
Bu arada yattığım en kötü koğuş Ankara numune hastanesi idi ama Manisa'da ki koğuş ve personel çok iyiydi 7/24 çıkabildiğimiz kocaman bir bahçesi bile vardı tel örgüyle çevriliydi ama o bahçeye çıkmak beni rahatlatıyor ve stresimi azaltiyordu bir bakıma askerlik gibiydi zaten tel örgünün ardında kışla vardı koğuş arkadaşlarım da kafa dengiydi şu an o zamana göre daha mutsuz ve stresliyim hatta bayanlar koğuşundakikerle birbirimize selam dahi gönderirdik ama tehlikeli kendisi ve etrafındakilere zarar verenlerin koğuşuna düşmek istemezsiniz bu arada born2die ilaçsız yaşanabileceğini kanıtladığım zaman sen de ziyarete gelebilirsin
@dogandemirci11
Şu an Antalya'da yim köy Konya da ama ille orası olacak diye bir kaide yok sadece orayı ucuza kapatabilirim bir de kendi köyüm yani köylüler bir sıkıntı çıkarmaz ana fikir doğayla iç içe insanlardan uzak olması çünkü kamp yapmaya gittiğim baraj gölünde yol sormak için köye girdigim de köylüler korkup jandarma yi çağırmıştı etraftaki yerel halkın güvenini kazanıp onlar ile iyi geçinmek çok önemli zaten orada da bir zararım olmadığını anlayınca köylüler özellikle gençler ile çok iyi arkadaş olmuştuk sağolsun onlar da çok iyi niyetli davranıp yardımcı olmuştu