Skolyoz  için  
sakatlık oranı cetveli'ndeki kardiovasküler sistem  ve  göğüs  hastalıkları  ilgili  tabloları  ile  eklem  hareket açıklığı modelinden elde edilen değerler 
Balthazard Formülü ile birleştirilir
1-1.2. EKLEM HAREKET AÇIKLIĞI MODELİ 
Bu modeli kullanabilmek için üç ayrı basamağın takip edilerek bir bütün halinde değerlendirilmesi mecburidir. Bu üç basamak şunlardır. 
1.2.1. Eklem hareket açıklığına bağlı özürlülüğün hesaplanması 
1.2.2. Spesifik omurga hastalığı tanısına bağlı özürlülüğün hesaplanması 
1.2.3. Spinal sinir kayıplarına bağlı özürlülüğün hesaplanması 
Yaralanma modeli bireyin hastalığına uygun değilse veya omurgaya bağlı özürü belirlemede daha   fazla   klinik   veri   gerekiyorsa  eklem   hareket   açıklığı   modeli   kullanılır.   Bu   modelde   bazı basamaklar  izlenmelidir.  Patoloji  stabil  ve  kalıcı  olmalı,  yetersizlik  en  az  bir  yıldır  devam  ediyor olmalıdır.  Servikal, torakal veya lomber bölgeden hastanın yakınmaları ile ilgili temel bölge seçilir.  
Birinci basamak olarak spesifik omurga hastalıklarına bağlı özürlülük tablosundan uygun tanı seçilir. İki veya daha fazla tanı mevcutsa en önemli tek tanı alınır ve tanıya bağlı özürlülük kaydedilir.  
İkinci basamak olarak seçilen temel bölgenin hareket açıklığı ölçülür ve buna uygun özürlülük yüzdesi ilgili tablolardan saptanır. Eğer omurgada bir miktar hareket olmasına rağmen aynı zamanda ankiloz  var  ise,  nötral  pozisyona  en  yakın  hareket  derecesi  ankiloz  derecesi  olarak  kabul  edilir  ve ankiloz derecesine göre özürlülük yüzdesi hesaplanır. Aynı bölgede birçok yönde hareket kısıtlılığı var ise   elde   edilen   özürlülük   oranları   toplanır.   Örneğin:   servikal   bölgede   eklem   hareket   açıklığı ölçümünde  hem  fleksiyon,  ekstansiyon  hem  de  rotasyonda  hareket  kısıtlılığı  var  ise  ölçümlerin sonucunda   elde   edilen   özürlülük   oranları   Balthazard   yöntemi   kullanılmayıp   aritmetik   olarak toplanacaktır.                    
Üçüncü  basamak  olarak  ilgili  omurga  bölgesinin  ilişkili  olduğu  ekstremitelerde  duyu  veya motor kayıp varsa duyusal veya motor kaybın sayısal değeri, ilgili tablolardan ayrı ayrı saptanır (Tablo 1.8  veya  Tablo  1.9).  İlgili  bölgenin  duyusal  özürlülük  yüzdesini  bulmak  için  ilişkili  sinir  kökünün maksimum değerinin (Tablo 1.10 ) Tablo 1.8’de kişinin durumuna karşılık geken duyusal kayba bağlı özür yüzdesi alınır. Örneğin: C5 sinir kökünde 3. derece duyusal kaybı olan hastanın bu basamak için özür  oranı  %3’tür (5  x %60)  (Tablo  1.10’da C5  için  duyu  kaybının  alacağı maksimum  değer  x Tablo 1.8’de 3. derece  duyu kaybı için verilen yüzde değer %60). Aynı işlem, varsa motor kayıp değerleri için de yapılır. Böylece ilgili bölgenin ekstremitesindeki duyusal ve motor özürlülük yüzdesi ayrı ayrı belirlenmiş olur ve Balthazard yöntemi kullanılarak tek ekstremiteye ait özürlülük yüzdesi belirlenir. 
Eğer  her  iki  ekstremitede  de  nörolojik  kayıp  var  ise,  her  ekstremite  için  ayrı  ayrı  bulunan  değerler Balthazard  yöntemiyle  birleştirilerek  tek  bir  değer  elde  edilir.  Birinci,  ikinci  ve  üçüncü  basamaktan elde edilen özürlülük oranları Balthazard yöntemi kullanılarak birleştirilir ve bu modele göre tek bir değer  elde  edilir.  Eğer  birden  fazla  omurga  bölgesinde  kayıp  var  ise,  her  bir  bölge  için  yukarıdaki basamaklar  ayrı  ayrı  uygulanır.  Her  bölge  için  elde  edilen  son  değerler  Balthazard  yöntemiyle birleştirilir. 
Skolyoz  için  kardiovasküler  sistem  ve  göğüs  hastalıkları  ilgili  tabloları  ile  eklem  hareket açıklığı modelinden elde edilen değerler Balthazard yöntemi kullanılarak birleştirilir.  
		
		
	
	
Sakatlık oranı cetveli'nde KARDİYOVASKÜLER SİSTEM'e dair bölümler: