Tek başınayken ağlamak kötü bir şey mi?

Ben dışarıda stresli bir olay olduğunda kendimi tutuyorum, o ortamdan uzaklaştığımda tek başımayken ağlıyorum. Genelde küçük diyebileceğimiz olaylar yüzünden. Bu bırakılması gereken bir davranış mı yoksa bedene iyi gelen bir şey mi?

Ağlamak rahatlatır

Ağlamak rahatlatır kötü bişey değil

Stresin azalmasına yardımcı oluyor ama herşeyin fazlası zarar

Ben ağlamam içimdeki ses sus diyor

Şöyle düşün önceden üzüldüğün olaylar geçti gitti. Şu an yaşadıkların da gelecekte yok olup gidecek. Ağlamak insanı rahatlatabilir ama şu dünyadaki ufak şeyler için ağlamaya değmez.

Ben de senin gibiydim her şeyi takardım. Sonra bir aydınlanma geldi. Neyi takıyorum ya ne olursa olsun dedim. İnsanların söylediklerine düşündüklerine aldırmamaya başladım.

Kimse için kendini üzme, yaşadığın şeyi 5 dakika sonra salla gitsin de unut. Şu an zor gelebilir ama kendini alıştırınca oluyor.

Tek kural kendini sev, dış dünyanın etkilerine kendini kapat.

Bende burcum sebebi ile mi bilmiyorum sürekli ağlama huyum var evdekiler oğlum erkek adam ağlamaz sen ota böceğe ağlıyorsun diye kafa buluyorlar fakat ben her ağladığımda arındığımı hafiflediğimi hissediyorum sürekli içine atmaktansa böylesi daha iyi sanki

Bence bunu olumlu birsey gibi kabul etmek senin icin daha iyi olabilir belki o an ağlamasan sana daha fazla soruna sebep olabilir @Konyaereğli,

@Pickle Hem iyi bir şey, hem çağımızın gerekliliğidir. Ufak tefek şeyler için ağlamak ya da kafaya takmak istemem ama milletin yanında ağlamayıp kendimi küçük düşürmektense yalnız başına ağlamayı tercih ederim. Şimdi bazı feministler çıkıp herkesin yanında ağlamanın doğal olduğunu söylerler ama maalesef topluma ve diğer insanlara baktığında özellikle erkeksen onların gözünde nasıl küçüldüğünü görürsün.

@kaiser_soze Vallahi yıllardır anksiyeteden muzdarip biri olarak günün birinde bu aydınlanmayı yaşamayı ben de bekliyorum ama henüz zamanı değil demek ki.

@kaiser_soze, bu özelliğimi değiştirmek istiyorum. Hayata pozitif bakan biriyim ama kusursuz değilim. 21 yaşındayım, bu yaşta insan daha kolay değişir sanırım.

@berke26,
Kendimi söyleyeyim. Takıntılar iyice artıyor artık hayat yaşanmaz hale geliyor. Gece gündüz takıntılar artık huzur vermiyor. Ve son anda ben artık böyle yaşayamıyorum diyorsun ve beyin çözümü buluyor. Çözüm ise aldırmamak, takmamak. İnsanların düşüncelerine takılmamak.

Kesinlikle doğru söylemişsin zamanı var. O an maksimum acıda geliyor. Yeter yaşamam lazım diyorsun ve ondan sonra sakinleşip hiçbir şeyi takmayan biri oluyorsun.

@Pickle,
Kendini sev, özellikle insanların canını sıkmasına izin verme. Yaşın küçük, tam sosyal yaşlarındasın. Kendini insanlara karşı sorumlu hissetme. Özellikle de insanları mutlu etmek için uğraşma. Genelde en çok takıntı ve üzüntü insanlardan dolayı olur.

Rahat ol hepsi gecer.