
Ali bey çok geçmiş olsun olay nasıl oldu kaç dakika oksijensiz kaldı.anne dedikten sonra bi daha söylemedimi
Faruk bey bi değişim yokmu tepkilerde bi artma varmı
Yeryüzünde şifa bekleyen herkese Allah şifalar versin.Hasta yakınlarına da sağlık ve sabırlar diliyorum.Zaman zaman bende bir baba olarak oksijensiz kalıp kalbi tekrar çalıştırılanlar nasıl bir yol izlemişler diye bu siteye ve başka yerlere baktım. Hatta duyduğum hastalara bizzat kendim giderek görüştüm ve çareler aradım..Çevrenizdeki rehabilitasyon merkezlerinde rastlayabiliyorsunuz çok nadir de olsa bu tür hastalara..Oğlum 23 yaşında Dokuz eylül öğrencisi iken 15 nisan 2014 te bu olayı yaşadı.İki buçuk yıl oldu.2 ay İzmir Medikal park yoğun bakım ünitesinde kaldık.İstanbul da bir hastanede fizik tedavi, Gata da fizik tedavi Ve izmir Dokuz eylül de fizik tedavi derken şu an Balıkesir Edremiit te evimiz de kalmaktayız.Şu an oturamıyor,yürüyemiyor,konuşamıyor, ve spastite bağlı kasılma var.Yoğun bakım sürecinde mide delinerek beslenme yapıldı.Nefes için boğazı delmemiz gerekebilir denilerek bizden izin alındı ancak gerek olmadığı söylenerek vazgeçildi.iLK KELİMESİ boğuk bir sesle anne oldu 5 . ayda tabiki dünyalar bizim oldu.İlk defa çevresine tepki vermişti.8 .ayda mide kapatıldı.Mama ile beslenmeye hala devam ediyoruz.Bahsedilen ilaçların hepsini de kullandık ama bir faydası oldu mu bilmiyoruz..Şu an tepkileri iyi ama geçmiş hafıza hiç yok.Allah herkese şifa versin ..Şimdilik bunları yazabildim..M_uhammet@hotmail.com resimlerini oradan görebilirsiniz.
Ali bey çok geçmiş olsun olay nasıl oldu kaç dakika oksijensiz kaldı.anne dedikten sonra bi daha söylemedimi
Faruk bey bi değişim yokmu tepkilerde bi artma varmı
Mirlat geçmiş olsun.Babanıza Allah şifa versin..Benim oğlum şu an bizim gibi ses çıkaramıyor sanki biraz sesi azaldı gibi.Bir yıl önce sayı saydırırken kelimeler biraz daha netti.şimdi sesini iyice boğaza üşürdü.Çok fazla anlaşılmıyor.Anneyi belkide bu süreçte öğrendi.Söylediğimi tekrar ettiriyordum ama şimdi etmiyor.Meyveleri, hayvanları sayıları yada daha önce bildiği isimleri söyletmeye çalışıyordum sanki daha iyi söylüyordu..Ama şimdi en çok memnun olduğumuz gülümsemelerinin artması bu 6 aydır başlayıp gelişti.
Bu gelişmeler belki de genç olmasına bağlı bilemiyorum..Hastalar farklı etkiye maruz kalmış olabiliyor aynı şeyi yaşasalarda.O yüzden genelleme yapmak çok zor..İstanbul da iki hastayla görüştüm biri 40 yaşlarında olay 4 yıl önce olmuş yürümeye çalışıyordu.son 6 yılını hiç hatırlamıyordu babasının söylediğine göre.Bir de 25 yaşında üniversite öğrencisi kızımız vardı o 8 yıl önce yaşamış o da yürüme çalışmaları yapıyordu.Gözleri çok az görüyor kulak duyumu iyiydi.Ama spasitenin etkisiyle tuttuğunu bırakmak için çok zorlanıyordu..Allahtan şifalar olsun tüm hastalara...Beyin konusunda maalesef tıp daha yolun çok başında.İnşallah gelişmeler olur da çaresizlikten kurtuluruz.
Alibey değer verip bilgilendirdiğiniz için teşekkür ederim.bunada şükür babamdan bir kelime duysam dünya benim olacak.rabbim size oğlunuzun daha güzel günlerini göstersin.o kadar çaresiz bi durumki doktorlarda bir şey söylemiyor hep olumsuz olunca deneyimi Kişiler ışık tutuyor.çok sağolun
Merhabalar hastalarınızda bir değişiklik varmı bizim hastamız aynı
Bizimkide aynı malesef dualarımız ortak inşallah sevinçlerimizde ortak olur iyi şeyler yazarız birgün.
Bu arada bizde göz takibi başladı ama doktor hiçbirşey ifade etmediğini söylüyor.kolunu sıktığımızda omuzunu oynatıyor kaşını kaldır dediğimizde gözlerini kapat dediğimizde komutları yerine getiriyor ama uzun süreli değil.çok yorgun genelde.enfeksiyonu yine ara ara nüksediyor.eve alamadık hala vermiyorlar 4 ay bitmek üzere
Faruk nafiz görgülü siz eve aldınızmı zor mu evde bakmak
Herkese çok geçmiş olsun Allahım acil şifalar versin
babam ayın aralığın 12 sinde kalp krizi geçirdi nefesi durdu ve beyni15-20 dakika oksijensiz kaldı.23 gündür özel bi hastanenin yoğun bakımında yatıyor.sadece gözlerini açtı sabit bir noktaya bakıyor.dr ilk görüşmemizde 3 gün yaşar ya da yaşamaz dedi gözümüzün içine baka baka o konuŞtu biz ağladık....ama 24-48-72 saatleri çok şükür atlattı.umudumuzu yitirmedik asla,inandığım tek şey var dualarla ayağa kalkacak 6 evladının ona duyduğu sevgiyle aşkla ayağa kalkacak.çok araştırdım maalesef elimizden hiç bir şey gelmiyor bekliycez bize geri dönmesini
Çok geçmiş olsun rabbim bütün hastalarımıza şifa versin
@Mirlat
Aminnn
Sevgili arkadaşlar babamın tepkilerinde herhangibir değişiklik yok maalesef yatak yaralarından dolayı başka hastahaneye götürdük ve ameliyatlık hale gelmiş.yoğun bakımda hiç ilgilenmediler lütfen hastalarınıza dikkat edin sürekli uyarın hasta bakıcıları biz hiç bilmiyorduk bilinci açılsın yeterki derken yatak yaraları........biz hata yaptık siz yapmayın
Lütfen hastalarımızla ilgili gelişmeleri yazalım lütfen
Bugün 23 gün oldu babama bi değişiklik yok ,yatak yarası çıkmadı çıkmaz da inşallah.
Dün babama dren takıldı akciğeri söndü dende göğüs karesinin sağ tarafına sırtta delik açıldı hastane çok önemli sevk vermeyen pis bir hastahane üstelik araştırma hastahanesi allah ıslah etsin ne diyim.psikolojik olarak çok yorulduk rabbim sabır versin vümlemize
bugün 29.gün ve o kadar çok özledim ki hatta özlemin ötesinde başka kelime varsa o bile anlatamaz babama olan özlemimi burnumda tütüyo.bugün kardeşim 3 defa babacım gözlerini aç kapat demiş 3 defa yapmış refleks olduğunu düşünmüyoruz bizi duyyosa daha çok canı yanmazmı ,evlatlarına dokunamıyo konusamıyo koklayamıyo .daha cok üzülmüyo mudur?![]()
Nagehan hanım babanızın durumu nedir
Merhaba.Ege , Naghan , Mirlat Kardeşlerim.Hepimizin hastalarına Allah şifalar versin.33. ay bu gün ..Şu an babaaaa mı diyor aaaa mı tam anlamıyorum ama oğlum sesleniyor.Yazmaya ara verip yanına gittim.Şu an tekrar yazıyorum.Biz de anlattıklarınızı 5-6 yaşadık.Sanki
birebir bizim yaşadıklarımızı anlatıyorsunuz.Ama belki oğlum genç olduğu için belki etkilenmesi farklı olduğu için bu zaman zarfında biraz daha iyiyiz.Yanlış anlaşılmasın ama yoğun bakım süreçleri çok sıkıntılı.Mümkünse eve alınmalı bu hastalar.Doktorlar hiç olumlu birşey söylemiyorlar..Aynen bende çok ağladım sözleri karşısında.Ama sonunda bir doktor söyledi biz iyi diyoruz hastayı kaybediyoruz..Kötü diyoruz yıllarca yaşıyor..Bu hastalarda iyileşme çok yavaş seyrediyor ama kötüye gidiş çok hızlı oluyor..Bu yüzden gözle görülür bir iyileşme olmasa da sabit böyle durması bile önemli diyorlar.İşiniz iğne ile kuyu kazmak gibi birşey diyorlar..
Sadece iyi bir bakım ve daha önce duyduğu bir ses duyduğu bir koku ya da duvardaki bir resim beyine hatırlatma gönderiyor ve ev ortamı bu hastaların bilincinin daha hızlı yerine gelmesine yardımcı oluyor..Doktora söyledim hocam biz evde nasıl bakarız diye dedi ki burası onun için hiçbir şey ifade etmiyor aynı zamanda yaşam hevesi uyandırmıyor..Mümkün se hemen alın hastayı evinize dedi.İyi ki de söylemiş gelişmeler bundan dolayı mı oldu tam bilemiyorum ama.Artık oğlumu yaşam fonksiyonları dışında yoğun bakımda yatırmam.Eve aldığımızda mama midesine akıyordu makine ile.Aynı söylediklerimi şu an başka bir hastadan okudum yazdığı kitapta.Şu an konuşamıyor ses dahi çıkaramıyor.Ama başı ile bilgisayarda yazı yazıyor bu hasta başına takılan bir çubuk yardımıyla..8-10 yıl önce yaşamış oksijensiz kalmayı.. Sizlere naçizane fikrim bu hastaları eve çıkarabiliriz dediği anda doktor ne olur bir an önce evinize alın .Odamız hastane odasaı gibi bizim şu an..Aklıyorlar paklıyorlar bizi yanlarına 5-10 dakikalığına alıyorlar hastalarımız hep öyle sanıyoruz ama vakitsiz bir girin bakalım her gün farklı saatlerde ne durumdalar..Ben bunları gözlemledim,Allah hepisine tez günde şifa versin iyi günler..