
hayatta en korktuğum şey iş bulamamaktı memur oldum çok şükür işimden de memnunum ama suret kardeşimizin dediği gibi memur olunca da bir şey değişmiyor bir monotonluk oluyor yaşım 32 emekliliğimi hesaplar oldum sonra baktım yaşlanıyorum hiç kız arkadaşım bile olmamış üniversite sınavına girdim üniversiteli olduk ikinci kez orda da fazla büyük kaldım işyerinde küçük okulda büyüktüm sonra yine yalnızlık hayatta herşey aşk değil tabiki ama bizde insanız insan hayatında bir kere sevmek sevilmek istiyor ama nasip olmuyor hiç bir zaman isyan eden biride olmadım ağlarsam gizli ağladım üzülürsemde farkettirmedim ama hayat gidiyor ve ben yalnızım ailemde olmasa kimbilir ne yapardım yinede en güzeli dua etmek namaz kılmak kendinden zor durumda olanları düşünmek isyan etmemek