Çok zor günler....[O An]

attığımız taklaları sayabilmek cok acı we gözlerimi actığımda yoğun bakımdaydım.
ne olduğunu nasıl olduğunu bilmiyor. sadece bir yerlerim kırlıdı diye düsünüyordum ve cok susamıstım bunu cok iyi hatırlıyorum. gözlerimi actığımı görünce doktorlar basıma üsüstü zaten. ilk işim su istemek oldu, o acıyla neyim war dediğimde omuriliğimin we kolumun kırıldığını söyledi. doktorlar we yarın ameliyat olacaksın dediler bana.
tabi o esnada ben ne bileyim bukadar önemli bişey olduğunu bu omuriliğin kırılmasının yürüyememe sebeb olacağını. hiç unutmuyorum nöbetçi doktor yanıma geldi we bana anlattı durumu, beni hemen öldürün dedim, o an cok acıydı.
tabi yapmadılar. günlerden neydi burda nekadar uyumustum bilmek istiyordum. yoğun bakımda ameliyat olmadan sadece 2 gün hiç uyanmadan uyumusum. doktorlar bile ümidi kesmiş benden. ameliyat oldum .daha sonra bir de kolumdan ameliyat oldum. hayatımın bittiğini düsünmüstüm o an. artık yürüyemicektim. hatta o zaman bana 1 sene de ancak oturabilceniz dediler. durumum cok ağırdı, canım yanıyordu, kalbim acıyordu. ailem yıkılmıstı sevdiklerim beni sevenler yıkılmıstı.
bunalıma girdim ama dedim ki kendime, kızım topla kendini we calıs, hareketlerini yap dedim. we daha 25 günlüktüm ki ben oturdum. daha sonra hep calıstım egzersizlerimi yaptım we hala yapıyorum we suan cok iyi durumdayım. yürüyemiyorum belki ama az kaldı biliyorum ki yürüyeceğğim.
insallah hepimiz sağlığımıza kavusacağız. ama benim böyle olmamdaki sebeb tabi ilk önce kendim sonra ailem we doktorlarım. iyiki warlar. allahım sadece senden istiyorum we biliyorumki cabalarımız karsılıksız kalmayacak

ben senle tanıştığiım ilk gün anlamıştım zaten senin bi savaşçı olduğunu...25 günde kendini toparlamak herkesin harcı değildir alkışlar sana..

canımsın sağol

Yaşam böyle de güzel. Tabii bazen koyveriyor insan küfürü; e o da yaşamın kendisi

haklısınız arkadaslar yasam böylede güzel we olmak zorunda

SENİN HİKAYENİ OKURKEN BİR AN AMELİYAT SAHNEM GÖZÜMÜN ÖNÜNE GELDİ AMA BU AZİMLE İNŞALLAH DAHA İYİ OLURSUN ÇOK GEÇMİŞ OLSUN

hayat bölede çok kötü değil yürümeyi elbette hepimiz çok istiyoruz ama olmazsada olmazımız değil bu olmamalı gününü anını yaşa eğer olursa olurları yaşama. ve inşallah dilediğin sağlığına kavuşursun. herşekilde mutlu olmaya çalış...

biz böylede mutluyuz değilmi arkadaşlar

tesekkürler arkadaslar

KOSOVA,HAYATIMIZLA NE YAPTIĞIMIZ ÖNEMLİ.DİLERİM YAPTIKLARIN VE YAPACAKLARIN HAYATINDA YAŞADIĞIN KÖTÜ ANILARI GÖLGEDE BIRAKIR.YARINLAR AYDINLIK

yarınlar aydınlık buna emiinimcünkü ısık tutuyoruz

Geçmiş olsun dememe Gerek yok Geçmiş GitmişşŞ
Zaten de kaza tarihlerimiz arasında 10-15 gün vaR senin yaşadıklarının hemen hemen hepsini yasadım çok ii anlıyorum seni neyse ya msnde görüşüyoruz zaten kib benim gibi durmadan DewAm : p

ewet can durmadan devam)))))))

Çok zor günler yaşamışsın..Ama azmin ve inancın sayesinde yürüyebileceğine inanıyorum.Devam :wink: Allah şifa versin

amin allahım herkese sağlık wersin

önemli olan yaşamla ne yaptığın,elimizdeki fırsatları görelim.ama en çok sağlığımızla ilgilenelim.bazı engelliler hiç umursamıyor bunu,fizik tedavi,hareketler,kaplıcalar,cihazlar.bir baston alıp yürümek bazılarına zor geliyor,vücut şeklini bozan var bastonla yürümemek için.değer mi?elinde değnek olması ilerde yatağa düşmenden iyi,karizma çizilmez kimse korkmasın))))

katılıyorum sana kimse korkmasın

ay mutluyum paylaşmalıyım

ya arkadaşlar,size birşey söylicem.ben mutluyum.özel bir sebebi var.isterseniz gülün.türkiye şartlarını düşünün,maaşları,hayatın zor koşullarını,özürlü bir insan olarak sorunları,gelecek kaygısını.o zaman anlarsınız mutluluğumun sebebini,eminim anladınız bile. arkadaşlar,gururla söylüyorum: benim bir evim olacak. ne kadar güzel değil mi? yok miras değil piyango değil.çalıştım biriktirdim,taksit ödüyorum daha.tamamen kendi emeğim.özellikle bu güzel,ne dersiniz.valla darısı başınıza