Herkese merhaba,
Öncelikle konuya şöyle başlamak istiyorum 29 yıllık hayatımda hep yalnız kaldım hep bir ön yargı ile karşı karşıya kaldım mesela iş yerinde herkes birbiriyle konuşuyor konunun içinde ben yokum beni soran bana gel sende dahil ol diyen olmadı hiç bu bir süre sonra benim zoruma gitmeye başladı çocukken takmıyordum 30 yaş sendromuna girince yüzüme çok pis çarptı sosyal hayatımda da nerdeyse hiç doğru düzgün arkadaşım yok birlikte vakit geçirebileceğim dostum diyebileceğim bir insan yok bundan son derece bunaldım bugün iş yerinden bir arkadaşımız nişanlandı Allah mutlu mesut etsin takılar takıldı falan herkes konuşuyor fısır fısır ben öyle bakındım durdum sürekli hani biri bana bir şey sorsa konuşmaya dahil etse yok zoruma gitti takı taktıktan sonra direkt çıktım ve 5 dakika ağladım eve gittim kapanış bu kadar ciddi derece rahatsızlık duydum yalnız olmaktan da sıkıldım sosyal hayatım olmamaya başladı son zamanlarda sizinde başınızı ağrıttım şu an özür dilerim
Öncelikle konuya şöyle başlamak istiyorum 29 yıllık hayatımda hep yalnız kaldım hep bir ön yargı ile karşı karşıya kaldım mesela iş yerinde herkes birbiriyle konuşuyor konunun içinde ben yokum beni soran bana gel sende dahil ol diyen olmadı hiç bu bir süre sonra benim zoruma gitmeye başladı çocukken takmıyordum 30 yaş sendromuna girince yüzüme çok pis çarptı sosyal hayatımda da nerdeyse hiç doğru düzgün arkadaşım yok birlikte vakit geçirebileceğim dostum diyebileceğim bir insan yok bundan son derece bunaldım bugün iş yerinden bir arkadaşımız nişanlandı Allah mutlu mesut etsin takılar takıldı falan herkes konuşuyor fısır fısır ben öyle bakındım durdum sürekli hani biri bana bir şey sorsa konuşmaya dahil etse yok zoruma gitti takı taktıktan sonra direkt çıktım ve 5 dakika ağladım eve gittim kapanış bu kadar ciddi derece rahatsızlık duydum yalnız olmaktan da sıkıldım sosyal hayatım olmamaya başladı son zamanlarda sizinde başınızı ağrıttım şu an özür dilerim