Artık hiç birşey mutlu etmiyor beni, eskidendi o... [Yaşam]

bilmemki nedesem ben hiçbişey anlamadımki yaşamdan gençliğimin tam baharında bu kashasatası denen şeye yakalandım yani gençliğimi elimden aldı ben çok mutsuzum ya
artık hiç birşey mutlu etmiyor beni yaşasam ne olur yaşamasam ne olur ben pes ettim artık gücüm yok

sevgi damlası bazen engelleri aşmak öylesine güçki yaşam denen kılavuzda..ne zaman umutsuzluğa düşsem bu sahnenin(yaşamın) bana biçtiği rolün karşılığını bir gün alacağımı ve denendiğimi düşünerek umutsuzluğumu bir nebze olsun yıkarım..bir gün figüran olduğumuz yaşamda elbet başrolde verilecektir..

umudunu kaybetme... ne olursa olsun hemde..
şimdi bu satırları okurken,eminimki yaw sen nerden bileksin benim psikolojimi diye geçireceksin...hayatta en zor şeydir bir insanı anladığını söylemek...ama her ne kadar kulvarlarımız farklı olsada aynı marotondayız,,

lütfen güçlü durmaya çalış,,ve....

**hayatın verdiği limonlardan limonata yapmayı dene**

Sakatlanan/hastalanan insan, bedeniyle çarpışa çarpışa geri çekilir... Geri çekilmek başta fena bunaltıyor insanı, ama sonra çekildiğin alana hakim olmayı, orada yaşamayı, oradaki alanın tadını çıkarmayı öğreniyor...

Başta, "yahu si.tir git", ben nefes alamıyorum diyorum, sen havanın güzelliğinden bahsediyorsun" diyebilirsin... Ama inan, tek yol bu: çarpışa çarpışa geri çekilmek...

Re: [Yaşam] Artık hiç birşey mutlu etmiyor beni, eskidendi o...

sevgidamlası, aynen katılıtorumm sana


benimde pisikolojimin bozuk aoldugu zamanlar böyle pes ettigim zamanlar olduu
umarım seninkide böyledir ve atlatırsın
yanlız resim yaparken (kara kalemm) musluyumm.
yada kendimi kaybettigim için çizerken hiç bir şey düşünmüyorum
bilmemki bu mutlulukmu?
ama pes etmedimm
seneye yamaç paraşütü yapmadan pes etmeyecegimm
.şimdilik hedefim bu sende kendine bir hedef koyabilirsinn
ne dersinn?

sevgi damlası yaşama sıkı sıkı tutun sakın bırakma sen tutundukça,inat ettikçe daha bir anlamlı ve güzel olacak hayat.Yalnız değilsin seninle aynı duyguları yaşayan o kadar çok kişi var ki tahmin bile edemezsin...Paylaş ve her zaman pozitif bak içindeki çocuğu çağır ben öyle yapıyorum

Sevgi Damlası,
evet dünya artık eskisi kadar ilginç bir yer değil,
artık değil,
yer değişimin faturasını çok ağır ödüyoruz.
çarpışmaya da gerek yok,mağlupsun artık.
sadece çekil ve bekle işte ...
benim için yok ama ;
sen,yaşadıkça zevk alıcak kırıntılar bulursun dilerim..
sevgiler..

sevgi damlasi guzel kardesim olur arada oyle bunalimlar herseye ragmen yasamdan kopamiyoruz insan alisiyro zamanla en kotu sartlara... bak senin bilgisayarin var en azindan buraya yazarak rahatlayabilrisin bende kas hastasiyim uzun yillar oldu ama asla yenilmedim... ustelik kas hastasi olmak iyi birsey bence )) bana yazarsan e mailime anlatirim sana olurmu yilmak yok aslaa...

...............

Anlıyarak bir usta kitap gibi
bir sevda şarkısı gibi duyup
bir çocuk gibi şaşarak
YAŞAMAK...

Yaşamak:
birer birer
ve hep beraber
ipekli bir kumaş dokur gibi...
Hep bir ağızdan
sevinçli bir destan
okur gibi
YAŞAMAK...

YAŞAMAK...
Ne acayip iştir ki .

Nazım HİKMET

Yaşamak gerçekten bir acaip iştir ki bazen aklımız almaz yaşadığımız şeyleri.Zordur,çelişkilidir,acaiptir.Anlamak zordur insanları ve yaşamı.Otuz iki dişinle gülerken hayata,biri gelir bir yumruk indirir gülüşün yarım kalır,sonra çok şey yarım kalır...Ama o yarım kalmışlıklara rağmen hayat devam eder ve sen istersen o hayat gerçekten güzel olarak devam eder.Eğer sen istemezsen zindanların ve karanlıkların içinde boğulursun. Ben hayatta şunu öğrendim " Güçlü olmak yıkılmamak değildir,yıkıldığın zaman tekrar ayağa kalkabilmekmiş." Yani ışık sende sevgi damlası...

