Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Bıktıran sorular

Üyelik
25 Ağu 2005
Konular
8
Mesajlar
54
Reaksiyonlar
0
ne zaman bir topluma gitsek düğün davet vesair....mutlaka kendini bilmez birkaç kişi yanımıza yaklaşır ve baslar sakatlığımızla ilgili sorular sormaya tabi bu arada acıyarak bakışları saymıyorum. sanki öğrenci seçme ve yerleştirme sınavındayım ilk soru anadan doğmamı böylesin tedavi gördün mü? annen baban akrabamı tabi bunlara cevap verdikçe sorular bitmez daha çoğalır yurt dışında tedavin var mı? sorular sorular sorular.... bu yüzden artık böyle yerlere gitmek istemiyorum.Geçenlerde yine böyle bir yerde bu sorular sorulunca bende kafama göre yanıtladım ve neden sakat oldunuz sorusuna bende tırın altında kaldım bu sefer karsımdaki kişi saskınlıkla nasıl ölmedin bende öldürmeyen Allah öldürmez dedim.
 
Elini ağzına götürerek kısık sesle "vaah yavrum vaahh" der
sonra eğilir yüksek bir sesle:
- Doğuştan mı? (!) der bağırarak.
- Yok teyze Sibel Can'dan!
- Ha!

:lol: :lol:
 
Sorular

Bana da sorarlar,
siz güzin abla mısınız.
Mesela ne var ne yok diye sorarlar, nasılsınız diye sorarlar. Ben de boş soru sormayın der geçerim. Iyi-kötü olsam bir yardımı olacak mı boş soru sormayın derim. çünkü kötü günlerimde yanımda kimlerin olduğunu çok iyi biliyorum. Bu tür soruları soranlara pabucu teslim etmem.
 
Benim bu tür sorular aksine hoşuma gidiyor. Çünkü bu sayede hazır ilgi antenleri açıkken bir insana neyi neden yapmaması gerektiğini anlatabiliyor ve kolektif bilinçlenmeye katkıda bulunabiliyorum diye düşünüyorum. O insanı aydınlattıgım için de haz alıyor aksine hiç ama hiç kızmıyorum. Çünkü bu soruyu sormaya yönelik cüret bende bir samimiyet izlenimi bırakıyor. Aşagılama izlenimi değil. Hiç kimse birini aşağılamak için o insana engelinin ne oldugunu, nasıl oldugunu, tedavisinin mümkünatını sormaz. Aşagılamanın baska ve cok daha etkili yolları vardır.

Bu tarz sorulara verilecek cevapların içeriğinin engelli bireye yönelik bakışın şekillenmesinde çok önemli yeri vardır. Vereceğiniz cevapla o insnın zihninde köklü bir değişime de yol açabilirsiniz kafasındaki olumsuz şablonu daha da derinleştirebilirsiniz de. Bu sizin konuyu nasıl ele aldıgınıza baglı ki bence bu soruları hakaret olarak degerlendirmek büyük yanılgıdır.
 
Bende bu konuda Pegasus'a katılmaktayım.Bu tarz sorulara verdiğimiz cevaplar önemlidir bence.Hani hep demiyormuyuz insanlar çok bilinçsiz.İşte bizlerde bu bilinçsizliği bu sorulara verdiğimiz cevaplarla çözebiliriz.İnsanların kafalarındaki yanlışları anlatarak onların bilinçlenmelerini sağlayabiliriz.Biz hep kaçtıkça bilinçsizlik devam edecektir.Çoğu zaman bu sorular bana gelmeden ben bir şekilde bu konuları açmayı tercih ediyor ve yalan yanlış bilinen şeyleri öğretmeye çalışıyorum.Ben bu soruları acıma yada ayıplama amaçlı sorulduğunuda düşünmüyorum.Hepimizde meraklar vardır.Biz bizim dışınmızdaki engellilere bu soruları sorarken onlara acıdığımız için mi soruyoruz?Soruyu soran sadece sağlam diye mi acıdığını düşünüyoruz?(Sizlerin tabiri ile)

