Bende bir şiir paylaşayım öyleyse,
Ne kadar yaşıyor duygularım?
Hala bir yerlerde gezdiğinden şüphem yok.
Kim bilir nerelerde takılıyordur şimdi...
Öyle asi, öyle laf dinlemez duygularım var.
Beynin hükmü olmadığı,
saltanat süremediği nadir yerlerden biri,
duygularım.
Yoksa seni böylesine sevmek istemezdi.
Elinde olsa,
aşk kervanında öncülük dahi yapmazdı duygularım.
Hele senin aşkına, senin yoluna...
Boyun dahi eğmezdi.
Yoksa gururludur dilim, elim, ayağım...
Neden gurursuz duygularım?
Söyleyemez, anlatmazken sana,
neden çığlık çığlığa?
Ellerim boğazımda,
cinayete meyilli,
bir katil gibi...
Neden hem maktul, hemde katil benim?
Ne yaparsam yapayım,
Zararı hep bana.
Sana dokunan hiç bir şey yok.
O kadar isterken zarar vermeyi sana,
Gönlüm el vermez bir türlü saç telini dahi koparmaya...
Yoksa koparır alırdım o güzel saçlarını.
Bana kalsın isterdim,
benim olsun saçların.
Bana bırakabileceğin en güzel hediye,
kokundu halbuki.
Sen zerreni dahi bırakmamayı seçtin.
Sayende hem katil,
hem maktul benim.
O nedenle bu davanın sanığı,
zanlısı,
maktulü,
katili,
ne varsa benim.
Tüm adalet kalemleri bana kırılsın.
İdamlık vaziyetteyim.