Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Engellerimiz karakterimizi belirlemiş midir sizce?
- Konbuyu başlatan PURHAPS
- Başlangıç tarihi
Çekigen bir karaktere sahibim. Bunun sebebini engelime bağlıyorum. İnsanlar benim hakkımda ne düşünüyor, birisine ilgi duyduğumda kendimden önce karşımdakini düşünüyorum. Bu şekilde düşünmemide engelimden dolayı olduğunu düşünüyorum. Yani kısacası karakterim ve düşüncelerimi engelimin etkilediğini düşünüyorum. Ama duygularımı etkilediğini düşünmüyorum. Neşeli halimi ve yeri geldiğinde duygusal halim tamamen bana ait olduğunu düşünüyorum, engelimle alakasi yok 
Kesin bir şey söylemek yanlış olur ama ben değişmemesini isterdim çünkü;insanlara ve çevreye karşı pozitif oluşum ruhen beni rahatlatıyor ve beni ben yapıyor evet engelimiz var "engelli olmak tercihimiz değildi elbette" ama ben bardağın dolu tarafından bakmayı seven biriyim herkesle kaynaşmak, herkesi dinlemek istiyorum bazen karşılık alamıyoruz belki karşımızdakinden ama bu vazgeçeceğimiz anlamına gelmiyor tabiki. Konuya dönecek olursam yaşamadan hiç bir şeyi bilemeyiz..
Kişilik, mizaç ve çevresel koşulların birleşmesiyle oluşur.Ailenin yetiştirme tarzı,insanların bize takındığı tavır.Örneğin eksik ve gereksiz bakış açısı ve ötekileştirilmek bizim kişiliğimizi etkiliyor...Engelsiz olsam bambaşka bir ben olurdum diye düşünüyorum...
Kesinlikle özgüven ve ego tavan yapardı belki. Belki ulaşım nedeniyle gidemedigimiz okullarda okur is güç sahibi olur 2022 maaşı ve ekpss ile atanmaya çalışmaz bilinç düzeyi daha yüksek üreyen üretken, daha sakin daha mutlu girişimci bireyler olabilirdik.
Yaşadığımız çevrenin zihniyetini kuşaklara bilinçaltıyla aktarıyorken elbette maddi manevi ihtiyaç ve isteklerimize kavuşamamış olmanın engeliyle karşı karşıya kalmak bazı kişilik özelliklerimizin ön plana çıkmasına zemin hazırlıyor. Eli olmayan bir insanın eli olmayan insanlara karşı empati gücü elbette eli olup da eli olmayanlara karşı empati gücünden daha fazladır.
Bu durum bence; kişinin kendisine verdiği değer ve engelini hangi durumlarda ne derece kabullendiğiyle alakalı olarak değişmekte.
Fiziksel ihtiyaçlar koşullar illaki çözülebilir. Önemli olan sosyal hayattaki enggellere karşı gösterilen duruştur.
Fiziksel ihtiyaçlar koşullar illaki çözülebilir. Önemli olan sosyal hayattaki enggellere karşı gösterilen duruştur.
Engelli olup engelsiz zannedilsemde cevremde engelli kisilere karsi cevreme göre daha duyarlıyım millet arkadasna dalga gecmek icin sakatmsn kardesim deyip gulduklerinde ben gülemedim hic mesela digerlerine göre daha bilincli daha olgun düsuncelere sahip oldum engelim sayesinde
mutlaka belirler
Öncelikle sana çok teşekkür ediyorum,içimi dökmek için girdim ve açacağım konuyu siz açmışsınız
Ben engelli değilim ,sol kulağımdan 2 kez ameliyat oldum (başarısız oldu ) 35 DB kaybım var ve günlük uyuşma problemleri yaşıyorum..Geçiyor,geri oluyor neyse..Şunu belirteyim kardeşlerim,ben bu sorunu yaşamadan önce hayatı toz pembe sanıyordum ama öyle değilmiş ) Bu sıkıntı her ne kadar sizinkinin yanında sorun teşkil etmesede,inanın gözümü açtı...Üstüne basa basa söylüyorum,Allah şahidimdir ! 26 yaşındayım bekarım,şayet evlenmek nasip olursa, ilk tercihim engelli bayandır.. Onlar yani sizler yani bizler sevginin ne demek olduğunu en iyi anlayanlarız..Sağlıcakla kalın Yufka yürekliliğim hala devam ediyor..
