Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Bipolar hastaları ne tür zorlular yaşıyor günlük hayatta?
Bu Çok ciddi bir çalıştırma gerektirir. Bunlara direnmen lazım. Yaşam alışkanlıklardan oluşur. Bu sefer geleceği düşünme! Bu sefer basit şeylere sinirlenme. Bu sefer olaylarla arana mesafe koy. Bu sefer bir şeye bakıp yorum yapma. Aklı yönetmek lazım. Ama bu çok zordur...
Yavaş yavaş. Dünyanın en Zor işidir. Basit şeylerde ustalasirsan karmaşık şeylere de sıra gelir. En sonunda zihin güvende olduğuna ikna olur ve rahatlarsın.
Benim takıntılara en iyi gelen şey uyumak. Yani benim yanımda nefes alan, yemek yiyen adama bile takıyorum. İş yerinde hep kavga ediyordum. Sonra adamla kanlı bıçaklı oluyordum. En iyi çözüm kendimi eve kapatmak oldu. Dürüst olayım beni rahatlatan en iyi şey alkol, çok içtiğim için nereye kadar gidebileceğim o da belli değil. İnsanın mücadele edemeyeceği kadarsa, kesinlikle başka yöntemler değerlendirilmeli.
Memento, zindan adası gibi filmleri izlememek lazım. Filmle bütünleşince , yoksa bende de aynısı oldu mu diye sorguluyorum. Ahmet Ümitin - sultanı öldürmek kitabı ve glass filmi beni atakta çok zorladı.
Kendimi zengin ve insanları aşağılık varlıklar olarak görüyorum. Her yere özel araçla ve pavyonlara gidiyordum. Günde en az 10 bin para harcıyordum. Kendimi çok önemli biri gibi görüyordum ve zamanımı sadece kendime harcıyorum. Evde telefon alıyordum, normalde insan yeni telefon aldıktan sonra satar yenisini alır ben beğenmediğim zaman hemen yenisini alıyordum. Arabayı çok hızlı kullanıyorum. Fena da cezalar yedim. Sokaklarda yanlıyordum. Artık durmak istiyorum. Ve aniden hızlı bir şekilde depresyona giriyorum. Dostlarıma ve buradaki kardeşlerim abilerime sabırlar diliyorum. Tez vakitte herkes şifasını bulsun
@Tyler D.,
Manik zamanda hayır ama depresif zamanda ölsemde yerin dibine girsem diyorum. Yaptıklarımdan aileme her baktığımda ağlıyorum. Suçsuz günahsız insanlara da öyle.
Kendimi kanıtlamak için ağzını burnunu yırtıcam saçını çekecek insanları yapmıyorum Mesala ! Neden sizce ? Hep bizleri düşündüğüm için ! Bi Embesil bişey yapıyor bütün ruh hastaları lekeleniyor! Oyuzden değerimi bilin (şaka)itibar kaybı yaşadım Türk toplumunda daha önce! Saygı kazanmak çok Zor oldu ! 1 gün çalıştım ve Suan 5 gun doluyum 1 gun 5 saat çalışıyordum okadar zordu ki sabit yerde kalmak ! Garip hareketler yapmamak için!( kendi kendime gülmeyi çok seviyorum) sonra çoğaltım! Gurur olayını kapattım ! Derdimi anlatiyorum parasız diyorlar aç sanıyolar. Mutavazi oluyorum saf salak diyorlar! Samimi oluyorum ne menfaati var bize yaklaşıyo diyorlar! Artık bıktım saldım! Kendime odaklanıyorum! Milletle konuşacağıma forumlarda yazıyorum
Yalnızlığın bence tek bir faydası vardır o da insanı sosyal ortama itmek. Sosyal becerileri geliştirmek sadece sosyal olarak olur. Forumlar, sosyal medya bize gerçek sosyallikten alıkoyarak sosyal becerileri mizin bırakın gelişmesine engel olmayı daha da körelmesine sebep oluyor.
Burda bilinç de etkili olabilir. Kişi yer zaman farkındalığını kaybetmiş bilinci tamamen gitmiş biri ile sadece depresyonda olan biri bir olmaz. İyilik dönemleri ne kadar alanı kapsıyor mesela. Şizofren ve bipolarlar sürekli bilinçsiz mi yaşıyor? Foruma yazan insanlara bakınca bu bir ön yargı bence, dışarıdaki bir çok insandan daha bilinç sahibiyiz zaman zaman.
Katılmıyorum. Sosyal beceri için de yalnız yaşam için de farkındalık gerekir. Korkuyorsan ki korkuyorsun O zaman istediğin kadar sosyal ortama gir farketmez. Hatta daha da kötü olursun. Korkuyu ancak farkındalıkla öldürürsün.