Bir gece uyurken menenjit aniden yakaladı beni...[O An]

Bır gece uyurken menenjıt ansızın yakaladı benı. 20 gun yattım hastanede kendıme geldıgımde hala duymadıgımın farkında değildim...kımseden ses gelmemesını bıle kavrayamamıstım.
Benim bir işitme engelli oldugumu babam kağıda yazarak söylemıstı...yıllar gecti artık normal ınsandan farksızdım. Hıc duymasam da pek hıssetmıyordum eksikliği ama iş hayatı gelince iş bulmakta cok zorlandım işte o an engelli oldugumun tam farkına vardım..

sağlık olsun. Allah beterinden saklasın.

selam

sende o dert bende bu dert herkeste ayrı dert var arkadaş şükret şükret ki yaradanın gücüne gitmesin dertler derya olmuş camiada.....

menenjit...
işitme engeli...
banada tanıdık geliyo...
iş hayatında hiç bir zaman engelli olduğun için boynun bükülmesin...
zamanla çevrendekiler kabullenirler zaten..... :wink:

Nu mutluki burada yalnız olmadığımızı benzer hayatları zorlukları mücadeleleri gördük bunları görmek bizim hayata sarılma mücadeleyi bırakmama gücümüzü artırdı hepimiz iş hayatımıza engelli olarak başlıyor ama sonrasında normal kabul edilme sürecine giriyoruz sevgili arkadaşım senin içinde böyle olacaktır veya belkide olmuştur hayatta başarılar dilerim ama kendini engelli hissederek değil
engel kabuğundan sıyrılıp kendin olarak tabikiiiii !

Kardeşim Çok Geçmiş Olsun Umarım Hayat Bundan Sonrası İçin Güzel Olur Hiç Üzme Kendini Bi Tek Sen Deilsin Engelli Olan Burda Ki Herkesin Bir Engeli Var Mesela Ben Ortopedik Engelliyim sağ Kol Diğerine Hİç Benzemiyo Okul Hayatım Boyunca hiç Bir Beden Eğitim Dersine Girmedim (Öğrt. İzin Vermiyorlardı) Daha sonra Hayata Atıldım Yerden Herhangi Bir Kutu Kalkacak Olur Kaldırtmazlar Veya Herhangi Bişey Taşınacak Olur Taşıtmazlar aman Sen Kaldıramazsın Sen Tutamazsın İşte Bu Sözlerle Geçti Hayatım Ama Her Defasında da Kaldırdım O Kutuyu Yerden Ve Bunu Herkese Gösterdim İspatladım Yani Hayatta Her Zaman Karşına Çıkıyor Sen Engelli Değilim Desende Birileri Yada Bişeyler Muhakkak Hatırlatıyor sana Engelini Onun İçin Kafaya Takmayacaksın Aksine Sen Onlara Engelli Olmadığını Göstereceksin Ki Sana Gerektiği Gibi Davransınlar Birde Engelin Sonradan Yada Doğarken Olmasının Hiç bir Önemi Yok Önemli Olan Senin Onu Kavraya Bilmen Ve Onunla Mutlu Bi Şekilde Yaşayabilmen Hiç Kimse Unutmasınki Her Sağlam İnsan Bir Engelli Adayıdır.....

Sana Hayatında Mutluluklar Dilerim Herşey Gönlünce Dilediğince Olur Hayata Bir Çığlıkta Sen At Belli Olmaz Bakarsın Akseder.......

çok büyük geçmiş olsun.İnsan ne durumda olursa olsun,kendisinden kötü durumda olanları düşünüp,herzaman Şükretmelidir.hiç kimse işsiz kalmaz.belki senin işitme şikayetin olabilir ama başka bir özelliğin o engelini kapatacak büyüklüktedir.önemli olan Şükretmektir.belki şimdi diğil ama ilerki bir zamanda iş durumundan çok güzel harika durumlar olabilir.kimse bilemez bunu :wink: halimize Şükredelim ve kader ve alın yazısı denilen kavramın önüze daha ne gibi durumlar getireceğini bekleyelim.

Canım arkadaşım...başlığını yeni gördüm inan...

Acı şeyler yaşıyoruz.hele de bazı durumlara karşı elimizin kolumuzun bağlı kalması çok daha kötü. Allah başımıza gelenlerin kötüsünden sakınsın bizi. Beterin beteri var biliyorsun.yinede yapabileceğimiz o kadar fazla şey varki.senin varlığın yeter :d ...

Sen yinede sessiz kalma olmaz mı...

Seviliyorsun unutma.............

Geçmiş olsun arkadaşım.
Hepimizin bir hikayesi var yazan yazmış bize onu güzelce okumak,
okuduğumuzdan anlam çıkarmak düşüyor.
Allah hepimize yardımcı olsun.

selam

Burger hastasıydım zorunlu emekli oldum.Ayak parmaklarım yara oldu ankara gatada Kalp damar cerrahisinde tedavi görüyorum,bana devamlı suretke ilaç veriyorlar ayagımı iyileştirmek için ama yaralar bit türlü kapanmıyor.1 ay kadar yattıktan sonra beni ortopedi bölümüne sevt ettiler bu demekki bizden geçti artık yapacak bir şey kalmadı kesilecek.İşde o an son defa baktım ayagıma dedimki ayrılık zamanı geldi.Ortopedide de hemen kesmediler onlarda bir şeyler yapmaya çalıştı olmadı ayaktaki yaralar yukarıya kadar ğitmeye başladı bana dr lar gelip zaman geldi deyince işde o an hayatım bitti dedim. Çünkü 37 seneden sonra ayaksız kalacaktım.