Geçenlerde sohbet odasında bunun benzeri bir konu ile karşılaştım.Engelli bir arkadaşımızın başka bir engelliye yanlış olarak bildiği bir engel konusunu yanlış olarak anlatmasıydı bu.Bu soruyu sorarak o arkadaş yanlış olarak bildiği konuda bilinçlenmiş olurken neden bir sağlam(sizlerin tabiriyle diyorum bunu) öğrenmesin?Biz bile bazı konularda yeterli bilinçli değilken yeni şeyler öğrenirken sakatlığın ne olduğunu bilmeyen topluma birşeyler öğretmek yerine bu sorulardan rahatsızlık duymayalım diyorum ben.Bu konuda söylemek istediğim çok şey olmakla beraber özetle şunu söylemek istiyorum bırakın sorsunlar ,sorsunlar ki öğrensinler,sorsunlar ki yanlışlar kafalardan gitsin,sorsunlarki biz kendimizden kaçmayalım,sorsunlar ki........
 
:) bende fazla soru soranlara minareden düştüm derim..!
tabii arkasından nasıl yani türü bi soru daha gelir.
minarenin manzarası güzeldi , orda kafayı çekiyoduk sarhoş olup ezan okumaya kalktım ve aşşa düştüm derim.
geber, daa beter ol sözcüklerini yüzüme karşı sarf edememelerinin sıkıntısını onlara yaşatmaktan müthiş keyif alırım...
deneyin..siz niye sıkıntı çekiyorsunuz..öyle bi cevap verin ki sorduklarına soracaklarına pişman olsunlar.
 
Bayke Abi sen beni Öldüreceksin abi yaa...

Seninki kadar olmasada ben cevap olarak :

Planör kazasi diyorum heh heh...Ama seninki daha iyi Abi bunu kullanabilirmiyim yoksa kopya korumalı mı?

Gercekten ciddi olarak soruyorum...

Sevgilerle...
 
Bu tür konularda yazılmış yazıları okurken dikkatimi çeken , sağlıklı olarak nitelendirdiğimiz insanların ,bize bakarken ki bakışları üzerinde duruluyor nedense. Ben engelimle ilgili sorulan sorulara kızmadığım gibi bu bakışlara da kızamıyorum . Eğer o bakışlar konuşuyorsa , bana göre o kişinin duyarlılığını gösterir . Çoğumuz karşımızdaki insana (bu kişinin ille de bir engelli olması gerekmiyor.) yaşadıklarının gerçekten zor olduğunu düşündüğümüzde aynı bakışlarla bakmıyor muyuz ?

Hem bu sorulardan ve bakışlardan rahatsızlık duyduğumuzu söyleyip hem de sağlıklı olarak nitelendirdiğimiz kişilerin bizi anlamadığından şikayet etmek ne kadar doğru.

Ben de bu sorulardan , çektiğim sıkıntılardan söz etmekten hiç rahatsızlık duymuyorum , Gönül arzu etmiyor ama önüne gelen herkes ehliyet alıp trafiğe çıkmaya devam ettiği sürece, benim durumumda olanların ardı arkası kesileceğe benzemiyor. O yüzden yaşadıklarımın ,engelimin bana ve çevreme getirdiklerinin aynı zamanda götürdüklerinin de bilinmesinde yarar olduğuna inanıyorum.

Ben bu siteyle tanışmadan önce kendi engelim dışındaki engelliler in sıkıntılarını veya bazı adların ne anlama geldiğini bilmiyordum. Beklide burayı biraz da ondan çok seviyorum. Çünkü burası bana insanı biraz daha iyi anlamayı ,insan olmanın gereklerini öğretiyor.
 