Sevgili kardeşim seninle aynı duyguları paylaştıgıma emin ol ama yapacak bişey yok istesekte istemesekte bunları yaşayıp atlatmak zorundayız tez zamanda atlatmak umudu ile hoşcakal........

yazılanları okuyunca ben de hayatımdan bir kesiti yazmak istedim hepimiz olumsuzluklar yaşıyoruz zaman zaman hatta hayatımız bir anda alt üst oluveriyor sanki bundan on yıl önceydi işimden yani okuldan eve dönüyordum o güne kadar herkes gibi normal hayatımı sürdürürken doğuştan kalça çıkığı olmama rağmen o gün bir şey değişmişti hayatımda her zaman yürüyerek gidip gelirdim ama o gün gelirken sol ayağımda biraz yürüyüşüme engel olan bir aksaklıkla eve zor geldim ondan sonra uzun bir zaman bu ağrıyla yaşadım okula da ticari taksi ile gidip geliyordum o yıllarda hayatımın sonu gelmiş gibi hissediyordum artık benim için maç bitmiş uzatmaları yaşadığımı düşünüyordum yani sizin anlayacağınız duygusal bir çöküntü yaşıyordum (bu arada evde felçli anneme bakıyorum ve babam da kalp krizleri geçiriyordu sık sık şimdi babam by-pas oldu ama annem hala felçli bir abim daha var o da sağ bacağından engelli beni işime o getirip götürüyor) gelelim bugüne baktım hem kendi durumum hem de evdeki ortam beni çok yıprattı artık çocukların seviyesine inemez hale gelmiştim emekliliğime de daha vardı ben de müdür yardımcılığı sınavlarına hazırlanarak kazandım iki yıldır bir HEM'de md.yrd.olarak çalışıyorum şimdi Allah'a çok şükür dipsiz bir kuyunun içinden yavaş yavaş yukarıya doğru çıktığımı hissediyorum bunları niçin mi yazdım hepimiz bu durumları yaşıyoruz ama hiç bir şey sonsuza kadar sürmüyor önemli olan hayata yakaladığımız yerinden tutunabilmek ve karşımıza çıkan fırsatları değerlendirebilmek şimdi o günleri düşünüyorum da ben bile kendime şaşırıyorum sevgiyle kalın

TEK AMAÇ YAŞAMAK OLMALI...

Ondokuz yaşıma kadar bende aynı duygular içindeydim.Artık benim içi hayat bitmişti geleceği göremiyordum hiç umudum yoktu...ömür boyu dialize bağlanacaktım,bedensel engelliydim,körkütük sağırdım.
Ve birgün ortada gözle görünen bir neden yokken,kendime sordum ne yapıyorsun sen?İçimden bir ses ne yaptığımı bilmiyorum ne yapacağımı bilmiyorum diye cevap verdi.Yapacağım birşeyler olmadığını kendime itiraf etmek beni dehşete düşürdü.Sonra hayatta bir amaç olmadan da yaşanabileceğini düşündüm, tek amacım yaşamak olmalıydı .En sonunda yalnızca yaşamaklada çok iyi bir iş yapmış olacağımı anladım.O günden bu yana yapamadığım şeylerin,yapabileceklerimin öününe geçmesine izin vermiyorum.Bir sevgili olamıyorum ama,iyi bir dostum,çalışamıyorum ama ,iyi bir öğrenciyim,yürüyemiyorum ama gidebileceğim yere ne kadar zor olsada gidiyorum,sadece keyfim için yaşıyorum.Birde bazı insanların yüzüme işe yaramaz bir kimse der gibi bakışı olmasa, hiç bir sorunum kalmayacak.Aslında bu bile benim için sorun değil fakat karşımdaki insanın düşüncelerindeki pespayelik beni sinirlendiriyor.

Sevgidamlası ilk önce sana merhaba canım vede çok geçmişler olsun biz ne olursak olalım hiç bir zaman hayata isyan yapmayalım arkadaşım belki güzel Rabbimin elbet birdiği bir şey vardır sen hiç bir zaman mutsuz olma hep gülümse hayata ben tam 23 senedir yürüyemedim ama hayat bana o kadar güzel geliyorki hiç yürüyemedim ben ama şimdi evin içerisinde tek asamla yürümeye başladım ama dışarda yapamıyorum hep birine muhtaçım ben ama yinede hiç bir zaman hayata darılmadım inadına hayatı çok seviyorum Allah başımızdan eksik etmesin ailelerimizi Allah onlardan razı olsun şunuda kesinlikle unutma inşşallah diyorum Ahiret dünyamız güzel olsun ve de Allah bizi affetsin. Hep mutlu kal.

sevgidamlası' Alıntı:

bilmemki nedesem ben hiçbişey anlamadımki yaşamdan gençliğimin tam baharında bu kashasatası denen şeye yakalandım yani gençliğimi elimden aldı ben çok mutsuzum ya
artık hiç birşey mutlu etmiyor beni yaşasam ne olur yaşamasam ne olur ben pes ettim artık gücüm yok

Genişletmek için tıkla ...

Aaaa ßende pes edenLerdenim işte.
Keşke çocukLuqumuda aLsaydıda ßu feLçLik o zamandan ßu yana öqrenseydim diyorum onunLa ßarışık yaşamayı en azından qençLik zamanımda kendimi ßiLeßiLirdim.

GönLüm tam çaqLayacakken ayakLarım sus diyor diLime.

Hayatın tadı kaçmışken,sevincin,umudun,hayaLin kaLmamışken hiç kendine ßakmamış,qüLmemişken,aşık oLuyorsun es kaza.Aşk ßirden ßiredir hiç tüyo vermez qeLmeden önce ziLide çaLmaz.

Aşk ßaşkasına yaşamakmış aşk her zaman varsa varoLmaya devam edecekse her an sevinç pınarımız patLayaßiLir.