Tekerlekli Sandalyem | Bülent Küçükaslan

[hozgul]

İstiklal'in başından mesela Fransız Konsolosluğu önünden Tünel'e kadar insanların arasından slalom yapmak,

Nostaljik tramvaya kafa tutmak, içeride seyahat edenlere bir nanik yapıp yanından geçmek,

Pazardan aldığın 6-7 kiloluk karpuzu kolçağa takarak hiç yük taşımamak,

Sahilde gezmenin dibini bulmak ve aksine hiç yorulmamak,

Reyonda son kalan ürünü almak için yayalardan daha hızlı hareket etmek,

Sandalyenin sırtını yaslayarak bir-kaç saat kestirmek,

Dişçi koltuğuna meydan okumak,

Trafikte geçiş üstünlüğü yakalamak,

Kara saplanan tekerlekler için yoldan geçenlere laf atmak: "Baba bir el atsana",

Kaygan zeminlerde kayıp düşememek,

Yayaların yanından hızlıca geçip hava basmak,

Maratona katılmak,

Benzin istasyonuna gidip 36 psi hava basarken pompacıya hava basmak: abi patlatmayalım, biz arabaya 32 basıyoruz,

Oturan Boğa, yazın on numara olmuş yahu!

[mineuy10]

Karşıdan bakınca çok çeşitli yorum yapılabiliyor.MAHKUM ağır bir kelime ama böyle söyleniyor malesef.Sandalyemizle aramızdaki ilişkiyi çözemadikleri kesin...

Oysa o MAHKUMİYET gibi görülen sandalye benim ÖZGÜRLÜĞÜM..
Biz birlikte olunca yapamıyacağımız hiç bir şey yok.Ben onun bakımını hiç aksatmam oda beni yalnız bırakmaz.
Yakın bir zamanda yaşadığım bir olay beni bayağı etkiledi.Ben daire içinde araba kullanmıyorum.Dışarıda gerektiği yerde akülü arabayı kullanıyorum, ama çoğunlukla manuel arabamı kullanırım gözümün önünden de hiç ayırmam.Yakınımız geldi ve senden bir ricamız olucak dedi,şehir dışına çıkacaz annem yaşlı rahat gezmesi için arabanı verebilirmisin? senin akülü varya 2 3 gün idare edersin diye düşündük dedi, dedi ama benim boğazıma bir düğüm oldu o anda, durdum öylece asla veremem nasıl diyecem şimdi...
Gözümün önünden okadar çok şey geçiyordu ki arabaları ufak bagaj küçük üstüne doldururlar eşyaları ben otomobile binerken hep takip ederim arabam nasıl yerleşek diye,onlar nasıl yerleştirirler herşey düşünüyorum sanki ayaklarımı istediler benden..Oturacak kişi benden 20 kilo fazla arabam bana göre şimdiye kadar benden başkası binmedi, yooo ben nerde oda orada...Verememki, dediğimi hatırlıyorum gözlerimde dolmuştu ben yanımdan ayıramam üzgünüm dedim..Hiç üstelemediler okadarla kaldı, ama çok üzülmüştüm...Ben ve arabam ilişkisini karşıdaki anlamıyor..

[bezmez]

Merhaba, Oturanboğa'nın söylediklerine tamamen katılıyorum. Farklı bir perspektiften bir yorum katmak istiyorum.
Tekerlekli sandalye bana kalırsa, sadece kullanıcısı tarafından bedeninin bir parçası ve uzantısı olarak görülmüyor. Bence, tekerlekli sandalye kullanan birini seven, o kişinin sevgilisi, eşi olan biri için de sandalye aynı anlamı taşıyor. Bu çok ilginç ve çok değerli bir his bence. Yani sandalye kullanan birini seven biri için, sandalyenin kol kısmına dokunmak, belki sevgilinin elini tutmak gibi; ya da ayakların yerleştirildiği yere ayaklarını uzatmak, sevgilinin bacaklarına dokunmak gibi... Bu anlamda sandalye sadece kullanıcısı tarafından değil, kullanıcıyı seven kişi tarafından da bedenin bir uzantısı gibi algılanıyor. Bu muhtemelen sadece sevgililik ilişkisi ile sınırlı değildir. Sandalye kullanan birinin annesi, kardeşi vs de aynı şeyi hissediyordur.
Bu anlamda sandalyenin bedenle ilişkisi, aslında bizi bedenin ne olduğu sorusuna yönlendiriyor diye düşünüyorum. Bedenin ne olduğunun çok net olmadığını, hatta epey muğlak olduğunu düşünüyorum. Bu sorunun cevabının gündelik yaşam ile, bedene yüklediğimiz anlamlar ile şekillendiğini söyleyebiliriz gibi geliyor bana. Yani bedenin saf biyolojik birşey olmadığını söyleyebiliriz böylece. Sevdiğin birinin bedeninin bir parçası haline gelmiş bir sandalye, bir baston vs., elbette, sevdiğin kişinin bedeni ile özdeşleşmiştir artık ve ona dokunmak sevdiğine dokunmak gibidir. Bu çok kıymetli...

[aylafin]

Oturanboğa'nın bakış açısına bayılıyorum, eşimin bakış açısı gibi Eşime de aşık olma sebeplerimden biri bu bakış açısı; çok rahat, pozitif ve kendine çok güvenen Bezmez'e de tüm kalbimle katılıyorum. Vaktim olsaydı daha önce bir iki satır yazacaktım zaten...