15 -16 YAŞIMDAYKEN BÜYÜK BİR BUNALIMA GİRMİŞTİM. ÇÜNKÜ O ZAMANLAR İLK DEFA DİĞER İNSANLARDAN FARKLI OLDUĞUMU ANLADIĞIM DÖNEMLERDİ. ÇOCUKLUK YILLARIMDA DA BAZI ŞEYLERİN FARKINDAYDIM. AMA TAM OLARAK ÇÖZEMİYORDUM. ÖRNEĞİN BİR MİSAFİRLİĞE GİTTİĞİMİZDE DİĞER ÇOCUKLARLA YALNIZ KALDIĞIMDA İLK SORULAN SORU " AYAĞINA NE OLDU " " NEDEN BÖYLE YÜRÜYORSUN " GİBİ SORULARDI. VERDİĞİM CEVAP GENELLİKLE ÇİMDİK OLUYORDU :lol: ANNEMİN BENİ AZARLAMASI ÇOCUĞUN CİYAK CİYAK AĞLAMASIYLA SON BULUYORDU BİZİM MİSAFİRLİK.
BENİM İÇİN EN ZOR DÖNEM LİSE YILLARIM OLDU. O DÖNEMDE SORULARDAN , BAKIŞLARDAN İYİCE BUNALMIŞTIM. KENDİMİ O KADAR STRESE SOKTUM Kİ BANA " PANİK ATAK" HASTALIĞI OLARAK GERİ DÖNDÜ.
ÜNİVERSİTEYE GİTTİĞİM YIL KABUĞUMU KIRDIĞIM YILDI. KENDİME GÜVENİM YERİNE GELMİŞTİ. BAŞARILIYDIM. SAĞLIKLI OLAN BİRÇOK İNSANIN KAZANAMADIĞI BİR BÖLÜMDE OKUYORDUM. ÇEVREMDEKİ İNSANLAR GIPTAYLA BAKIYORDU BANA.
ŞU AN O TARZ SORULARLA PEK KARŞILAŞMIYORUM. KARŞILAŞTIĞIM ZAMANLARDA DA HİÇ SİNİRLENMEDEN KISACA HASTALIĞIMI ANLATIYORUM. KARŞIMDAKİ BİR ÇOCUK BİLE OLSA ONUN ANLAYABİLECEĞİ BİR DİLLE GÜZELCE ANLATMAYA ÇALIŞIYORUM. FARKETTİM Kİ KIZMAK , KÜSMEK YERİNE BÖYLE DAVRANDIĞIMDA İNSANLARLA İLİŞKİLERİMDE HİÇBİR SORUN OLMUYOR.
ŞİMDİLERDE BAŞIMA GELEN EN İLGİNÇ DURUM İSE ŞU. İNSANLARLA TANIŞIYORUM. SOHBET EDİYORUZ. SÖZ DÖNÜP DOLAŞIP MESLEĞİME GELİYOR. SORU ŞU " NERDE ÇALIŞIYORSUN SEN ?" CEVAP VERİYORUM AVUKATIM BEN. BİR ANLIK BÜYÜK BİR ŞAŞKINLIK OKUNUYOR YÜZLERİNDE :lol: BİR DAHA TEPEDEN TIRNAĞA SÜZÜYOR BENİ. SONRA EĞER SORUYU SORAN YAŞLI BİR TEYZEYSE " MAŞALLAH MAŞALLAH " DİYOR :lol:
BU KONUDA BAŞIMA GELEN EN İLGİNÇ OLAY İSE ŞU: BİRGÜN YOLDA GİDİYORUM. KADININ BİRİ YOLUMU KESTİ. BAKAR MISINIZ DEDİ. BAKTIM. SİZİ HEP GÖRÜYORUM. BURDAN GEÇİYORSUNUZ. SİZ NE İŞ YAPIYORSUNUZ. ÇOK MERAK ETTİM. MERAKINI GİDERMEK İÇİN AVUKATIM DEDİM. ANLAŞILAN HİÇ BEKLEMEDİĞİ BİR CEVAPTI DURDU DURDU VE DEDİ Kİ " YÜCE ALLAHIM NE BÜYÜK BİR YERDEN ALMIŞ BAŞKA YERDEN VERMİŞ" :
YORUMSUZ.......
 
hiç kimse görmek istemeyen kadar kör duymak istemeyne kadar sağır vs vs ana felsefe bu :D :D
 
ahmetyildiz' Alıntı:
Abi bunu kullanabilirmiyim yoksa kopya korumalı mı?

Gercekten ciddi olarak soruyorum...

