7 yaşındaydım [O an]

merhaba arkadaslar ;

Her sey 7 yasindayken basladi. Dedemlere, misafirlige gitmistik, yuruyerek , o kadarda uzak degillerdi bizden. Eve dogru yuruyorduk, birden nasil oldugunu anlamadan, yere dustum.
Iste o dakika benim hayatimi degisti
Babam, bana eger bacaklarimda bir agri varsa doktora goturelim dedi, ama ben korktugum için, red ettim
Bacaklarim agrirdi. Ama soylemezdim, beni doktora goturmesinler diye.
Agri geçer dedim. Geçti de !!! Bacaklarimda agirlik hissederdim, kimseye haber vermezdim olanlar hakkinda. Bir sene sonra, olan oldu, hastalik kendisini gostermeye basladi. Ailemle, piknige gitmistik. Cok iyi bir kosucuydum. Babam bana ve kizkardeslerime kosmamizi soyledi (hangimizin daha hizli kosabilecegini bilmek için). Her zaman, birinci olan, ben, orda kosamiyordum eskisi gibi, arkada kaliyordum. Is normalden çikip, anormal hale gelmisti. Annem ve babam çok sasirmislardi.
Ertesi gun , direk hastaneye gittim. O kadar egzamenden sonra, bana kas hastaligini tasidigimi soylediler (SMN 3).
O gunden beri bu hastaligi tasiyorum...

yasemin :wink:

Yasemincim çok geçmiş olsun. Keşke söyleseydin değilmi? Bunu hep sende düşünmüşsündür. Ama sağlık olsun halen nefes alıp verebiliyoruz ya önemli olan yaşamak. Herkesin olduğu gibi senin hikayende farklı. Hepimiz şuan alıştık ve yaşıyoruz... :wink:

Zamanında söylemiş olsaydı bile , doktorlar buna bir çözüm bulamayacaklardı fatoş. Kas hastasıyım ben de ve bizim hastalığımızın çaresi olmadığını maalesef iyi biliyorum...Ama miss arkadaşımın hastalığının türünün bir çaresi varsa ki umarım vardır, onun hakkında bir bilgim yok...

Sevgili miss, aynı sorunun içinde sayılırız. Onunla geçinmek, iyi anlaşmak ve barışık yaşamaya çalışmak yapabileceğimiz en güzel şey...

Sağlıkla.........

Sevgili Miss
o an dediğin anda aslında seni bir ömür boyu bırakmayacak hayat arkadaşınla tanışmışsın :wink:
bende bir kas hastasıyım biliyorsun ama tam anlamıyla o an da hissettim diyebileceğim bir o an aklıma gelmiyor
ama mutlaka bir gün seni adım adım takip eden ve sanırım hiç bırakmayacak olan o gizli hayranı ister istemez kabul ediyorsun
takvimden düşen her yaprakla her geçen günle birlikte aslında bunun hayranlıktan daha öte bir bağ olduğunu düşünüyorsun
ve anlıyrsun ki o sana âşık olmuştur
seni hiçde bırakmaya niyeti yoktur
sonra onu iyi tanımalıyım ki onunla geçirmek zorunda olduğum bir ömrü daha rahat ,mutlu geçireyim diyorsun
sonra onu tanıdıkca sevmeyi öğreniyorsun
çünkü sevmezsen onla vakit geçmiyor
seni terk etmeyecek en vefalı sevgili
itiraf etmeliyim :!:
bende onu seviyorum

Hatalığınızı o düşmeye bağlayıp kendinizi üzmeyiniz.

Büyük bir ihtimalle hastalık düşmenizden çok önce başlamıştı.

Bizlerle paylaştığın için teşekkürler.

Dilemma arkadasimin soyledigi gibi, o gun soylemiste olsaydim, doktorlar bir çare bulamazdi.
"Keske soylemis olsaydim", diyorum her zaman, bir seyler yapilabilirdi belki. Iyilesmek degil, ama çabucak hastalik teshisi konsaydi, bu kadar ilerleme olmazdi.

Hastaligimizla yasaya yasaya, elbette ona alisiyoruz, ama yeter biktim dedigimiz anlarimizda olmuyor degil hani :wink:

sevgiyle kalin...

miss' Alıntı:

Hastaligimizla yasaya yasaya, elbette ona alisiyoruz, ama yeter biktim dedigimiz anlarimizda olmuyor degil hani :wink:

Genişletmek için tıkla ...

Haklısın böyle zamanlar da oluyor, ama önemli olan o anların mümkün olduğunca az olmasını sağlamak. Bu bizim elimizde :wink:

merhabalar arkadaşlar,hepinize acil geçmişler olsun.biliyorsunuz bende kas hastasıyım.söylediklerinize çok bozuldum dilemma,ya bu tür hastalıkların tedavisi yok ama yakın zamanda bulunmayacağını kim biliyor.teknoloji denilen kavram gün geçtikçe ilerliyor.bende belki kendimi avutuyorum ama bu konuda bir gün bir şeyler olcak hissediyorum.içimizdeki umut ateşi bizim için hiç sönmemeli.herkes bilir ''pankinson ''diye bir hastalık vardır.boksör Muhammed Ali' nin hastalığı.bu hastalığa İsviçre de tedavi yöntemi bulunmuş.eğer tam olarak tedavi bulunmadıysa bile umut ışığı olacak tedavi yöntemi bulunmuş.her ne olursa olsun olsun ÜMİDİMİZİ KESMEMEK LAZIM.kim bilir bir gün bizim(hepimizin) hastalığımıza çare bulunmayacağını :wink:
Jasmin görüşürüz.
herkese saygılar

evet...işte senin hayata olan keşkelerinden biri...

bende keşe seyleseyedin diyorum...tedavisi olmaz diyorsun ..ama her zaman için erken tedavi iyidir..

ama yinede hayat yaşamaya değer...

hayata sımsıkı sarıl çünkü ileride seni bekleyen mücizeler vardır

kürşat' Alıntı:

merhabalar arkadaşlar,hepinize acil geçmişler olsun.biliyorsunuz bende kas hastasıyım.söylediklerinize çok bozuldum dilemma,ya bu tür hastalıkların tedavisi yok ama yakın zamanda bulunmayacağını kim biliyor.teknoloji denilen kavram gün geçtikçe ilerliyor.bende belki kendimi avutuyorum ama bu konuda bir gün bir şeyler olcak hissediyorum.içimizdeki umut ateşi bizim için hiç sönmemeli.herkes bilir ''pankinson ''diye bir hastalık vardır.boksör Muhammed Ali' nin hastalığı.bu hastalığa İsviçre de tedavi yöntemi bulunmuş.eğer tam olarak tedavi bulunmadıysa bile umut ışığı olacak tedavi yöntemi bulunmuş.her ne olursa olsun olsun ÜMİDİMİZİ KESMEMEK LAZIM.kim bilir bir gün bizim(hepimizin) hastalığımıza çare bulunmayacağını :wink:
Jasmin görüşürüz.
herkese saygılar

Genişletmek için tıkla ...

Bende birgun hastaliklarimizin ilacinin bulunacagindan eminim :wink: