
Başımıza taş düşse yerimizde sayıyoruz; işte bütün mesele bu. Devekuşu gibi başını kuma gömmek ve elini taşın altına koyamamak... Böyle yapınca ne örgütlenmeye, ne meydanlara dökülmeye, ne sesini yükseltmeye, ne de yumruğunu masaya vurmaya gerek kalıyor. Bu yüzden dilencilik ve birilerinden bir şeyler ummak, %70 sakatlarımızın yaptığı en iyi iş oluyor.