sanamı soracam ya insanlara yanlış bilgi veriyorsanız bide anlamadım burası engelli sitesimi yoksa sizin gibi din baronlarının sitesimi girip gitmeyeceğimide sana sormam
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Zikrullah
- Konbuyu başlatan madralı
- Başlangıç tarihi
Yazdıklarınızı okuyan biri sizin amacınızın ne olduğunu anlar merak etmeyin. Kimin ne yapmaya çalıştığını anlayacak kapasiteye sahip arkadaşlar var çok şükür. Sizin yazdıklarınız da ortada, diğer yazılanlar da ortada. Bir defa konu sakıncalı olsa açılmasına müsade edilmez. İkincisi gerekli görülürse kapatılır. Üçüncüsü hiç merak etmeyin bu sitede ne sizin sözünüzle, ne de benim sözümle insanlar kanmazlar. Ana okulu mu burası şeker verip çocuk kandıralım. Hani vakit harcamayacaktınız, beğenmediğiniz insanlarla aynı konuda olmak için bu kadar çaba göstermeniz de ilginç. Her mesajınız da çelişkinin bini bi para, her harfim boşa gidiyor farkındayım. Mekke de aynı anda 5 milyon insan namaz kılıyor. Allahuekber dedim mi aynı anda 5 milyon insan boyun büküyor. Her an milyarlarca insan Allah ın divanına duruyor. Bizi burada engellemeye çalışıyorsunuz ya hani, belki onları da engellersiniz.
Hadi oldu da başardınız ve konu kapatıldı, tekrar açamaz mıyız? Nasıl bir mantıkla hareket ediyorsunuz? Nasıl bir akıl yürütme, nasıl bir iyi niyettir bu? Ha bu arada bütün mesajlarınızda ciddi anlamda bilgi yanlışları var, tek tek düzeltilemeyecek kadar çok. Din bilgisi hiç olmayan biri bile bu yanlışları görebilir. Yani sizin yazmanızla dünyanın tepsi gibi olduğuna kimse inanmaz. Ya da ne bileyim dünyanın dönmediğine de inanan çıkmaz.
Hadi oldu da başardınız ve konu kapatıldı, tekrar açamaz mıyız? Nasıl bir mantıkla hareket ediyorsunuz? Nasıl bir akıl yürütme, nasıl bir iyi niyettir bu? Ha bu arada bütün mesajlarınızda ciddi anlamda bilgi yanlışları var, tek tek düzeltilemeyecek kadar çok. Din bilgisi hiç olmayan biri bile bu yanlışları görebilir. Yani sizin yazmanızla dünyanın tepsi gibi olduğuna kimse inanmaz. Ya da ne bileyim dünyanın dönmediğine de inanan çıkmaz.
ben senin gibi dinde olmayan dine sonradan katılmış uydrulmuş tarikat denen zırvalı ve bunları savunan adamların tonunu bilgi yönünden cebimdem çıkarırım ben yazmıyayım diyorum sen niye yazıp kavga çıkarmaya uğraşıyorsun bak sana bişey anlatayım mürşid dediğiniz mevlanın, beyazıdı bestaminin imamrabbaninin, şeriate mualif onlarca sözü beyazidi bestaminin öldürülmesini bunları bi oku mevlananın kabak eşşek cariye kıssanı oku beyazıdı bestami ve hallacı mansurun enel hakdemesini oku insanlara ondan sonra tarikat konusunda bilgi verin sorayım sana çok bilgili arkadaş hz peygamberin meshebi neydi tarkati neydi siz tarkiatçılar çok iyibilirsiniz ya ben konuyu kapatıyorum sen kavga çıkarmak için yazıyorsun yine yaz bende tarikat şeyleri gavslarının yaptığı rezilliklerin hepsini anlatayım hadi buyur
gelelim sizin gibi softaların uydurduğu tasavvuf zihniyetini işlemesine Rabıta, bağ ve ilgi anlamında Kurân asıllı bir kavramdır. Bu kelimenin Kurân-ı Kerim’deki anlamı konusunda Râğib el-Isfehanî’den şunları öğreniyoruz:
Muhafızların bulunduğu mekâna ribat denir… Murabata, muhafaza etme, koruma anlamındadır. Allah (cc): “Ey müminler! Sabredin, sabırda yardımlaşın ve murabata/rabıta yapın” (4/200) derken bununla kastedilen şey, İslam ülkesini korumak için sınır boylarında nöbet tutmaktır. Nöbetçilerle beraber, savaş atlarının da hazır tutulduğu sınır kulelerinin adı da ribat’tır. Demek ki rabıtada bağlı olma, dikkani ayırmama gibi bir mana da vardır.
Murabata/rabıta iki türlüdür: 1. Yukarıda söylediğimiz, İslam ülkesinin sınır boylarında nöbet tutmak ve düşmana karşı uyanık olmak. Bu mana murabatanın hakiki manasıdır. 2.Nefsin hilelerine karşı uyanık olmak. Bu da murabatanın mecazi manasıdır. Bu manada olarak Hz. Peygamber (sav) de şöyle buyurmuştur: “Bir namazın ardından diğerini beklemek ribat/rabıta kabilindendir”. “Size Allah’ın hatalarınızı ne ile sileceğini, derecelerinizi ne ile yükselteceğini söyleyeyim mi? Evet, buyur, söyle dediler. Zor şartlarda dahi mükemmel bir abdest almak, mescitlere doğru çok adım atmak, bir namazın ardından diğerini intizar etmek… İşte ribat/rabıta budur, rabıta budur, rabıta budur”
Bunlardan çıkan sonuç şudur:
Rabıta kelimesinin aslı Kurân-ı Kerim’de ve sünnette bulunmaktadır ve hakikat ve mecaz anlamları, Râğib’ten alarak yukarıda zikrettiğimiz gibidir. İkinci olarak, Kurân-ı Kerim’de ve sünnette bulunan bir kavramı Hz. Peygamber’in ve onu izleyenlerin anladığı gibi anlamak esastır. Bu ve benzeri kavramları doğru anlayabilmek için muhtaç olduğumuz birinci kural budur.
İkinci kuralımız ise, sık sık tekrarladığımız gibi şudur: İbadetler tevkîfidir, yani Hz. Peygamber tarafından sabitlenmiştir, onlarda hiçbir artırma ve eksiltme olmaz. Çünkü ibadetlerin neler olduğu ve nasıl yapılacağı akıl üstü konulardır ve bizler ibadetlerden hiçbir şeyi kaldıramayacağımız gibi, onları değiştiremeyiz ve eklemeler de yapamayız. Onlar tamamen Mabudun hakkıdır ve onlara müdahale bidat sayılır. Efendimizin ifadesiyle; “Bütün bidatler dalalettir ve bütün dalaletler de cehenneme götürür”.
Tasavvufta rabıta denince, Nakşiler tarafından (Yani Hz. Peygamber’den yaklaşık 800 sene sonra) geliştirilen bir disiplin akla gelir. Mürit şeyhini sevecek, ona kalben bağlanacak, buradan Hz. Peygamber’e, oradan da Allah’a ulaşılacak ve O’nunla irtibatlı olunacaktır. Bunun için mürit öncelikle şeyhinin suretini hayal edecek, onun güzelliklerinin, ahlakının kendisine feyezan etmesini isteyecektir. Hatta şeyh müridini Allah’a bağladığı için onun kendisi bizatihi rabıtadır/bağdır. (Enver Fuad. Mu’cem 88). Bu hayal etmeyi gerçekleştirmek üzere bazı tarikatlarda müritler, üzerlerinde şeyhinin resmini bulundurmaktadırlar. Hatta Hz. Peygamber (sav) adına yapılan hayali bir resmi üzerlerinde bulunduran tarikat mensupları da vardır ve bana bu resmi gösterdiler. Bu elbette cehaletten öte bir cinayettir.