Ben engelli değilim, eşim tekerlekli sandalyede... Daha geçen gün eşime 'şu sandalyeyi icat eden kişi ne iyi yapmış' diyordum (çooook çok eski olduğunu biliyorum), 'olmasaymış seninle birçok şeyi yapamaz, hiçbir yere gidemezmişiz'... 'Ben iri bir kadınım ama seni taşıyabilecek kadar da değil' 1-2 sefer havada yakaladım eşimi üstelik biri hastanede göz doktorundaydı, beceriksiz hastabakıcı kocamı tutamadı, ama o kadar...
Neyse; bana da tekerlekli sandalye ailemizin bir parçası gibi geliyor. Birbirimize sandalye modelleri mail atıyoruz Bir imkan olsa 'Avatar'daki askerin sandalyesinden isterdim kocama, çok havalı O da bana 'tekerlekli sandalye teknik elemanı' der, her türlü bakım-onarım yaparım Daha bu sabah yenilenen lastiklere göre bir takım ayarlar yaptım kocam için Kocamın gittiğimiz mekanlarda, yerleşme esnasındaki 'ben kendi sandalyemi getirdim' espirisinden de hiç bıkmam. Arabamıza inip binerken de sandalyeyi şipşak açıp kapayabiliyorum, bunu yapmazsam birşeyler eksik gibi geliyor. İyi ki birileri icat etmiş, iyi ki birileri geliştiriyor İhtiyacı olanların tam da kendilerine göre olan tekerlekli sandalyeyi edinebilmelerini diliyorum

Sevgiler...

[Kalem]

Ayla, yazdıklarını okudum ve yüzüme anında gülümseme yayıldı
Allah aşkınızı daim kılsın ve bir ömür boyu mutlu ol kocanla inşallah.

Ben de bu mutlu aşka yıllar önce yazdığım bir yazımı armağan etmek istiyorum izninle: Sakat Sevgilim:Melek KALEM | Sakat Sevgilim | Hür Bakış

Nice mutlu aşklar Ayla'cım. Sevgiler

[aylafin]

Çok teşekkür ederim Melek Hanım Amin inşallah Yazınızı da okudum, çok beğendim, kaleminize sağlık...Bu armağan için de çok teşekkürler, size de mutlu aşklar, sevgiler

[_DELAL_]

Aslında bizlerin kullandığı,hayatımızı kolaylaştıran,özgürleştiren her araç bizim için aynı şeyleri ifade ediyor.ben karidyenimin benimle bütünleştiğini hissediyorum artık.her elbiseme uygun,her renk olmasını istediğim bir aksesuarım gibi oldu.çıktığım sevgilim beni anlamaya çalışırken aynı zamanda karidyenimin benim için öneminide anlamaya çalıştığını gördüm.

[surveyor]

Benim bir kör olarak tekerlekli sandalyeyle ilgili tek şikayetim, sakatlığı ya da sakatları simgelemesindeki ağırlığı.
Mahkûmiyet meselesiyle ilgili olarak bir ara şöyle yazmışım:
Tekerlekli sandalye kullanan kişilerin durumu, çoğunlukla mahkumiyet diliyle anlatılıyor. Google'da "tekerlekli sandalyeye mahkum" ifadesi için 394.000 sonuç bulunurken; "tekerlekli sandelye kullanan" ifadesi için 131.000, "tekerlekli sandalye kullanıcısı" için 28.000 sonuç görüntüleniyor.
Belki kuşlar da insanlar için "uçağa mahkum" diyorlardır.

[sevginur]

Benim bir kör olarak tekerlekli sandalyeyle ilgili tek şikayetim, sakatlığı ya da sakatları simgelemesindeki ağırlığı.

Belki kuşlar da insanlar için "uçağa mahkum" diyorlardır.

kuşların fikri bu olabilir evet

[gadjodilo]

aynen öyle BÜlent abi, bunun tadını alanı daha tutamazsın. Bi oturursun bi daha kalkasın gelmez ilk tekerlekli sandalye bana altı yaşlarımdayken gelmişti, oturma genişliği 45 cm falandı sanırım. Gurbetçi bi teyze ölmüştü de anacazım selayı duyar duymaz koşup alıp getirmişti. önce uzay mekiği gibi geldi ama sonra o emektar hafiften de obez sandalyeyle çocukluğumu yaşadım. kardeşlerim mahallenin veletleri sürmek için yarış ederlerdi. neredeyse 8 sene işimi gördü saolsun. bi sakatın güzel bi tekerlekli sandalyeye baktığı gibi kedi ciğere bakmaz. iyisi candır aktifine derman yetmez. yenisi geliyo hele bi gelsin binicem üstüne vurucam kırbacı vurucam kırbacı

[deryaaslanturk]

Her sabah uyandığımda hiç yadırgamadan gayri ihtiyari elimin uzandığı ve her sabah uyandığımda büyük bir özenle bacağıma giydiğim ortezimi anlatmışsınız sanki Bülent bey. Öylesine doğalım ki ortezimi giyerken demekki, öylesine doğal öylesine normalim ki kızım küçükken bir gün bana aynen şunları dedi. *Anne ben büyüycem büyüycem evlencem anne olcam her sabah cihazımı giycem her akşam cihazımı çıkarcam* Küçük kızım benim her sabah cihazımı giymemi ve her akşam çıkarmamı öylesine normal bir davranış olarak görmüşki bunu annelikle bağdaştırmış. Çünkü ben bunu hiç yadırgamamıştım ve bunu kızım hisetmişti ve annelikle bağdaştırmıştı.

Ortezim benim bütün dünyam, hayatım, yaşantım.
Ve malesef bir arkadaşımız güzel demiş. Benim bütün hayatımı sadece ticaret olarak görenler var. Benim bütün dünyamı sadece ticarete dönüştürenler ve bunu istismar edenler var.