Herkese Selam,
Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum. Öyleyse kusura bakmayın.
Ben %90 serebral palsi hastasıyım (ne yürüyebiliyor, ne doğru dürüst konuşabiliyor, ne de ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum)
Türkiye'nin bilinen bir markasında iyi bir pozisyonda çok iyi bir işe sahibim.
1 aya kadar psikolojik olarak nispeten normal bir hayat yaşıyordum.
1 ay önce bir şekilde benim yaşlarımda bir kız ile tanıştım ve bu yaşıma kadar (yaşım 25) hiç tatmadığım bir duyguyla karşılaştım. İçim kıpır kıpır etmeye ve günde sayamadığım sayıda kızın instagram profiline bakar buldum kendimi. Dayanamadım hislerimi açtım ve haliyle red aldım (bakılacak bir yerim olmadığını biliyorum ama aşk dedikleri bu olsa gerek. Kendimi frenleyemedim)
O günden bu yana ruhen ölü gibi yaşıyorum. İş dışında hiçbir şey yapasım gelmiyor. Bu zamana kadar az az isyan içindeydim ama bu durum beni top noktaya ulaştırdı.
Artık fiziksel olarak da yaşamak istemiyorum. Zaten yaş aldıkça kendime ve anneme çok daha fazla yük olup acı çekeceğiz. Doğru dürüst gençlik de yaşayamadım zaten. Bu geleceği de çekmeye hiç gerek yok bence.
Bunu bir yere dökmem lazımdı. Kusura bakmayın...
Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum. Öyleyse kusura bakmayın.
Ben %90 serebral palsi hastasıyım (ne yürüyebiliyor, ne doğru dürüst konuşabiliyor, ne de ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum)
Türkiye'nin bilinen bir markasında iyi bir pozisyonda çok iyi bir işe sahibim.
1 aya kadar psikolojik olarak nispeten normal bir hayat yaşıyordum.
1 ay önce bir şekilde benim yaşlarımda bir kız ile tanıştım ve bu yaşıma kadar (yaşım 25) hiç tatmadığım bir duyguyla karşılaştım. İçim kıpır kıpır etmeye ve günde sayamadığım sayıda kızın instagram profiline bakar buldum kendimi. Dayanamadım hislerimi açtım ve haliyle red aldım (bakılacak bir yerim olmadığını biliyorum ama aşk dedikleri bu olsa gerek. Kendimi frenleyemedim)
O günden bu yana ruhen ölü gibi yaşıyorum. İş dışında hiçbir şey yapasım gelmiyor. Bu zamana kadar az az isyan içindeydim ama bu durum beni top noktaya ulaştırdı.
Artık fiziksel olarak da yaşamak istemiyorum. Zaten yaş aldıkça kendime ve anneme çok daha fazla yük olup acı çekeceğiz. Doğru dürüst gençlik de yaşayamadım zaten. Bu geleceği de çekmeye hiç gerek yok bence.
Bunu bir yere dökmem lazımdı. Kusura bakmayın...