Böyle bir eğitim tekniği kullanıldığında olumlu sonuçlarının ve bir takım psikolojik faydalarının olup olmayacağı eğitimci gözüyle tartışılabilir. Ama rabıtanın bir ibadet olduğu var sayılırsa bunu İslam’ı anlama usulü içerisinde bir yere oturtmamız elbette mümkün gözükmemektedir. Şöyle de diyebiliriz: Bir ibadet düşünün ki, Hz. Peygamber onu hiç yapmamış, öğretmemiş ve onu izleyen selefi salihin de böyle bir şeyden haberdar olmamıştır. Böyle bir ibadetin olması mümkün değildir. Bu anlamdaki rabıta için delil getirilen: “Sadıklarla beraber olun” mealindeki ayet-i kerime, ya da “Kişi sevdiğiyle beraberdir” hadisi şerifi de İslamî gelenek içerisinde “rabıta” ortaya çıkıncaya kadar hiç böyle anlaşılmamıştır. Zorlama bir tevil yapmadan böyle anlaşılması da mümkün değildir. Zorlama tevillerin insanları saptıracağını da bizzat Kurân-ı Kerim söylemektedir. (Bkz. 3/7). Sahabe efendilerimizin Hz. Peygamber’e olan sevgilerinden böyle bir uygulama çıkarmak da mümkün değildir. Aksi halde, Allah Rasulü’nü izleyen 800 yıl, insanlar, hatta bizzat Hz. Peygamber’in kendisi bunu keşfedememiş ve anlamamış olurlardı. Oysa akide ve ibadetler konusunda en doğru anlama, Hz. Peygamber’le beraber olanların, sonra da onları izleyenlerin anlamasıdır. Bunda bütün İslam alimleri ittifak halindedir.
Şunu da bilmeliyiz ki, tasavvuf diye anlatılan şey; bir hal, İslam’ın daha dikkatli ve hassas yaşanma biçimi; zikir, zühd, ibadet ve tefekkür olarak Hz. Peygamber’den beri varolan bir yaşama biçimidir. İslam’ın ta kendisidir. Tarikatlar ise –Kitap ve sünnet çizgisinde kaldıkları sürece- tasavvufun mektepleri ve mezhepleridirler. Ancak rabıta tasavvufun şartlarından değildir ve tasavvufun ehli sünnet çizgisinde yaşandığı ilk yüzyıllarında da onda bu anlamda bir rabıta hiç olmamıştır. Sevginin, bağlılığın, kardeşliğin, ittibaın rabıta diye anlatılması da elbette isabetli olmaz. Dolayısıyla rabıtayı kabul edip etmemekle, tasavvufu kabul edip etmemek farklı şeylerdir. Doğrusu sağlam tarikatlerdeki güzel insanların hatırı için rabıtayı da onların anladığı gibi kabul etmek isterdim. Ancak İslamın ve hakikatın hatırı daha büyüktür ve buna karşı saygısızlığı hiç göze alamam, bu sebeple de dini bir delile dayanmayan bir uygulamayı gerekli göremem.
Durum bu olmakla birlikle, birleri bunu bir eğitim aracı olarak görür ve uygularlarsa kendi bilecekleri bir şeydir ve dediğimiz gibi bu tartışılabilir. Ancak ben hiçbir tarikatın rabıtaya böyle baktığını görmedim. Aksine o bir ibadet olarak görülür ve hatta müritler çoğu zaman onu günlük farz namazlarından daha önemli tutarlar. Bunun hükmünü ise yukarıda anlatmaya çalıştık.
Bu noktada şunu da zikretmeliyiz ki, tasavvuf bu günkü hali itibariyle bir İmam Rabbanî’ye muhtaçtır. Nasıl onun zamanında tarikatlar İslam’dan çok uzaklaşmışlardı ve o bu konuda bir tecdid gerçekleştirip, onları tekrar Sünni ve Kurânî çizgiye oturttu ise, bu gün de bunu yapacak birisine şiddetle ihtiyaç vardır. Çünkü çok azı hariç, tarikatlar bu gün ya cehalet ve sapmaların, ya da sahtekarlık, derin ilişkiler ve düzenbazlığın hakim olduğu karanlık odaklardır. , ancak tecdid, teceddüt ve yeniden Kurânî çizgiye gelem ihtiyacının umumi olduğunu söyleyebiliriz.
Günümüzdeki en büyük İslam alimleri, sözünü ettiğimiz anlamdaki rabıtaya bidat olarak baktıklarını da burada zikretmeliyiz. Mesela Ramazan el-Bûtî şöyle söyler:Şüphesiz tarikat şeyhlerinin sonradan icad ettikleri rabıta bidattir, çünkü bunun dinde hiçbir dayanağı bulunmamaktadır”.
gelelim sizin gibi softaların uydurduğu tasavvuf zihniyetini işlemesine Rabıta, bağ ve ilgi anlamında Kurân asıllı bir kavramdır. Bu kelimenin Kurân-ı Kerim’deki anlamı konusunda Râğib el-Isfehanî’den şunları öğreniyoruz:
Muhafızların bulunduğu mekâna ribat denir… Murabata, muhafaza etme, koruma anlamındadır. Allah (cc): “Ey müminler! Sabredin, sabırda yardımlaşın ve murabata/rabıta yapın” (4/200) derken bununla kastedilen şey, İslam ülkesini korumak için sınır boylarında nöbet tutmaktır. Nöbetçilerle beraber, savaş atlarının da hazır tutulduğu sınır kulelerinin adı da ribat’tır. Demek ki rabıtada bağlı olma, dikkani ayırmama gibi bir mana da vardır.
Murabata/rabıta iki türlüdür: 1. Yukarıda söylediğimiz, İslam ülkesinin sınır boylarında nöbet tutmak ve düşmana karşı uyanık olmak. Bu mana murabatanın hakiki manasıdır. 2.Nefsin hilelerine karşı uyanık olmak. Bu da murabatanın mecazi manasıdır. Bu manada olarak Hz. Peygamber (sav) de şöyle buyurmuştur: “Bir namazın ardından diğerini beklemek ribat/rabıta kabilindendir”. “Size Allah’ın hatalarınızı ne ile sileceğini, derecelerinizi ne ile yükselteceğini söyleyeyim mi? Evet, buyur, söyle dediler. Zor şartlarda dahi mükemmel bir abdest almak, mescitlere doğru çok adım atmak, bir namazın ardından diğerini intizar etmek… İşte ribat/rabıta budur, rabıta budur, rabıta budur”
Bunlardan çıkan sonuç şudur:
Rabıta kelimesinin aslı Kurân-ı Kerim’de ve sünnette bulunmaktadır ve hakikat ve mecaz anlamları, Râğib’ten alarak yukarıda zikrettiğimiz gibidir. İkinci olarak, Kurân-ı Kerim’de ve sünnette bulunan bir kavramı Hz. Peygamber’in ve onu izleyenlerin anladığı gibi anlamak esastır. Bu ve benzeri kavramları doğru anlayabilmek için muhtaç olduğumuz birinci kural budur.
İkinci kuralımız ise, sık sık tekrarladığımız gibi şudur: İbadetler tevkîfidir, yani Hz. Peygamber tarafından sabitlenmiştir, onlarda hiçbir artırma ve eksiltme olmaz. Çünkü ibadetlerin neler olduğu ve nasıl yapılacağı akıl üstü konulardır ve bizler ibadetlerden hiçbir şeyi kaldıramayacağımız gibi, onları değiştiremeyiz ve eklemeler de yapamayız. Onlar tamamen Mabudun hakkıdır ve onlara müdahale bidat sayılır. Efendimizin ifadesiyle; “Bütün bidatler dalalettir ve bütün dalaletler de cehenneme götürür”.
Tasavvufta rabıta denince, Nakşiler tarafından (Yani Hz. Peygamber’den yaklaşık 800 sene sonra) geliştirilen bir disiplin akla gelir. Mürit şeyhini sevecek, ona kalben bağlanacak, buradan Hz. Peygamber’e, oradan da Allah’a ulaşılacak ve O’nunla irtibatlı olunacaktır. Bunun için mürit öncelikle şeyhinin suretini hayal edecek, onun güzelliklerinin, ahlakının kendisine feyezan etmesini isteyecektir. Hatta şeyh müridini Allah’a bağladığı için onun kendisi bizatihi rabıtadır/bağdır. (Enver Fuad. Mu’cem 88). Bu hayal etmeyi gerçekleştirmek üzere bazı tarikatlarda müritler, üzerlerinde şeyhinin resmini bulundurmaktadırlar. Hatta Hz. Peygamber (sav) adına yapılan hayali bir resmi üzerlerinde bulunduran tarikat mensupları da vardır ve bana bu resmi gösterdiler. Bu elbette cehaletten öte bir cinayettir.
Böyle bir eğitim tekniği kullanıldığında olumlu sonuçlarının ve bir takım psikolojik faydalarının olup olmayacağı eğitimci gözüyle tartışılabilir. Ama rabıtanın bir ibadet olduğu var sayılırsa bunu İslam’ı anlama usulü içerisinde bir yere oturtmamız elbette mümkün gözükmemektedir. Şöyle de diyebiliriz: Bir ibadet düşünün ki, Hz. Peygamber onu hiç yapmamış, öğretmemiş ve onu izleyen selefi salihin de böyle bir şeyden haberdar olmamıştır. Böyle bir ibadetin olması mümkün değildir. Bu anlamdaki rabıta için delil getirilen: “Sadıklarla beraber olun” mealindeki ayet-i kerime, ya da “Kişi sevdiğiyle beraberdir” hadisi şerifi de İslamî gelenek içerisinde “rabıta” ortaya çıkıncaya kadar hiç böyle anlaşılmamıştır. Zorlama bir tevil yapmadan böyle anlaşılması da mümkün değildir. Zorlama tevillerin insanları saptıracağını da bizzat Kurân-ı Kerim söylemektedir. (Bkz. 3/7). Sahabe efendilerimizin Hz. Peygamber’e olan sevgilerinden böyle bir uygulama çıkarmak da mümkün değildir. Aksi halde, Allah Rasulü’nü izleyen 800 yıl, insanlar, hatta bizzat Hz. Peygamber’in kendisi bunu keşfedememiş ve anlamamış olurlardı. Oysa akide ve ibadetler konusunda en doğru anlama, Hz. Peygamber’le beraber olanların, sonra da onları izleyenlerin anlamasıdır. Bunda bütün İslam alimleri ittifak halindedir.
Şunu da bilmeliyiz ki, tasavvuf diye anlatılan şey; bir hal, İslam’ın daha dikkatli ve hassas yaşanma biçimi; zikir, zühd, ibadet ve tefekkür olarak Hz. Peygamber’den beri varolan bir yaşama biçimidir. İslam’ın ta kendisidir. Tarikatlar ise –Kitap ve sünnet çizgisinde kaldıkları sürece- tasavvufun mektepleri ve mezhepleridirler. Ancak rabıta tasavvufun şartlarından değildir ve tasavvufun ehli sünnet çizgisinde yaşandığı ilk yüzyıllarında da onda bu anlamda bir rabıta hiç olmamıştır. Sevginin, bağlılığın, kardeşliğin, ittibaın rabıta diye anlatılması da elbette isabetli olmaz. Dolayısıyla rabıtayı kabul edip etmemekle, tasavvufu kabul edip etmemek farklı şeylerdir. Doğrusu sağlam tarikatlerdeki güzel insanların hatırı için rabıtayı da onların anladığı gibi kabul etmek isterdim. Ancak İslamın ve hakikatın hatırı daha büyüktür ve buna karşı saygısızlığı hiç göze alamam, bu sebeple de dini bir delile dayanmayan bir uygulamayı gerekli göremem.
Durum bu olmakla birlikle, birleri bunu bir eğitim aracı olarak görür ve uygularlarsa kendi bilecekleri bir şeydir ve dediğimiz gibi bu tartışılabilir. Ancak ben hiçbir tarikatın rabıtaya böyle baktığını görmedim. Aksine o bir ibadet olarak görülür ve hatta müritler çoğu zaman onu günlük farz namazlarından daha önemli tutarlar. Bunun hükmünü ise yukarıda anlatmaya çalıştık.
Bu noktada şunu da zikretmeliyiz ki, tasavvuf bu günkü hali itibariyle bir İmam Rabbanî’ye muhtaçtır. Nasıl onun zamanında tarikatlar İslam’dan çok uzaklaşmışlardı ve o bu konuda bir tecdid gerçekleştirip, onları tekrar Sünni ve Kurânî çizgiye oturttu ise, bu gün de bunu yapacak birisine şiddetle ihtiyaç vardır. Çünkü çok azı hariç, tarikatlar bu gün ya cehalet ve sapmaların, ya da sahtekarlık, derin ilişkiler ve düzenbazlığın hakim olduğu karanlık odaklardır. , ancak tecdid, teceddüt ve yeniden Kurânî çizgiye gelem ihtiyacının umumi olduğunu söyleyebiliriz.
Günümüzdeki en büyük İslam alimleri, sözünü ettiğimiz anlamdaki rabıtaya bidat olarak baktıklarını da burada zikretmeliyiz. Mesela Ramazan el-Bûtî şöyle söyler:Şüphesiz tarikat şeyhlerinin sonradan icad ettikleri rabıta bidattir, çünkü bunun dinde hiçbir dayanağı bulunmamaktadır”.