Sevgilerle...
bi şartla benim adım da geçsin. örneğin minarede birlikteydik düşerken onu tutiim dedim beni de sürükledi felan de. baktın karşındaki süngü takıp allah allah diye üzerine yürüyo, hemen aslında ben minareye o kafiri aşşa atmak için çıkmıştım benide çekti de..yaşasın opurtinizm :)
sadece geçmiş olsun deyip sorup sorgulamayana canım kurban. aslında bu tür merak bizim kültürel zenginliğimiz ama hakkaten bazen bokunu çıkarıyorlar yaa..benim tavrım onlara.
 
sorular

slm arkadaşlar bana da bu tür sorular çok soruldu çok anlamsız sorular ama ne yaparsın soruyorlar. bende şöyle cevap veriyorum size hayat hikayemi anlatamam böyle cevap verirince hiç bişey diyemiyorlar çünkü böyle bir cevap beklemiyorlar çok şaşırıyorlar.sizin le paylaşmak istedim sevgilerimle.
 
Bazen de tersi olur , yanlış anlaşılmaktan çekindikleri için soru sormaktan kaçınırlar ve engeliniz yokmuş gibi davranırlar. Soru sormalarını tercih ederim açıkçası.

Yakın tarihte iki farklı kişi benzer davranış gösterdi.
Durdum düşündüm...
Yanlış olan bizlerdik
Bizlerin insanlar üzerinde bıraktığı olumsuz davranış biçimi
Tepkilerimiz sanırım...

Geçenlerde arkadaşımla yemeğe çıkmıştık , yan masada tanıdığını gören arkadaşım masaya doğru yöneldi ve ben de yanlız bırakmamak için onun yanında durdum. Sempatik bir anne -kız ikilisi.. arkadaşım ayaküstü hal hatır sorarken , anne olan bana "ben sizinle sürekli karşılaşıyorum sanırım aynı caddede oturuyoruz, her seferinde selam vermek istiyorum ama tanışmadığımız için yanlış anlaşılırım diye düşündüm. Bundan sonra selamlaşırız artık" ve " uzaktan hep sizi izliyordum çok sempatik bir bayansınız" dedi :) Dün rastladım bu hanıma ve benden önce davranıp selam verdi (sanırım 60-65 yaşlarında)

Yine benzer biçimde bir bayanla karşılaştık , beni görür görmez "biz her sabah işe giderken karşılaşıyoruz" dedi. Yüzüne dikkatlice baktım kendisini hiç hatırlayamadım :( "Hergün içimden bugün selam verip ismini soracağım diyordum , bir türlü cesaret edemedim"

İşte böyle...
Kullandıkları kelimeler "yanlış anlaşılamak" ve "çekinmek"
Demek ki bu sorun daha bizim davranış biçimimiz ve tepkilerimizden kaynaklanıyor diye düşünüyorum.
 
çok karşılaşırım hep işitme cihazıma bakıyolar durmadan sanki elmas buldular :) rahatsız olmam çabuk geçiştiririm abuk sabuk sorunca da tepem atıyo daha da ileri giderse çift dalarım uleynn
 
Benim unutamadığım ve çok güldüğüm bir olay var.7-8 yaşlarında bir çocuk annesi elinden tutmuş gidiyor.Akülü arabamla abim falan geziyoruz.Çocuk beni gördü annesinin kolunu nasıl çekiştiriyor..anneeee bu arabadan istiyorum bundan alalım noolur. :lol: sanki altımda ferrari var. :lol: Annesiyle göz göze geldik tabi olaya gülünce anneside baya güldü.Peki sert bir tavır koysaydım ne olurdu.??.Sorulardan bakışlardan bunalsakta emin olun bizim tavrımız çok önemli.
 
valla ben diyomki.12 tekerlekli tirin altinda kaldim,tekerlekler yanimdan jilet gibi gecti,bisey olmadi yanliz tarlada duran esek on camdan girdi....
 
Merhaba arkadaşlar.
Ağzına sağlık ZİHNİ SÜMBÜL kardeş.İyi yapıştırmışsın cevabı.
Ben sırf bu yüzden insan içine çıkmaya korkar hale geldim.Özellikle acıyarak bakan gözler ve patavatsızca soru soran insanların benimle ilgilenmesiden nefret ediyorum.adabına göre soru soranlara saygım sonsuz,ama kendini bilmez patavatsızlara tahammülüm yok.
 
Üst Alt