İnsan ailesinin kıymetini onlardan uzak kalınca daha iyi anlıyor. Yanımızda iken o kadar ilgi duymaz veya ilgilenmeyiz. Oysa ki onların yokluğunda onlarla bir saniye bile fazla zaman geçirmek için neler yapmayız. Belkide ben öyle düşünüyorum. 5 ay içerisinde önce annemi sonra babamı kaybettim. Yokluklarına hiç alışamıyacağım galiba. Oysa ki onlar yaşarken öylemiydi.... Bir gün görmesen önemsemiyorsun.... Lütfen arkadaşlar... Anne ve babanız yaşarken onların kıymetini bilip, zaman ayırın onlara.... Çünkü giden gelmiyor..........
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Ailemizin kıymetini bilelim
- Konbuyu başlatan disabled071
- Başlangıç tarihi
Ne diyebilirim ki arkadaşım Allah sana sabır versin onların da mekanını cennet etsin 
Ve bende babamı kaybedeli 16 ay oluyor henüz çok yeniz zaman işte
ve anacığım bu günlerde rahatsız ona birşey olacak diye içim içimi yiyor
ve bir arkadaşım demişti ki " bak baba ölümü komşu ölümüdür, ananın ölümü yüreğinin ölümüdür zamanla anlayacaksın"
işte böyle arkadaşım ölüme şükür olmaz emrine şükür Yaradanın
Sabır sabır sabır
Ve bende babamı kaybedeli 16 ay oluyor henüz çok yeniz zaman işte
ve anacığım bu günlerde rahatsız ona birşey olacak diye içim içimi yiyor
ve bir arkadaşım demişti ki " bak baba ölümü komşu ölümüdür, ananın ölümü yüreğinin ölümüdür zamanla anlayacaksın"
işte böyle arkadaşım ölüme şükür olmaz emrine şükür Yaradanın
Sabır sabır sabır
Ah babam,canım,bi tanem..Gideli 2,5 sene oldu..Hala gözlerim dolu dolu oluyo..Acılar içinde,eli elimdeyden gitti..Geride bırakıpta beni,gitti..Sadece anılarımız kaldı..Gece yarısı hazırlanıp gezmeğe gittiğimiz günler,sahahladığımızda dertleşmelerimiz,oyunlarımız..Canım,babam,keşke kalsaydında ben gitseydim..
bende anne babadan ayrıyım ama 2 günde bir konuşmassak telefonla meraktan ölürüz annem ve babam için vede ailem için canımı seve seve veririm onları çok seviyorum onların değerini onlar ölemeden anlayanlardanım..
Ailelerin kıymetini yaşarken bilinmesi taraftarıyım..........
anne babamızın ve ailemizn kiymetini bilmeliyiz
o kıymeti öldükten sonra bilmeyelim lütfen..o zaman daha çok yakıyor insanı.
BEN BABAMI KAYBEDELİ ONDÖRT SENE OLDU BABAM BENİM HER ŞEYİMDİ O ÖLÜNÇE SUDAN ÇIKMIŞ BALIKA DÖNDÜM..
AMA ALLAHA ŞÜKÜRLER OLSUN ANNEM BAŞIMDA VE 32 YAŞINDA OLMAMA RAYMEN BENİM KAHRIMI ÇEKİYO..
İYİKİ VARSIN ANNE
AMA ALLAHA ŞÜKÜRLER OLSUN ANNEM BAŞIMDA VE 32 YAŞINDA OLMAMA RAYMEN BENİM KAHRIMI ÇEKİYO..
İYİKİ VARSIN ANNE
ANNELERİMİZ İYİ Kİ VAR
başınız sağolsun ailemizin önemi çok büyük lütfen onların kıymetini bilelim kendi adıma konuşursam ben ailemsiz asla yapamam çünkü onlar benim herşeyim allah ailemi dertlerden ve tüm hastalıklardan korusun ben onların yerine acı ve hasta olmaya bile razıyım yeter ki yanımda benimle olsunlar...
SEVGİLİ AİLEM;
İYİKİ VARSINIZ.... SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM......
EVET İNSAN BİRŞEYLERİNİ KAYBEDİNCE ANLIYOR ONUN YOKLUĞUNU
ONUN İÇİN ELİMİZDEKİLERİN KIYMETİNİ ÖNÜMÜZDEYKEN BİLELİM.
İYİKİ VARSINIZ.... SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM......
EVET İNSAN BİRŞEYLERİNİ KAYBEDİNCE ANLIYOR ONUN YOKLUĞUNU
ONUN İÇİN ELİMİZDEKİLERİN KIYMETİNİ ÖNÜMÜZDEYKEN BİLELİM.
anne baba gibisi varmı...
babam beni yıllarca sırtında taşıdı. o hastane senin bu hastane benim demedi. imkanları el verdiğince elinden geleni ardına koymadı. onun için ne yapsam azdır...
annem ise bambaşkadır. engelli olmamdan kaynaklanan üzüntülerimi en çok onun hissettiğine inanıyorum. sanki oda benim kadar yaşadıklarımı yaşıyor,hisettiklerimi benim kadar hissediyor...
her ikisininde benim için ayrı önemi var.
onlara tek noktada kızgınlık duyuyorum. onlar olmasaydı bende olmazdım.
onlarla birlikte yaşadıklarım ve yaşattıklarım için kendilerinden ne kadar af dilesem azdır ama bende ne kadar suçlu sayılırım; bilemiyorum...
babam beni yıllarca sırtında taşıdı. o hastane senin bu hastane benim demedi. imkanları el verdiğince elinden geleni ardına koymadı. onun için ne yapsam azdır...
annem ise bambaşkadır. engelli olmamdan kaynaklanan üzüntülerimi en çok onun hissettiğine inanıyorum. sanki oda benim kadar yaşadıklarımı yaşıyor,hisettiklerimi benim kadar hissediyor...
her ikisininde benim için ayrı önemi var.
onlara tek noktada kızgınlık duyuyorum. onlar olmasaydı bende olmazdım.
onlarla birlikte yaşadıklarım ve yaşattıklarım için kendilerinden ne kadar af dilesem azdır ama bende ne kadar suçlu sayılırım; bilemiyorum...
ailelerimiz değerini hayattayken bilelim ve bunu onlara gösterelim hadi iş başına sıvayın kolları.onlar bizim dayanağımız,destekçilerimiz,varolma sebebimiz öyle değil mi?
Başın sağolsun arkadaşım Allah sabırlar versin evet haklısın ailelerimizin hiç bir zaman haklarını ödeyemeyeceğiz Allah onlardan binkere razı olsun inanki sanada çok üzüldüm yaaa ailelerimizin kıymetini bilelim.