Bence degismezdi. Aynı zamanda bakış açımızin darlığı ya da genişliği, alinganliklarimiz , veya kirginliklarimizin boyutu ve miktarı da degismezdi bence. Daha az kırılmaz veya daha fazla sevinmezdik. Belli bir kota var hangi yönde harcayacagin senin elinde. Zira yasanilmasi gerekenler varsa yaşanılir.( konunun dışına çıkıyorum ama ifade etmek isterim) Mesela şu an okuyamiyorsak o zamanda okuyamazdik farklı sebebler çıkardı belki de kendi tercihimiz olurdu. Çok klişe laflardir ama gerçeğinde hakikatleridir. Okumak için bir çabamiz yoksa fırsat kapilari açılmaz ,insanlar yardimci olmaz , bize özgü okullar açılmaz.( aaa buldum engelilere özgü üniversiteler açılamaz mi bence iyi fikir ) bakın alın umut ışığı böyle bir okul açılması konusunda öncü olabilirsiniz( beni de yad edersiniz) örnekler cogaltilabilir tabi. Bulunduğumuz durumla çok şeyler yapılabilir Sadece Birazcık cesaret. Benimde fikrim bu
) bakın alın umut ışığı böyle bir okul açılması konusunda öncü olabilirsiniz( beni de yad edersiniz) örnekler cogaltilabilir tabi. Bulunduğumuz durumla çok şeyler yapılabilir Sadece Birazcık cesaret. Benimde fikrim buValla hiç etkisi olduğunu düşünmüyorum çünkü kendimle barışığım çok şükür. gene böyle hayalci,gene böyle duygulu,gene böyle dayanaklı,gene böyle çok güçlü,sevgi dolu olurdum.
Engelli olmadan önce de aynıydım.
Engelli oldum hala aynıyım.
Tavır davranış düşünce açısından bir şey değişmedi.
Tek değişen daha dayanıksız oldum hastane vs hasta görmeye dayanamıyorum artık.
Ve bu kişiden kişiye göre değişebilecek bir şey.
Daha pozitifseniz ona göre gelişir her şey
Daha negatifseniz ona göre değişir.
Engelli oldum hala aynıyım.
Tavır davranış düşünce açısından bir şey değişmedi.
Tek değişen daha dayanıksız oldum hastane vs hasta görmeye dayanamıyorum artık.
Ve bu kişiden kişiye göre değişebilecek bir şey.
Daha pozitifseniz ona göre gelişir her şey
Daha negatifseniz ona göre değişir.
pozitif ve negatif olmak zaten kişinin elinde. kişinin de zaten düşünmesi gerekiyor ki negatif olunca yani engelin üzerine birde psikoloji bozuk olunca mutsuz olması daha yüksek olacaktır. onun için pozitif bakarsa kendine dert yapmazsa hayatı daha kolay olur. çünkü unutmamak gerekiyor ki burası sınav dünyası her zaman kendimizden daha aşağıda olanlara bakarak şükretmemiz gerekiyor. benim de başıma çok şeyler geldi ama çok şükür yenilmeden yıkılmadan ayakta duruyorum. 19 senedir işitme cihazı kullanıyorum. 5 yaşında 1 oğlum var. ve oğlumun annesi vefat etti. yani şu anda anneside babasıda benim. buna rağmen engelime rağmen yıkılmaz bir kale gibi duruyorum. çünkü o minik eller için güçlü olmak zorundayım. işte insan birşeyi seçerek onun için güçlü olmaya çalıştı mı önünde engel kalmaz. yani Plumeria hanımın dediği gibi kişiden kişiye değişecek birşey. ama ne olursa olsun biz engellilerin sağlamlardan hiçbir farkımızı olmadığını kendi kendimize kabul ederek hayata pozitif bakmamız gerekiyor. benim yaptığım gibi yukarıda ki bazı arkadaşların yaptığı gibi unutmayın ki pozitif bakarsak kazanan biz negatif bakarsak bizi sevmeyenler kazanır.
