burada önmli olan neden sürekli geçmişi düşündüğümüzün altında yatan etmenleri keşfetmektir. Duygusal kırıklarımızla yada yaralarımız ile yüzleşebilip nereleri kontrol edebildiğimiz nelerin ise kontrolümüz dışında olduğuna cesaretli ve dürüst şekilde cevap bulmamızdır. kontrolümüz altında olan yaşantılarda gereken insiyatifi aldık mı yada elimizden geleni yaptık mı yoksa korkarak kaçtık mı birşeyler daha farklı olabilir miydi bu sorulara cevap bulabilmek geçmiş için değil ama bir sonraki zaman dilimi için geçmiş olacak yaşamımıza eklenecek yasantılar olacakları için önemli.
lakin bizler kendi kontrolümüz altında olan yaşantıları değilde genellikle konrolümüz altında olmayan şeyleri düşünürüz genellikle de bunlar üzerindendir pişmanlıklarımız örnek veriyorum babanın alkolik olması annenin duyarsız ve şiddete başvurması gibi. Bunlar bireyin yaşamında derin ve tamiri olmayan yada zor olan yaralar acar fakat yapılabilecekte birşey yoktur aslında.
peki bizi hasta eder mi? genel bir cevap bulmak zor bu konuya kimimizi eder kimiz ise yasantıları orada bırakmışızdır geçmişimizi nasıl değerlendirdiğimiz ve bu güne nasıl yansıttığımız önemli burada.
birey geçmiş geçti gelecek henüz varolmadı önemli olan "AN" dır diyebiliyor ve yaşamın akışında kalıp kendi iç dengesini sağlayabiliyorsa huzur ve dinginlik içinde kalabilir