[FONT=Comic Sans MS][FONT=Comic Sans MS]EZAN DUASI[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]1- Câbir radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: Kim ezanı işittiği zaman şu duayı okursa, kıyamet gününde o kimseye şefâatim vâcip olur.[/FONT][FONT=Comic Sans MS]“Allahumme rabbe hâzihî’d-da’veti’t-tâmmeh ve’s-salâti’l kâimeh, âti Muhammeden’il vesîlete ve’l-fadîlete ve’d-daracete’r-rafiah ve’b'ashu megamen Mahmûden ellezi veadteh. İnneke la tuhliful mîâd.” (Âlâ Rasulina Salavat)[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Anlamı: “Allâh’ım! Ey bu tam dâvetin, yâni mübârek ezânın ve kılınmak üzere bulunan namazın mukaddes Rabbi. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.)’e vesîleyi ve fazîleti ihsan et ve O’nu, kendisine va’d buyurmuş olduğun Makâm-ı Muhmûd’a eriştir. Şüphe yok ki, sen va’dinden dönmezsin.”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS](Buhârî, Ezân 8, Tefsîru sûre(17), 11. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Salât 37; Tirmizî, Mevâkît 43; Nesâî, Ezân 38; İbni Mâce, Ezân 4)[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]2- Sa’d İbni Ebî Vakkas radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:“Kim müezzini işittiği zaman: Tek olan ve ortağı bulunmayan Allah’tan başka ilâh olmadığına, Muhammed’in O’nun kulu ve resûlü olduğuna şahitlik ederim. Rab olarak Allah’tan, resûl olarak Muhammed’den, din olarak İslam’dan razı oldum, derse, o kimsenin günahları bağışlanır.” [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS](Müslim, Salât 13. Ayrıca bk. Tirmizî, Salât 42; Nesâî, Ezân 38; İbni Mâce, Ezân 4)[/FONT]
[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]1- Câbir radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: Kim ezanı işittiği zaman şu duayı okursa, kıyamet gününde o kimseye şefâatim vâcip olur.[/FONT][FONT=Comic Sans MS]“Allahumme rabbe hâzihî’d-da’veti’t-tâmmeh ve’s-salâti’l kâimeh, âti Muhammeden’il vesîlete ve’l-fadîlete ve’d-daracete’r-rafiah ve’b'ashu megamen Mahmûden ellezi veadteh. İnneke la tuhliful mîâd.” (Âlâ Rasulina Salavat)[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Anlamı: “Allâh’ım! Ey bu tam dâvetin, yâni mübârek ezânın ve kılınmak üzere bulunan namazın mukaddes Rabbi. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.)’e vesîleyi ve fazîleti ihsan et ve O’nu, kendisine va’d buyurmuş olduğun Makâm-ı Muhmûd’a eriştir. Şüphe yok ki, sen va’dinden dönmezsin.”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS](Buhârî, Ezân 8, Tefsîru sûre(17), 11. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Salât 37; Tirmizî, Mevâkît 43; Nesâî, Ezân 38; İbni Mâce, Ezân 4)[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]2- Sa’d İbni Ebî Vakkas radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:“Kim müezzini işittiği zaman: Tek olan ve ortağı bulunmayan Allah’tan başka ilâh olmadığına, Muhammed’in O’nun kulu ve resûlü olduğuna şahitlik ederim. Rab olarak Allah’tan, resûl olarak Muhammed’den, din olarak İslam’dan razı oldum, derse, o kimsenin günahları bağışlanır.” [/FONT]
[FONT=Comic Sans MS](Müslim, Salât 13. Ayrıca bk. Tirmizî, Salât 42; Nesâî, Ezân 38; İbni Mâce, Ezân 4)[/FONT]
[/FONT]
bu anlatığın konuyla bizim yazdığımız konun ne alakası var kimse duayı inkar etmiyorki sadece tasavvufçuların insanlara yanlış bilgi vermelerinden dolayı biz yazdık bu dualara ayetlerde geçen allahı çokça anın dediğini kimse inkar etmiyor sadece yukarıda bir arkadaş virdi olmayanın varidi olmaz diye yazmış yani demek istemiş ki şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır demek istemiş biz bunlara karşıyız dinde olmayan ibadetleri özellikle nakşilerin zorla dinin içine sokmaları biz bunlara karşıyız dinde rabıta şeyhi anma şukadar tesbihat çekiceksin gibi bidat olan uydurma ibadetleri anlatmaya uğraştık allah ayetinde buyurmuyormu ey nefis mutmain olarak rabbine geri dön allah birtek mutmain diyor bizim softa şeylerimiz mutmain hakikat marifet fenfillah gibi uydurma makamları söylüyorlar biz bunlara karşıyız sorarım sana hangi bi tarikatçı içki satılan biyere gidip içki satma diye kavga etmiş hangi bitarikatçı kumar oynanan yere gidip kumar oynatma diye baskı yapmış ama bizler sadece şeriatçi olan insanlar ameliyat olmadan önce bu gibi kavgalarda çok mücadele verdik softa olanlarda oturdular evlerinde güya allahın emriymiş gibi tespih çektiler
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]
[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]- Hz. Mevlana’da zikir sırrı - [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2][/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]- Hz. Mevlana’da zikir sırrı - [/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]Büyük Allah dostu Hz. Mevlana’ya şöyle bir sual yöneltilir:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Tamam, anladık; Allah’ı zikrediyorsun; lâkin neden dönerek, sema halinde yapıyorsun bunu?” derler. Bunun üzerine Hz. Mevlana da, kendisine yöneltilen bu soruya, akıllara durgunluk verecek hikmet dolu şu cevap ile mukabele eder:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Tamam, anladık; Allah’ı zikrediyorsun; lâkin neden dönerek, sema halinde yapıyorsun bunu?” derler. Bunun üzerine Hz. Mevlana da, kendisine yöneltilen bu soruya, akıllara durgunluk verecek hikmet dolu şu cevap ile mukabele eder:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Bana dönerek Allah’ı zikretmeyen bir nesne gösterin ki, ben de dönerek zikretmeyeyim…”.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]Kainata, Kur’an-ı Kerim penceresinden ve Hz. Muhammed Mustafa’nın (sav) gözü ile bakabilenler ancak Hz. Mevlana’yı ve onun dile getirdiği bu hakikati kavrayabileceklerdir… Evet; “Canlı cansız bütün mahlûkat Allah’ı zikretmektedir; hem de dönerek…”; bu, Kur’anî bir ifadedir. Ayet-i Kerimede şöyle buyrulur:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Göklerde ve yerde kim varsa, onlar da, gölgeleri de sabah akşam ister istemez Allah’a secde eder” (Rad Süresi, 15). Bir başka ayette ise;[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Semada ve arzda her şey Allah’ı tesbih eder” (Hadid Süresi, 1).[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Sabah ve akşam Rabb’inin ismini zikret” (Araf Süresi, 205) buyrulmaktadır.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]Âşıklar Sultanı Hz. Mevlana’da zikir, ‘sema’ şeklinde sembolleşmiştir. Bilindiği gibi sema, dönerek Allah’ı anmak, zikretmektir. Esasen bu dönüş, canlı-cansız tüm kainatın lisan-ı hâl ile Allah’ı zikrini temsil etmektedir. Her şeyin hareket halinde olduğu, “mikrocisim” olarak bilinen atomlardan “makrocisim” olan gezegen ve galaksilere kadar her cismin, hem kendi ekseni etrafında hem de bağlı bulunduğu sistemin etrafında döndüğü bilimsel bir gerçektir. Buna göre her cisim bir yörüngede hareket eder. İslam literatüründe bu genel kanun;[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]Âşıklar Sultanı Hz. Mevlana’da zikir, ‘sema’ şeklinde sembolleşmiştir. Bilindiği gibi sema, dönerek Allah’ı anmak, zikretmektir. Esasen bu dönüş, canlı-cansız tüm kainatın lisan-ı hâl ile Allah’ı zikrini temsil etmektedir. Her şeyin hareket halinde olduğu, “mikrocisim” olarak bilinen atomlardan “makrocisim” olan gezegen ve galaksilere kadar her cismin, hem kendi ekseni etrafında hem de bağlı bulunduğu sistemin etrafında döndüğü bilimsel bir gerçektir. Buna göre her cisim bir yörüngede hareket eder. İslam literatüründe bu genel kanun;[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Her şey kendi feleğinde (yörüngesinde) yüzüyor” (Enbiya Süresi, 33) şeklinde ifade edilir.