Hıncal Uluç şöyle yazmış...
70'li yılların ortaları...
Ablama Ankara Hacettepe Üniversitesinde bir tür kas hastalığı tanısı konmuş. Ben o sıralar 5-6 yaşlarındayım.
Size bu olayları, sonradan anlatılan ve hayal meyal hatırladıklarımı birleştirerek anlatıyorum.
Dönelim konumuza.. O sıralarda adı geçen Prof. Dr. Süreyya Tahsin Aygün'ün hücre aşısı yaptığını (aynı zamanda meslektaşı olan) babam duyuyor ve doktoru yaptığı aşıyı ablama uygulamasını istiyor. O sıralar sağ, sol terörü tüm yurtta ağırlığnı hissetiriyor.. Zorla da olsa babam ikna etmeyi başarıyor..
Doktor babama ölü cenin temin etmesini söylüyor.
Kadın doğum uzmanından ölü cenini temin eden babam doktora götürüyor ama stresli bir iş bu...
Doktorun evi Libya Büyükelçiliğinin üstündeymiş. Kapıda polisler nöbette :!: Ölü cenini bir dondurucuya yerleştirip sepete koyuyor ve üstüne yumurtaları kamuflaj niyetine diziyor...
Her 15-20 günde bir aşı olmak üzere ablam Prof. Dr. Süreyya Tahsin Aygün'e giderdi.
Aşı ilk 2 gün aşırı ateş yapardı. Vücut reaksiyon gösterip aşılanan yeni hücreleri düşman kabul edip savaşıyor olmalıydı...
3. günün sonrasında ablamın kaslarına bir kuvvet geliyordu...
Ailedeki sevinci anlatmama gerek yok sanırım
Ne yazık ki aşı bir süre sonra etkisini yitiriyor ve ablam yine eski haline dönüyordu.
Bu uygulama 2-3 sene kadar sürdü. Ancak bir faydasının olmadığına kanaat getirilerek uygulamaya son verildi...
Türkiye'de 25 yıl önce kök hücre çalışmalarının olması hayret verici değil mi?
Prof. Dr. Süreyya Tahsin Aygün bu çalışmaları gizlilik altında yürütüyordu. Bunu kamuoyuna açıklasaydı durum ne olurdu acaba. :?: Hiç şüpheniz olmasın tü kaka ilan edilip, şarlatan olarak etiketlenirdi!..
İşte böyle dostlar.
Bu bilimsel çalışmaya sahip çıkılsaydı durum ne olurdu onu siz düşünün.
Ülkem niye böyle geri kaldı diye düşünürken bazı gerçekler insanı çileden çıkarıyor.
Yine de umutluyuz.
Yeter ki insanlarımıza sahip çıkalım.
Bu yazıyı okuduktan sonra konuyla ilgili -bir tür kastası olan ablam ve benim başımızdan geçen- ilginç ve bir o kadar da inanılmaz görünen bir olayı size aktarmak istedim.
70'li yılların ortaları...
Ablama Ankara Hacettepe Üniversitesinde bir tür kas hastalığı tanısı konmuş. Ben o sıralar 5-6 yaşlarındayım.
Size bu olayları, sonradan anlatılan ve hayal meyal hatırladıklarımı birleştirerek anlatıyorum.
Dönelim konumuza.. O sıralarda adı geçen Prof. Dr. Süreyya Tahsin Aygün'ün hücre aşısı yaptığını (aynı zamanda meslektaşı olan) babam duyuyor ve doktoru yaptığı aşıyı ablama uygulamasını istiyor. O sıralar sağ, sol terörü tüm yurtta ağırlığnı hissetiriyor.. Zorla da olsa babam ikna etmeyi başarıyor..
Doktor babama ölü cenin temin etmesini söylüyor.
Kadın doğum uzmanından ölü cenini temin eden babam doktora götürüyor ama stresli bir iş bu...
Doktorun evi Libya Büyükelçiliğinin üstündeymiş. Kapıda polisler nöbette :!: Ölü cenini bir dondurucuya yerleştirip sepete koyuyor ve üstüne yumurtaları kamuflaj niyetine diziyor...
Her 15-20 günde bir aşı olmak üzere ablam Prof. Dr. Süreyya Tahsin Aygün'e giderdi.
Aşı ilk 2 gün aşırı ateş yapardı. Vücut reaksiyon gösterip aşılanan yeni hücreleri düşman kabul edip savaşıyor olmalıydı...
3. günün sonrasında ablamın kaslarına bir kuvvet geliyordu...
Ailedeki sevinci anlatmama gerek yok sanırım Ne yazık ki aşı bir süre sonra etkisini yitiriyor ve ablam yine eski haline dönüyordu.
Bu uygulama 2-3 sene kadar sürdü. Ancak bir faydasının olmadığına kanaat getirilerek uygulamaya son verildi...
Türkiye'de 25 yıl önce kök hücre çalışmalarının olması hayret verici değil mi?
Prof. Dr. Süreyya Tahsin Aygün bu çalışmaları gizlilik altında yürütüyordu. Bunu kamuoyuna açıklasaydı durum ne olurdu acaba. :?: Hiç şüpheniz olmasın tü kaka ilan edilip, şarlatan olarak etiketlenirdi!..
İşte böyle dostlar.
Bu bilimsel çalışmaya sahip çıkılsaydı durum ne olurdu onu siz düşünün.
Ülkem niye böyle geri kaldı diye düşünürken bazı gerçekler insanı çileden çıkarıyor.
Yine de umutluyuz.
Yeter ki insanlarımıza sahip çıkalım.
