağıma bile sokmuyorum onu.

Doktorum ikiz hamile kaldığımda birisini rediksüyon yapalım sen özürlüsün ikiz bebek taşıyamazsın dediğinde vazgeçmedim yavrularımdan. İnatla sen yapamazsına inatla dinlemedim doktorumu. İyikide dinlememiş iyiki de hırslanmışım. Şimdi dünyalar güzeli bir kızım ve bir oğlum var. Allah'a bin şükür bunuda yaptım. Bu arada redüksiyon demek ikinci bebeğin kalbine zehirli şırınga ile girip bebeğin kalbini durdurmak demek.

Sen yapamazsınlara cevabım hep BEN HEPİNİZDEN DAHA İYİ YAPARIM oldu.
Artık kimse bana sen yapamazsın demiyor. Beni tanıdıkça sen bu işin üstesinden gelirsin diyor. Sen halledersin Derya diyor.
 
Tebrikler deryaaslantürk, inatla yapmaya devam et.
 
bu güne kadar ne istediysem yaptım
ve yapmaya da devam edeceğim :)
 
bunu bende yaparım

bir işi yapmaya niyet etmişşsem, bırakın yapayım! "bunu sen yapamassın" deyip, önüme beton duvarlar örmeyin!
karınca hacca giderken, "gidemessin" demişler, o da "gdemessem bile bu ugurda can veririm" demiş. o dahi şevkini kırmamış...
 
BUNU SEN YAPAMAZSIN BU SÖZ BANA HEP SÖYLENİR VE BUDA BENİ ÜZER,ÇOK SİNİR OLUYORUM BU SÖZE VE BENİM AİLEDE SIK SIK SÖYLER.AMANNNNNNN ALDIRMIYORUM VE ALDIRMAMAYA ÇALIŞIYORUM BENDE
 
azim ve kararlı olduktan sonra bizim elimizden hiç bir şey kurtulmaz
 
Üst Alt