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]“Her nesne dönerek Hakk’ı zikretmektedir” sırrını biraz daha açmak gerekirse şunları söylemek mümkündür:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]“Her nesne dönerek Hakk’ı zikretmektedir” sırrını biraz daha açmak gerekirse şunları söylemek mümkündür:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]İlim adamlarının tespitlerine göre maddenin en küçük parçası; çapı, milimetrenin 10 milyonda biri kadar olan atomdur. Atom, proton ve elektron adı verilen pozitif ve negatif kutuplardan oluşmakta, itme ve çekme kuvvetine sahip bulunmaktadır. Proton ile elektron kutupları arasında korkunç bir boşluk bulunmakta ve elektronlar büyük bir hızla (saniyede 50.000 km), proton ve nötronu taşıyan atom çekirdeği etrafında dönmektedir. Bu baş döndürücü hız algılanamamaktadır. Bu haliyle atomun çekirdeğini güneşe, elektronlarını da gezegenlere benzetebiliriz.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Görmedin mi, göklerde ve yerdekiler ve havada kanatlarını çarpa çarpa uçan kuşlar hakikatte hep Allah’ı tesbih ediyorlar! Her biri duasını ve tesbihini iyice bilmektedir. Göklerin ve yerin mülk ve tasarrufu Allah’ındır. Dönüş yalnız Allah’adır” (Nur Süresi, 41-42).[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Yedi gök, yer ve bunların içindekiler O’nu tesbih ederler. Hiç bir şey yoktur ki, O’nu övgüyle tesbih etmesin. Ancak siz, onların tesbihlerini anlamıyorsunuz.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]Şüphesiz O, hilim sahibidir, bağışlayandır” (İsra Süresi, 44).[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Güneş de yörüngesinde yürüyüp gitmektedir...” (Yasin Süresi, 38.)[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]İşte maddenin var olmasını temin eden, bu hızlı harekettir. Bu hareket, esasen Allah’ın tecellisidir ve zaman olarak algılanmaktadır. Bu tecellinin görünümü de mekandır. Dolaysıyla zaman, aslında Cenab-ı Hakk’ın tecellisinden başka bir şey değildir. Yüce Allah, var etmiş olduğu bu âlemi, tecellisiyle devam ettirmektedir. Bu tecelli dâimidir, sekteye uğradığı farzedilse, âlemin sonu gelmiş demektir. O nedenle, marifet nurunun aynası Hz. Mevlana’mız, “sema” ile bu ilmî ve Kur’anî gerçeği temsil ediyor ve şu mesajı veriyor: “Dönerek Allah’ı zikretmeyen bir nesne yok ki, ben de dönmeyeyim…”[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]İşte maddenin var olmasını temin eden, bu hızlı harekettir. Bu hareket, esasen Allah’ın tecellisidir ve zaman olarak algılanmaktadır. Bu tecellinin görünümü de mekandır. Dolaysıyla zaman, aslında Cenab-ı Hakk’ın tecellisinden başka bir şey değildir. Yüce Allah, var etmiş olduğu bu âlemi, tecellisiyle devam ettirmektedir. Bu tecelli dâimidir, sekteye uğradığı farzedilse, âlemin sonu gelmiş demektir. O nedenle, marifet nurunun aynası Hz. Mevlana’mız, “sema” ile bu ilmî ve Kur’anî gerçeği temsil ediyor ve şu mesajı veriyor: “Dönerek Allah’ı zikretmeyen bir nesne yok ki, ben de dönmeyeyim…”[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]O halde Hz. Mevlana’da sema, bir tefekkür ve tezekkürün sembolik ifadesi yahut fiilî anlatım yoludur.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Kainatın seyri, aşk sarhoşluğuyla Allah’ı arama seferberliğidir” deyip her zerrenin Yüce Yaratıcı’ya koştuğunu söyleyen büyük ârif Hz. Mevlana semada dönerken, Hak yolunun talibleri de Onun etrafında bir daire oluşturarak dönerler. Makro âlem ile mikro âlem iç içe… Hz. Mevlana âdeta atomun çekirdeği, talebeleri de çekirdek etrafında dönen elektronlar… Veya Hz. Mevlana bir güneş, Ona tâbi olan semazenler ise, birer gezegen…[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Biz ezel ve ebedliyiz” diyerek zaman kabuğunu delen Hz. Mevlana zikir hakkında şu nasihatlerde bulunur:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]***[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Biz ezel ve ebedliyiz” diyerek zaman kabuğunu delen Hz. Mevlana zikir hakkında şu nasihatlerde bulunur:[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Cenab-ı Hakk’ı zikret de, şeytanın sesini bastır. Nergis gibi olan gözünü, akbaba gibi olan şu dünyaya (dünya muhabbetine) karşı kapa”.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Katı taş olsan, mermer kesilsen bile, bir insan-ı kâmile ulaştın mı inci olursun. Temiz erlerin sevgisini tâ canın içine dik; gönlü hoş kişilerin sevgisinden başka bir sevgiye gönül verme. Ümitsizlik köyüne gitme, ümitler var. Karanlığa doğru yürüme, güneşler var. Gönül seni, gönül ehlinin mahallesine çeker. Benlik ise, seni balçık hapishanesine çeker. Hadi bir gönül deş. İnsan-ı kâmilden gıda ver gönlüne; yürü, devleti devlet sahibinde ara…”.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][SIZE=2]– “Biz bu kadarını söyledik. Ötesini sen düşün. Düşüncen donmuşsa, yürü zikret. Zikir düşünceyi harekete geçirir, zikri şu donmuş fikre bir güneş yap”…[/SIZE][/FONT]
bide onun (eşşek kabak cariye )kıssasını yazsana buraya herkes anlasın
[FONT=Arial][SIZE=5]Ruh sağlığının şifâsı: Esmâ zikri[/SIZE] [/FONT]
[FONT=Arial][FONT=Arial]Medyada sağlıklı hayat, kilo kontrolü gibi konularda isim yapmış aile hekimi Dr. Ender Saraç, "Ruhsal Gelişim ve Kader" isimli kitabında bir şifa vesilesi olarak ‘zikir tekniği’ne dikkat çekiyor ve “Allah’ın 99 isminden her biri, bir enerji köküdür. Artık hekimlerin bunlara sahip çıkması gerekir” diyor.[/FONT]
[FONT=Arial]10 Şubat 2007 tarihli Hürriyet Cumartesi ekinde Ayten Serin imzalı, ‘zikir’le ilgili ilginç bir haber yayınlandı.[/FONT]
[FONT=Arial]“Zikir; reiki ve yoga gibi şifa verici teknik” başlığıyla yayınlanan haberde, medyada sağlıklı hayat, kilo kontrolü gibi konularda isim yapmış aile hekimi Ender Saraç’ın “Ruhsal Gelişim ve Kader” isimli kitabı yorumlanıyordu.[/FONT]
[FONT=Arial]Ruh sağlığı açısından bir şifa vesilesi olarak gördüğü zikri, ‘ileri bir teknoloji’ olarak niteleyen Dr. Saraç şöyle diyordu:[/FONT]
[FONT=Arial]“Zikir de meditasyon mantraları, reiki sembolleri gibi bir teknolojidir. Belli sesleri tekrar edip jeneratör gibi enerji üretirsiniz. Kur’ân’da geçen Allah’ın 99 isminden her biri, bir enerji köküdür. (...) Artık hekimlerin bunlara sahip çıkması gerekir.”[/FONT]
[FONT=Arial]Saraç’ın bu sözleri, inanılsın veya inanılmasın, aslında herşeyin hakikatinin Allah’ın bir ismine dayandığını ve bu isimlerde psikolojik ya da fizyolojik pekçok derdin/hastalığın şifasının gizli olduğu gerçeğini teyid ediyor. [/FONT]
[FONT=Arial]ESMA-İ HÜSNA ŞİFA KAYNAĞI[/FONT]