Daha vicdanli empatik , inançlı ve küçük dertlere umursamaz olmadiniz mi mesela. ..millet istediği gibi bir ayakkabı bulamıyor diye uzulurken siz ayakkabı bulunca mutlu olmuyor musunuz? Onların uzuldugu şeyler size basit ve yersiz gelmiyor mu?
PURHAPS yukarıdaki arkadaşın dediği gibi zaten normal insanda olması gereken şeyler. ama kendi açımdan bakacak olursam tabi ki yersiz geliyor. çünkü daima kendinden daha aşağıda olanlara bakmak lazım. mesela; Afrika da insanlar yiyecek bulamıyorken günlerce aç duruyorken benim burda karnım doyuyorsa buna şükretmem gerekiyor. senin yukarıdaki verdiğin örnekte ayakkabı vs gibi ihtiyaçlarda da elimdekiyle yetinip mutlu olmayı bildikten sonra engelli veya engelli olmamanın çok bir önemi yok. mühim olan hep dayanmak,hep şükretmek ve dünya sınavını başarı ile bitirip Allah a kavuşmak. bana göre bir insanın yaşam felsefesi bu olmalı.
PURHAPS
Oooo tabi ki de ama eskiden de öyleydim zaten
Bir sürü insanın bir sürü derdi var örneğin boşanan insanlar (Allahım büyük konuşmak değil niyetim) kendilerini çok yıpratıyorlar
Sanki öldüler yani ne olmuş boşandıysanız gibi düşünüyorum
Millet bunun için intihar ediyor mesela
Bana çok garip geliyor
Yada ne bileyim ufacık sebeplere olay yaratıyorlar ben sinir oluyorum
Ben öleyim o zaman diye
Engelli olmadan önce de aynı düşüncedeydim şimdi de aynı düşüncedeyim
Oooo tabi ki de ama eskiden de öyleydim zaten
Bir sürü insanın bir sürü derdi var örneğin boşanan insanlar (Allahım büyük konuşmak değil niyetim) kendilerini çok yıpratıyorlar
Sanki öldüler yani ne olmuş boşandıysanız gibi düşünüyorum
Millet bunun için intihar ediyor mesela
Bana çok garip geliyor
Yada ne bileyim ufacık sebeplere olay yaratıyorlar ben sinir oluyorum
Ben öleyim o zaman diye
Engelli olmadan önce de aynı düşüncedeydim şimdi de aynı düşüncedeyim
Plumeria çok güzel konuya temas ettin . bende tam eşimden ayrılıyordum. son resmi işlemler oluyordu. eşim vefat etti. ben kaldım 5 yaşındaki dünya tatlısı oğlumla. yaşayıp onu ayakta tutmam gerekiyor. intihar edince değişecek birşey olmayacak anneside geri gelmeyecek. böyle çok zor bir durumda bile çok şükür dayandım ayaktayım yani. ne olursa olsun çocuğumun annesiydi ve onca yılı geçirmiştik çünkü. böyle birşey olmasını asla istemezdim ama takdiri ilahi. yani dediğin gibi insan havadan sudan şeylerden lap hemen intihar ediyor. kimiside benim gibi çok zorda olsa dayanıyor. pozitif bakıyor.
