Bir tren yolculuğu, bin güzel insan🥰

Tren yolculuğu uzun sürecekti, kompartımana geçerken kendi kendime “Allah’ım, inşallah odaya horlayan teyze ya da sürekli telefonla konuşan tiplerden düşmez, çok iyi insanlar gelir” diye dua ediyordum. Neyse, biraz sonra yaşlı bir teyze ve torunu geldi. O an içimden “tamamdır" dedim.

Tanıştık, muhabbet derken sanki yıllardır tanıyormuşuz gibi olduk. Zaten ben hep yaşlılarla daha iyi anlaşırım, yaşıtlarım bana 2 kelime edene kadar teyzelerle 40 yıllık sohbet kurarım.

Yolun sonunda indik, teyzenin oğlu karşılamaya gelmiş. Beni de otogara bırakacaklarını söylediler. Pek gönüllü olmazsam da teyze gönül koyarım dedi mecbur kabul ettik. İneceğim zaman teyze " Kızım farzet misafirimsin sana yemek ikram etmişim” diye cebime zorla harçlık sıkıştırdı, oğlu da biletimi ödemiş. Dedim ki kendi kendime: “Vallahi dua kabul olmuş, resmen VİP hizmet paketi açıldı.” Fakat benim için daha önemlisi içimdeki iyilik duygusunu uyandırdı.

Diyeceğim o ki; gezdim gördüm… Ama Doğu/Güneydoğu insanının sıcaklığı gibisi yok. Onların yanında kendini misafir değil, evin çocuğu gibi hissediyorsun

Allah iyi insanlarla karşılaştırsın hayatta , her çeşit insan var sokakta

@Emrekvk,

Amin, cümlemizi.
Haklısınız tabi fakat kötülüklerden bahsedeceksek zaten çevremizde ziyadesiyle var. Biraz da iyiliklerden hele de Anadolu insanının iyiliklerinden ve bununla ilgili anılardan söz etmek isterim

@Sozerr,
Eminim zaman zaman hepimizin hatırladıkça içimizi ısıtacak,dünyada iyi insanlar da varmış dedirtecek,güzel hatıraları vardır.Sizin bu tür bir hatıranızı paylaşmanız bana da birkaç güzel hatıramı hatırlattı.Yazdığınız gibi kötülüklerden bahsedeceksek çevremizde ziyedesiyle var.Biraz da iyiliklerden bahsetmek adına ben de bu dünyada iyi insanlar da varmış dedirten bir anımı paylaşayım.
Yıllar evvel birgün elektrik faturamızı ödemek maksadıyla çarşıya çıkmıştım.İşim bittikten sonra eve dönmek için minibüs durağında beklemeye başladım.Ben evden çıkarken havada hiçbir yağmur işareti yoktu ve yanıma şemsiye almamıştım fakat birden hava kapattı ve yağmur yağmaya başladı.Öyle çisenti falan değil epeyce hızlı yağıyordu ki birden yanıma elinde şemsiyesiyle bir kız geldi ve şemsiyesini ikimizin üzerine tuttu.Tanımam etmem,öyle birden belirince,gülümseyerek sen melek falan mısın dediğimi hatırlıyorum.Kız bana hiç cevap vermedi,sadece memnun bir şekilde gülümsedi ve minibüs gelinceye kadar şemsiyeyi üzerimize tuttu.Minibüse bindikten sonra da bir kelime etmedik birbirimize.Kız tanıdığı birilerini gördü ve onların yanına gitti.Bindikten sonra teşekkür edeyim diye düşünmüştüm ama rahatsızlık vermiyeyim diye vazgeçtim.
O gün beni hiç tanımadığı halde sırılsıklam olmaktan kurtaran o kızı hiç unutmadım.Yıllar oldu tekrar görsem tanımam ama o kız için hep iyi dileklerde bulunuyorum aklıma geldikçe.
Allah hep iyilerle karşılaştırsın.Bana iyi bir anımı hatırlatan paylaşımınız için teşekkür ederim

@Lilith76 ,

Yapılan şeyler küçük olsa dahi zor zamanlarda çok makbule geçiyor.

Güzelliklerle dolsun yardımcı olan arkadaş

Ne demek, güzel paylaşımınız için ben teşekkür ederim