[FONT=Arial]Esma-i Hüsnâ, gerçekten de şifâ kaynağı. Bediüzzaman Hazretleri de, meselâ Büyük Cevşen’de yer alan ve içerisinde ‘İsm-i Âzam’ denilen Allah’ın altı büyük isminin bulunduğu Tahmiye duâsı için “..maddî ve manevî hastalıkların bir nevî şifası..” diyordu.[/FONT]
[FONT=Arial]Aslında, Dr. Saraç’ın, şifa veren ‘enerji kökleri’ olarak nitelediği Allah’ın isimleri, sadece hastalıkların şifasında değil, hayatın her karesinde sözkonusu idi. Çünkü Bediüzzaman “Herbir şeyin hakikati bir isme veyahut çok esmâya istinad eder” diyordu. Yine “İnsan ve insanın hayatı, esmâ-i İlâhiyenin tecelliyâtına bir tarladır” sözü de ona aitti. Yani hayatın türlü halleri, Allah’ın güzel isimlerinin yansımalarından başka bir şey değil. İnsan kederde, sevinçte, hastalıkta, sağlıkta, kısacası hayatının her ânında ve her karesinde—bilinçli ya da bilinçsiz—Allah’ın isimlerini yansıtıyor, adeta hayatını Allah’ın isimlerinin tecellîsine bir ekim-biçim sahası haline getiriyordu. [/FONT]
[FONT=Arial]HER İNSANDA ALLAH’IN BİR İSMİ BASKIN[/FONT]
[FONT=Arial]Bununla beraber her insan, hayatında Allah’ın farklı bir ismini daha baskın şekilde gösterebiliyordu. Bediüzzaman’ın da “Her bir insanın hakikati, birer ismin nuruna dayanır ve hakikatine istinat eder” (Sözler, s. 436) diyerek ifade ettiği bu gerçeği, Dr. Saraç şöyle dillendiriyor:[/FONT]
[FONT=Arial]“Her insanda Allah’ın 99 isminin belirli açılımları bulunuyor. Ancak bunların bazıları baskın, bazıları dengede, bazıları uyur durumda. Örneğin sürekli her konuda geri kalıyorsanız, El Müzill isminin etkisi kuvvetli demek. El Mukaddim ise tersine, öne geçirici bir etki yapıyor, insan onun etkisini kullanmayı bilirse atak yapabiliyor.”[/FONT]
[FONT=Arial]Peki insan, kendisinde Allah’ın hangi isminin daha baskın olarak tecellî ettiğini, ya da hangi isimleri daha çok üzerinde göstermesi gerektiğini nasıl anlayacaktı? Çünkü Saraç’a göre, insan hangi alanda sıkıntı yaşıyorsa, Allah’ın o alanla ilgili ismini daha ziyade zikretmeliydi. [/FONT]
[FONT=Arial]Saraç’a göre, kişinin bunu tespit etmesinin yollarından biri, kendi içine dönerek, sakin bir şekilde hayatın hangi alanında sıkıntılarının olduğunu tespit etmekten geçiyor. [/FONT]
[FONT=Arial]KIRK GÜN RUH TEKÂMÜLÜ[/FONT]
[FONT=Arial]Dr. Saraç ayrıca, bahsettiği zikir tekniğinden daha fazla verim almak için, zikirden bir gün önce ‘detoks (arınma)’ denilen sebze türü gıdalarla beslenmeyi esas alan bir diyet programına başlamak gerektiğini söylüyor. “40 gün boyunca mümkün olduğunca az kırmızı et, sarmısak, soğan, kırmızı pul biber yenmesi gerek” diyen Dr. Saraç, “40 gün hiç yalan söylemeyin, kullanmadığınız eşyaları ihtiyacı olanlara verin, içinde bulunduğunuz ortamı daha pozitif yapmaya çalışın, sık sık doğaya açılmaya, mükemmelliğini fark etmeye çalışın, çocukların başını okşayın, duâ edin” derken de, aslında hep fıtrat dini İslâmın prensiplerine işaret ediyordu. Nitekim Bediüzzaman da, insanın mizaç ve huylarının beslendiği şeyden etkilendiğini söyleyerek, “Kırk günde hergün et yiyen kasâvet-i kalbiyeye dûçâr olur” darbımeselini buna delil gösteriyordu. (9. Lem’a, s. 89)[/FONT]
[FONT=Arial]Öte yandan insanın manevî/ruhsal boyutta derinleşmesi, maddiyâtta sığlaşmasıyla mümkündü. Yani insan maddeden uzaklaşmalıydı ki, mânâda yoğunlaşabilsindi. Bediüzzaman bu gerçeğe “Maddiyatta tevaggul eden, mâneviyâtta gabileşir ve sathî olur” sözüyle de işaret etmişti. [/FONT]
[FONT=Arial]İşte Saraç’ın, 40 gün çalışılması gerekir dediği zikir tekniği için tavsiye ettikleri, aslında her zaman için insanın ruh tekâmülünü sağlayacak İslâmî prensipler. [/FONT]
[FONT=Arial]ESMÂ HAZİNESİ: CEVŞEN[/FONT]
[FONT=Arial]Şifâ kaynağı olarak Allah’ın isimleri zikredilince, Cevşen’den bahsetmemek mümkün değil elbet. Cevşen de, Cebrail’in (as) Peygamberimize (asm) indirdiği ve içerisinde Allah’ın binbir isminin bulunduğu tesirli bir duâdır. Zeyne’l-Âbidin (ra) tarafından rivayet edilen bu zengin duâyı Bediüzzaman da okumuş, hatta birçok sıkıntıdan bu duâ sayesinde kurtulduğunu ifade etmiş, başkalarına da okumasını tavsiye etmiştir. [/FONT]
[FONT=Arial]ZİKİR VE DUÂ İBADETTİR; NETİCESİ AHİRETE BAKAR[/FONT]
[FONT=Arial]Ancak burada küçük bir hatırlatma yapalım. Her ne kadar Dr. Saraç, ortaya koyduğu zikir tekniğinden, Müslüman olmayanlarca da yapılabilen bir teknik olarak söz etse de, en azından Müslüman olanların, mensup oldukları dinlerinin bu konuda koyduğu ölçüyü bilmesi gerekir. Bediüzzaman bu hususu en güzel şekilde izah etmiştir. Şöyle ki:[/FONT]
[FONT=Arial]Herşeyden önce, duâ bir ibadettir. Allah’ın isimleriyle yapılan zikir de bir ibadettir. Yapılan bu zikir ve duâlar neticesinde dünyada elde edilmek istenen bir takım şeyler ise, yapılan duânın/zikrin vakti olarak algılanmalıdır. Yani elde edilmek istenen neticeler, o zikrin amacı/hedefi haline gelmemelidir. Hedef, bir ibadet şuuruyla Allah’ın rızası olmalıdır. Allah, arzu edilen şeyi dilerse verir, dilerse vermez. Verirse şükredilir, vermezse ilgili duânın/zikrin vaktinin bitmediği düşünülerek, ibadete devam edilmelidir. (Bu hususun detaylı izahı için bkz: Bediüzzaman, Sözler, 23. Söz, 5. Nokta) [/FONT]
[FONT=Arial]NAMAZ TESBİHATI GÜNLÜK İHTİYACI KARŞILIYOR[/FONT]
[FONT=Arial]Allah’a duâ edilmektedir. İnsan ruhunun, günün her vaktinde maddî-manevî pek çok ihtiyacının olduğu dikkate alınırsa, bu esmâ hazinesi tesbihatın ne kadar önemli olduğu ortaya çıkmaktadır. Ki, Bediüzzaman’ın, sırf talebelerinden birinin bu namaz tesbihatında gösterdiği tembellikten dolayı, ‘tesbihatın önemini’ anlatan bir mektup yazması da konunun ehemmiyetini ortaya koymaktadır. [/FONT]
[FONT=Arial]MUTLU HAYAT, RUHUN İHTİYACINI TATMİNLE MÜMKÜN[/FONT]
[FONT=Arial]Aslında bütün bu tesbihatlar, zikirler stres ve depresyon gibi rahatsızlıkları eksik olmayan günümüz insanı için tam bir şifâ kaynağıdır. Zira insanın maddî yapısının yanında bir de manevî yönü vardır. İnsan maddî hayatının sağlığına dikkat ettiği gibi manevî hayatının sağlığını da korumak durumundadır.[/FONT]
[FONT=Arial]İşte bu tesbihatlar, duâlar, zikirler, özetle Allah’a iman ve ibadet insanın manevî hayatının sağlıklı bir şekilde devam etmesinin tek çıkar yoludur. Aksi halde bir takım psikolojik rahatsızlıkların ortaya çıkması kaçınılmazdır.[/FONT]
[FONT=Arial]Günümüz insanının, özellikle hak dinden uzaklaşarak manevî cephesini ihmal eden Batı insanının, uzak doğu dinlerinin Yoga, Reiki, Meditasyon gibi tekniklerine yönelişi, hep bu manevî alandaki boşluğu doldurmak adınadır. Bugün insanlık bu manevî ihtiyacını tatmin arayışındadır. Komünist Çin’deki dine dönüş haberleri de bunun bir göstergesi. Aslında yaklaşık yarım asır önce, Eşref Edip’in kendisiyle yaptığı röportajda Bediüzzaman’ın ifade ettiği şu satırlar, bunalan insanlık için en doğru çıkış yoluna dikkat çekiyor:[/FONT]
[FONT=Arial]“Dünya, büyük bir mânevî buhran geçiriyor. Mânevî temelleri sarsılan Garb cemiyeti içinde doğan bir hastalık, bir vebâ, bir tâun felâketi, gittikçe yeryüzüne dağılıyor. Bu müthiş sâri illete karşı İslâm cemiyeti ne gibi çarelerle karşı koyacak? Garbın çürümüş, kokmuş, tefessüh etmiş, bâtıl formülleriyle mi? Yoksa, İslâm cemiyetinin ter ü taze îman esaslarıyla mı?..”[/FONT]
