Selamlar arkadaşlar...
Ben 12 Mayıs 1978 de doğdum ve doğumumdan hemen 3 ay sonra havale geçirmemden dolayı yapılan yanlış tedavi sonucu çocuk felcine yakalandım... Aylar geçti yıllar geçti sağolsunlar Annem ve babam beni götürmedik yer bırakmadılar ama nafile, sonuçsuz kaldı herşey
ve tesdüf bir Bayan Dr. rastlamış babam birgün...
Doktor şunu demiş...
-Bunu dolandırmanın gezdirmenin bir anlamı yok, sadece evde (Ki ozamanlar tıpta pek ilerleme yoktu) bu çocuğun bacaklarına masaj yapın hareket yaptırın demişti...
Ailem bana yıllarca bunu uyguladı ve tam 6,5-7 yaşlarında okul çağım geldiğinde başlamışım yürümeye tabi ondan öncede bir sürüngen gibi sürünüyormuşum yerlerde... Ehh yürümeye başlar başlamaz okulada başladım o yıllarda, tabi bayağı zorlandım (ayakta durabilmek için dengemi sağlayamıyordum) düşe kalka gittim geldim İlk okula, ilk okul bittikten sonra hemen orta okul ve lise yi bitirdim, inat etmiştim... Yıllar 95 i gösterdiğinde Aldım lise diplomamı zorda olsa...
Ve şimdide en çok istediğim ve merak ettiğim bir şey vardı... Üniversiteli olmak, üniversite hayatını yaşamak... Bu bana 11 yıl aradan sonra nasip oldu, Allah'a Şükürler Olsun...
Tabi bu 11 yıl içinde nelermi yaptım... Yapmadığım çalışmadığım iş kalmadı... Hep merak ettim o mesleği bu mesleği ve sürekli iş değiştirdim...
İlk meslek hayatıma babamın yanında başlamıştım... Otomobil, Motor vb. araçların ustasıydı babam o zamanlar (Şu an başka işle meşgul), onun yanında çalıştım bir kaç yıl tabi hem lise yi okuyordum hem çalışıyordum... Lise yi bitirir bitirmez Noter'de katiplik yaptım 1 yıl, ondan sonra bir yakınımın oteli vardı otelde takıldım ve sonrasında bayağı yerlerde çalıştım Demir Doğrama, Oto yıkama vb.. bayağı işlerde çalıştım ve bunları yaparkende kendime güvenim arttı engelimi artık hiçe sayıyordum aklıma bile gelmiyordu... En son olarak Matbaa-Reklam-Gazete ve Grafikerliğe başladım, tabi bunu yaparkende radyo sunuculuğuda yapmaktaydım... Her iki işi bir arada yürütüyordum, gündüz matbaa'da gece radyo programında derken 4 yıl geçti radyoculuğu bıraktım ve Matbaacılığa devam ettim... En son geçen yıl ayrıldım matbaadan ve bu yılda okula başladım üniversite okuyorum, inanıyorum bunuda başaracağım... Ne demişler "İnanmak başarmanın yarısıdır"... Gerçektende bu söz yerinde bir söz... İşte benimde kısacık anlattığm gibi hayatım böyle geçti... Ve bu hayattan çıkardığım şey şu, bir insan ne kadar çalışır ve başarılı olursa kendi engelini unutur...
Ki yüce Allah bir yerden alır, başka bir yerden verir insana yetenek, akıl vb... gibi.... (İnsanoğlun da bir eksiklik varsa, başka bir yerden fazlalığı vardır...)
Hayat herşeye rağmen engelsiz eksiksiz devam ediyor...
Hayat kısa, yaşamasını bilelim...
Sevgiler...
Ben 12 Mayıs 1978 de doğdum ve doğumumdan hemen 3 ay sonra havale geçirmemden dolayı yapılan yanlış tedavi sonucu çocuk felcine yakalandım... Aylar geçti yıllar geçti sağolsunlar Annem ve babam beni götürmedik yer bırakmadılar ama nafile, sonuçsuz kaldı herşey
ve tesdüf bir Bayan Dr. rastlamış babam birgün... Doktor şunu demiş...
-Bunu dolandırmanın gezdirmenin bir anlamı yok, sadece evde (Ki ozamanlar tıpta pek ilerleme yoktu) bu çocuğun bacaklarına masaj yapın hareket yaptırın demişti...
Ailem bana yıllarca bunu uyguladı ve tam 6,5-7 yaşlarında okul çağım geldiğinde başlamışım yürümeye tabi ondan öncede bir sürüngen gibi sürünüyormuşum yerlerde... Ehh yürümeye başlar başlamaz okulada başladım o yıllarda, tabi bayağı zorlandım (ayakta durabilmek için dengemi sağlayamıyordum) düşe kalka gittim geldim İlk okula, ilk okul bittikten sonra hemen orta okul ve lise yi bitirdim, inat etmiştim... Yıllar 95 i gösterdiğinde Aldım lise diplomamı zorda olsa...
Ve şimdide en çok istediğim ve merak ettiğim bir şey vardı... Üniversiteli olmak, üniversite hayatını yaşamak... Bu bana 11 yıl aradan sonra nasip oldu, Allah'a Şükürler Olsun...
Tabi bu 11 yıl içinde nelermi yaptım... Yapmadığım çalışmadığım iş kalmadı... Hep merak ettim o mesleği bu mesleği ve sürekli iş değiştirdim...
İlk meslek hayatıma babamın yanında başlamıştım... Otomobil, Motor vb. araçların ustasıydı babam o zamanlar (Şu an başka işle meşgul), onun yanında çalıştım bir kaç yıl tabi hem lise yi okuyordum hem çalışıyordum... Lise yi bitirir bitirmez Noter'de katiplik yaptım 1 yıl, ondan sonra bir yakınımın oteli vardı otelde takıldım ve sonrasında bayağı yerlerde çalıştım Demir Doğrama, Oto yıkama vb.. bayağı işlerde çalıştım ve bunları yaparkende kendime güvenim arttı engelimi artık hiçe sayıyordum aklıma bile gelmiyordu... En son olarak Matbaa-Reklam-Gazete ve Grafikerliğe başladım, tabi bunu yaparkende radyo sunuculuğuda yapmaktaydım... Her iki işi bir arada yürütüyordum, gündüz matbaa'da gece radyo programında derken 4 yıl geçti radyoculuğu bıraktım ve Matbaacılığa devam ettim... En son geçen yıl ayrıldım matbaadan ve bu yılda okula başladım üniversite okuyorum, inanıyorum bunuda başaracağım... Ne demişler "İnanmak başarmanın yarısıdır"... Gerçektende bu söz yerinde bir söz... İşte benimde kısacık anlattığm gibi hayatım böyle geçti... Ve bu hayattan çıkardığım şey şu, bir insan ne kadar çalışır ve başarılı olursa kendi engelini unutur...
Ki yüce Allah bir yerden alır, başka bir yerden verir insana yetenek, akıl vb... gibi.... (İnsanoğlun da bir eksiklik varsa, başka bir yerden fazlalığı vardır...)
Hayat herşeye rağmen engelsiz eksiksiz devam ediyor...
Hayat kısa, yaşamasını bilelim...
Sevgiler...