[FONT=Arial]Evet, Dr. Saraç’ın kitabında ortaya koyduğu ‘Allah’ın isimleriyle zikir tekniği’ de, ‘İslâm cemiyetinin ter ü taze esasları’dan başka bir şey değil... [/FONT]
[FONT=Arial]Dr. Saraç’a göre bazı zikir teknikleri [/FONT]
[FONT=Arial]Dr. Ender Saraç’a göre, türlü ihtiyaçların giderilmesine yönelik bazı zikir teknikleri şöyle ifade edilmiş: [/FONT]
[FONT=Arial]* Sürekli darlık ve sıkıntı çekiyorsanız Ya Muğni, En Nafi [/FONT]
[FONT=Arial]* İçiniz sıkılıyor ve göğsünüz daralıyorsa El Basit [/FONT]
[FONT=Arial]* Bir türlü olayların içinden çıkamıyor ve ne yapacağınızı bilemiyorsanız El Vekil [/FONT]
[FONT=Arial]* Sürekli başınıza felâketler geliyorsa El Mani, Es Selam [/FONT]
[FONT=Arial]* Bilginizi arttırmak için gerekli beyin devrelerinin açılmasına yardım için El Alim [/FONT]
[FONT=Arial]* Kendinizi biraz katı ve merhametsiz hissediyorsanız Er Rahim, Er Rahman [/FONT]
[FONT=Arial]* Sürekli halsizseniz ve enerjiniz düşükse El Hayy [/FONT]
[FONT=Arial]* Çok pasif ve korkaksanız El Kahhar [/FONT]
[FONT=Arial]* Kötü bir yöneticiyseniz veya olayları yönetemiyorsanız El Vali [/FONT]
[FONT=Arial]* Bir türlü organize olamıyorsanız El Kayyum [/FONT]
[FONT=Arial]*Yaşamda elinizden tutacak kimse yoksa El Veli [/FONT]
[FONT=Arial]* Bir iş kurarken El Hakim[/FONT]
[FONT=Arial]Evet, Allah’ın her bir ismi, insanın bir ihtiyacı için şifa kaynağı. Bu hususu Bediüzzaman da vurgulamış ve şöyle demişti: “İnsanın mahiyeti ulviye (yüce), fıtratı (yaratılışı) câmia (geniş) olduğundan, binler envâ-ı hâcât (ihtiyaç türleri) ile bin bir esmâ-i İlâhiyeye (Allah’ın isimlerine), herbir ismin çok mertebelerine fıtraten (yaratılışça) muhtaçtır.” (Sözler, s. 586) [/FONT]
15/10/2008
İsmail TEZER
- Alıntı -
[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][FONT=Times New Roman]Keşke Andığımız Kadar Anlayabilseydik[/FONT][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Keşke, andığımız kadar anlayıp yaşayabilseydik. ALLAH Rasulü’nü anmalar, eğer anlayıp yaşamaya kapı aralıyorsa anlamlıdır.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sevgi var, sevileni anlamayı kolaylaştırır. Sevgi var, sevileni anlamayı zorlaştırır, hatta imkansız kılar. Birincisi bedeli ödenmiş sevgidir, ikincisi ise bedeli ödenmemiş, hakkı verilmemiş sevgi. Sevileni anlamayı kolaylaştıran sevgi tanıdıkça artan sevgidir.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Bu birbirini tetikler: Sevdikçe tanır, tanıdıkça sever insan.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]ALLAH Rasulü’nün hayatıyla derinden ve yoğun irtibat kuranlar, sümmettedarik olağanüstülüklere itibar etmezler. Buna gerek duymazlar. Çünkü böylesine berrak bir hayat kaynağını keşfedenin, boz bulanık sulara dalmaya ihtiyacı yoktur.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]İbn Hazm’ın Cevami’u-Sîra’da söylediği “Onun peygamberliğine başka hiçbir delil olmasa yaşadığı hayat tek başına yeterdi” mealindeki sözü, ne demek istediğimi anlatmaya kafidir. Aynı tavrı, bütün bir ömrünü onun hayatını anlamaya ve anlatmaya vakfeden Muhammed Hamidullah Hoca’da da görüyoruz. Bunu söylemek kolay değildir. Bunu söylemek için bunu fark etmek lazım. Bunu fark etmek için, onu anlamak lazım.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Onu anlamak, Kur’an’ın haber verdiği gibi, “belini neyin ikiye büktüğünü” anlamaktır. İniş üssü onun yüreği olan “ağır ve değerli sözü” (kavlen sakîlen) anlamaktır. Vahyi almaya başladığında ALLAH Rasulü’nün saçları, belli belirsiz birkaç ak tel dışında simsiyahtı. Fakat 47’sine geldiğinde orantı tersine dönmüştü. Hz. Ebubekir bir keresinde “Saçların (tez) ağardı Ya RasulALLAH!” demişti de, o “Saçlarımı Hud, Vakıa, Murselat, Amme yetesaelun ve İze’ş-şemsu kuvvirat sureleri ağarttı” demişti.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Onu anlamak, biraz da onun belini ikiye büken, saçlarını ağartan şeyi anlamaktır.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Onun “insan” diye bir derdi vardı. Bu öyle bir dertti ki, Kur’an onu şöyle uyarmak durumunda kalacaktı: “Mümin olmuyorlar diye neredeyse kendini helak edeceksin!” Benzer bir ifade, Kehf suresinde, farklı bir ibareyle gelecekti: “Demek sen kalkıp eğer onlar bu hitaba inanmazlarsa, onların tepkilerine gücenip kendini helak edeceksin?”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]İlahi denetim altındaydı. En ücra yerinden denetleniyordu. Hayatın tüm sıkıntılarıyla, bu ilahi denetim ve gözetim altında baş etmek zorunda olduğunu biliyordu. Taif günü taşlandığında, olanca genişliğine rağmen yeryüzü ona dar gelmişti. Alemlere rahmet olarak gönderilmişti ama, alemler içerisinde ALLAH’tan başka gidecek bir yeri, sığınacak bir mekanı yoktu. Her gerçek seven gibi onun da sevgisi sınanıyordu. Kan revan içinde döndü, giremediği Mekke’sini uzaktan seyrederken, yanaklarından süzülen yaşlar eşliğinde bir yandan da şu duayı ediyordu:[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]İlâhî![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Kuvvetimin tükendiğini sana arz ediyorum![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Gücümün azaldığını,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]insanların gözünde küçük düştüğümü Sana şikayet ediyorum![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Ey merhametlilerin en merhametlisi![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sensin ezilmişlerin Rabbi![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sensin benim Rabbim![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Beni kimlerin eline bıraktın?[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Bana gaddarlık yapan yabancıların eline mi?[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Yoksa, davamı ipotek altına alan düşmanın eline mi?[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Ama, eğer Sen bana gücenmedinse,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]kesinlikle bunlara aldırmıyorum,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]lakin ihsanın beni rahatlatacaktır![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Senin nuruna sığınırım;[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]karanlıkları aydınlatan nuruna,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]dünya ve ahiretimi aydınlatacak nuruna![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Gelecek gazabın, bana ulaşacak öfkenden,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]kaçıp kurtulacak bir sığınak arıyorum.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sana sığındım, yeter ki razı ol![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Beni bir lahza kendimle baş başa bırakma![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Güç ve kuvvet sendendir, yalnız senden![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Hicret gecesi Sevr’in eteğinde beklemedi, kulun gücünün bittiği yer olan zirvesine çıktı. Ve orada söyledi “Ey Ebubekir! Üçüncüsü ALLAH olan iki kişiye kim ne yapabilir ki?” sözünü. Biliyordu ki, insanın gücünün bittiği yerde ALLAH’ın yardımı başlardı.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Vahyin uyarılarıyla, duygularına bile ince ayar çekiliyordu. Sert olduğu bazı durumlarda “Onlara daha yumuşak ve güzel davran”, “onları kendi haline bırak”, “aldırma”, “kendi gündemini izle”, “işine bak” gibi uyarılar alıyordu. Fazla yumuşak davrandığında ise “Onlara karşı daha sert ol”, “onlara yüz verme” uyarıları alıyordu.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Belini iki büklüm eden yükün ağırlığı bu örneklerden sonra daha iyi anlaşılmıyor mu? Sanırım ona “Ben hüzünlerin peygamberiyim” dedirten de buydu. Dahası, vefat günü başucunda ağlayan Fatıma’sına “Ağlama kızım, baban bir daha acı çekmeyecek” dedirten de buydu.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Rabbim ona layık olmayı, onu sevmeyi, anlamayı ve yaşamayı her kula nasip etsin![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Mustafa İslamoğlu[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Keşke, andığımız kadar anlayıp yaşayabilseydik. ALLAH Rasulü’nü anmalar, eğer anlayıp yaşamaya kapı aralıyorsa anlamlıdır.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sevgi var, sevileni anlamayı kolaylaştırır. Sevgi var, sevileni anlamayı zorlaştırır, hatta imkansız kılar. Birincisi bedeli ödenmiş sevgidir, ikincisi ise bedeli ödenmemiş, hakkı verilmemiş sevgi. Sevileni anlamayı kolaylaştıran sevgi tanıdıkça artan sevgidir.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Bu birbirini tetikler: Sevdikçe tanır, tanıdıkça sever insan.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]ALLAH Rasulü’nün hayatıyla derinden ve yoğun irtibat kuranlar, sümmettedarik olağanüstülüklere itibar etmezler. Buna gerek duymazlar. Çünkü böylesine berrak bir hayat kaynağını keşfedenin, boz bulanık sulara dalmaya ihtiyacı yoktur.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]İbn Hazm’ın Cevami’u-Sîra’da söylediği “Onun peygamberliğine başka hiçbir delil olmasa yaşadığı hayat tek başına yeterdi” mealindeki sözü, ne demek istediğimi anlatmaya kafidir. Aynı tavrı, bütün bir ömrünü onun hayatını anlamaya ve anlatmaya vakfeden Muhammed Hamidullah Hoca’da da görüyoruz. Bunu söylemek kolay değildir. Bunu söylemek için bunu fark etmek lazım. Bunu fark etmek için, onu anlamak lazım.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Onu anlamak, Kur’an’ın haber verdiği gibi, “belini neyin ikiye büktüğünü” anlamaktır. İniş üssü onun yüreği olan “ağır ve değerli sözü” (kavlen sakîlen) anlamaktır. Vahyi almaya başladığında ALLAH Rasulü’nün saçları, belli belirsiz birkaç ak tel dışında simsiyahtı. Fakat 47’sine geldiğinde orantı tersine dönmüştü. Hz. Ebubekir bir keresinde “Saçların (tez) ağardı Ya RasulALLAH!” demişti de, o “Saçlarımı Hud, Vakıa, Murselat, Amme yetesaelun ve İze’ş-şemsu kuvvirat sureleri ağarttı” demişti.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Onu anlamak, biraz da onun belini ikiye büken, saçlarını ağartan şeyi anlamaktır.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Onun “insan” diye bir derdi vardı. Bu öyle bir dertti ki, Kur’an onu şöyle uyarmak durumunda kalacaktı: “Mümin olmuyorlar diye neredeyse kendini helak edeceksin!” Benzer bir ifade, Kehf suresinde, farklı bir ibareyle gelecekti: “Demek sen kalkıp eğer onlar bu hitaba inanmazlarsa, onların tepkilerine gücenip kendini helak edeceksin?”[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]İlahi denetim altındaydı. En ücra yerinden denetleniyordu. Hayatın tüm sıkıntılarıyla, bu ilahi denetim ve gözetim altında baş etmek zorunda olduğunu biliyordu. Taif günü taşlandığında, olanca genişliğine rağmen yeryüzü ona dar gelmişti. Alemlere rahmet olarak gönderilmişti ama, alemler içerisinde ALLAH’tan başka gidecek bir yeri, sığınacak bir mekanı yoktu. Her gerçek seven gibi onun da sevgisi sınanıyordu. Kan revan içinde döndü, giremediği Mekke’sini uzaktan seyrederken, yanaklarından süzülen yaşlar eşliğinde bir yandan da şu duayı ediyordu:[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]İlâhî![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Kuvvetimin tükendiğini sana arz ediyorum![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Gücümün azaldığını,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]insanların gözünde küçük düştüğümü Sana şikayet ediyorum![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Ey merhametlilerin en merhametlisi![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sensin ezilmişlerin Rabbi![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sensin benim Rabbim![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Beni kimlerin eline bıraktın?[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Bana gaddarlık yapan yabancıların eline mi?[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Yoksa, davamı ipotek altına alan düşmanın eline mi?[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Ama, eğer Sen bana gücenmedinse,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]kesinlikle bunlara aldırmıyorum,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]lakin ihsanın beni rahatlatacaktır![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Senin nuruna sığınırım;[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]karanlıkları aydınlatan nuruna,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]dünya ve ahiretimi aydınlatacak nuruna![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Gelecek gazabın, bana ulaşacak öfkenden,[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]kaçıp kurtulacak bir sığınak arıyorum.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Sana sığındım, yeter ki razı ol![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Beni bir lahza kendimle baş başa bırakma![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Güç ve kuvvet sendendir, yalnız senden![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Hicret gecesi Sevr’in eteğinde beklemedi, kulun gücünün bittiği yer olan zirvesine çıktı. Ve orada söyledi “Ey Ebubekir! Üçüncüsü ALLAH olan iki kişiye kim ne yapabilir ki?” sözünü. Biliyordu ki, insanın gücünün bittiği yerde ALLAH’ın yardımı başlardı.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Vahyin uyarılarıyla, duygularına bile ince ayar çekiliyordu. Sert olduğu bazı durumlarda “Onlara daha yumuşak ve güzel davran”, “onları kendi haline bırak”, “aldırma”, “kendi gündemini izle”, “işine bak” gibi uyarılar alıyordu. Fazla yumuşak davrandığında ise “Onlara karşı daha sert ol”, “onlara yüz verme” uyarıları alıyordu.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Belini iki büklüm eden yükün ağırlığı bu örneklerden sonra daha iyi anlaşılmıyor mu? Sanırım ona “Ben hüzünlerin peygamberiyim” dedirten de buydu. Dahası, vefat günü başucunda ağlayan Fatıma’sına “Ağlama kızım, baban bir daha acı çekmeyecek” dedirten de buydu.[/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Rabbim ona layık olmayı, onu sevmeyi, anlamayı ve yaşamayı her kula nasip etsin![/FONT]
[FONT=Comic Sans MS][/FONT]
[FONT=Comic Sans MS]Mustafa İslamoğlu[/FONT]
